Chapter 1235 ไม่ว่าจะเกิดอะไรข้างนอก อย่าออกมา
ภายในสถานการปรกติ ตลาดมืดอนุญาตให้ทุกคนเข้ามาได้.
อย่างไรก็ตาม สถานที่แห่งนี้สมกับเป็นตลาดมืดอย่างแท้จริง.
พื้นที่มีขนาดใหญ่มาก.
จุนซ่างเซียวที่มุ่งตรงไปยังตลาดมืดตระเวนไปทั่ว.
“เจ้านิกาย.”
ท่าต้องการทำอะไรอย่างงั้นรึ?”
ความตั้งใจตั้งแต่ตนที่มายังป้อมปราการซิงกง คือมาหาบรรพชนเพื่อไปกำจัดราชาปิศาจต้าเห่ย ทว่าเจ้านิกายลงมือแล้ว ดังนั้นจึงเลิกล้มความคิดนั้นไป.
แน่นอน.
เขายังไม่ลืมเรื่องบรรพชนแต่อย่างใด.
ทว่ามันก็ไม่ง่ายในการที่จะนำอีกฝ่ายออกมาจากคุกนรกเก้าชั้น.
“ซื้อสมุนไพร.”จุนซ่างเซียวเอ่ย.
เพราะว่าตลาดมืดนั้นมีของล้ำค่ามากมาย และยังมีค่ายกลปิดสัมผัส ดังนั้นจึงทำให้เขาต้องสอบถามไปทีละร้าน.
หลังจากพยายามอยู่ด้าน หลังจากตะเวนไปกว่าชั่วโมง ท้ายที่สุดก็พบร้านที่ขายสมบัติฟ้าดิน เป็นรายขายปลีกขนาดใหญ่ เหมือนกับว่ามีทุกอย่างให้เลือกเลย.
“สหายน้อย.”
เถ้าแก่ร้านสมุนไพร เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ต้องการสมุนไพรอะไร?”
เถ้าแก่ตลาดมืดนั้นติดต่อกับพิภพต่าง ๆ มากมาย ดังนั้นค่อนข้างเย่อหยิ่ง ไม่สนใจลูกค้าเท่าใดนัก.
จุนซ่างเซียวจ้องมองอย่างระวัง พบว่าไม่เห็นสมุนไพรที่ต้องการ พร้อมกับยื่นรายการออกไปให้อีกฝ่าย“ทั้งหมดนี้เลยรึ?”
“มี แต่ว่า....”
เถ้าแก่เอ่ย “มีไม่มากนัก.”
จุนซ่างเซียวที่เอ่ยออกมาทันที”มีเท่าไหร่ก็ขายเท่านั้น ข้าต้องการทั้งหมด.
ฟังจากน้ำเสียงแล้ว ดูเหมือนว่าจะเป็นลูกค้าใหญ่ เขาที่ก้าวออกมาจากเคาน์เตอร์ พร้อมกับเอ่ยออกมาว่า“สหายน้อยโปรดไปนั่งรอที่ห้องพิเศษ.”
“อืม.”
จุนซ่างเซียวที่นำซ่างโหยวเหินไป.
ที่นั่ง มีสตรีที่งดงามร่างเพรียวบางที่ต้อนรับรินชา พร้อมกับเผยยิ้มให้.
โกวเซิ่งนั้นหาได้สนใจสตรี.
ส่วนไท่จื่อต้าซ่างที่เคร่งขรึม ไม่สนใจสตรีเช่นกัน.
ทั้งสองที่รอคอยอยู่ครึ่งชั่วจยาม จากนั้นเถ้าแก่พาชายวัยกลางคนมา พร้อมกับเอ่ยออกมาว่า“ข้าเป็นผู้จัดการร้านสมุนไพรแห่งนี้ ไม่รู้ว่าสหายน้อยมีนามว่าอย่างไร?”
“โคตรหล่อจุน.”
“......”
ผู้จัดการร้านที่มุมปากกระตุกเอ่ยออกมาว่า“ชื่อดี! ชื่อดี!”
“สมุนไพรเตรียมไว้รึยัง?”
จุนซ่างเซียวเคยทำธุรกิจกับตระกูลอ้ายมาก่อน ย่อมมีประสบการณ์ ดังนั้นจึงไม่คิดที่เผยข้อมูลอะไร ต้องทำธุรกิจก่อนเป็นอันดับแรก.
เขาที่ต้องการสมุนไพรไปปรุงเม็ดยาครึ่งก้าวปราชญ์ยุทธ์ ด้วยเงินทุนของเขาเวลานี้ แน่นอนว่าสามารถซื้อทุกอย่างได้ ไม่จำเป็นต้องเหลือให้ใคร!
