การหวนคืนของอัศวินมังกรไร้พลัง ตอนที่ 25 ไกลคือใกล้ ใกล้คือไกล

ตอนที่ 25 ไกลคือใกล้ ใกล้คือไกล

หยางตงค่อยๆ เดินเข้าหาสิ่งปลูกสร้างขนาดใหญ่

ยิ่งเดินเข้าใกล้เขาก็ยิ่งรู้สึกถึงแรงกดดัน ตอนนี้เขามั่นใจแล้วว่าต้องมีอะไรอยู่ในสิ่งปลูกสร้างขนาดใหญ่ด้านหน้าของเขาแน่นนอน

ประตูของสิ่งปลูกสร้างขนาดใหญ่มีขนาดใหญ่มาก ความสูงของประตูประมาณ 10 เมตร ประตูเป็นประตูแบบเลื่อนเปิดเข้าไปเลื่อนได้ทั้งประตูทางซ้ายและประตูทางขวา บนประตูฝั่งซ้ายและประตูฝั่งขวามีรูปมังกรถูกวาดเอาไว้ฝั่งล่ะ 1 ตัว

หยางตงใช้มือขวาดันประตูทางขวาเข้าไป

ไม่ขยับ!

ประตูที่หยางตงดันไม่ขยับ เรื่องนี้มันแปลกมากเพราะหยางตงตอนนี้มีพลังกายสูงมาก ตอนนี้ยกของหนัก 10 ตันเขาก็สามารถยกได้ด้วยแขนข้างเดียว แต่ว่า ตอนนี้เขาเปิดประตูด้านหน้าไม่ได้

เมื่อใช้หนึ่งข้างเปิดไม่ได้หยางตงก็ใช้สองข้าง

ไม่ขยับ!

ใช้มือสองข้างดันประตูก็ยังไม่ขยับ

เมื่อใช้แรงเปิดไม่ได้ก็ใช้พลังเวทย์ช่วย หยางตงใช้พลังเวทย์เพิ่มความแข็งแกร่งให้กล้ามเนื้อ จากนั้นเขาก็ใช้มือทั้งสองข้างดันประตูฝั่งขวาอีกครั้ง

ไม่ขยับ!

“นี่มันบ้าอะไร?!?!?!”

หยางตงรู้สึกตกใจกับสถานการณ์ตรงหน้ามาก เขาไม่คิดว่าเขาใช้พลังเวทย์ช่วยแล้วก็ยังเปิดประตูไม่ได้ ประตูนี่มันอะไรกัน? หนักเกิ๊น

ในระหว่างที่หยางตงกำลังงุนงงกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้าของเขา พลังเวทย์ลึกลับก็ไหลออกจากร่างกายของเขา วิ่งตรงผ่านมือของเขาเข้าประตูด้านหน้า พลังเวทย์ลึกลับที่ไหลออกจากร่างกายของหยางตงก็คือพลังเวทย์ของมังกรกาลเวลา

ครืน!!!

ประตูเริ่มเลื่อนเปิด และเลื่อนทั้งฝั่งซ้ายและฝั่งขวา เลื่อนเปิดแบบง่ายๆ โดยที่หยางตงไม่ต้องทำอะไร

หยางตงไม่สนใจเรื่องพลังเวทย์ของมังกรกาลเวลา เพราะตอนนี้เขามีข้อมูลน้อยมาก คิดไปตอนนี้ก็ได้แค่เดาแบบสุ่มสี่สุ่มห้า เดาแบบไร้จุดหมาย ตอนนี้เขารู้แค่ว่าเหมือนว่ามังกรกาลเวลาที่อยู่ในร่างกายของเขากำลังช่วยเขาอยู่

เมื่อประตูขนาดใหญ่เปิดออกหยางตงก็เห็นห้องโถงขนาดใหญ่ ใจกลางห้องโถงมีโครงกระดูกของมังกรขนาดใหญ่อยู่ และด้านหน้าของโครงกระดูกมังกรก็มีไข่สีทองขนาดประมาณหัวของหยางตงลอยอยู่

