บทที่ 64 หวนคืนสู่พันธมิตรหมื่นเซียน

หลี่ฟานยืนลอยอยู่กลางอากาศ พิจารณาเกาะหลิ่วหลี่ที่ย้อนกลับมาเก้าปีก่อน

เกาะหลิ่วหลี่ในตอนนี้ ยังห่างไกลจากความเฟื่องฟูอย่างที่หลี่ฟานเคยเห็นในอีกสิบปีข้างหน้า

จำนวนประชากรมีเพียงไม่ถึงหนึ่งในสามของสิบปีให้หลัง แน่นอนว่าไม่มีทีท่าแห่งชีวิตชีวาและความเจริญรุ่งเรืองเฟื่องฟูขนาดนั้น

ตามชายขอบของเกาะยังพอเห็นร่องรอยที่ถูกพายุร้ายกัดกร่อนอยู่ ใบหน้าของชาวบ้านก็แทบไม่เห็นรอยยิ้ม

เกาะหลิ่วหลี่ในเวลานี้ยังไม่ฟื้นตัวจากพายุร้ายอันยิ่งใหญ่เมื่อห้าปีของหมุดยึดก่อน

"หากความเร็วการเติมพลัง 【หวนเจิน】 สามารถเร่งขึ้นได้อีก บางทีอาจมีโอกาสได้เห็นกับตาก็ได้นะ" หลี่ฟานครุ่นคิดในใจ

เมื่อตอนยังเป็นมนุษย์ พอได้ยินว่าพายุร้ายนั้นมีพลังถึงขั้นกัดกินเกาะหลิ่วหลี่หายไปถึงสองในสาม หลี่ฟานก็รู้สึกถึงความน่าสะพรึงกลัวของพลังธรรมชาติอย่างลึกซึ้ง

แต่ภายหลัง หลี่ฟานกลับได้เห็นฉากเพลิงซีเยี่ยนต้มทะเลพลุ่งพล่าน

และทะเลกลายเป็นภูเขามากมายภายในเวลาสิบกว่าปีด้วยตาตนเอง

เทียบกันแล้ว พายุร้ายนี่ก็ไม่ได้เป็นอะไรเลย

...

ตอนนี้หลี่ฟานกำลังรอให้เหอเจิ้งเฮ่ากลับมาจากเกาะหว่านเซียน

ตามคำพูดของเหอเจิ้งเฮ่า ถ้าผู้ฝึกเซียนที่มีพลังยุทธ์ตั้งแต่ขั้นฝึกปราณระยะปลายขึ้นไปบุกรุกเข้าไปโดยพลการ จะถูกวงกตเซียนหว่านเซียนโจมตีโดยอัตโนมัติ

ดังนั้นเหอเจิ้งเฮ่าจึงเดินทางล่วงหน้าไปก่อน เพื่อไปจัดการเรื่องใบอนุญาตผ่านเข้าออกให้หลี่ฟาน

แต่เขาก็ไม่ได้ทำให้หลี่ฟานรอนานนัก

อีกไม่นาน เหอเจิ้งเฮ่าก็กลับมา

"รับมอบหมายกลับมาแล้วขอรับ!" เหอเจิ้งเฮ่ายื่นยันต์วิเศษหยกแกะสลักเป็นรูป "หมื่น" ให้หลี่ฟาน

"เพื่อนเซียนก็แค่ฝากร่องรอยปราณวิญญาณของตนเองไว้บนยันต์อนุญาตผ่านเข้าออกนี้ก็พอ"

หลี่ฟานรับยันต์วิเศษมา แล้วใช้ปราณวิญญาณฝังลงไป

แสงประกายหนึ่งวาบขึ้นที่อักษร "หมื่น" บนยันต์วิเศษ ก่อนจะลอยหายไปไม่รู้ที่ใด

เหอเจิ้งเฮ่าเห็นเช่นนั้นก็พยักหน้า "แบบนี้ก็ใช้ได้แล้ว"

ต่อมา เขากำชับอีกว่า "รอเพื่อนเซียนเข้าร่วมพันธมิตรหมื่นเซียนอย่างเป็นทางการแล้ว อย่าลืมคืนยันต์อนุญาตผ่านเข้าออกนี้ด้วยล่ะ อย่าได้ทำหายเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นจะต้องจ่ายค่าทดแทนด้วยคะแนนผลงานที่เหมาะสมนะ"

เหอเจิ้งเฮ่าเหมือนจะนึกถึงเรื่องไม่สบายใจบางอย่างขึ้นมา หน้าเขากระตุกเล็กน้อย "ยันต์วิเศษแค่ชิ้นเดียวเท่านี้ กลับมีค่าถึงหนึ่งร้อยคะแนนผลงาน นี่มัน..."

