ตอนที่ 7 ทะเลปราณฟ้า
ตอนที่ 7 ทะเลปราณฟ้า
เมื่อเย่เฉินกลับมาที่กระท่อมของเขา มีสัญญาณอีกประการหนึ่งว่าพลังปราณฟ้าในร่างกายของเขากำลังจะทะลุทะลวง เขารีบนั่งลงและเริ่มฝึกฝนเคล็ดวิชาจักรพรรดิสายฟ้า พลังปราณฟ้าในร่างกายของเขาเริ่มไหลเวียนอย่างรวดเร็ว อาจเป็นเพราะเย่เฉินได้มาถึงจุดสูงสุดของนักสู้ระดับที่ 6 แล้วก่อนที่เส้นลมปราณของเขาจะถูกสะบั้น และรากฐานยังคงอยู่ ดังนั้นพลังปราณฟ้าจึงพัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็ว
เมื่อเขานั่งลงและเปิดใช้งานมีดบินในใจของเขา พลังปราณฟ้าอันล้ำลึกน่าเกรงขามก็พุ่งออกมาจากมีดบินและไหลเวียนอย่างรวดเร็วไปยังแขนขาและเส้นชีพจรของเย่เฉิน
มีดบินประกอบด้วยพลังปราณฟ้าบริสุทธิ์จำนวนมากซึ่งบริสุทธิ์กว่าพลังปราณฟ้าในโลกทุกรูปแบบ เย่เฉินไม่จำเป็นต้องดูดซับพลังปราณระหว่างฟ้าและดินอีกต่อไป เขาเพียงต้องเคลื่อนและปรับแต่งเท่านั้น พลังปราณฟ้าที่ออกมาจากมีดบินนั้นเพียงพอสำหรับเขาที่จะใช้
อย่างไรก็ตาม เย่เฉินสามารถดูดซับปริมาณพลังปราณได้เพียงหนึ่งในสิบเท่านั้นเนื่องจากปราณฟ้าของมีดบินบริสุทธิ์เกินไป ส่วนอีกเก้าในสิบโดยพื้นฐานแล้วกระจายไปในอากาศรอบตัวเขา
'นี่เป็นการสิ้นเปลืองอย่างมาก' เย่เฉินคิดออกมาดังๆ และตกใจ 'พลังปราณฟ้าในมีดบินนี้จะหมดลงหรือไม่เนื่องจากส่วนใหญ่ดูเหมือนว่าจะสูญเปล่าหรือไม่'
บางทีเพื่อเป็นคำตอบ ภาพหนึ่งก็ผุดขึ้นมาในหัวของเขา—ความฝันที่แปลกประหลาดที่เขามีในตอนนั้น เขาลอยอยู่เหนือมหาสมุทรอันกว้างใหญ่และไม่มีที่สิ้นสุดของปราณฟ้า อันที่จริงหากสิ่งที่เขาเห็นคือโลกภายในมีดบินแล้ว ความกังวลใจของเขาจะเป็นที่น่าสงสัยโดยอัตโนมัติเพราะเขาไม่สามารถใช้ประโยชน์จากพลังปราณฟ้าทั้งหมดที่นั่นได้!
