Chapter 1218 สะบั้นท้องฟ้า
“พรึด โครม!”
บนโซนพื้นที่ขยะอวกาศ ชายวัยกลางคน ที่เวลานี้ขาทั้งสองข้างทรุดลงบนพื้น หน้าอกมีรูใหญ่เปิดขึ้น.
“อั๊ก!”
เขาที่กระอั๊กโลหิต ดวงตาเบิกกว้างเผยท่าทางไม่อยากเชื่อ.
เห็นชัดเจนว่าเขาถูกโจมตีอย่างรุนแรง.
ไม่เพียงแค่ได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง ยังเป็นการโจมตีครั้งเดียวด้วยซ้ำ.
ชายวัยกลางคนความแข็งแกร่งเทียบไม่ได้กับห้าทรราชซิงกง และเกราะรบของอีกฝ่ายก็อ่อนด๋อยกว่าอสุรกายสงครามหลายเท่า ถึงจะเพียงแค่การโจมตีเดียว ก็ไม่มีทางที่จะรับได้.
อย่างไรก็ตาม.
หากจะกวาดตาสำรวจรอบ ๆ.
พื้นที่ทะเลขยะอากาศนั้น รอบ ๆ พื้นที่ชายวัยกลางคน แทบทุกอย่างถูกพลังสาดซัดกวาดม้วนจนสลายหายไปหมด.
พลังที่รุนแรงราวกับแม่น้ำใหญ่อันเชี่ยวกรากไหลพัดผ่านชำระล้างทุกอย่างให้หายไป.
ซ่างโหยวเหินที่ยืนอยู่บนดาดฟ้าเรือด้วยใบหน้างงงวย จนยากจะทรงตัวได้ หัวใจสั่นไหวจนเกือบต้องล้มลงทั้งยืน.
เขาที่เห็นทุกอย่างกับตา เกรงว่าภาพที่เห็นนี้ คงไม่สามารถลืมได้ตลอดชีวิต เพราะว่าพี่ใหญ่จุนที่กระโดดออกไปนั้นได้ต่อยออกไปในทันที.
สัมผัสที่บางเบา.
รู้สึกเหมือนว่ามีอะไรที่กวาดม้วนซัดทุกอย่างออกไป.
อย่างไรก็ตาม หมัดที่ต่อยออกไปนั้นกับทรงพลัง ยอดฝีมือเกราะดำพันคนถูกสังหารในทันที แม้แต่เรือเหาะของอีกฝ่ายยังพังทลาย หัวหน้าอีกฝ่ายกระเด็นออกไป ภาพที่เห็นนั้นน่าเหลือเชื่อจนทำให้เขาตะลึงไปในทันที.
ซ่างโหยวเหินที่งงงวยอย่างหนัก.
เขาที่คาดเดาว่าพี่ใหญ่จุนนั้นแข็งแกร่ง ทว่าไม่คิดเลยว่าจะทรงพลังขนาดนี้ หมัดเดียวสังหารยอดฝีมือสะบั้นท้องฟ้าระดับกลางไปในทันที!
“ระดับกลาง!”
ซ่างโหยวเหินที่กล่าวเสียงสั่น “พี่ใหญ่จุนจะต้องอยู่ในระดับกลางอย่างแน่นอน!”
ในทวีปชิงหยุนพลังต่อสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดก็คือระดับราชันย์ยุทธ์ ทว่าไม่ได้เอ่ยว่ามีระดับขั้นเล็กแต่อย่างใด เพราะว่านั่นถือว่าสูงสุดแล้ว.
ในความเป็นจริง ในจักรวาลที่กว้างใหญ่ ระดับดังกล่าวจะถูกเรียกว่า ระดับสะบั้นมิติ สะบั้นท้องฟ้า แยกความว่างเปล่า และระดับไต่สวรรค์.
ระดับสะบั้นมิตินั้นยังแยกเป็นเขตแดนเล็กออกเป็น ระดับต่ำ ระดับกลางและระดับสูง.
ในอดีตกล่าวถึงราชันย์รันติกาลที่ล่วงหล่นจากสวรรค์ไป คาดว่ามีระดับสะบั้นมิติระดับต่ำเท่านั้น.
ยอดฝีมือระดับนี้จะเข้าใจพลังฟ้าดินและคุณสมบัติมิติ ควบคุมพลังจักรวาลได้.
กล่าวให้ถูก.
นี่คือพลังที่จะแยกออกจากแผ่นดินนั่นเอง.
แยกออกจากก็คือสะบั้นมิติก้าวสู่พิภพเบื้องบน ซึ่งแน่นอนหนึ่งในพลังที่พวกเขาต้องเข้าใจก็คือจักรวาล.