ระบบเอ่ย “เงินทุนของโฮสน์ได้มาจากขุมทรัพย์ต้าซ่างสินะ.”
“ไม่บ่นอะไรสักทีจะตายใหม!”
“ได้เลย!”
“......”
ผู้จัดการร้านสมุนไพร ที่เห็นท่าทางดูรีบเล็กน้อย จึงเอ่ยออกมาว่า“ข้าได้ให้ผู้ใต้บังคับบัญชาจัดเตรียมแล้ว สมุนไพรที่นายน้อยจุนต้องการ จะถูกส่งมาในเร็ว ๆ นี้.”
“อืม.”
จุนซ่างเซียวพยักหน้ารับ.
ผู้จัดการร้านที่เริ่มสอบถามข้อมูลจากโกวเซิ่งว่ามาจากใหน.
กับสมุนไพรระดับสูงเช่นนี้ นอกจานี้ยังบอกต้องการทั้งหมด นี่ไม่ใช่ธรรมดาแน่ บางทีหลังจากนี้อาจจะสามารถทำธุรกิจกันอีกได้.
“ข้ามาจากทวีปต้าหลาน.”จุนซ่างเซียวเอ่ย.
โกวเซิ่งไม่ต้องการให้ใครรู้ที่มาของเขา ...ต้องไม่ลืมว่าป้อมปราการซิงกงส่งคนไปสืบสวนทวีปชิงหยุนสองครั้งแล้ว.
“ทวีปต้าเหลาน?”
ผู้จัดการร้านแววตาดูซับสน ไม่เคยได้ยินมาก่อนอย่างชัดเจน.
จุนซ่างเซียวนั้น “ทวีปของข้านั้นประกอบด้วย ดินแดนเดเมเชีย เนียเชียส และอีกหลายประเทศ.”
“แต่ละประเทศนั้นมียอดฝีมือ ที่ครอบครองถูกเรียกว่าผู้อัญเชิญ ในทุก ๆ ปีในแต่ละดินแดนจะต่อสู้ช่วงชิงแผ่นดิน ใครที่แข็งแกร่งที่สุดก็จะได้เป็นผู้ปกครอง.”
ระบบเอ่ย “ขี้โม้จริง ๆ!”
“เป็นแบบนี้นี่เอง.”
ผู้จัดการร้านเอ่ยด้วยความสงสัย“นายน้อยจุนเป็นผู้อัญเชิญอย่างงั้นรึ?”
จุนซ่างเซียวเอ่ยกล่าวอย่างภาคภูมิ “ข้าไม่เพียงเป็นผู้อัญเชิญ ยังเป็นผู้กล้าที่แท้จริงด้วย.”
“ข้าเคยปะทะกับจักรพรรดิดาบ และราชันย์เงามาแล้ว!”
“ทั้งสองแข็งแกร่งมาก ข้าต้องใช้พลังไปมากมาย กว่าจะเอาชนะพวกเขาได้!”
โกวเซิ่งที่กล่าวไปเรื่อยเปื่อยโม้แหลกลาน.
ผู้จัดการร้านที่เหลือเชื่อเป็นอย่างมาก “นายน้อยจุน ทวีปต้าหลานอยู่ที่ใหนรึ?”
“ทะเลดวงดาวแดนเหนือ ที่นั่นงดงามที่สุด.”
ทะเลดวงดาวแดนเหนือไม่ได้หมายถึงจักรวาลทางเหนือ ทว่าเป็นเพียงแค่รหัสดินแดนเท่านั้น.
ผู้จัดการหัวล้านที่ครุ่นคิดอย่างหนัก “ในเมื่อรู้ทิศทาง น่าจะหาได้ง่าย ไว้มีเวลา เขาควรที่จะไปติดต่อค้าขายกับทวีปต้าหลานได้.”
......
จุนซ่างเซียวที่ยังคงโม้ทะยานฟ้า.
เขายังคงเล่าเรื่องราวของตัวเอง ก่อนที่ผู้ใต้บังคับบัญชาร้านยาก้าวเข้ามาพร้อมกับแหวนมิติ.
“นายน้อยจุน.”
ผู้จัดการร้านเอ่ย “สมุนไพรที่ท่านต้องการทั้งหมดอยู่ที่นี่แล้ว.”
ก่อนที่จะส่งรายการออกไปให้ “จำนวนเป็นไปตามที่เขียนไว้.”
“อืม.”
จุนซ่างเซียวที่จ้องมอง ก่อนเผยยิ้มด้วยความตื่นเต้นเล็กน้อย.
สมุนไพรห้าสิบชนิด ที่หายากมาก ไม่คิดเลยว่าจะมีครบครัน แบ่งแยกเป็นชุด ๆออกมาอีกด้วย!
