Chapter 1230 ยิงนกสองตัวด้วยหินก้อนเดียว
พ่อ.
คำพูดคำเดียวที่ดูชัดถ้อยชัดคำ.
อ้ายยาที่ยืนนิ่งอ้าปากค้าง แววตาที่เบิกกวางกลมโต.
นี่...เด็กน้อยคนนี้คือลูกของจู่เหรินรึ?
โอ้วสวรรค์!
เหลือเชื่อเกินไปแล้ว!
ใครคือแม่?
ไม่ใช่สิ!
ไม่เคยได้ยินว่าจู่เหรินมีภรรยา หรือว่าจะเป็นลูกลับ แอบไปไข่ทิ้งไว้รึ?
อ้ายยาที่อยู่ในหอคอยสำกดวิญญาณเทียนหยวน ที่จริงก็รับรู้เรื่องต่าง ๆ ไม่น้อย.
จุนซ่างเซียวที่กลายเป็นโง่งม.
เด็กน้อยในบัวเพลิง ที่อ้าปากเรียกเข้าว่าพ่อ นี่....หากว่าแฟนสาวเขาได้ยิน ต่อให้กระโดดลงแม่น้ำหวงเหอเพื่อล้างตัว ยังไงก็ล้างไม่เกลี้ยง อ๊ากกก!
[ 跳进黄河洗不清 กระโดดลงแม่น้ำหวงเหอเพื่อล้างตัว ยังไงก็ล้างไม่เกลี้ยง อุปมาถึง ไม่ว่าจะแก้ต่างอย่างไร ก็ฟังไม่ขึ้น. ]
“แฟนสาว? โฮสน์คิดว่าตัวเองมีแล้วเหรอ.”ระบบกล่าวล้อ.
“พ่อ!”
เด็กน้อยเอ่ย “ข้าหิว!”
“โครม!”
จุนซ่างเซียวที่ตบไปยังดอกบัวแดง ตะโกนเสียงดัง “ข้าเป็นหนุ่มโสดบริสุทธ์ จะไปมีลูกได้อย่างไร!”
“ฮือ ฮือ......”
เด็กน้อยที่ร้องไห้เอ่ยออกมาว่า“พ่อ ท่านดุร้ายจัง!”
อ้ายยาที่ทนดูไม่ไหว เร่งรีบเข้ามาแนะนำ “จูเหริน แม้แต่เสือถึงจะดุร้ายก็ไม่กินลูกตัวเอง ท่านโปรดใจเย็น!”
“......”
ปอดของจุนซ่างเซียวแทบระเบิดแทบความโกรธ.
จะให้เขาใจเย็นได้อย่างไร จู่ ๆ ก็ปรากฏเด็กที่ใหนก็ไม่รู้มาเรียกเขาว่าพอ จะให้เขาดีใจยอมรับเป็นพ่อเลยเหรอ!
“ฟู่!”
จุนซ่างเซียวที่ระงับความโกรธของตัวเองเอาไว้ ก่อนที่จะปล่อยมือ กล่าวด้วยใบหน้าเคร่งขรึม “เจ้าเป็นใคร?”
“ข้าเติบโตและอาศัยอยู่ในร่างของท่านพ่อ ดังนั้นจึงเป็นลูกของท่าน!”เด็กคนดังกล่าวเอ่ย.
“เป็นแบบนี้นี่เอง.”
อ้ายยาที่เข้าใจได้ในทันที “จูเหริน นี่ควรจะเป็นจิตวิญญาณเพลิง เวลานี้มันได้เติบโตเปลี่ยนจากตัวอ่อนเป็นทารกแล้ว ไม่เพียงแค่เปิดเชาว์ปัญญา ยังมีร่างกายด้วย.”
“พรึด!”
จุนซ่างเซียวที่กระอักโลหิตออกมาทันที.
เด็กนี่เกิดมาจากร่างของเขา ไม่เท่ากับว่าเขามีความสามารถเหมือนกับสตรีหรอกรึ?!
ระบบเอ่ย “ไม่แปลกใจเลยว่าโฮสน์ต้องการเป็นโสด แท้จริงแล้ว สามารถเป็นทั้งพ่อและแม่ในร่างเดียวกันนี่เอง.”
คำพูดที่ทิ่มแทงใจ ทำให้จุนซ่างเซียวกระอักโลหิตออกมาอีกครั้ง.
“พ่อ.....”
ในเวลานั้น เสียงของเด็กน้อยอีกเสียงก็ดังขึ้น.
จุนซ่างเซียวที่รู้สึกราวกับสายฟ้าฟาดลงกลางกบาล ชะงักงันหันหน้าไปช้า ๆ เห็นพื้นที่ที่เขาชำระล้างราชาปิศาจก่อนหน้านี้ ปรากฏเด็กน้อยอายุ 2-3 ขวบที่ถูกเชือกมัดไว้ รูปร่างน่ารักน่าชังเหมือนกับจิตวิญญาณเพลิง.
“จูเหริน!”