พลังที่เหนือกว่าพลังฟ้าดินของพิภพ มีเพียงแค่คนที่ก้าวถึงระดับสะบั้นมิติระดับต่ำแล้วเท่านั้น.
เมื่อไหร่ที่ยอดฝีมือมีพลังจักรวาล ก็เท่ากับว่ามีระดับสะบั้นมิติขั้นกลาง แม้แต่มีคุณสมบัติขึ้นสู่พิภพเบื้องบน.
แน่นอน.
ถึงแม้นว่าจะมีระดับสะบั้นมิติขั้นกลาง หากรีบเร่งก็เท่ากับแส่หาความตายเหมือนกัน.
เพราะคนที่มีพลังระดับนี้ หากคิดที่จะสะบั้นมิติขึ้นสู่เบื้องบนสุดท้ายแล้วก็ตกตายพ่ายแพ้มามากมายนับไม่ถ้วน
เกี่ยวกับสถิติที่ผ่านมา ระดับสะบั้นมิติขั้นกลางขึ้นสู่พิภพเบื้องบน ประสบความสำเร็จน้อยกว่า5%.
กล่าวให้ถูกหนึ่งร้อยคนที่ลองขึ้นสู่เบื้องบนรอดเพียงห้าคน ดังนั้นเหล่ายอดฝีมือจึงไม่รีบเร่ง จวนเจียนที่อายุไขจะหมดเท่านั้นถึงจะทดสอบขึ้นสู่พิภพเบื้องบน.
การขึ้นสู่พิภพเบื้องบนล้มเหลวนั้น สาเหตุมีมากมายยกตัวอย่างกายเนื้อไม่แข็งแกร่งพอ ดวงวิญญาณไม่หนาแน่น หรือแม้แต่ความเข้าใจในพลังจักรวาลยังไม่ดีพอ.
ดังนั้นแล้ว ยอดฝีมือสะบั้นมิติระดับสูง จึงต้องเตรียมตัวให้พร้อม
ต้องยกระดับพลังบ่มเพาะขึ้นมาอีกขั้น ทำความเข้าใจความลึกล้ำของจักรวาล จากสถิติ พวกเขามีโอกาสสำเร็จถึง 30%.
ด้วยเหตุนี้ ระดับสะบั้นมิติระดับสูง จะมีความสำเร็จมากกว่าสะบั้นมิติระดับกลาง.
อย่างไรก็ตามคนที่จะก้าวมาถึงระดับนี้ได้ในพิภพเบื้องล่างก็ต้องถือว่าเป็นอสุรกายพรสวรรค์โดยแท้.
เพราะว่าระดับสะบั้นมิติระดับสูงนั้น ยอดฝีมือมากมายล้วนแต่ตกตายก่อนกว่าจะไปถึง แม้แต่อายุขัยใกล้จะหมดก่อนจะไปถึง ทำให้หลายคนเสี่ยงที่จะทะลวงมิติขึ้นสู่พิภพเบื้องบน.
ล้มเหลว เท่ากับตาย.
สำเร็จ เท่ากับมีโอกามีชีวิตต่อ.
กลับมาถึงเรื่องของซ่างโหยวหง.
เขาในเวลานี้ เขาเชื่อสนิทว่าหมัดของจุนซ่างเซียวที่ต่อยออกไปนั้นมีระดับสะบั้นมิติขั้นกลางอย่างแน่นอน.
ส่วนความจริงนะรึ?
โกวเซิ่งยังไปไม่ถึงสะบั้นมิติระดับต่ำด้วยซ้ำ.
ส่วนเรื่องที่สามารถสังหารสะบั้นมิติระดับต่ำได้ ก็เพราะทักษะหนึ่งหมัดสังหารต่างหาก!
ชายวัยกลางคนที่เวลานี้เต็มไปด้วยความโศกเศร้า.
ก่อนหน้านี้มาถึงเขาที่พูดกับซ่างโหยวเหิน ไม่เห็นจุนซ่างเซียวอยู่ในสายตาด้วยซ้ำ แม้แต่เห็นอีกฝ่ายเป็นอากาศธาตุ คาดไม่ถึงอีกฝ่ายจะโจมตีออกมาเพียงหมัดเดียว.
คำพูดท่าทางของอีกฝ่ายทำให้พลังงานโหลดไปถึง 100 เต็มอย่างรวดเร็ว.
เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว.
จุนซ่างเซียวที่ไม่ว่ากล่าวอะไรอีก พร้อมกับต่อยออกไปในทันที.
ในเวลานี้เขาไม่อายพร่ำบ่นอะไรได้ เพราะว่าเขาเข้าใจดีถึงผลข้างเคียง.
“ฟู่!”
สายลมที่โบกพัด.
