การหวนคืนของอัศวินมังกรไร้พลัง ตอนที่ 16 มั่นใจ
ตอนที่ 16 มั่นใจ
“วากกก!!!”
อาจารย์นักสู้ตะโกนออกมาสุดเสียงของเขา พร้อมกับยกดาบขนาดใหญ่ขึ้นด้วยมือทั้งสอง เขากำลังใส่พลังเวทย์เข้าไปในดาบเพื่อให้การโจมตีของเขารุนแรงกว่าปกติ เมื่อครู่เขาเห็นแล้วว่าการโจมตีของอาจารย์นักฆ่าทำอะไรไม่ได้เพราะมีเกราะพลังเวทย์ป้องกันร่างกายแมลงสาบแวมไพร์เอาไว้ เขาเลยใช้การโจมตีที่รุนแรงที่สุดเท่าที่เขาสามารถทำได้
เพล้ง!!!
เมื่อดาบขนาดใหญ่ของอาจารย์นักสู้ห่างจากร่างกายแมลงสาบแวมไพร์ 10 เซนติเมตร เกราะพลังเวทย์ก็หยุดดาบขนาดใหญ่เอาไว้
“วากกกกก!!!”
อาจารย์นักรบไม่ยอมแพ้ การโจมตีครั้งที่หนึ่งทำอะไรไม่ได้เขาก็จะโจมตีครั้งที่สอง การโจมตีครั้งที่สองทำอะไรไม่ได้เขาก็จะใช้การโจมตีครั้งที่สาม โจมตีต่อไปเรื่อยๆ
เพล้ง!!!
เพล้ง!!!
เพล้ง!!!
“เหอะ!”
แมลงสาบแวมไพร์พูดออกมาด้วยน้ำเสียงดูถูก อย่าว่าแต่ทำให้มันบาดเจ็บเลย ทำให้เกราะพลังเวทยฺ์ของมันพังก็ไม่ได้นี่คือการโจมตีที่ไร้ประโยชน์
ตุบ!!!
แมลงสาบแวมไพร์ใช้พลังเวทย์ของมันดันร่างกายอาจารย์นักรบออกไป
ร่างกายของอาจารย์นักรบกระเด็นถอยหลังด้วยความเร็วสูง ร่างของเขาชนกับต้นไม้ขนาดใหญ่หลายต้นถึงหยุด
อาจารย์นักรบลุกขั้นมาอย่างรวดเร็ว อาชีพนักรบของเขาคืออาชีพที่มีพลังร่างกายสูงอยู่แล้วแค่นี้ไม่เป็นอะไร เขารู้สึกเจ็บนิดหน่อยเท่านั้น เมื่อลุกขึ้นแล้วเขาก็ใช้เวทย์ยั่วยุแล้วพุ่งตัวเข้าหาแมลงสาบแวมไพร์ต่อ
“มันจะใช้เวทย์ยั่วยุเพื่ออะไร???”
แมลงสาบแวมไพร์คิดในใจ มันคิดว่ามนุษย์กำลังดูถูกมันอยู่ คิดว่ามันไม่รู้เหรอว่านักรบใช้เวทย์ยั่วยุเพื่อให้มันสนใจพยายามทำให้มันไม่สนใจจอมเวทย์ที่กำลังร่ายเวทย์อยู่ ตอนนี้มันรู้แล้วว่าจอมเวทย์กำลังร่ายเวทย์อะไรบางอย่างอยู่แล้วมันก็มองไปทางจอมเวทย์แล้วหลายรอบ ก็เห็นๆ อยู่ว่ามันเห็นจอมเวทย์แล้วจะใช้เวทย์ยั่วยุเพื่อ?
เพล้ง!!!
เพล้ง!!!
เพล้ง!!!
อาจารย์นักฆ่าก็ไม่อยู่เฉยเช่นกัน ตอนนี้ร่างกายของเธอกำลังหายไปและปรากฏรอบๆ แมลงสาบแวมไพร์ แต่การโจมตีทั้งหมดของเธอก็ถูกเกราะพลังเวทย์หยุดเอาไว้ ทำอะไรไม่ได้เลย
“เอาแบบนี้ดีกว่า”
แมลงสาบแวมไพร์คิดอะไรบางอย่างได้
จากนั้น มันก็สั่งให้สัตว์อสูรที่กำลังพยายามโจมตีอาจารย์จอมเวทย์ถอยออกไป มันต้องการให้อาจารย์นักสู้โจมตีมันอีกคน มันต้องการทำให้มนุษย์รู้ว่าตัวของมันแข็งแกร่งขนาดไหน
เมื่อแมลงสาบแวมไพร์ออกคำสั่ง สัตว์อสูรที่กำลังโจมตีอาจารย์จอมเวทย์และอาจารย์นักสู้ก็ถอยออกไปทันที รอบๆ พวกเขาไม่มีสัตว์อสูนอยู่เลย
“นี่มันอะไร?”