อย่างไรก็ตาม ไม่มีความจำเป็นเร่งด่วนที่จะต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ คำถามที่สำคัญที่สุด ไม่ใช่เกี่ยวกับการสูญเสียปราณฟ้า – มันเกี่ยวกับการเสียเวลาทั้งหมดที่เขาสามารถทำได้เพื่อพัฒนาความกล้าแกร่งในการต่อสู้ของเขาอย่างรวดเร็ว ป้อมตระกูลหวินกำลังกำหนดกลยุทธ์อย่างชัดเจน โดยมีป้อมตระกูลเย่เป็นเป้าหมาย เมื่อเห็นว่าปัญหาดูเหมือนจะอยู่ข้างหน้าป้อมตระกูลเย่ เย่เฉินจึงต้องปรับปรุงความสามารถของเขาโดยเร็วที่สุด ไม่เช่นนั้นเขาจะไม่สามารถปกป้องตัวเองได้นับประสาอะไรกับคนที่เขารัก
ในขณะที่เขาทุ่มความคิดของเขาในการโคจรปราณฟ้าของเขา เย่เฉินก็ค่อยๆเข้าสู่สภาวะของการดูดซึมทำสมาธิ เสียงโบราณที่ห่างไกลร้องเรียกเขาและสวดสาธยายความลับของมหายุทธ์นพดาราในใจของเขา ด้วยหัวใจที่สงบ เย่เฉินได้ฟังเสียงนั้นอย่างตั้งใจและได้รับข้อมูลบางอย่างจากเสียงนั้น
มีเก้าภาคในมหายุทธ์นพดารา แต่ละภาคมีเนื้อความเกี่ยวกับระบบการฝึกปรือเก้าแบบที่แตกต่างกัน เคล็ดวิชาจักรพรรดิสายฟ้า เป็นเพียงหนึ่งในนั้น แต่ละระบบการฝึกปรือเหล่านี้ได้รับการการส่งเสริมและยับยั้งในเวลาเดียวกัน ดังนั้น วิธีที่ถูกต้องในการฝึกมหายุทธ์นพดารา คือการฝึกฝนด้วยระบบการฝึกปรือทุกระบบ ต่อจากนั้น ความยากในการเรียนรู้มหายุทธ์นพดาราจะเพิ่มขึ้นเนื่องจากข้อกำหนดนี้ แต่ผลของการฝึกนี้จะไม่มีใครเทียบได้กับระบบการฝึกปรืออื่นๆ ภายใต้ดวงอาทิตย์
มหายุทธ์นพดารา เป็นบทสรุปที่ประกอบด้วยเคล็ดวิชาการฝึกปรือพลังยุทธ์โดยเฉพาะแต่ก็รวมเอาพลังผลักดันที่อยู่เบื้องหลังเคล็ดวิชาการต่อสู้และเกี่ยวเนื่องของมันที่พบและยังหาไม่พบ ดังนั้นมหายุทธ์นพดาราจึงอาจกล่าวได้ว่าเป็นอัญมณีล้ำค่าในบรรดาอัญมณีแห่งวิทยายุทธ์!
เย่เฉินทำได้เพียงประหลาดใจกับความงดงามของมหายุทธ์นพดารา เมื่อคิดว่ามีระบบการฝึกปรือที่ชดเชยกันได้อย่างสมบูรณ์! เขาจำได้ว่าอาจารย์สอนวิทยายุทธ์ของเขาเคยกล่าวไว้เมื่อเขาเริ่มฝึกวิทยายุทธ์ครั้งแรกว่าระบบการฝึกปรือและเคล็ดวิชาการต่อสู้นั้นส่งเสริมกันและกัน และวิทยายุทธ์ก็อาศัยทักษะนั้น เช่น พลังสายฟ้าของตระกูลเย่ ความแข็งแกร่งภายในมาพร้อมกับวิทยายุทธ์ 16 ชนิด วิทยายุทธ์ 16 ชนิดเหล่านี้สามารถใช้ได้โดยผู้ที่ฝึกฝนพลังอัสนีบาตเท่านั้นและผู้ที่ฝึกฝนเทคนิคอื่นๆ จะไม่สามารถใช้สิ่งเหล่านี้ได้ วิทยายุทธ์ของตระกูลอื่นๆ ก็เหมือนกัน หากไม่มีทักษะที่เกี่ยวข้องแม้ว่าใครจะเรียนรู้วิทยายุทธ์ของตระกูลอื่นอย่างลับๆ เขาจะไม่สามารถใช้ทักษะเหล่านั้นได้