อ้ายยาที่ตกใจเอ่ยออกมาว่า“นี่คือจิตวิญญาณปิศาจ ไม่เพียงแค่ร่างกายถูกชำระล้างแล้ว ทว่ายังกลายเป็นทารกที่นับท่านเป็นบิดาด้วย!”
“อ๊ากกกกก---”
จุนซ่างเซียวที่เงยหน้าคำรามดัง ก่อนที่จะล้มลงหมดสติไปในทันที.
......
กระบวนการชำระล้างราชาปิศาจต้าเห่ย ทำให้ตัวอ่อนจิตวิญญาณเพลิงกลายเป็นทารก นอกจากนี้การชำระล้างจิตวิญญาณปิศาจเมื่อชำระล้างสำเร็จแล้วพลังงานที่เหลือก็กลายเป็นทารกอีกร่างด้วย.
กลายเป็นยิงก้อนหินก้อนเดียวได้นกสองตัว! ลงแรงครั้งเดียวได้ผลตอบแทนสองเท่า!
อย่างไรก็ตาม จุนซ่างเซียวหาได้มีความสุข เขาต้องการทำภารกิจให้เสร็จ ไม่ได้ต้องการลูกชายทั้งสองแต่อย่างใด.
“เจ้านิกายจุน แม้นว่าท่านจะหล่อเหลา แม้นว่าท่านประสบความสำเร็จ แต่ท่านมีลูกแล้วสองคน ข้าไม่สามารถยอมรับได้ ดังนั้น....ขอโทษด้วย พวกเราไม่เหมาะสมกัน.”
“แม่นาง! ฟังข้าอธิบายก่อน!”
จุนซ่างเซียวที่เวลานี้มองเห็นสตรีผู้งดงามกำลังวิ่งหนีเขาไป เขาที่พยายามไล่ตามแต่ก็ไม่สามารถตามทัน ก่อนที่เขาจะสะดุ้งตื่นขึ้นมา ที่หน้าผากของเขามีเหงื่อไหลออกมาเต็ม.
“ฝันรึ?!”
“เฮ้อ แท้จริงก็ฝันไปนี่เอง!”
เขาที่ยกมือขึ้นปาดเหงื่อ วินาทีต่อมาต้องกลายเป็นชะงักงันไปในทันที.
บนเตียงนั้นมีเด็กสองคนที่นอนหลับอยู่ ขณะอมนิ้วโป้งมือ บนจมูกมีลูกโป่งน้ำมูกที่ฟองปูดขึ้น.
แม้นว่าจิตวิญญาณเพลิงจะเหมือนกับเด็กมนุษย์มาก ทว่าที่หน้าผากนั้นมีเครื่องหมายเปลวเพลิงสลักอยู่ บนหน้าผากของจิตวิญญาณปิศาจที่ถูกชำระล้างก็มีเครื่องหมายสีดำเช่นกัน.
ในห้องโดยสาร บนอวกาศที่มืดมิด.
จุนซ่างเซียวที่ลุกขึ้นปาดน้ำตา เอ่ยพึมพำ “นี่ไม่ใช่ชีวิตที่ข้าต้องการ.....”
......
“แปะ.”
ภายในโรงอาหารเรือรบ จิตวิญญาณเพลิงและจิตวิญญาณปิศาจกำลังนั่งกินอาหาร ราวกับว่าไม่ได้กินอะไรมาเนิ่นนาน.
ซ่างโหยวเหินที่เห็นจานกองพะเนินสูงท่วมหัว อดไม่ได้ที่จะเอ่ยเสียงเบา“เจ้านิกาย ลูกทั้งสองของท่านกินเก่งจริง ๆ.”
“ปัง!”
“พรึด โครม!”
ไท่จื่อผู้สูงสงที่ตอนนี้นอนกระตุกน้ำลายฟูมปากทันที.
จุนซ่างเซียวที่ถอนหมัดกลับมา พร้อมกับตบต้นขา กล่าวออกมาด้วยความโกรธ “จำไว้ นี่คือจิตวิญญาณธาตุเปิ่นจั้ว!”
“.....จำแล้ว.....”
จิตวิญญาณเพลิงที่เติบโตขึ้นภายในจุดตานเถียนของเขา ส่วนจิตวิญญาณปิศาจก็คือพลังปิศาจที่ถูกชำระล้าง ทำให้ผูกพันธะสัญญากับเขาโดยอัตโนมัติ.
แม้นว่าทั้งสองจะเหมือนเด็กมนุษย์ ทว่าก็ไม่ใช่มนุษย์ เป็นเพียงจิตวิญญาณพลัง สองธาตุที่อยู่ในการควบคุมของจุนซ่างเซียวเท่านั้น.
ทำให้เขาทนไม่ได้จริง ๆ ที่จะให้คนอื่นเรียกตัวเขาว่าเป็นพ่อ.
......
“พ่อ ข้ายังหิวอยู่เลย!”
“พ่อ ข้าก็ยังหิวอยู่เลย!”