อาจารย์นักสู้มองรอบๆ ตัว
“ความมั่นใจของมัน สัตว์อสูรที่พึ่งกลายเป็นสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิพลังจะเพิ่มขึ้นมาก เมื่อระดับ 99 กลายเป็นระดับ 100 พลังจะเพิ่มขึ้นหลายเท่าแตกต่างจากการเพิ่มระดับปกติ แมลงสาบแวมไพร์นั่นคงคิดว่าต่อให้พวกเรา 4 คน รุมโจมตีมันก็คงทำอะไรมันไม่ได้”
อาจารย์จอมเวทย์คาดเดา จากนั้นเธอก็พูดอีกว่า
“แบบนี้ดีมาก คุณเข้าไปสู้กับมันเลย”
“ตกลง”
อาจารย์นักสู้พยักหน้า จากนั้นก็วิ่งไปทางแมลงสาบแวมไพร์
อาจารย์นักฆ่า อาจารย์นักรบ อาจารย์นักสู้ ช่วยกันโจมตีแมลงสาบแวมไพร์ พวกเขาใช้พลังโจมตีสูงสุดท่าโจมตีอะไรที่โจมตีรุนแรงที่สุดพวกเขาก็ใช้ออกมา ทว่า ไม่ว่าพวกเขาจะพยายามโจมตีขนาดไหน พวกเขาก็ทำอะไรแมลงสาบแวมไพร์ไม่ได้เลย
นี่คือความแตกต่างของระดับ ระดับต่างกันมากก็เหมือนกับว่ามดตัวน้อยๆ กำลังสู้กับช้าง
“ถอยออกมา!!!”
อาจารย์จอมเวทย์ตะโกนเสียงดัง เมื่อเวลาผ่านไปได้หลายนาทีเวทย์ไม้ทำลายล้างของเธอก็พร้อมแล้ว
อาจารย์นักฆ่า อาจารย์นักรบ อาจารย์นักสู้ ถอยออกจากแมลงสาบแวมไพร์ทันที
“ไม้ทำลายล้าง”
อาจารย์จอมเวทย์เริ่มใช้เวทย์ของเธอ เมื่อเธอเริ่มใช้เวทย์ด้านบนของแมลงสาบแวมไพร์ก็มีวงเวทย์ปรากฎขึ้น และมีไม้ขนาดใหญ่รูปทรงสี่เหลี่ยมออกมาจากวงเวทย์ ไม้ขนาดใหญ่มีขนาดใหญ่จริงๆ ขนาดของมันใหญ่กว่าร่างกายแมลงสาบแวมไพร์ประมาณ 1,000 เท่า ตัวไม้มีแสงสีทองหุ้มเอาไว้
จากนั้น ไม้ขนาดใหญ่ก็พุ่งใส่แมลงสาบแวมไพร์
แมลงสาบแวมไพร์ไม่หลบ สิ่งที่มันทำก็แค่เพิ่มพลังเกราะพลังเวทย์ของมัน
เพล้ง!!!
ไม้ขนาดใหญ่ปะทะกับเกราะพลังเวทย์ของแมลงสาบแวมไพร์ ปะทะได้ไม่นานเกราะพลังเวทย์ของแมลงสาบแวมไพร์ก็แตกออกและไม้ขนาดใหญ่ก็พุ่งใส่ร่างแมลงสาบแวมไพร์
ไม้ขนาดใหญ่กดร่างของแมลงสาบแวมไพร์ลงบนพื้นและปะทะเข้ากับพื้นดิน
ตูม!!!
“รีบหนี”
อาจารย์จอมเวทย์เตือนอาจารย์ทุกคน พวกเธอวางแผนเอาไว้ว่าการต่อสู้นี้จะทำแค่ถ่วงเวลา ทำให้แมลงสาบแวมไพร์ขัดขวางตอนที่หนีไม่ได้
ตูม!!!
อาจารย์จอมเวทย์พูดจบไม้ขนาดใหญ่ที่กดทับร่างแมลงสาบแวมไพร์อยู่ก็แตกออก
“แค่นี้???”
แมลงสาบแวมไพร์พูดออกมา เสียงของมันส่งตรงไปทางอาจารย์ทั้ง 4 คน มันเสียเวลารอดูตั้งนานว่าจะทำอะไร พอทำดันทำได้แค่นี้มันไม่พอใจมาก
“โจมตี”
ในระหว่างที่อาจารยฺ์ทั้ง 4 คน กำลังมองแมลงสาบแวมไพร์ด้วยสีหน้าตกใจ เสียงของผู้ชายก็ดังขึ้นจากบนฟ้า
เมื่อคำว่า ‘โจมตี’ ดังขึ้น ก็มีวงเวทย์ปรากฏรอบตัวแมลงสาบแวมไพร์ วงเวทย์เป็นวงเวทย์สีขาว วงเวทย์ที่ปรากฏรอบตัวแมลงสาบแวมไพร์มีอยู่ 4 วง
ฟูม!!!
