Chapter 1213 ก้าวสู่ทะเลดวงดาว
อารมณ์โกรธเกรี้ยวของเจาโตวโตวนั้นดูมีอำนาจเป็นอย่างมาก ควรค่ากับสุดยอดการแสดง.
ไม่ต้องสงสัยว่าเขาสามารถหลอกลวงคนมากมายให้หลงกลได้นับไม่ถ้วน.
ว่าแต่.
สิ่งที่เจาโตวโตวเอ่ยก่อนหน้านี้จริงทั้งหมดงั้นรึ?
เหรียญตรานั้นของปลอม.
สถานะสำนักหลิงชวนก็ปลอม.
อย่างไรก็ตาม สิบปีมาแล้ว สองหมู่บ้านนั้นก็ถูกกวาดล้างจริง ฆาตกรก็เป็นฝีมือค่ายวายุทมิฬและสำนักหลิงชวนจริง.
สองกลุ่มนั้นถูกจุนซ่างเซียวกวาดล้าง ความลับนี้ไม่น่ามีใครรู้ ทว่าจากการสืบเรื่องเล็กเรื่องน้อยของหอฝนพรำทำให้รู้เรื่องนี้ได้ในที่สุด
เรื่องดังกล่าวนั้นจุนซ่างเซียวไม่ได้ต้องการเป็นผู้กล้าแต่อย่างใด ทว่าคนเหล่านั้นได้ลอบโจมตีเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า ท้ายที่สุดก็ไม่มีเหตุผลใดที่เขาจะเก็บเอาไว้.
“หลักการของมนุษย์ จะต้องควรค่าให้ความเคารพ.”
เจาโตวโตวที่ทำใจให้สงบ เอ่ยต่อว่า “หลักการที่ปกป้องปิศาจ มีแต่ทำให้คนทั้งโลกเหยียดหยัน.”
“สิ่งที่อยากพูดก็พูดหมดแล้ว.”
“เจ้าคิดเองเถอะ.”
“กึกซี่!”
เจาโตวโตวที่ปิดประตู ออกจากห้องขังไป.
เขาที่ไม่ได้ใช้ทักษะหลอกลวงมานานแล้ว ทว่ากับยังเชี่ยวชาญเหมือนเมื่อก่อน.
มารดาเถอะ นี่มันยอดพรสวรรค์จริง ๆ!
“ว้าว ๆ!”
อ้ายยาที่อุทานเสียงดัง “เจ้าค่อนข้างร้ายกาจเลย!”
กับทักษะชักชวนของอีกฝ่ายทำให้พัศดี ยอมรับรองพัศดีขึ้นมาทันที.
“ฟิ้ว!”
เจาโตวโตวที่ก้าวเข้ามาเชยผมของนาง “อย่าได้หลงพี่ชายล่ะ เพราะพี่ชายมันคือตำนาน.”
“......”
ในเวลานั้น อ้ายยาที่กำแส้สะกดวิญญาณแน่น ก่อนที่จะเผยความโกรธออกมาทันที.
“ล้อเล่น ก็แค่ล้อเล่น!”
“เผลี๊ยะ เผลี๊ยะ เผลี๊ยะ เผลี๊ยะ!”
“อ๊ากกก ----”
......
ไต่ลู่ที่เพ่งพิศที่คุกอยู่นาน ก่อนที่จะจ้องมองตราสำนักหลิงชวน ใบหน้าค่อย ๆ กลายเป็นดุร้าย.
ทำไมข้าต้องแก้แค้น?
เพราะว่าสำนักหลิงชวนถูกกวาดล้างอย่างงั้นรึ?
ความทรงจำต่าง ๆ ที่ปรากฏขึ้นในจิตสำนึกของไต่ลู่ ทำให้เขาต้องการเข้าใจเรื่องราวเรื่องดังกล่าวนี้ให้ชัดเจน.
เหตุผลใดที่เขาต้องแก้แค้น เริ่มต้นนั้นเพราะว่าเขาถูกจุนซ่างเซียวเหยียบใบหน้า ต่อมาก็เพราะว่าไม่สามารถเอาชนะเย่ซิงเฉินได้.
โหยพี่ชาย.
ล้อเล่นไปแล้ว.
หนึ่งคนผู้มีระบบ หนึ่งคืออดีตราชันย์ยุทธ์กลับชาติ ล้วนแต่เป็นตัวตนที่น่าเกรงขาม เจ้ามีชีวิตรอดก็ถือว่าไม่เลวแล้ว ยังคิดจะเอาชนะอีก.
“หลอกตัวเองและคนอื่น ๆ.”