เช่นเดียวกับเคล็ดวิชาที่กลุ่มวิทยายุทธ์อื่นๆ ใช้เช่นกัน โดยมีเพียงผู้ที่ได้รับการฝึกฝนด้วยระบบการฝึกฝนที่สอดคล้องกันกับเคล็ดวิชาเท่านั้นที่จะสามารถทำได้ ซึ่งหมายความว่าแม้ว่าจะมีใครบางคนแอบคัดลอกและเรียนรู้วิทยายุทธ์ทางกายภาพของตระกูลอื่น เคล็ดวิชาและรูปแบบก็ทำไม่ได้
หากไม่มีระบบการฝึกปรือแบบคู่ เคล็ดวิชาการต่อสู้จะไม่ได้ผลอย่างสมบูรณ์
นั่นคือเหตุผลว่าทำไมประวัติศาสตร์ของกลุ่มจึงมีความสำคัญมาก ตระกูลที่มีประวัติอันยาวนานในการฝึกวิทยายุทธ์จะมีระบบการฝึกฝนที่เป็นเอกลักษณ์ที่ได้รับการปฏิรูปและปรับปรุงตามรุ่นต่อๆ ไป เพื่อที่จะกลายมาเป็นสิทธิพิเศษมากขึ้นเรื่อยๆ สำหรับญาติพี่น้องของพวกเขาเพียงลำพัง ในขณะเดียวกัน อัจฉริยะด้านวิทยายุทธ์ตลอดยุคสมัยได้ใช้ระบบการฝึกปรือที่ฝึกฝนบ่อยๆ เป็นรากฐานในการสังเคราะห์เคล็ดวิชาการต่อสู้ที่เป็นเอกลักษณ์ซึ่งสมาชิกในตระกูลจะนำไปใช้ก็จะช่วยเพิ่มโอกาสอยู่รอดของตระกูลในโลกอันโหดร้ายที่เต็มไปด้วยนักสู้ผู้ทรงพลัง
แต่ด้วยการฝึกฝนในมหายุทธ์นพดารา เคล็ดวิชาต่างๆ ของคนๆ หนึ่งก็จะขยายออกไปทันทีเพื่อรวมเคล็ดวิชาการต่อสู้ทุกอย่างที่เคยประดิษฐ์ขึ้น สิ่งนี้ได้พลิกความเข้าใจก่อนหน้าของเย่เฉินเกี่ยวกับวิทยายุทธ์โดยรวมไปอย่างสิ้นเชิง!
มหายุทธ์นพดาราเป็นหนึ่งในวิชาน่าทึ่งอย่างแท้จริง ไม่มีผู้ใดเทียบได้ในระบบการฝึกปรือทั้งหมด!
ข้อแม้เดียวก็คือมหายุทธ์นพดาราประกอบด้วยเก้าระบบการฝึกปรือที่แตกต่างกัน ดังนั้นความยากในการฝึกฝนจะยากกว่าระบบการฝึกปรือปกติอื่นๆ หลายเท่า
แม้ว่าการฝึกฝนเคล็ดวิชาจักรพรรดิสายฟ้าจะเพียงพอที่จะยกระดับพลังของเขาได้ เย่เฉินตัดสินใจที่จะฝึกคัมภีร์ทั้งเก้าระบบหลังจากการวิเคราะห์อย่างถี่ถ้วน เขารู้ว่าการตัดสินใจของเขาเกี่ยวข้องกับการหันไปสู่เส้นทางการฝึกฝนที่ยากลำบากยิ่งขึ้น แต่เย่เฉินเชื่อว่าด้วยความพยายามที่เคร่งครัดอย่างเหมาะสม เขาสามารถเอาชนะอุปสรรคใดๆ ที่เข้ามาขวางทางเขาได้อย่างแน่นอน
'แต่ก่อนอื่น ข้าจะเริ่มด้วยสิ่งที่ข้าคุ้นเคย – วิชาจักรพรรดิสายฟ้า!'
เย่เฉินมุ่งความสนใจไปที่ประสบการณ์ความลับอันลึกลับของคัมภีร์จักรพรรดิสายฟ้า พลังปราณฟ้าในตัวเขาคำรามและหมุนวนในขณะที่เขาฝึกฝน เต็มไปด้วยกำแพงระดับซึ่งแยกขั้นที่สามและสี่ จนกระทั่งกำแพงพลังพังทลายลงเป็นเศษเล็กเศษน้อยเมื่อเผชิญกับสิ่งนี้ กระแสพลังที่มิอาจต้านของปราณฟ้า
หลังจากความก้าวหน้าในขั้นต่อไป เย่เฉินสามารถสัมผัสได้ทันทีว่า ปราณฟ้าของเขาแข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อนหลายเท่าอย่างเห็นได้ชัด
'ข้าได้มาถึงระดับที่สี่แล้ว!'