“พ่อ ทำไมทานถึงเศร้าซึมแบบนั้น?”
“พ่อ ให้ข้าเล่านิทานให้ท่านฟังไหม?”
เด็กทั้งสองคนที่ช่างจ้อ อยู่ข้าง ๆ จุนซ่างเซียวอยู่ตลอดเวลา ไม่ปล่อยให้เขาไปใหน.
อารมณ์ของเขาที่กำลังจะพังทลาย.
เวลานั้นจิตวิญญาณเพลิงที่อารมณ์ร้อนเล็กน้อย ได้ทุบจิตวิญญาณปิศาจ ที่เวลานี้ใบหน้าดำช้ำ กำลังมาฟ้องบ่นอยู่.
“พ่อ!”
“เจ้าเด็กไฟนั้นตีข้า! ฮือ ฮือ.....”
“พอแล้ว!”
“เลิกเลือกพ่อได้แล้ว!”
ท้ายที่สุด จุนซ่างเซียวอดไม่ได้ต้องตะโกนออกมาเสียงดัง.
ราวกับรู้สึกบิดากำลังโกรธ จิตวิญญาณเพลิงและจิตวิญญาณปิศาจที่ยืนก้มหน้า ราวกับว่าได้ทำความผิดใหญ่ น้ำตาคลอแต่ไม่กล้าร้องออกมา.
จุนซ่างเซียวเห็นแล้วรู้สึกเจ็บปวดใจขึ้นมาในทันที.
ระบบเอ่ย “จิตวิญญาณเพลิงและจิตวิญญาณปิศาจ แม้นว่าจะเป็นธาตุฟ้าดิน ทว่าก็ถูกนับเป็นสิ่งมีชีวิตอย่างหนึ่ง ตนหนึ่งเกิดจากร่างโฮสน์ อีกหนึ่งเกิดจากการถูกชำระล้าง ทั้งสองต่างก็ผูกพันธสัญญา ไม่ต่างจากเลือดเนื้อเชื้อไขของโฮสน์เลย.”
......
“ตะเกียบนี่ หักง่ายจัง.”
“หัดใช้ให้ได้.”
จะอย่างไรจุนซ่างเซียวก็หาได้ใจร้ายอมหิต ตอนนี้เขากำลังใจเย็นสอนเด็กทั้งสอง พร้อมกับฝึกฝนพวกเขา ให้เด็กทั้งสองกำลังใช้ตะเกียบ ขณะมันหักอันแล้วอันเล่า.
“......”
สถานการณ์ที่ดูอักอ่วนเป็นอย่างมาก.
“ฟิ้ว!”
จุนซ่างเซียวที่หลอมตะเกียบขึ้นมาจากโลหะระดับศักดิ์สิทธิ์ พร้อมกับส่งให้อีกฝ่าย“ลองดูสิ จะยังหักอีกใหม?”
“เจ้าไม่นำหอกสะบั้นเก้าสวรรค์มาให้พวกเขาใช้เลยล่ะ!”ระบบกล่าวล้อ.
“พ่อ.”
จิตวิญญาณเพลิงที่รับมา ก่อนที่มือจะมีเปลวเพลิงลุกโชน พร้อมกับกล่าวออกมาอย่างภาคภูมิ “ไม่หัก แต่ก็ไหม้ได้.”
“ฟู่ ฟู่!”
เปลวเพลิงที่หลอมตะเกียบที่ทำด้วยโลหะไปในทันที.
“......”
จุนซ่างเซียวที่มุมปากกระตุก.
“พ่อ.”
จิตวิญญาณปิศาจที่ถือตะเกียบ เอ่ยเสียงเบา “ไม่หัก แต่ไม่ทนกัดกร่อน!”
“ฟู่ ฟู่ ซูมมม!”
พลังที่แปลกประหลาดลุกโชนขึ้น พร้อมกับหลอมตะเกียบเหล็กให้เปื่อยยุ่ย หายไป.
“พรึด โครม!”
จุนซ่างเซียวแทบหมดสติไปอีกครั้ง.
สองพี่น้องหนึ่งเผา หนึ่งกัดกร่อน เป็นพลังที่น่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก.
อย่างไรก็ตาม.
เรื่องนี้โกวเซิ่งต้องขอบคุณแล้ว.
ถึงทั้งสองจะร้ายกาจ ขอเพียงหลังจากนี้สั่งสอนให้ดี จะต้องกลายเป็นกำลังรบที่แข็งแกร่งแน่.
ระบบเอ่ย “ร่างจิตวิญญาณที่เกิดในจักรวาล มีพลังธาตุต่าง ๆ มากมาย การจะจุติเป็นจิตวิญญาณนั้นยากยิ่งกว่ายาก การที่โฮสน์ได้รับมาถึงสอง ไม่ดีใจอย่างงั้นรึ?”
“คงเป็นแบบนั้น.”
จุนซ่างเซียวเริ่มทิ้งอคติทิ้งไป เริ่มเปิดรับเด็กทั้งสองคน.
