Chapter 1249 นักโทษคลั่ง
จุนซ่างเซียวที่โกรธเกรี้ยว
เพราะว่านักโทษชั้นที่หก ใช้คำว่าหล่อเหลาที่สุดในโลกหล้าเหมือนกับตน กับท่าทางชมดชม้อยนั่นเหมือนกับดูแคลนเขาอย่างรุนแรง!
ต้องทุบ!
ต้องทุบมันให้ได้.
การที่จุนซ่างเซียวโมโหโกรธเกรี้ยว ทำให้ระบบประหลาดใจ พร้อมกับถอนหายใจ“คนหลงตัวเองมาพบกับคนหลงตัวเอง สงสัยว่าจะต้องกลายเป็นการต่อสู้ที่บ้าคลั่งแน่!”
ผลสุดท้ายแล้ว ดูเหมือนเป็นดั่งที่ปิศาจสุราได้คาดเอาไว้.
“ตูมมมมม!”
ในเวลานั้นเกิดระเบิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว ก่อนที่จะเห็นจุนซ่างเซียวกระเด็นออกมาหลายสิบก้าวก่อนที่จะยั้งตัวเอาไว้.
ด้านล่างของแท่นเวทีศิลาเหล่านักโทษที่รวมตัวก่อนหน้านี้.
พวกเขาที่รวมตัวกันสร้างพลังวิญญาณฝ่ามือขึ้นมาปกป้องพื้นที่รอบ ๆ เอาไว้อย่างแข็งขัน.
“พลังป้องกันแข็งแกร่งมาก.”ระบบเอ่ย.
“......”
ใบหน้าจุนซ่างเซียวที่กลายเป็นอัปลักษณ์ พร้อมกับระงับโลหิตที่เอ่อล้นในลำคอ.
นักโทษชั้นหก นับรวมกันแล้วมีราว ๆ 2,000-3,000 ความแข็งแกร่งโดยรวมที่เหนือกว่าชั้นก่อนมาก โดยเฉพาะกลุ่มคนที่สร้างม่านพลัง อย่างน้อยน่าจะมีระดับปราชญ์ยุทธ์ขั้นสมบูรณ์แบบ 30 คน!
สำหรับทวีปชิงหยุน แม้แต่พิภพสงคราม กำลังรบขนาดนี้ยากจะพบเห็น โดยเฉพาะตอนนี้เป็นนักโทษในป้อมปราการซิงกง กล่าวได้ว่าที่นี่ระดับปราชญ์นั้นมีมากมาย ระดับจักรพรรดิยุทธ์เป็นเพียงแค่คนธรรมดาทั่วไปเท่านั้น.
แน่นอน.
ระดับสะบั้นมิติขั้นต่ำเองก็ถือว่ามีไม่น้อยเช่นกัน.
กล่าวให้ถูกระดับสะบั้นมิตินั้น เป็นเหมือนกับหัวหน้าชั้นที่ดูความสงบของเหล่านักโทษด้วย.
เป็นเรื่องปรกติทั่วไป.
คุกนรกเก้าชั้นนั้นมีนักโทษอยู่จำนวนมาก.
หากว่าไม่มียอดฝีมือคอยสะกด บางทีคงจะมีคนลอบหนีไปได้ ไฉนเลยจะถูกขังที่นี่นานหลายพันปีได้.
หนำซ้ำนักโทษที่เข้ามาด้านในยังมีอาวุธวิเศษและอุปกรณ์ต่าง ๆ ของตัวเองมากมาย.
จะไม่มีใครขัดขืนเลยอย่างงั้นรึ?
แน่นอนว่ามีอยู่แล้วทว่าระบบป้องกันของที่นี่นั้นแข็งแกร่งมาก.
“เจ้าหนู.”
ชายวัยกลางคนที่เอ่ยกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เห็นความหล่อเหลาของนายน้อยข้า ถึงกับทนไม่ได้เลยรึ?”
“เจ้าคนหน้ารังเกียจ คิดอย่างไรจะเข้ามาใกล้นายน้อยของพวกเรา เจ้าลองส่องประจกดูตัวเองรึยัง?”ผู้ฝึกยุทธ์อีกคนกล่าวอย่างไม่แยแส.