เป็นเวลาสามปีแล้วที่เย่เฉินได้รับรสชาติของพลังที่โคจรอยู่ภายในทุกเส้นใยในร่างกายของเขา เขาไม่สามารถระงับความอิ่มเอิบใจได้หลังจากทบทวนความรู้สึกนี้ เมื่อไหร่เขาจะกลับไปสู่จุดสูงสุดก่อนหน้านี้ – จุดสูงสุดของระดับที่หก? เย่เฉิน รู้ดีว่าวันแห่งโชคชะตานั้นคงมาถึงในไม่ช้า หากยังพัฒนาได้เร็วขนาดนี้
เขาถอนหายใจและคิดถึงความอัปยศอดสูที่เขาได้รับมาเป็นเวลาสามปี 'วันหนึ่ง' เขาคิดว่า 'ข้าจะใช้พลังของตัวเองเพื่อฟื้นฟูศักดิ์ศรีของข้า'
ความเร็วของเขาในการทะลวงอันดับได้ช้าลงเล็กน้อยนับตั้งแต่เขาไปถึงขั้นที่ 4 แต่เขาก็ยังคงก้าวหน้าไปได้ดีโดยทั่วไป ทุกๆ วันโดยไม่ล้มเหลว ชายหนุ่มก็ฝึกฝนอย่างเงียบๆ ในห้องของเขาเอง
มันเป็นช่วงบ่ายที่อากาศแจ่มใส ซึ่งเป็นช่วงที่แทบจะไม่ตรงกับคำจำกัดความของการให้อภัยที่สุดของวันที่อากาศร้อนอบอ้าว
แต๊ง! แต๊ง! แต๊ง!
ดวงตาของเย่เฉินเปิดขึ้นทันทีเมื่อได้ยินเสียงระฆัง มันเป็นการเรียกประชุมตระกูล หมายถึงการเรียกคนในตระกูลเย่ทั้งหมดมาที่สนามฝึก
เขายืนขึ้นจัดรอยยับบนเสื้อผ้าแล้วออกจากกระท่อม
พื้นที่ฝึกซ้อมของป้อมตระกูลเย่นั้นเต็มไปด้วยผู้คนหลายพันคนแล้ว ซึ่งทั้งหมดเป็นสมาชิกในตระกูลเย่ แม้จะมีจำนวนมากมายพวกเขาก็เข้าแถวเรียงกันอย่างเป็นระเบียบและเติมเต็มตำแหน่งที่ทำเครื่องหมายไว้มานานสำหรับแต่ละคนอย่างรวดเร็ว
ด้านหน้าพื้นที่ที่ฝูงชนมารวมตัวกันนั้นมีเก้าอี้สองสามตัวที่มีไว้สำหรับเย่จ้านเทียน, เย่จ้านหลง, เย่ม่อหยาง และคนอื่นๆ ที่มีตำแหน่งคล้ายคลึงกัน ด้านซ้ายเป็นที่โล่งซึ่งมีชนชั้นสูงของตระกูลเย่หลายร้อยคน ตั้งแต่อายุสิบแปดถึงสี่สิบปี ทั้งหมดอย่างน้อยเป็นนักระดับห้าขึ้นไป – รวมตัวกันแสดงตนว่าเป็นกระดูกสันหลังของตระกูล ทางด้านขวา มีเด็กวัยรุ่นประมาณสองถึงสามร้อยคนที่แสดงความมุ่งมั่นในวิทยายุทธ์ – แต่ละคนมีอายุสิบแปดปีและต่ำกว่า – ยืนอยู่ อย่างตั้งใจ ขนาบข้างด้วยทั้งสองกลุ่มและยืนอยู่ตรงกลางคือคนที่เหลือในตระกูล—ผู้ที่ไม่แสดงไหวพริบในวิทยายุทธ์ไม่ว่าจะอ่อนหรือแก่ก็ตาม
เย่เฉินมองไปทางขวา สายตาของเขาจับจ้องไปที่เย่โหรวขณะที่นางหลบสายตาไปด้านข้างของเขา หญิงสาวตัวน้อยสวมชุดผ้าไหมสีขาวสะอาดในวันนี้ ดูราวกับนางฟ้าที่ละเอียดอ่อนที่โดดเด่นจากกลุ่มผู้ชายที่มีอำนาจเหนือกว่า ดวงตานางสบตากับเย่เฉิน นางส่งรอยยิ้มอันเย้ายวนให้เขา กระตุ้นให้เด็กๆ ที่อยู่รอบตัวพวกเขาจ้องมองอย่างไม่สามารถควบคุมได้
ไม่ไกลจากเย่โหรวคือเย่ฉวนที่กำลังกวาดมองฝูงชนเช่นกัน เมื่อพบเย่เฉินนางก็ยิ้มออกมาแม้จะสงบจากท่าทางนั้นเพียงอย่างเดียว แม้แต่เย่เฉินก็รู้ว่าลูกพี่ลูกน้องที่สงวนตัวของเขาห่วงใยเขาอย่างสุดซึ้ง .