ยอดเยี่ยม!
จุนซ่างเซียวที่เก็บความตื่นเต้นเอาไว้ เอ่ยออกมาว่า“ราคาเท่าใดรึ?”
ผู้จัดการร้านเอ่ย “เกี่ยวกับราคาตลาด สมุนไพรระดับสูงเหล่านี้มีราคา 1.2ล้านศิลาวิญญาณระดับเก้า เห็นแก่นายน้อยจุนซื้อจำนวนมาก ปัดเป็นตัวเลขกลม...”
“200,000?”จุนซ่างเซียวเอ่ย.
ผู้จัดการร้านแทบล้มคว่ำ.
ปัดอย่างไรหายไปตั้งมากมาย.
“หนึ่งล้าน!”
“ตกลง.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “ซื้อ.”
ผู้จัดการร้านที่ตะลึงเล็กน้อย จนกระทั่งเซ็นสัญญาซื้อและรับศิลาวิญญาณระดับเก้า จ้องมองจุนซ่างเซียวจากไป พร้อมกับถอนหายใจ“เป็นครั้งแรกเลยที่ต้องเสียเปรียบลูกค้า!”
......
แม้นว่าจะจ่ายไปหนึ่งล้าน ทว่าสมุนไพรหลายร้อยชนิด เฉลี่ยอยู่ที่ 10,000 เป็นราคาที่จุนซ่างเซียวยอมรับได้ ต้องไม่ลืมว่าทรัพยากรเหล่านี้จะต้องนำมาใช้ปรุงเม็ดยาครึ่งก้าวปราชญ์ยุทธ์.
จากนั้น.
โกวเซิ่งที่ตระเวนไปยังร้านค้าร้านแล้วร้านเล่า เพื่อซื้อสมุนไพรที่ต้องการไปจนเกลี้ยง เขาได้จ่ายศิลาวิญญาณระดับเก้าไปมากมาย.
ก่อนที่จะกลับโรงแรมตอนเย็น.
หลังจากที่ซื้อสมุนไพรได้เพียงพอ เขาก็เริ่มหลอมเม็ดยาครึ่งก้าวปราชญ์พันชุดทันที ตอนนี้ทำให้เขาอารมณ์ดีเป็นอย่างมาก.
“เจ้านิกาย.”
ซ่างโหยวเหินเอ่ย “ทำไมไม่ให้ศิษย์จ่ายล่ะ?”
“เงินเจ้า.”
จุนซ่างเซียวเอ่ยอย่างจริงจัง “จะให้เปิ่นจั้วใช้ได้อย่างไรล่ะ.”
“ข้าเป็นศิษย์ท่าน เป็นเหมือนกับครอบครัวเดียวกัน ไม่เห็นต้องมองเห็นเป็นคนอื่นเลย!”ซ่างโหยวเหินเอ่ย.
จุนซ่างเซียวตบไหล่ของเขา เอ่ยออกมาว่า“แค่เจ้าปรารถนาดี เปิ่นจั้วก็ซาบซึ้งแล้ว.”
ในเวลานั้น สายตาที่เย็นชาทิ่มแทงเข้ามาในทันที.
ที่ด้านหน้าประตูนั้น ชายร่างยักษ์ที่อยู่มุมประตู มุมปากที่เผยยิ้มหยัน.
“เจ้านิกาย!”
ซ่างโหยวเหินที่เห็นเข้า เร่งรีบเอ่ยออกมาทันที “เจ้านั้นจงใจมาขวางทาง จงใจหาเรื่องพวกเราอย่างแน่นอน.”
“ไปดื่มชา.”
จุนซ่างเซียวที่ชี้ไปยังโรงน้ำชา แววตาที่เย็นชา“ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นห้ามออกมา.”
“เจ้านิกาย ข้าไม่กระหาย....”
“ไป!”
ซ่างโหยวเหินที่ปิดปาก ภายในใจที่สงสัย “ทำไมเจ้านิกายให้ข้าออกมา?”
“ตูมม -----”
อย่างไรก็ตาม ขณะเขาเดินไปยังโรงน้ำชา ยังไม่ได้นั่งด้วยซ้ำ ที่ด้านนอกก็ได้ยินเสียงระเบิดดังกึกก้อง พลังที่มากล้นกวาดม้วนซัดสาดออกมา จนทำให้โต๊ะที่นั่งน้ำชาล้มคว่ำระเกะระกะ
ซ่างโหยวเหินที่หันหน้าไปช้า ๆ มองลอยผ่านเห็นโรงแรมตรงข้าม มุมปากกระตุก ดวงตาเบิกกว้างกลมโตไปในทันที.
