บทที่ 1651 : ไม้แข็ง (ตอนฟรี)

บทที่ 1651 : ไม้แข็ง (ตอนฟรี)

ซื่อคงที่สองรู้สึกหงุดหงิด เขารู้สึกว่าหวังเต็งรู้ทุกอย่างและเขาก็ไม่ได้ต้องการอาจารย์เช่นเขาจริงๆ

หวังเต็งอ่านวิธีการสร้างสัญญาณวิญญาณในใจของเขาโดยทันที จากนั้นเขาก็เตรียมที่จะดำเนินการ

เขานั่งขัดสมาธิต่อหน้าวิญญาณสายฟ้าและหลับตาลง เตรียมที่จะปราบมันให้เชื่อง

วิญญาณสายฟ้าสัมผัสได้ถึงบางสิ่งบางอย่างและถอยกลับไป มันอยากจะหลบหนี

ดูเหมือนว่าตอนนี้มันกำลังแสร้งทำเป็นตายจริงๆ มันดูอ่อนแอมากแต่ก็ไม่ได้ไร้พลังโดยสิ้นเชิง

อย่างไรก็ตาม เพราะมันสัมผัสได้ถึงการมีอยู่ที่น่าเกรงขามของซื่อคงที่สอง ดังนั้นมันจึงไม่กล้าลงเคลื่อนไหว มันนอนนิ่งอยู่ตรงนั้นโดยไม่กล้าขยับ

ตอนนี้มันไม่มีทางออกอื่นแล้ว มันทำได้เพียงยอบรับชะตากรรมเท่านั้น

แววตาคมชัดแวบผ่านดวงตาของหวังเต็งในขณะที่เขายื่นมือออกไป เปลวเพลิงเงามรกตพุ่งไปตามแขนของเขา มันกลายเป็นมือขนาดยักษ์ที่คว้าวิญญาณสายฟ้าไว้

พรึ่บ~

อย่างไรก็ตาม วิญญาณสายฟ้านั้นก็ลื่นมาก มันหลุดออกจากฝ่ามือเพลิงและกระแทกเข้ากับเกราะป้องกันของยานโดยทันที

“คิดจะหนีหรอ?” หวังเต็งตะคอก เปลวเพลิงเงามรกตพุ่งเข้าหาวิญญาณสายฟ้าและกลายเป็นกรงทรงกลม โดยกักวิญญาณสายฟ้าไว้ข้างใน

วิญญาณสายฟ้าพยายามต่อสู้ขัดขืนอย่างเมามัน มันพุ่งไปทางซ้ายและขวาและปล่อยพลังสายฟ้าออกมา

การแสดงออกของหวังเต็งเปลี่ยนไป เขารีบเสริมความแข็งแกร่งให้กับกรงที่สร้างจากเปลวเพลิงเงามรกต

วิญญาณสายฟ้าเริ่มสงบลงหลังจากนั้นไม่นาน มันไม่สามารถทำลายกรงที่เกิดจากเปลวเพลิงเงามรกตได้

เปลวเพลิงเงามรกตเป็นเปลวเพลิงศักดิ์สิทธิ์ มันอยู่ในระดับเดียวกับวิญญาณสายฟ้า ดังนั้นมันจึงสามารถดักจับวิญญาณสายฟ้าได้

นอกจากนี้ เจ้าตัวน้อยคนนี้ก็เพิ่งจะเกิดได้เมื่อไม่นานมานี้ ดังนั้นมันจะสามารถเปรียบเทียบกับเปลวเพลิงเงามรกตที่อยู่มานานนับไม่ถ้วนได้อย่างไร?

“มันพยายามต่อต้านอย่างดุเดือด แต่พลังของมันน่าจะยังอ่อนแออยู่เพราะมันเพิ่งเกิด ดังนั้นถ้าเธอไม่ระวัง เธออาจเผลอทำลายมันลงได้” ซื่อคงที่สองกล่าวอย่างเคร่งขรึม “เธอควรพยายามกำจัดความคิดต่อต้านของมันออกไปก่อนนะ”

“ขจัดความคิดต่อต้านของมัน?” หวังเต็งขมวดคิ้ว เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วปรบมือ “ผมลืมไปได้ยังไงกันนะ!”

