Chapter 1222 เจ้าหลานเต่า คุณย่าทวดมาแล้ว
ใครบอกว่าเจ้าวายร้ายไม่ยอมต่อรอง?
เพียงแค่คำพูดของจุนซ่างเซียวนั้นมันเจ็บแปบ จนทำให้อีกฝ่ายต้องการจัดการจุนซ่างเซียวไปในทันทีนั่นเอง!
แน่นอนว่า เขาคิดจะสังหารอีกฝ่ายในทันทีเลย.
กับความอหังการของจุนซ่างเซียวทำให้เขาไม่พอใจเป็นอย่างมาก จึงไม่ลังเลที่จะจัดการให้จบ ๆ ไป.
“ฟู่ ฟู่!”
พลังที่รุนแรงที่พัดผ่านมา ทำให้ชุดสีดำของจุนซ่างเซียวสะบัด ผ้าโพกหัวที่ลอยกระเด็น.
“แท้จริงแล้วก็เป็นพวกหัวล้านนี่เอง.”ราชาปิศาจต้าเห่ย กล่าวหยัน.
!
เจ้าไม่หัวล้านรึไง!
จุนซ่างเซียวไม่มีเวลาโต้กลับ เพราะว่าพลังโจมตีได้ส่งมาถึงแล้ว.
“ฟิ้ว!”
ในเวลานั้น เกราะรบเสวียนหยวนที่ปรากฏขึ้น พลังบ่มเพาะของเขาที่ระเบิดออกมา ก่อนรูปสร้างม่านพลังป้องกันขึ้นมาหลายชั้น.
เขาที่สามารถนำหอคอยสะกดวิญญาณเทียนหยวนออกมาเลย ทว่าหากทำเช่นนั้นก็เท่ากับเป็นการเผยไม้ตายออกมา และอาจจะไม่มีโอกาสส่งมันทุบอีกฝ่ายได้.
“ฝ่าบาท!”
“ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!”
ยอดฝีมือที่ได้รับบาดเจ็บของทวีปเทียนหยวนพุ่งออกไป พร้อมกับนำซ่างโหยวเหินพุ่งบินออกมา.
เพราะว่าอีกฝ่ายนั้นโจมตีไปยังจุนซ่างเซียว ทว่ากลิ่นอายที่แผ่ออกมานั้น ได้หลุดรอดโหมกระหน่ำไปทั่วทิศ.
“ครืนนนนนน!”
ฝ่ามือที่ใหญ่ยักษ์ที่โจมตีออกไป สลายตกลงบนพื้น ผืนปฐพีที่แตกร้าวออกเป็นส่วน ๆ.
หากมองลงมาจากบนอากาศ จะเห็นผืนปฐพีนั้นแยกออกมากว้างแล้ว ตอนนี้คล้ายกับจะพังทลายลงในทันที.
เสียงที่ดังสนั่นหวั่นไหว แม้แต่พื้นที่ใต้ดิน เหล่าอาวุโสและผู้คนที่ซ่อนตัวอยู่สัมผัสได้ถึงแรงสั่น ตอนนี้เร่งรีบสวดมนต์มากยิ่งขึ้นกว่าเดิม.
กับมหันตภัยที่หนักหน่วงรุนแรง พวกเขาไม่มีพลังที่จะทำอะไรได้เลย จึงทำได้แค่ภาวนาให้สวรรค์ช่วยชีวิต.
......
“ฟู่ ฟู่!”
“ฟู่ ฟู่ ซูมมมม!”
ฝ่ามือที่โจมตีออกมานั้น พลังโจมตีที่รุนแรงทำให้ห้วงมิติบิดเบี้ยว พายุที่ม้วนกวาดออกไปอย่างรุนแรง.
พื้นที่รอบ ๆ เต็มไปด้วยฝุ่นผงคละคลุ้งเต็มไปหมด รู้สึกราวกับว่าท้องฟ้ามืดดับลงในทันที.
“พรึด!”
“พรึด!”
เหล่ายอดฝีมือทวีปเทียนหยวนที่นำซ่างโหยวเหินหนีออกมา ใบหน้าซีดเซียวกระอักโลหิตคำโต.
พวกเขาที่บาดเจ็บ ไม่สนใจความเป็นความตาย เพื่อป้องกันกลิ่นอายที่แผ่ออกมาจึงได้เร่งรีบเข้าช่วยเหลือองค์ชาย ในเวลานี้พวกเขาสูญเสียพลังต่อสู้ไปอย่างสิ้นเชิง.
แน่นอน.
ในเวลานี้ พวกเขาไม่ได้สนใจตัวเอง สิ่งที่ใส่ใจคือในพื้นที่ฝุ่นคลุ้งนั่นต่างหาก.