'ข้าสงสัยว่าการประชุมกลุ่มนี้เกี่ยวกับอะไร' เย่เฉินคิด
บริเวณใกล้เคียง ดวงตาของเย่คงเยี่ยนเป็นไปตามทิศทางของการจ้องมองของเย่ฉวนเมื่อเขาเห็นว่าเป็นเย่เฉินที่นางกำลังมองอยู่ สีหน้าดูถูกก็เพิ่มขึ้นทันที
ทุกปีมีการจัดประชุมตระกูลเย่มากที่สุดสามครั้ง ซึ่งจัดขึ้นเพื่อประชาสัมพันธ์ประกาศที่สำคัญเท่านั้น
เย่จ้านเทียนยืนอยู่ที่ด้านหน้า ดูเหมือนจะไม่ทรุดโทรมและแก่อีกต่อไป แต่กลับเต็มไปด้วยความสดใสและมีพลัง
ท้ายที่สุดแล้ว เขาเป็นผู้ฝึกฝนที่อยู่ระดับแปดขั้นสูง ในอดีตเขากระสับกระส่ายและเป็นกังวลทุกวัน ซึ่งทำให้เขาดูเหนื่อยและแก่ ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา ภาระในใจของเขาถูกปลดเปลื้องออกไป เขาฝึกฝนและหล่อเลี้ยงพลังปราณฟ้าของเขาและด้วยความช่วยเหลือของวิชาจักรพรรดิสายฟ้าของเย่เฉิน เขาก็ได้รับการขัดเกลามากขึ้น พลังปราณของเขากลับไปสู่จุดสูงสุดทันทีและมีสัญญาณการพัฒนาเล็กน้อย ผู้คนยิ่งมีพลังมากขึ้นในโอกาสที่มีความสุข
เย่จ้านเทียนเดินเข้ามาด้วยท่าเดินที่มีชีวิตชีวาไปยังแท่นที่สูงและประกาศว่า
“ข้าได้เรียกพวกเจ้าทุกคนเข้าร่วมการประชุมกลุ่มนี้เพื่อประกาศเรื่องบางอย่าง”
เสียงของเขาดังชัดเจนและหนักแน่น คล้ายกับเสียงระฆังเก่าๆ แรงพอที่คนหลายพันคนในสนามฝึกจะได้ยินเขา ทันทีที่เสียงของเขาดังผ่านความโกลาหล เสียงอื้ออึงก็เงียบลงทันที เป็นเรื่องปกติที่จะเห็นสมาชิกในกลุ่มคนอื่นๆ มองดูประมุขตระกูลของพวกเขาด้วยความเคารพอย่างสูงสุด
การได้เห็นเย่จ้านเทียนด้วยพลังดังกล่าวทำให้ทุกคนพอใจอย่างมาก
“เป็นเวลาสามปีแล้วที่เราปิดกิจการธุรกิจส่วนใหญ่ของเรา อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ ข้าตัดสินใจที่จะกลับมาลงทุนในธุรกิจครอบครัวทั้งหมดของเราอีกครั้งและในขณะเดียวกันจะลดการซื้อยาเม็ดรวบรวมพลังปราณลงครึ่งหนึ่ง”
ฝูงชนระเบิดเสียงพึมพำ อย่างไรก็ตาม พวกเขาส่วนใหญ่มองไปที่เย่เฉินด้วยอารมณ์ที่แตกต่างกัน - บางคนเสียใจ บางคนเห็นอกเห็นใจ ท้ายที่สุด ลูกชายของประมุขตระกูลเคยเป็นอัจฉริยะที่ไม่มีใครเทียบได้ซึ่งเพิ่มความหวังเป็นสองเท่าและ เป็นแบบอย่างของตระกูล เขาควรจะรับหน้าที่เป็นเทพผู้พิทักษ์เพื่อคนของเขา เพื่อที่สมาชิกตระกูลเย่คนใดจะรู้สึกปลอดภัยและได้รับการปกป้องในป่าแห่งสังคมแห่งนี้ ทว่าตอนนี้ ดูเหมือนว่าประมุขตระกูลเองจะยอมสละในการรักษาเย่เฉินใช่ไหม?