“อี้!”
“นายน้อยของพวกเราหล่อเหลา ทุกคนล้วนแต่เคารพ ไม่ใช่ขยะที่เช่นเจ้าที่ริอาจเทียบเคียง!”
“เจ้านี่ทนให้นายน้อยหล่อเหลากว่าไม่ได้สินะ!”
เหล่าชาวยุทธ์ทีเอ่ยกล่าวเสียงดัง แววตาที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังจุนซ่างเซียว.
โดยเฉพาะนายน้อยของพวกเขาที่ไม่ใช่แค่เจ้านายและคนรับใช้ แต่เป็นเหมือนกับไอดอลของพวกเขา.
“ฟิ้ว!”
นักโทษร้ายแรงที่โบกมือให้สัญญาณให้ทุกคนเงียบ.
เหล่านักโทษทุกคนที่เงียบไปทันที แววตาที่เต็มไปด้วยความเคารพ.
“......”
จุนซ่างเซียวมุมปากกระตุก.
นักโทษแต่ละชั้นนั้นแตกต่างกันเป็นอย่างมาก คนเหล่านี้ดูเหมือนจะเทิดทูนเจ้าหน้าขาวสุดชีวิตเลย.
นอกจากนี้พวกเขาที่สร้างม่านพลังประสานกันก่อนหน้านี้ เห็นชัดเจนว่ามีการฝึกฝนมาอย่างดี!
“เจ้าหนู!”
นักโทษร้ายแรงเอ่ยออกมาว่า“ไม่เอ่ยกล่าวอะไร ดูเหมือนว่าเจ้าจะโมโหร้ายไปไหม!”
!
แววตาของจุนซ่างเซียวที่เป็นประกายด้วยความโกรธ.
กับคำพูดอันเจ็บช้ำของเหล่านักโทษก่อนหน้านี้ เขาก็รู้สึกอายมากพอแล้ว!
“ฟิ้ว!”
จุนซ่างเซียวที่พุ่งเข้าไปอีกครั้ง ครั้งนี้เขาที่นำหอกสะบั้นเก้าสวรรค์ออกมา พลังวิญญาณที่อาบล้นไปทั่วหอก ห้วงมิติที่สั่นไปมาด้วยพลัง!
“ฟู่ ฟู่ ซูมมมมมม!”
พลังวิญญาณที่น่ากลัว หอกที่คำรามออกมาเหมือนกับมังกรยักษ์กำลังคำราม.
นักโทษร้ายแรงที่สั่งการทันที“เปลี่ยนรูปแบบ.”
การเคลื่อนไหวของอีกฝ่ายทำให้จุนซ่างเซียวโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก“เจ้าพวกโง่ เจ้าอัปลักษณ์!”
“บังอาจ กล้าด่าว่านายน้อยพวกเรา สมควรตาย!”
“ใครกล้าว่านายน้อยพวกเรา จะต้องชดใช้!”
“ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว!”
ในเวลานั้นเหล่านักโทษหลายร้อยคนที่ก้าวมาด้านหน้า พร้อมกับยกมือประสานกัน ใช้พลังวิญญาณก่อรูปผสานกัน.
“วูซซซซซซ!”
ม่านพลังที่แข็งแกร่งก่อรูปสร้างม่านพลังที่ทรงพลังที่มากล้นออกมา เป็นป้อมปราการที่ส่องแสงวับวาว!
“ตูมมมมม -----”
จุนซ่างเซียวที่โกรธเกรี้ยว โจมตีปะทะเข้ากับม่านพลังที่แข็งแกร่งที่เวลานี้กำลังสั่นไปมาเป็นระลอกคลื่น.
“กึก ครืนนนนนน!”
จุนซ่างเซียวที่ถูกผลักออกมาหลายสิบก้าว ก่อนที่จะใช้หอกเสียบพื้นเพื่อยั้งเท้า มือขวาของเขาที่เจ็บปวดขึ้นมาทันที.
“ม่านพลังดังกล่าวนี้คล้ายกับม่านพลังฟ้าดินสี่ลักษณ์ ยิ่งพวกเขาร่วมพลังกัน โฮสน์ก็ยิ่งยากจะทะลวงได้” ระบบเอ่ย.