ใช่แล้ว! ไข่มันกำลังลอยอยู่

หยางตงรีบตรวจสอบข้อมูลทันที

___

ไข่มังกรศักดิ์สิทธิ์

___

ข้อมูลมีไม่มาก แต่เมื่อเห็นข้อมูลของไข่ด้านหน้าหยางตงก็รู้สึกโล่งใจ เวลาหลายวันของเขาไม่เสียเปล่าแล้ว ตอนนี้เขาเจอไข่มังกรศักดิ์สิทธิ์ที่เขาตามหาแล้ว

หยางตงเดินไปหาไข่มังกรศักดิ์สิทธิ์ทันที

…

….

…..

5 นาทีผ่านไป

“แปลกๆ แล้วนะ”

หยางตงคิดในใจ เขาเดินนานพอสมควรแล้วแต่เขาก็ยังเดินไม่ถึงไข่มังกรศักดิ์สิทธิ์เลย เมื่อเขาหันกลับไปด้านหลังเขาก็เห็นว่าเขาอยู่ห่างจากประตูทางเข้าแล้ว

10 นาทีผ่านไป

หยางตงยืนกอดอกขมวดคิ้วทั้งสองข้าง ตอนนี้เขามั่นใจแล้วว่าสถานที่แห่งนี้มันไม่ปกติแล้ว เดินเท่าไหร่เขาก็เดินไปไม่ถึงไข่มังกรศักดิ์สิทธิ์ เขาลองวิ่งดูแล้วผลที่ออกมามันก็ยังเหมือนเดิม เขาวิ่งไม่ถึงไข่มังกรศักดิ์สิทธิ์

หยางตงมองไปรอบๆ ตัว พยายามมองหาว่ารอบๆ ตัวเขามีวงเวทย์ทำงานอยู่หรือเปล่า แต่มองเท่าไหร่เขาก็ไม่เห็นว่าวงเวทย์กำลังทำงานอยู่

“งั้นก็ลองเรียนแบบพลังเวทย์ของมังกรกาลเวลา ไม่สิ! เรียนแบบพลังเวทย์ของสัตว์อสูรแสงศักดิ์สิทธิ์ดีกว่า”

หยางตงคิด

เขาเคยได้ยินเรื่องพื้นที่แปลกๆ หลายครั้งในชาติก่อน แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเจอสถานที่แปลกๆ

เมื่อเขาคิดว่าตอนที่ประตูเปิดเป็นเพราะพลังเวทย์ของมังกรกาลเวลา เขาเลยคิดว่าถ้าต้องการเดินไปให้ถึงไข่มังกรน้ำแข็งเขาก็ต้องใช้พลังเวทย์ช่วย

เขาคิดว่าสถานที่แห่งนี้น่าจะมีเวทย์ป้องกันอะไรบางอย่างที่เขามองไม่เห็น เวทย์ป้องกันคงทำหน้าที่ปกป้องไข่มังกรศักดิ์สิทธิ์จากสิ่งมีชีวิตอื่นๆ ที่ไม่เกี่ยวกับมังกรศักดิ์สิทธิ์

ส่วนเหตุผลที่เขาเลือกเรียนแบบพลังเวทย์ของพวกสัตว์อสูรแสงศักดิ์สิทธิ์ ก็เพราะเขาคิดว่าพวกสัตว์อสูรแสงศักดิ์สิทธิ์มันแปลกๆ ตอนมันเจอกับมนุษย์มันสู้แบบไม่กลัวตาย ไม่สนใจว่ามนุษย์ที่มันเจอแข็งแกร่งกว่ามันหรืออ่อนแอกว่ามัน มันเข้าต่อสู้อย่างเดียว ไม่มีความกลัว ไม่สนใจความต่างของพลัง