เหอเจิ้งเฮ่าพูดไปครึ่งทาง พอเห็นหลี่ฟานจ้องมองตนเองด้วยความสนใจ ก็หยุดไปทันที

"เพื่อนเซียนอย่าหัวเราะเลยนะ!" เหอเจิ้งเฮ่าไอเบาๆ ครั้งหนึ่ง สีหน้าก็ดูปกติในทันใด

พาหลี่ฟานมายังด้านในวงจรอาคมพิทักษ์เกาะ เหอเจิ้งเฮ่าเปิดวงจรอาคมเคลื่อนย้าย

หลังจากมึนงงชั่วครู่ หลี่ฟานในที่สุดก็ได้กลับมายังเกาะหว่านเซียนอีกครั้ง

ที่ลานเผยแพร่ธรรมะ รูปสลักร่างสูงหมวกสูงเคราขาวยืนตระหง่านอยู่ คอยจ้องมองเกาะหว่านเซียน

ผู้ฝึกเซียนพลุกพล่านผ่านวงจรอาคมเคลื่อนย้ายออกไปยังทุกหนแห่งในทะเลชงอวิ่น

...

ในเวลานั้น ใครเล่าจะคาดคิดได้ว่า ทุกสิ่งที่นี่จะพังทลายสูญสิ้นไปในไม่ช้า

หลี่ฟานรู้สึกเศร้าสร้อยในใจ

เหอเจิ้งเฮ่าคิดเพียงว่าเขาตื่นตะลึงกับภาพอันยิ่งใหญ่ตระการตาของเกาะหว่านเซียน จึงไม่ได้ใส่ใจ

ก็เหมือนเช่นชาติก่อน เขาอธิบายเรื่องต่างๆ ให้หลี่ฟานฟัง

"ที่นี่คือลานเผยแพร่ธรรมะ สร้างขึ้นเพื่อรำลึกถึงตอนเซียนจื่อเผยแพร่วิถีเต๋า..."

หลี่ฟานได้แต่พยักหน้าไปพลางฟังไปพลาง

เดินไปตามทาง ทั้งสองมาถึงที่เก็บกระจกเทียนเสวียน

"เพื่อนเซียนก่อนหน้านี้เคยเป็นผู้ฝึกเซียนอิสระ เพราะงั้นจึงอาจไม่ทราบ

สมาชิกของพันธมิตรหมื่นเซียนพวกเรา สามารถแนะนำผู้ฝึกเซียนอิสระภายนอกมาเข้าร่วมได้ จะได้รับคะแนนผลงานเป็นค่าตอบแทนโดยอิงจากขั้นพลังยุทธ์และศักยภาพของผู้ที่ถูกแนะนำด้วย"

ก่อนจะเข้าไปในกระจกเทียนเสวียน เหอเจิ้งเฮ่าเหมือนนึกอะไรได้ จึงหันกลับมาบอกหลี่ฟาน "ดังนั้น การที่เพื่อนเซียนมาขอให้ข้าช่วย ก็เป็นความโชคดีของข้าไปด้วยนะเนี่ย"

"อ๋อ เป็นอย่างนี้นี่เอง ข้ากลัวว่าจะทำให้ท่านเซียนเหอลำบากใจเสียอีก แต่ที่แท้ข้าคิดมากไปเอง" หลี่ฟานทำท่าตกใจ จากนั้นก็พูดด้วยท่าทางจริงจังว่า

"ถึงอย่างไร คุณูปการของเพื่อนเซียน ข้าย่อมไม่กล้าลืม"

เหอเจิ้งเฮ่ายิ้มพลางพยักหน้า พอใจกับปฏิกิริยาของหลี่ฟานมาก

จากนั้นทั้งสองก็เดินเข้าไปในกระจกเทียนเสวียน

"คนผู้นี้เป็นผู้ฝึกเซียนอิสระขั้นฝึกปราณระยะปลายที่ข้าแจ้งไว้ก่อนหน้านี้ อยากจะเข้าร่วมพันธมิตรหมื่นเซียนของพวกเรา" ในมิติกระจกเทียนเสวียน เหอเจิ้งเฮ่ามองหลี่ฟานแล้วกล่าว

อีกครู่ เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นในมิติ

"แนะนำผู้ฝึกเซียนขั้นฝึกปราณระยะปลายหนึ่งคน บันทึกเป็นความดีระดับกลางสาม คิดเป็น 300 คะแนนผลงาน คะแนนผลงานรวมในปัจจุบัน: 1340 คะแนน"

เหอเจิ้งเฮ่าได้ยินแล้วชะงักไปเล็กน้อย จากนั้นประกายแปลกใจผุดขึ้นในดวงตา

เขาจ้องมองหลี่ฟานอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยถามว่า "ขอถามหน่อย เพื่อนเซียนอายุเท่าไหร่แล้ว?"

หลี่ฟานคิดอยู่ครู่ก่อนจะตอบว่า "ยี่สิบเก้าล่ะมั้ง"

เหอเจิ้งเฮ่าหายใจฮือดใหญ่ สีหน้าประหลาดใจสุดขีด "ผู้ฝึกเซียนอิสระขั้นฝึกปราณระยะปลาย อายุยี่สิบเก้า..."