“โปรดพิจารณาอีกครั้งนะขอรับท่านประมุข!”
“ท่านประมุข เราไม่ควรยอมแพ้ในการรักษาเส้นลมปราณของเฉินเอ๋อ”
“ข้ามีแผนของตัวเองเกี่ยวกับสุขภาพของเฉินเอ๋อ”
เย่จ้านเทียนตอบด้วยความอดทนขณะที่เขามองไปที่เย่เฉิน ลึกๆ ข้างใน เขารู้สึกตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิง เขาตัวสั่นด้วยความสุข
“พี่เย่เฉิน โปรดอย่าอารมณ์เสีย ข้าเชื่อมั่นว่าเส้นลมปราณของเจ้าจะฟื้นตัวในสักวันหนึ่ง”
ลูกชายคนที่สามของเย่จ้านหลง เด็กหนุ่มชื่อเย่เหมิงกล่าวอยู่ใกล้ๆ
"ข้าเห็นด้วย! ไม่ต้องกังวล พี่เย่เฉิน อาของเจ้าทุกคนกำลังมองหาทางให้เจ้าในทุกวิถีทางที่สามารถช่วยเจ้าได้"
อีกคนที่ยืนอยู่เคียงข้างเย่เหมิง เย่หมิงลูกชายของอาหกของเขาเข้ามาช่วยด้วย
เย่เฉินหันไปหาฝูงชนและเห็นดวงตาหลายคู่เต็มไปด้วยความกังวลอย่างจริงใจที่จ้องมองกลับมาที่เขา เย่เฉินได้รับการดูแลอย่างแท้จริง เย่เฉินตระหนักได้ว่าตอนนี้เขารู้สึกถึงความอบอุ่นของครอบครัวอย่างแท้จริง แม้ว่าเขาจะถูกมองว่า ตระกูลของเขาเองบางส่วนทรุดโทรมลงตั้งแต่เหตุการณ์เลวร้ายนั้น คนที่เยาะเย้ยเขานั้นเป็นข้อยกเว้น ทุกคนต่างตะโกนและนำโดยเย่คงเยี่ยน อย่างไรก็ตาม พี่น้องตระกูลของเขาส่วนใหญ่ยังคงอยู่เคียงข้างเขาอย่างแน่วแน่และช่วยเหลือเขา ในทางใดทางหนึ่งที่พวกเขาสามารถทำได้ในช่วงชีวิตที่ตกต่ำที่สุด ลูกพี่ลูกน้องเหล่านี้เก็บเงินทุกบาททุกสตางค์เท่าที่ทำได้เพียงเพื่อที่พวกเขาจะได้บริจาคเงินให้กับตระกูลในการซื้อยารวบรวมพลังปราณให้กับเย่เฉิน เขาจะกล้าลืมความเมตตาแบบนี้ได้อย่างไร?
