บทที่ 249 – ดันเจี้ยนมาสเตอร์ (7)
บทที่ 249 – ดันเจี้ยนมาสเตอร์ (7) * * * อ่าห์ การแสดงนี่มันยากกว่าที่ผมคิดไว้เสียอีก— ผมยังคงนอนอยู่บนเตียง โดยมีกามิกินกลั้นสะอื้นไห้อยู่ข้างๆ เสียงมันฟังไม่เหมือนว่า เธอกำลังกลั้นน้ำตา หากจะให้เทียบมันฟังดูเหมือนเพลงกล่อมสงบมากกว่า เธอย่อมไม่รู้อยู่แล้วว่า ผมนั้นยังตื่นอยู่ จริงๆผมไม่ได้หมดสติไปตั...