จากนั้นก็ดีใจจนออกนอกหน้า

"พรสวรรค์ของเพื่อนเซียนช่างสูงส่ง ข้าเห็นเป็นครั้งแรกในชีวิตเลยทีเดียว"

เขาควักยันต์สื่อสารรูปร่างเหมือนยอดเขาออกมา ยื่นให้หลี่ฟาน "เจ้ามาใหม่ย่อมต้องเจอปัญหาต่างๆ นานา หากมีข้อสงสัยอะไรก็ถามข้าได้เลย

ข้าจะไม่ปิดบังอำพรางสิ่งใดเป็นอันขาด"

"หากพบเรื่องยุ่งยากใดๆ แก้ไขไม่ตก ก็มาขอความช่วยเหลือจากข้าได้

ข้าเหอเจิ้งเฮ่าถึงจะมีพลังยุทธ์แค่ขั้นสร้างฐานระยะกลาง แต่ก็มีคนรู้จักมากมาย ในพันธมิตรหมื่นเซียนก็ถือว่ามีหน้ามีตาอยู่บ้าง"

เมื่อได้ยินดังนั้น หลี่ฟานก็พยักหน้าขอบคุณ

หลังจากเหอเจิ้งเฮ่าฝากฝังอีกสองสามประโยค แล้วจากไปด้วยสีหน้าตื่นเต้น หลี่ฟานจึงค่อยกลับมาสงบนิ่งตามปกติ

"คราวนี้ได้รับการต้อนรับดีกว่าชาติก่อนเป็นไหนๆ เลย" หลี่ฟานโยนยันต์สื่อสารของเหอเจิ้งเฮ่าขึ้นลงเล่น

"ในพิภพเซียน ผู้ฝึกเซียนส่วนใหญ่ต่างคนต่างอยู่กันทั้งนั้น แบบเหอเจิ้งเฮ่านี่ไม่ค่อยเห็นบ่อยนัก แค่มีพรสวรรค์ในการฝึกฝนดีหน่อย เขาก็กระตือรือร้นเกินไปแล้ว" หลี่ฟานใคร่ครวญแล้วก็ไม่เข้าใจนัก

เขารู้สึกเลือนรางว่าอาจจะเกี่ยวข้องกับคัมภีร์วิชาที่เหอเจิ้งเฮ่าฝึกฝน

แต่ก็รับรู้ได้ว่าเหอเจิ้งเฮ่าไม่มีเจตนาร้าย เลยไม่ได้คิดมากไปกว่านั้น

"บันทึกคลื่นจิตวิญญาณเรียบร้อย"

"สร้างมิติอิสระเรียบร้อย"

"ผู้ฝึกเซียนหลี่ฟาน ยินดีต้อนรับเข้าสู่พันธมิตรหมื่นเซียน เพื่อเป็นสวัสดิการ จะแถมให้เจ้า 100 คะแนนผลงานฟรี เจ้าสามารถใช้คะแนนผลงานแลกเปลี่ยนเป็นหยกวิเศษ คัมภีร์วิชา สมบัติวิเศษ ฯลฯ ได้"

...

กระจกเทียนเสวียนเริ่มอธิบายรายละเอียดที่เกี่ยวข้อง

ถึงจะคุ้นเคยเป็นอย่างดีแล้ว แต่หลี่ฟานก็ยังฟังอย่างตั้งใจ พร้อมเปรียบเทียบกับสถานการณ์ในชาติก่อน

หลี่ฟานพบว่า หลังจากเลื่อนขั้นสู่ฝึกปราณระยะปลายแล้ว คะแนนผลงานที่ต้องใช้เพื่อเปิดโหมดช่วยฝึกฝนนั้น เพิ่มขึ้นจาก 10 คะแนน เป็น 30 คะแนนต่อวันแล้ว

"ยิ่งขั้นพลังสูงขึ้น ทรัพยากรที่ต้องการก็ยิ่งมากขึ้น นี่ก็เป็นเรื่องปกติธรรมดา ดูท่าจะต้องหาคะแนนผลงานจำนวนมากมาก่อนจริงๆ สินะ"

การทำภารกิจทีละน้อยเพื่อสะสมคะแนนผลงานนั้นช้าเกินไป

หลี่ฟานไม่สนใจ

จริงๆ แล้ว เขามีแผนการไว้แล้วว่าจะหาคะแนนผลงานจำนวนมากมาในเวลาอันสั้นได้อย่างไร

หลี่ฟานเสียคะแนนผลงานไป 10 คะแนน ซื้อแหวนเก็บของขนาดใหญ่กว่าเดิมหน่อย จากนั้นก็รีบออกไปด้านนอกผ่านวงจรอาคมเคลื่อนย้าย

ในที่ไม่มีผู้คน เขาย้ายทองคำเงินอัญมณีและศิลาจารึกหยุดยั้งจากในเรือไท่เหยียนใส่ลงในแหวน

แล้วก็รีบกลับเข้ามา ขอทำการแลกเปลี่ยนในทันที

"ทองคำเงินจำนวนหนึ่ง สามารถแลกเป็น 863 คะแนนผลงาน"

"สมบัติมหัศจรรย์ฟ้าดิน: ศิลาจารึกหยุดยั้ง คุณภาพ: มีตำหนิ สามารถแลกเป็น 1968 คะแนนผลงาน"

อีกครู่ ข้อความแจ้งเตือนจากกระจกเทียนเสวียนก็ปรากฏขึ้น