'ต่อจากนี้ไป ลูกพี่ลูกน้องของข้าเหล่านี้เป็นพี่น้องกับข้า!' เย่เฉินสาบานในใจ
“ตอนนี้ มาสู่การประกาศเรื่องที่สองเย่ฉวนลูกสาวของน้องสามของข้า ได้ผ่านการสอบเข้าสำนักเมฆมรกตแล้ว นางจะเริ่มฝึกฝนกับสำนักในอีกสองเดือนนับจากนี้ นี่เป็นหนึ่งในข่าวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ตระกูลเราเคยได้รับในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา! ข้าขอเรียกร้องให้ผู้เยาว์ทุกคนในตระกูลนี้ดูฉวนเอ๋อไว้เป็นแรงบันดาลใจและฝึกฝนอย่างจริงจังและก้าวหน้ามากขึ้นเพื่อที่พวกเขาจะได้ทำให้ตระกูลยิ่งใหญ่ได้เช่นกัน!”
ฝูงชนต่างส่งเสียงตอบรับอย่างแข็งขันยิ่งขึ้นทันทีหลังจากที่เย่จ้านเทียนจบคำพูดของเขา การที่จะได้รับการยอมรับจากสำนักเมฆมรกตจะต้องบรรลุขั้นที่หกก่อนอายุครบสิบแปดปีและผ่านการสอบคัดเลือกอันทรงเกียรติของพวกเขา เป็นเวลาหลายทศวรรษแล้วที่ไม่มีใครจากตระกูลเย่สามารถผ่านมันไปได้!
ตอนนั้นเย่เฉินเกือบจะทำได้แต่เหตุการณ์ดังกล่าวได้ขัดขวางความหวังของพวกเขาก่อนที่เขาจะเข้าสอบได้ ตอนนี้ ปรากฎว่าเป็นเย่ฉวนที่กลายมาเป็นคนแรกในรุ่นของพวกเขาที่ประสบความสำเร็จ!
“โอ้โฮ ใครจะคิดว่าหญิงสาวเช่นเย่ฉวนจะประสบความสำเร็จได้มากขนาดนี้ เหลือเชื่อ!”
“ดูเหมือนว่าอนาคตของตระกูลเราจะตกอยู่บนไหล่ของเย่ฉวนในตอนนี้”
ในขณะเดียวกัน ผู้ฝึกยุทธ์รุ่นเยาว์ก็หันไปมองเย่ฉวน ทุกคนต่างดูอิจฉาในแง่บวก ท้ายที่สุด หญิงสาวผู้น่าอัศจรรย์คนนี้ก็เป็นหญิงสาวในฝันมากมายของพวกเขาเช่นกัน
เมื่อเย่เฉินกลับมาที่กระท่อมของเขา มีสัญญาณอีกประการหนึ่งว่าพลังปราณฟ้าในร่างกายของเขากำลังจะทะลุทะลวง เขารีบนั่งลงและเริ่มฝึกฝนเคล็ดวิชาจักรพรรดิสายฟ้า พลังปราณฟ้าในร่างกายของเขาเริ่มไหลเวียนอย่างรวดเร็ว อาจเป็นเพราะเย่เฉินได้มาถึงจุดสูงสุดของนักสู้ระดับที่ 6 แล้วก่อนที่เส้นลมปราณของเขาจะถูกสะบั้น และรากฐานยังคงอยู่ ดังนั้นพลังปราณฟ้าจึงพัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็ว
เมื่อเขานั่งลงและเปิดใช้งานมีดบินในใจของเขา พลังปราณฟ้าอันล้ำลึกน่าเกรงขามก็พุ่งออกมาจากมีดบินและไหลเวียนอย่างรวดเร็วไปยังแขนขาและเส้นชีพจรของเย่เฉิน
มีดบินประกอบด้วยพลังปราณฟ้าบริสุทธิ์จำนวนมากซึ่งบริสุทธิ์กว่าพลังปราณฟ้าในโลกทุกรูปแบบ เย่เฉินไม่จำเป็นต้องดูดซับพลังปราณระหว่างฟ้าและดินอีกต่อไป เขาเพียงต้องเคลื่อนและปรับแต่งเท่านั้น พลังปราณฟ้าที่ออกมาจากมีดบินนั้นเพียงพอสำหรับเขาที่จะใช้