สายฟ้าสีขาวเงินปรากฏขึ้นบนนิ้วของเขาในขณะที่เขาพูด มันเคลื่อนไปทางวิญญาณสายฟ้า

ตามที่คาดไว้! ซื่อคงที่สองรู้สึกประหลาดใจเมื่อเขาเห็นสายฟ้าสีขาวเงิน

ชายคนนี้มีสิ่งดีๆ มากมายในตัวเขา

เขายังมีสายฟ้าภัยพิบัติฟ้าดินด้วย!

ซื่อคงที่สองรับรู้ถึงตัวตนของสายฟ้าโดยทันที

ในฐานะนักสู้ระดับนิรันดร์ เขาก็เคยเผชิญหน้ากับสายฟ้าภัยพิบัติฟ้าดินมาก่อน ดังนั้นเขาจึงคุ้นเคยกับมันดี

“เฮ้ แกต้องการสิ่งนี้ไหม? ฉันมีของอร่อยมากมายเลยนะ!” หวังเต็งยิ้มและพูดกับวิญญาณสายฟ้าภายในกรงไฟ

ซื่อคงที่สอง: …

เป็นการล่อลวงที่เลวทรามมาก!

หวังเต็งดูเหมือนกับลุงแก่ๆ ที่ถามเด็กหญิงตัวน้อยว่าเธออยากกินไอศกรีมไหม

ถึงอย่างนั้น วิญญาณสายฟ้าก็ยังตกหลุมพลางมัน มันสัมผัสได้ถึงสายฟ้าภัยพิบัติฟ้าดินบนมือของหวังเต็งและนิ่งไปโดยทันที

จากนั้น เหมือนแมวหิวโหยที่เห็นอาหารอร่อย มันขยับเข้ามาใกล้โดยไม่ได้ตั้งใจ

แต่เนื่องจากมีกรงไฟอยู่รอบๆ มันจึงไม่สามารถออกมาได้ มันหมุนไปรอบๆ อย่างใจจดใจจ่อต่อหน้านิ้วของหวังเต็ง

“แกอยากได้มันใช่ไหม?” หวังเต็งขยับนิ้วของเขาเพื่อล่อลวงมัน “ตามฉันมาสิ ฉันจะให้ขนมนี้แก่แกทุกวันเลย”

วิญญาณสายฟ้าเข้าใจคำพูดของหวังเต็ง เมื่อได้ยินว่ามันจะสามารถกินสายฟ้านี้ได้ทุกวัน มันก็หยุดลง เหมือนกับเด็กที่ยอมทำตามที่แม่สั่งทุกอย่างเพื่อที่จะได้เงินไปซื้อของเล่น

โอกาสนี้แหละ! หวังเต็งรู้สึกยินดี เขายังคงล่อลวงวิญญาณสายฟ้าต่อไป “เข้ามาใกล้ๆ สิถ้าแกตกลง”

“หวังเต็ง วิธีการของนายนี่มันชั่วร้ายจริงๆ” ลูกกลมอดไม่ได้ที่จะบ่น

“นายจะไปรู้อะไร? ฉันกำลังเสนอทางเลือกให้กับมันอยู่ต่างหาก” หวังเต็งกล่าวอย่างมั่นใจ “คนอื่นอาจไม่สามารถเลี้ยงดูมันได้ แต่ฉันทำได้”

“มีเหตุผล” ลูกกลมตอบ

“เร็วเข้า” หวังเต็งเร่งเร้าวิญญาณสายฟ้าต่อไป

วิญญาณสายฟ้าถูกล่อลวงแต่ก็ไม่ได้โง่ มันรู้ดีว่าเมื่อมันตกลงตามคำขอของหวังเต็งแล้ว มันจะสูญเสียอิสรภาพไป

มันต้องการที่จะกินสายฟ้าภัยพิบัติฟ้าดิน แต่มันก็ไม่ได้ต้องการที่จะสูญเสียอิสรภาพของมันไป มันหมุนวนเป็นวงกลมอย่างวิตกกังวลราวกับไม่สามารถตัดสินใจได้