ไต่ลู่ที่รู้สึกเศร้าใจเป็นอย่างมาก พูดคุยกับตัวเอง “เจ้าก็แค่คนธรรมดา ก้าวถึงระดับจักรพรรดิยุทธ์ได้เพราะเจ้าวิญญาณนั่น ใช่ว่าจะมีพรสวรรค์อะไร.”
หลักการที่เขายึดมั่นค่อย ๆ เปลี่ยนไป.
......
หลังจากวันนั้น เจาโตวโตวก็ไม่มา แม้แต่ไม่ปรากฏต่อหน้าเขา ในเมื่อพูดทั้งหมดออกไปแล้ว จำเป็นต้องให้เวลาให้อีกฝ่ายครุ่นคิด สิ่งต่าง ๆ ด้วยตัวเอง.
“คิดไม่ได้อย่างงั้นรึ?”
จุนซ่างเซียวที่เข้ามาสอบถามเป็นระยะ เห็นไต่ลู่ยังไม่เอ่ยอะไร ทำให้เขาส่ายหน้าไปมา“ในเมื่อเจ้าไม่รู้ความ คงต้องให้อ้ายยาลงมือแล้ว.”
“เจ้านิกาย!”
เจาโตวโตวเอ่ย “ให้เวลาเขาสักหน่อย เขาจะต้องคิดได้อย่างแน่นอน!”
“ตกลง.”
“เรื่องนี้มอบให้เจ้า.”
จุนซ่างเซียวที่เอ่ยกล่าวออกมาเล่น ๆ ไม่ได้จริงจัง กับการจัดการคนที่ดื้อรั้น ด้วยแส้กำราบวิญญาณ บางทีอาจจะไม่มีความหมายอะไร.
......
เพราะว่าคะแนนความสำเร็จนิกายมีมากกว่า 20,000 ตั้งแต่ต้น ถึงแม้นว่าจะยกระดับแล้ว ภารกิจนิกายที่ปรากฏทั้งหมดก็ยังไม่จบ เขายังคงได้ยินเสียงแจ้งเตือนที่ศิษย์ทำภารกิจเสร็จเป็นระยะ ๆ.
ฟังก์ชันปรุงยาเวอชันที่แข็งแกร่งที่สุด เวลานี้ได้ปรุงใหม่และแจกจ่ายให้ศิษย์ไปบ่มเพราะ ดูเหมือนว่าประสิทธิ์ภาพของมันก็เพิ่มสูงขึ้นอีกหลายเท่าเช่นกัน.
“เจ้านิกาย.”
หลี่ชิงหยางเอ่ย “เม็ดยารวมวิญญาณแบบใหม่ดูเหมือนว่าจะดีกว่าเดิมมาก สามารถเพิ่มระดับขั้นเล็กได้อย่างรวดเร็ว.”
“อืม.”
จุนซ่างเซียวพยักหน้า ในเวลานี้เขากำลังคิดเกี่ยวกับจะปรุงยาเม็ดยาครึ่งก้าวปราชญ์อย่างไร.
หากสามารถปรุงขึ้นมาได้ จะทำให้ศิษย์ยกระดับได้เร็วขึ้น ไม่ใช่เขตแดนลับ แต่เป็นการยกระดับเขตแดนใหญ่เลย.
ยกตัวอย่างหลี่ชิงหยาง เซียวจุ้ยจื่อและคนอื่น ๆ ที่มาถึงจักรพรรดิยุทธ์ขั้นปลายแล้ว หากมีเม็ดยาครึ่งก้าวปราชญ์ จะต้องยกระดับได้อย่างรวดเร็วอย่างไม่ต้องสงสัย.
“คงถึงเวลาไปยังป้อมปราการซิงกงแล้ว.”
จุนซ่างเซียวที่รอคอยสิ่งก่อสร้างให้ยกระดับเสร็จ ในเมื่อตอนนี้เสร็จแล้ว ก็มุ่งเป้าไปยังจักรวาลอันไกลโพ้นได้.
แน่นอน.
ไม่ได้ไปหาเรื่องแต่อย่างใด.
แผนการคือการลอบเข้าไป สอบถามสถานการณ์ภายในอย่างระวัง เข้าไปในตลาดมืดเพื่อหาวัตถุดิบที่ต้องการ.
สมาชิกชั้นสอง ล้วนแต่มีระดับราชันย์ยุทธ์ ผู้ใต้บังคับบัญชาที่ถูกส่งมาสืบสวนไม่มีใครอ่อนแอเลย สถานที่ดังกล่าวนั้นลึกล้ำกว่าธรรมดา จุนซ่างเซียวย่อมต้องระมัดระวัง.