ระบบไม่เอ่ยกล่าวอะไรมากนัก กลัวว่าจะถูกหักหน้า.
ด้วยก่อนหน้านี้พูดอะไรออกไปแทบจะออกมาเป็นตรงกันข้าม.
“เจ้าหนู.”
นักโทษร้ายแรงเอ่ยกล่าว “มาเป็นลูกสมุนที่น่ารักของข้าดีกว่า อย่าได้ฝืนเลย.”
“ลูกสมุนที่น่ารักอย่างงั้นรึ?”
ได้ยินคำพูดดังกล่าวเหล่านักโทษที่ได้ยินราวกับถูกฉีดเลือดไก่ แม้แต่หวีดร้องออกมาอย่างบ้าคลั่ง.
ต้องบอกว่าคนเหล่านี้คลั่งใคร่ จนบ้าคลั่ง กล่าวได้ว่า....รักษาไม่ได้แล้ว.
เหล่านักโทษที่เวลานี้กลายเป็นบ้าคลั่งขึ้นมาเรียบร้อยแล้ว.
“คนเหล่านี้เสียสติไปแล้วจริง ๆ!”
จุนซ่างเซียวที่ถือหอกสะบั้นสวรรค์แน่น ก่อนที่จะอาบไล้มันด้วยเปลวเพลิงพร้อมกับพุ่งเข้าโจมตีม่านพลังป้องกัน.
“ตูมมมมม ------”
เกิดระเบิดดังสนั่น ความร้อนที่พลั่งพรูกวาดม้วนออกไปรอบ ๆ.
ขณะที่เปลวเพลิงสลายหายไป ริ้วแสงที่ปรากฏขึ้นที่ม่านพลัง ซุยฮัวที่เริ่มกัดกินในทันที.
“นี่มัน....”
นักโทษร้ายแรงที่ขมวดคิ้ว “แมลงกาลอากาศ?”
“ตูมมมมมม!”
ในเวลานั้นม่านพลังที่ยากจะทำลายกลายเป็นรอยร้าวขึ้นมาทันที.
จุนซ่างเซียวที่มุดผ่านเข้าไป เปลวเพลิงที่โถมทับกระหน่ำ กวาดม้วนเหล่านักโทษรอบ ๆ ให้ลอยกระเด็นออกไปทันที.
“ฟิ้ว -----”
เปลวเพลิงที่ระเบิด ส่องประกายแสงสว่างจ้า!
“พรึด โครม!”
“พรึด โครม!”
เพลิงที่ร้อนแรง ทำให้เหล่านักโทษถูกเพลิงกลืน นอนร้องโอดโอยโหยหวนบนพื้น.
“อ๊ากกกก!”
“อ๊ากกกกก ----”
เสียงร้องโอดโอยทรมานที่ดังก้องไปทั่ว.
อย่างไรก็ตาม เป็นเรื่องที่แปลกประหลาด.
เหล่านักโทษถึงแม้นว่าจะถูกเปลวเพลิงไหม้ไปทั่วร่าง เวลาต่อมาดวงตาของพวกเขาที่ค่อย ๆ ใสกระจ่าง ราวกับถูกปลดปล่อย.
“ข้ารู้แล้ว!”
ระบบเอ่ยกล่าวออกมาทันที “นักโทษเหล่านี้ถูกควบคุมเอาไว้!”
“ฟู่ ฟู่!”
จุนซ่างเซียวหาได้สนใจ ในเวลานี้หอกสะบั้นสวรรค์ที่เล็งไปยังนักโทษร้ายแรง กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เจ้าต้องการตายแบบใด.”
เขาที่เวลานี้ราวกับอสุรกายเปลวเพลิง ราวกับเทพเพลิงนาจา.
มุมปากของนักโทษร้ายแรงที่เวลานี้รอยยิ้มหายไปในทันที พร้อมกับคุกเข่าลงให้กับจุนซ่างเซียว เอ่ยกล่าวอย่างขึงขัง“พี่ชาย ข้าผิดไปแล้ว!”