เมื่อวงเวทย์ทั้ง 4 ทำงาน ร่างกายของแมลงสาบแวมไพร์ก็แข็งเป็นก้อนน้ำแข็ง มันถูกแช่แข็งแล้ว
“มันจะถูกแช่แข็ง 5 นาที ผมช่วยได้แค่นี้”
คนที่พูดก็คือหยางตงที่กำลังยืนอยู่บนหลังมังกรน้ำแข็ง
ต้องรู้ด้วยว่าเวทย์ที่มังกรน้ำแข็งใช้ไปคือเวทย์ที่ใช้พลังเวทย์ของมันเกือบทั้งหมด มันใช้พลังเวทย์ของมันเกือบทั้งหมดแช่แข็งแมลงสาบแวมไพร์ ก็ทำได้แค่ทำให้มันแข็งเป็นน้ำแข็งได้แค่ 5 นาที
พูดจบแล้วมังกรน้ำแข็งก็บินออกจากป่ายักษ์ทันที หยางตงคุยกับมังกรน้ำแข็งเอาไว้แล้วว่าถ้าโจมตีแล้วให้หนีออกจากป่ายักษ์ทันที ส่วนอาจารย์ทั้ง 4 คน และนักศึกษาคนอื่นๆ เรื่องนี้เขาไม่สนใจ เขาทำเต็มที่แล้วถ้าพวกเขารอดก็รอดถ้าพวกเขาตายก็ตาย
อาจารย์ทั้ง 4 คน คือกลุ่มคนที่เคยมีประสบการณ์ในสนามรบ เมื่อได้ยินคำพูดของหยางตงและเห็นหยางตงรีบหนีออกจากป่ายักษ์ พวกเขาก็เคลื่อนไหวทันที พวกเขากลับไปที่ค่ายป่ายักษ์และบอกให้นักศึกษาทั้งหมดหนีออกจากค่ายป่ายักษ์
ในระหว่างที่นักศึกษากำลังหนี อาจารย์จอมเวทย์ก็ใช้เวทย์ทำให้ต้นไม้ในป่ายักษ์เปลี่ยนรูปร่างเป็นกำแพง ป้องกันเส้นทางหนี
…
ผ่านไป 1 ชั่วโมง
มังกรน้ำแข็งบินได้ 1 ชั่วโมง หยางตงและมังกรน้ำแข็งก็ออกจากอาณาเขตป่ายักษ์ ต้องรู้ก่อนว่าการที่ออกจากอาณาเขตป่ายักษ์ได้ด้วยเวลาเพียง 1 ชั่วโมง ก็คือการบินเต็มที่ของมังกรน้ำแข็ง
เมื่อออกจากอาณาเขตป่ายักษ์แล้วหยางตงก็รู้สึกปลอดภัยนิดหน่อย เป้าหมายของหยางตงก็คือไปที่เมืองมนุษย์ที่อยู่ใกล้ที่สุดแล้วใช้ประตูมิติเดินทางกลับไปที่มหาวิทยาลัยเมืองหลวง ถ้าให้มังกรน้ำแข็งบินด้วยความเร็วเต็มที่อีกสัก 3 ชั่วโมง ก็คงถึงเมืองที่ใกล้ที่สุด
“มีเผ่าพันธฺุ์พืชกำลังจะกลายเป็นพืชระดับจักรพรรดิ”
ระหว่างที่มังกรน้ำแข็งกำลังบิน มันก็พูดออกมา
“อยู่ไกลไหม?”
หยางตงรีบถาม เขารู้ว่าสิ่งที่มังกรน้ำแข็งกำลังพูดออกมาคืออะไร พืชก็สามารถเพิ่มระดับตัวเองได้เช่นกัน แล้วถ้าพวกมันมีระดับ 100 พวกมันก็จะถูกเรียกว่าพืชระดับจักรพรรดิ ทว่า เผ่าพันธุ์พืชจะแตกต่างจากสิ่งมีชีวิตอื่นๆ พวกมันไม่ต้องฆ่าหรือกินสิ่งมีชีวิตอื่นเพื่อเพิ่มระดับตัวเอง แค่มันมีชีวิตระดับของพวกมันก็เพิ่มขึ้น แต่ถ้ามันกินสิ่งมีชีวิตอื่นหรือดูดซับสิ่งมีชีวิตอื่นพวกมันก็เพิ่มระดับได้
สิ่งที่ทำให้หยางตงสนใจก็คือ ถ้าพืชเลื่อนขั้นเป็นพืชระดับจักรพรรดิไม่สำเร็จ ร่างของมันก็จะแตกออก และร่างของมันก็เป็นเหมือนกับสุดยอดยาเพิ่มระดับ
“ไปที่นั่น”
หยางตงสั่งให้มังกรน้ำแข็งพาตัวเองไปจุดที่พืชกำลังเลื่อนระดับ
มังกรน้ำแข็งทำตามทันที