หยางตงเลยคิดว่าสัตว์อสูรแสงศักดิ์สิทธิ์คงเกี่ยวข้องกับมังกรศักดิ์สิทธิ์ มังกรศักดิ์สิทธิ์ที่กลายเป็นโครงกระดูกไปแล้วด้านหน้าหยางตง น่าจะใช้พลังของมันสร้างสัตว์อสูรแสงศักดิ์สิทธิ์ขึ้นมาเพื่อปกป้องไข่ของมัน

หยางตงเริ่มเรียนแบบพลังเวทย์ของอสูรแสงศักดิ์สิทธิ์ทันที

ต้องรู้ก่อนว่า วิธีเรียนแบบพลังเวทย์แบบที่หยางตงกำลังทำอยู่ใช้พลังเวทย์มหาศาลมาก เพราะการเปลี่ยนพลังเวทย์ของตัวเองเป็นสิ่งมีชีวิตอื่นเป็นเรื่องผิดธรรมชาติ

วิธีแบบนี้ส่วนใหญ่มนุษย์จะไม่ทำ จะทำก็ตอนแค่ปลอมตัวเป็นปีศาจแล้วเข้าไปในเมืองปีศาจเพื่อสืบหาข้อมูล ปลอมตัวเป็นสัตว์อสูรเพื่อเข้าไปในเมืองสัตว์อสูรแล้วหาข้อมูล

เมื่อเรียนแบบพลังเวทย์แล้ว หยางตงก็เดินไปหาไข่มังกรศักดิ์สิทธิ์อีกครั้ง

ค่อยๆ เข้าใกล้

ใกล้ขึ้นเรื่อยๆ

ไม่นานนักหยางตงก็ถึงจุดที่ไข่มังกรศักดิ์สิทธิ์ลอยอยู่

หยางตงใช้มือจับไข่มังกรศักดิ์สิทธิ์ จากนั้นพลังเวทย์ของมังกรกาลเวลาที่อยู่ในร่างกายของเขาก็เริ่มทำงานของมันอีกครั้ง พลังเวทย์ของมังกรกาลเวลาไหลเข้าใปในไข่มังกรศักดิ์สิทธิ์

ผ่านไปไม่นาน

ไข่มังกรศักดิ์สิทธิ์ที่ลอยอยู่บนฟ้าก็ลอยเข้าหาหยางตง หยางตงใช้มือสองข้างจับมันเอาไว้ ตอนนี้หยางตงรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่ามีชีวิตน้อยๆ กำลังนอนอยู่ในไข่มังกรศักดิฺ์สิทธิ์ ตอนนี้หยางตงและมังกรศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในไข่ทำสัญญากันแล้ว

จากนั้น หยางตงก็ใส่พลังเวทย์ของตัวเองเข้าไปในไข่มังกรศักดิ์สิทธิ์

วูด!!!!

พลังเวทย์ของหยางตงลดลงอย่างรวดเร็ว เพียงเสี้ยววินาทีพลังเวทย์ของหยางตงก็เกือบหมด ขาทั้งสองข้างของเขาอ่อนแรงจนเกือบจะยืนไม่ไหว ถ้าไข่มังกรศักดิ์สิทธิ์ไม่หยุดดูดพลังเวทย์ออกจากร่างกายของเขา พลังเวทย์ของเขาหมดร่างกายแน่นอนแล้วเขาก็คงหมดสติไปหลายวัน

ทว่า ถึงแม้ว่าไข่มังกรศักดิ์สิทธิ์จะดูดพลังเวทย์ของเขาเกือบหมดตัว หยางตงก็ยังรู้สึกว่ามังกรศักดิ์สิทธิ์ยังต้องการพลังเวทย์อีกจำนวนมากเพื่อให้มันออกมาจากไข่

“นี่…. ทำไมแกถึงต้องการพลังเวทย์มากมายมหาศาลเพื่อออกจากไข่ พวกเรามีปัญหาแล้วสิ”

หยางตงพูดระหว่างมองไข่ศักดิ์สิทธิ์ด้านหน้าของเขา