คนที่ฝ่าบาทเชิญมาช่วยเมื่อครู่นี้ บางทีคงอาจจะไม่สามารถหลบเลี่ยงภัยพิบัติได้!
“จุน...พี่ชายจุน....”ซ่างโหยวเหินที่กล่าวด้วยความกังวล.
ในเวลานั้น หลังจากที่ฝุ่นควันค่อย ๆ หายไป ร่างของจุนซ่างเซียวที่ปรากฏขึ้น ทำให้เขาเผยท่าทางดีใจเป็นอย่างมาก.
ในเวลานั้นท่าทางทุกคนที่แข็งค้างไปตาม ๆ กัน.
เหล่ายอดฝีมือทวีปเทียนหยวนที่บาดเจ็บกลายเป็นเซ่อไปเหมือนกัน.
ราชาปิศาจต้าเห่ยที่เผยความประหลาดใจเช่นกัน.
พื้นที่รอบ ๆ นั้น ไม่เพียงแค่จุนซ่างเซียวปลอดภัยไร้รอยขีดข่วน ในมือยังถืออาวุธที่แปลกประหลาดอีกด้วย.
แปลกอย่างไร?
เพราะไม่มีใครเคยเห็น ไม่เคยได้ยินมาก่อน.
หากมองอย่างเพ่งพิศ รูปร่างของมันดูเหมือนกับไม้กวาด!
มันไม่ใช่ไม้กวาด.
มันคือเครื่องดูดฝุ่นพลังงานสูงนั่นเอง.
“เฉียดฉิว.”
จุนซ่างเซียวที่ใบหน้าสงบ ภายในใจที่ลอบดีใจ.
ฝ่ามือเมื่อครู่นี้ ถึงจะเป็นเกราะรบเสวียนหยวนเกรงว่าคงไม่ง่ายที่จะป้องกัน เขาที่นำเครื่องดูดฝุ่น 20 เครื่องออกมาดูดซับพลังโจมตีหายไปจนหมดทำให้รอดพ้นการโจมตีนี้มา.
ก่อนหน้านี้เขาไม่ได้นำมันออกมาจัดการกับจักรพรรดิดาราและห้าทรราชซิงกง เพราะมันไม่ได้ผล เพราะอีกฝ่ายไม่ใช่ปิศาจนั่นเอง.
ทว่าราชาปิศาจต้าเห่ยนั้นแตกต่างกัน.
อีกฝ่ายเป็นปิศาจที่เป็นพลังมืด ถือว่าเป็นสิ่งสกปรกอย่างแน่นอน.
จุนซ่างเซียวที่สามารถนำมันออกมาสลายพลังปิศาจอีกฝ่ายได้จนเกลี้ยง.
ต่อหน้ายอดฝีมือสะบั้นมิติระดับกลาง ในเมื่อมีพลังปิศาจ จุนซ่างเซียวไม่ได้มั่นใจนักว่าจะใช้มันได้ผล จึงนำมันออกมาถึง 20 เครื่องพร้อม ๆ กัน!
โชคดีที่ ใช้ได้ผล.
เครื่องดูดฝุ่น 20 เครื่องที่เปิดดูดซับพร้อม ๆ กัน.
“เจ้าหนู.”
ราชาปิศาจต้าเห่ยเผยท่าทางสนใจ “ของวิเศษนั่นคืออะไร คาดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถดูดซับพลังของราชาผู้นี้ได้?”
“ข้ายังมีแจกันหยกอีกอัน”จุนซ่างเซียวเอ่ยออกมาเล็กน้อย.
“แจกัน?”
ราชาปิศาจต้าเห่ยที่ตื่นตะลึง.
ไม่คิดว่าสิ่งที่เหมือนไม้กวาดนี้จะเป็นแจกัน.
“แน่นอน.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “ของวิเศษของข้า อีกอันมีพลังไม่ธรรมดากว่านี้ เจ้าต้องการทดสอบไหม?”
“พรึด!”
ในเวลานั้นเขาที่กระอักโลหิตออกมา.
“อิ อิ อิ อิ!”
ราชาปิศาจต้าเห่ยเผยยิ้มแปลกประหลาด “แม้นว่าเจ้าจะลดพลังฝ่ามือของข้าได้ ทว่าก็ยังได้รับบาดเจ็บ ดูเหมือนของวิเศษเจ้าก็ไม่เท่าไหร่!”
“น่ารังเกียจ!”
จุนซ่างเซียวที่ยกมือขึ้นปาดโลหิต แววตาที่เผยความไม่ยินดี.
“มา.”