“วิญญาณสายฟ้าตัวนี้ค่อนข้างฉลาด” ซื่อคงที่สองคร่ำครวญ เขารู้สึกอิจฉาหวังเต็งมากยิ่งขึ้น

หวังเต็งรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง ยิ่งวิญญาณฉลาดก็ยิ่งมีประโยชน์มากขึ้นเท่านั้น นี่เป็นสิ่งที่ดีสำหรับเขา

อย่างไรก็ตาม หากพวกเขายังคงทำเช่นนี้ต่อไป เขาก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่มันจะเสร็จ ด้วยเหตุนี้เอง เขาจึงตัดสินใจใช้ไม้แข็งและจบเรื่องนี้ในทันที

“นี่ไอ้หนู ถ้าแกไม่ตกลง ฉันจะฆ่าแกทิ้งมันตรงนี้เลย” หวังเต็งมองมันอย่างดุร้ายและแยกเขี้ยวใส่มัน ขณะเดียวกัน กรงไฟก็เริ่มหดตัวลง

(☉_☉)!

วิญญาณสายฟ้าผงะไปครู่หนึ่ง จากนั้นมันก็แสดงท่าทียอมจำนนแต่โดยดี

ดีมาก!

หวังเต็งยิ้ม “ฉันจะทำเครื่องหมายวิญญาณแล้ว เพราะงั้นอย่าต่อต้านล่ะ”

หงึก! วิญญาณสายฟ้าบินขึ้นลงราวกับว่ามันกำลังพยักหน้า

แสงเจิดจ้าพุ่งออกมาจากหน้าผากของเขาและก่อตัวเป็นเครื่องหมายสีทอง มันค่อยๆ ลอยไปทางวิญญาณสายฟ้า

มันไม่ขัดขืนตามที่ตกลงไว้และเครื่องหมายสีทองก็เข้าสู่ร่างกายของมันอย่างราบรื่น

หลังจากนั้นไม่นาน หวังเต็งก็รู้สึกถึงจิตวิญญาณที่อ่อนแอและน่าสงสาร เขามีความสุขมาก เขารู้ว่าเขาทำสำเร็จแล้ว พวกเขาได้สร้างการเชื่อมต่อสำเร็จแล้ว!

กรงไฟสลายไป

วิญญาณสายฟ้าลอยอยู่เหนือฝ่ามือของเขา

หวังเต็งวางสายฟ้าภัยพิบัติฟ้าดินไว้ข้างหน้า

ʘ‿ʘ

วิญญาณสายฟ้าส่งเสียงเชียร์ มันห่อหุ้มสายฟ้าภัยพิบัติฟ้าดินโดยทันที

“ถ้าฉันไม่เห็นมันเป็นการส่วนตัว ฉันจะไม่เชื่อแน่ว่าเธอสามารถฝึกวิญญาณสายฟ้าได้” ซื่อคงที่สองถอนหายใจ

“ผมแค่โชคดี” หวังเต็งยิ้ม

“นั่นคือสายฟ้าภัยพิบัติฟ้าดินใช่ไหม?” ซื่อคงที่สองถาม

“สายฟ้าภัยพิบัติฟ้าดินคืออะไร? มันก็เป็นเพียงสายฟ้าธรรมดาๆ” หวังเต็งแสร้งทำเป็นไม่เข้าใจ

ซื่อคงที่สองยิ้ม เขาหยุดซักถามและพูดว่า “ในเมื่อเธอมีมันแล้ว งั้นก็มอบมันให้วิญญาณสายฟ้ามากกว่านี้หน่อย มันจะได้เติบโตได้เร็วขึ้น”

“ครับ” หวังเต็งพยักหน้า

“เอาล่ะ ถึงเวลาที่เราจะต้องออกจากที่นี่กันแล้ว” ซื่อคงที่สองโบกมือ เขาส่ายหัวด้วยความเสียใจเล็กน้อยเมื่อคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้น

*หน้ามือเป็นหลังตีนของจริง