จุนซ่างเซียวที่กลับมายืนบนเรือรบ ผมที่ลอยออกไปจนหมด เผยให้เห็นหัวล้านใสสะอาด.
“จุน....พี่ใหญ่จุน....”ซ่างโหยวเหินดวงตาเบิกกว้างเอ่ยออกมาว่า“หัว....หัวท่านล้าน....”
จุนซ่างเซียวไม่พูดอะไรอีก เขาที่นำชุดดำออกมาใส่ ก่อนที่จะโพกศีรษะของตัวเองเอาไว้ “มีข้าปกป้อง เจ้าปลอดภัยไร้กังวล.”
......
“ฟิ้ว!”
บนเรือรบตงกู่ หลังจากใช้หมัดเดียวสังหาร พื้นที่ขยะอากาศก็สลายหายเกลี้ยง
“พรึด โครม!”
ชายวัยกลางคนที่คุกเข่าลงบนอุกกาบาตก้อนหนึ่ง.
ดวงตาที่ประกายแสงค่อย ๆ หายไป ใบหน้าเจ็บปวดและเหลื่อเชื่อยังคงตกค้างอยู่.
พลังที่โจมตีออกมานั้น เขาไม่สามารถต้านได้เลยแม้แต่นิดเดียว.
บนเรือรบตงกู่.
จุนซ่างเซียวที่เก็บแหวนมิติของทุกคนมา พลางเผยยิ้ม “เจ้าพวกนี้รวยจริง ๆ.”
“พี่ใหญ่จุน....”ซ่างโหยวเหินที่สงบใจ ดวงตาที่เต็มไปด้วยความนับถือ เอ่ยออกมาว่า“แท้จริงแล้วท่านมีพลังบ่มเพาะสะบั้นมิติขั้นกลาง!”
“สะบั้นมิติระดับกลางรึ?”
“จุนซ่างเซียวเอ่ย”หมายความว่าอย่างไร?”
ซ่างโหยวเหินตกใจ “พี่ใหญ่จุนไม่รู้จักระดับสะบั้นมิติอย่างงั้นรึ?”
“เอิ่ม....”
จุนซ่างเซียวเอ่ยอย่างอึกอัก ”เปิ่นจั้วต้องดูแลนิกายไม่ค่อยได้ออกไปใหนมาใหน ดังนั้นจึงไม่รู้อะไรมากมาย.
“เป็นเช่นนี้นะเอง.”
ซ่างโหยวเหินที่เข้าใจทันที ก่อนที่จะอธิบายเกี่ยวกับระดับสะบั้นมิติ.
“ลึกล้ำขนาดนั้นเลย?” เขาเพิ่งรู้ว่าระดับสะบั้นมิตินั้นยังแยกเป็นขั้นย่อยอีกสามขั้น ทำให้จุนซ่างเซียวพูดไม่ออก อีกอย่างเขาที่อยู่ในระดับปราชญ์ขั้นสมบูรณ์แบบ จะต้องตัดผ่านไปอีกสามขั้นถึงจะสามารถเข้าใจพลังจักรวาล.
ระบบเอ่ย “โฮสน์คิดว่าการตัดผ่านระดับมันง่ายรึอย่างไร.”
“พี่ใหญ่จุน.”
ซ่างโหยวเหินเอ่ยเสียงเบา“ท่านปกครองนิกายอยู่อย่างงั้นรึ?”
“อืม.”
จุนซ่างเซียวเอ่ยรับ.
“แข็งแกร่งขนาดใหน?”ซ่างโหยวเหินเอ่ย.
จุนซ่างเซียวที่เอ่ยออกมาในทันที“นิกายของเปิ่นจั้วแข็งแกร่งที่สุดในพิภพนั้น เป็นหนึ่งไม่มีสอง.”
ด้วยเหตุนี้ โกวเซิ่งก็กล่าวโม้ใหญ่โตทันที.
“พี่ใหญ่จุน ข้าสามารถเข้าร่วมนิกายท่านได้หรือไม่?”ซ่างโหยวเหินเอ่ย.
ด้วยหนึ่งหมัดสังหารยอดฝีมือสะบั้นมิติระดับต่ำ นี่คือสุดยอดฝีมืออย่างแน่นอน หากว่าฝากตัวเป็นศิษย์ได้ อนาคตจะต้องสดใสอย่างแน่นอน!
“แน่นอนสามารถเข้าร่วมได้.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “ทว่านิกายนิรันดรของข้านั้น เป็นนิกายชั้นสูง จะต้องมีพรสวรรค์และเงิน หากไม่มีหนึ่งในสอง คงต้องกล่าวว่าขอโทษด้วย.”
“พี่ใหญ่จุน!”
ซ่างโหยวเหินเอ่ยอย่างรีบเร่ง “ข้ามีเงิน!”