......
ป้อมปราการซิงกง.
“จู่ซ่าง.”
ชายชราชุดดำที่ก้าวเข้ามาในห้องลับ เอ่ยออกมาว่า“แม่ทัพอู๋ที่ถูกส่งไปสืบสวนตกตายแล้ว.”
“ใครสังหาร?”
เจ้าป้อมปราการที่นั่งสมาธิอยู่บนเตียงศิลา เพราะว่าสวมหน้ากากอยู่ เลยยากจะเห็นท่าทาง ทว่าฟังจากน้ำเสียงก็บอกได้ว่ากำลังจะโกรธเป็นอย่างมาก.
“ตอนนี้ยังบอกไม่ได้.”
“ทว่า คงจะเป็นคนที่เก็บต้นกำเนิดวิญญาณพวกกวนจิวไป.”
“ผู้ใต้บังคับบัญชาคาดเดาว่าพวกเขาไปยังไม่ถึงทวีปชิงหยุน.”
ชายชราชุดดำเอ่ย.
“ทวีปชิงหยุนไม่ใช่ว่าเป็นพิภพระดับต่ำสุดหรอกรึ? ไม่มียอดฝีมือใด ๆ แล้วจะมีใครสามารถสังหารแม่ทัพอู๋ได้?”เจ้าป้อมปราการเอ่ย.
“บางที......”
ชายชราชุดดำที่กลายเป็นเงียบไปในทันที เอ่ยออกมาว่า“การที่พวกเขาถูกสังหาร บางทีอาจเป็นการจงใจใส่ร้ายทวีปชิงหยุนเพื่อให้พวกเราลงมือทำลายพิภพดังกล่าว.”
“ก็บางทีนะ.”
เจ้าป้อมปราการเอ่ย “ไว้ให้เปิ่นจั้วหายดี เรื่องนี้ค่อยพูดคุยกันอีกทีก็แล้วกัน.”
“ครับ.”
ชายชราชุดดำที่ก้าวถอยออกไป.
ระหว่างทางเขาคิดไปมา “คาดไม่ถึงในพิภพเบื้องล่างจะมีคนทำให้จู่ซ่างบาดเจ็บ เหลือเชื่อจริง ๆ.”
เจ้าป้อมปราการที่โคจรวิชาบ่มเพาะ พลังบ่มเพาะที่กำลังปกคลุมร่างของตัวเอง.
อย่างไรก็ตาม หลังจากคิดถึงพลังกลิ่นอายที่น่าพรั่นพรึงก่อนหน้านี้ ก็ทำให้เขาหวาดหวั่น“หรือว่าเป็นพลังที่มาจากพิภพเบื้องบนกัน?”
......
ทวีปชิงหยุน ด้านนอกอวกาศ.
ยักษ์ขาวที่มาส่งเอ่ยออกมาว่า“น้องเล็ก เจ้าวางแผนที่จะไปป้อมปราการซิงกงจริง ๆ รึ?”
“เป็นสถานที่อันตรายมาก.”
ยักษ์ดำเอ่ย ”ให้พวกเราไปด้วยดีกว่า.
จุนซ่างเซียวที่ยืนบนเรือรบตงกู่ เอ่ยออกมาว่า“พี่ชายทั้งสอง พวกท่านโปรดอยู่ปกป้องนิกายเถอะ.”
หากมีใครบุกมา การมีทั้งสองปกป้อง ก็ยังทำให้เขาวางใจความปลอดภัยของนิกายได้.
“ตกลง.”
ยักษ์ขาวที่ยกมือประสาน “น้องเล็ก เดินทางโดยปลอดภัย.”
“พี่ชายทั้งสอง.”จุนซ่างเซียวที่ยกมือประสาน “ทวีปชิงหยุนและนิกายนิรันดร ต้องฝากฝังพวกท่านแล้ว.”
“น้องเล็กโปรดวางใจ!”
ยักษ์ดำและยักษ์ขาวที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม “พวกเราทั้งสอง จะไม่ให้ใครบุกมาอย่างแน่นอน!”
“ฟิ้ว ----”
ภายในจักรวาลที่กว้างใหญ่มืดมิด เรือรบตงกู่ที่พุ่งตัดอากาศออกไปเห็นเป็นริ้วแสง.
ในวันนั้น จุนซ่างเซียวที่ออกจากทวีปชิงหยุน ทะลวงตัดผ่านทะเลแห่งดวงดาว.
“ป้อมปราการซิงกง โคจรผ่านหมื่นพิภพ.”
เสียงที่ดังก้องตะโกนลั่นจักรวาล “เปิ่นจั้วมาแล้ว!”