ราชาปิศาจต้าเห่ยที่เอ่ยกล่าวอย่างขังขัง “ใช้แจกันของเจ้าออกมา ดูซิว่าจะทำอะไรราชาผู้นี้ได้.”
ด้วยการเห็นว่าไม่สามารถป้องกันฝ่ามือของตัวเองได้อย่างชัดเจน ทำให้ราชาปิศาจต้าเห่ยต้องการทำลายความมั่นใจอีกฝ่ายให้สิ้น.
“ฟิ้ว!”
จุนซ่างเซียวที่โบกมือ ขณะนำอาวุธแม่น้ำและขุนเขานำทางออกมา.
“นี่คือแจกันที่เจ้าพูดอย่างงั้นรึ?”ราชาปิศาจต้าเห่ยที่ขมวดคิ้ว.
สิ่งที่เหมือนกับไม้กวาดนั่นไม่เห็นเหมือนกับแจกันเลย ตอนนี้ยังมีอาวุธที่มีรูปร่างน่าเกลียดอีก มันเป็นแจกันตรงใหนกัน นี่เจ้านี่คิดว่าข้าไม่มีสมองรึอย่างไร?
จุนซ่างเซียวที่ชี้ส่วนนิ้วกลางไปด้านหน้า เอ่ยออกมาว่า“เจ้าคิดว่ามันมีรูปร่างเหมือนกับแจกันอยู่สินะ.”
“......”
ซ่างโหยวเหินที่มุมปากกระตุก.
สิ่งที่แปลกประหลาดนั่น มองยังไง ๆ ก็ไม่เห็นเหมือนแจกัน.
“เลิกพูดไร้สาระได้แล้ว.”
ราชาปิศาจต้าเห่ยแค่นเสียง “งั้นก็โจมตีมาเลย ให้ราชาผู้นี้ได้เห็นพลังมัน!”
“แก๊ก!”
ในเวลานั้น จุนซ่างเซียวที่กดปุ่มที่แม่น้ำและขุนเขานำทาง ดวงตาที่จดจ้องมองอีกฝ่าย พร้อมกับกวาดตามองไปยังยอดฝีมือเกาะดำทั้งหมดด้วย พร้อมกับตะโกนออกมาเสียงดัง “จงรับพลังความเสียวซ่านไปซะ!”
“ฟู่ ฟู่!”
“ฟู่ ฟู่ ซูมมมมมมมม!”
ในเวลานั้น เมฆสีดำที่ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าสองฝั่ง เมฆรูปฝ่ามือเผยนิ้วชี้และนิ้วกลาง สองข้างเคลื่อนที่เข้าประกบกัน ก่อรูปเป็นหลุมดำขนาดใหญ่.
มาแล้ว ได้เวลาแล้ว!
ไม่ต้องบอกว่านี่คือพลังการทำลายล้างแบบกลุ่มโดยที่ไม่คิดถึงหน้าหน้าอินทร์หน้าพรหม!
“หืม?”
ราชาปิศาจตาแห่ยที่ขมวดคิ้ว ขณะที่เมฆผสานกันนั้น เขาก็รู้สึกความเย็นที่ก้นของตัวเองทันที!
“แย่แล้ว!”
ใบหน้าของเขาที่บิดเบี้ยว ตวัดตบฝ่ามือไปด้านหลัง.
“แก๊ก!”
เขาที่รับรู้ได้ว่ามีพลังที่มองไม่เห็นโจมตีมาด้านหลัง ขณะแค่นเสียงออกมา “เจ้าสารเลว คาดไม่ถึงว่าจะลอบโจม....”
“ฟิ้ว!”
ในเวลานั้น จุนซ่างเซียวที่หายไปปรากฏที่ด้านหน้าอีกฝ่ายพร้อมกับทำท่ารูปหัวใจ “ไปเลย เป๋าเป่ยของข้า!”
“ฟู่ ฟู่!”
หอคอยสะกดวิญญาณเทียหยวนที่ปรากฏขึ้น มันที่มีขนาดเล็กระจิดริด ก่อนที่จะขยายทุบไปยังร่างของราชาปิศาจต้าเห่ย.
“เจ้าหลานเต่า!”
“ย่าทวดมาแล้ว!”
เสียงแหลมเล็กของอ้ายยาที่ดังขึ้นในหูของราชาปิศาจต้าเห่ยทำให้มันขนทั่วร่างลุกตั้งชูชันหนังหัวชาหนึบ!
“ตูมมมมม ------”
หอคอยสะกดวิญญาณเทียนหยวนที่ใหญ่ยักษ์ล่วงหล่นลงบนพื้นเสียงดัง ฝุ่นผงที่ลอยคลุ้งไปทั่วบริเวณ ผืนปฐพีที่สั่นไปมาอย่างรุนแรง!