อย่างไรก็ตาม เย่เฉินสามารถดูดซับปริมาณพลังปราณได้เพียงหนึ่งในสิบเท่านั้นเนื่องจากปราณฟ้าของมีดบินบริสุทธิ์เกินไป ส่วนอีกเก้าในสิบโดยพื้นฐานแล้วกระจายไปในอากาศรอบตัวเขา
'นี่เป็นการสิ้นเปลืองอย่างมาก' เย่เฉินคิดออกมาดังๆ และตกใจ 'พลังปราณฟ้าในมีดบินนี้จะหมดลงหรือไม่เนื่องจากส่วนใหญ่ดูเหมือนว่าจะสูญเปล่าหรือไม่'
บางทีเพื่อเป็นคำตอบ ภาพหนึ่งก็ผุดขึ้นมาในหัวของเขา—ความฝันที่แปลกประหลาดที่เขามีในตอนนั้น เขาลอยอยู่เหนือมหาสมุทรอันกว้างใหญ่และไม่มีที่สิ้นสุดของปราณฟ้า อันที่จริงหากสิ่งที่เขาเห็นคือโลกภายในมีดบินแล้ว ความกังวลใจของเขาจะเป็นที่น่าสงสัยโดยอัตโนมัติเพราะเขาไม่สามารถใช้ประโยชน์จากพลังปราณฟ้าทั้งหมดที่นั่นได้!
อย่างไรก็ตาม ไม่มีความจำเป็นเร่งด่วนที่จะต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ คำถามที่สำคัญที่สุด ไม่ใช่เกี่ยวกับการสูญเสียปราณฟ้า – มันเกี่ยวกับการเสียเวลาทั้งหมดที่เขาสามารถทำได้เพื่อพัฒนาความกล้าแกร่งในการต่อสู้ของเขาอย่างรวดเร็ว ป้อมตระกูลหวินกำลังกำหนดกลยุทธ์อย่างชัดเจน โดยมีป้อมตระกูลเย่เป็นเป้าหมาย เมื่อเห็นว่าปัญหาดูเหมือนจะอยู่ข้างหน้าป้อมตระกูลเย่ เย่เฉินจึงต้องปรับปรุงความสามารถของเขาโดยเร็วที่สุด ไม่เช่นนั้นเขาจะไม่สามารถปกป้องตัวเองได้นับประสาอะไรกับคนที่เขารัก
ในขณะที่เขาทุ่มความคิดของเขาในการโคจรปราณฟ้าของเขา เย่เฉินก็ค่อยๆเข้าสู่สภาวะของการดูดซึมทำสมาธิ เสียงโบราณที่ห่างไกลร้องเรียกเขาและสวดสาธยายความลับของมหายุทธ์นพดาราในใจของเขา ด้วยหัวใจที่สงบ เย่เฉินได้ฟังเสียงนั้นอย่างตั้งใจและได้รับข้อมูลบางอย่างจากเสียงนั้น
มีเก้าภาคในมหายุทธ์นพดารา แต่ละภาคมีเนื้อความเกี่ยวกับระบบการฝึกปรือเก้าแบบที่แตกต่างกัน เคล็ดวิชาจักรพรรดิสายฟ้า เป็นเพียงหนึ่งในนั้น แต่ละระบบการฝึกปรือเหล่านี้ได้รับการการส่งเสริมและยับยั้งในเวลาเดียวกัน ดังนั้น วิธีที่ถูกต้องในการฝึกมหายุทธ์นพดารา คือการฝึกฝนด้วยระบบการฝึกปรือทุกระบบ ต่อจากนั้น ความยากในการเรียนรู้มหายุทธ์นพดาราจะเพิ่มขึ้นเนื่องจากข้อกำหนดนี้ แต่ผลของการฝึกนี้จะไม่มีใครเทียบได้กับระบบการฝึกปรืออื่นๆ ภายใต้ดวงอาทิตย์
มหายุทธ์นพดารา เป็นบทสรุปที่ประกอบด้วยเคล็ดวิชาการฝึกปรือพลังยุทธ์โดยเฉพาะแต่ก็รวมเอาพลังผลักดันที่อยู่เบื้องหลังเคล็ดวิชาการต่อสู้และเกี่ยวเนื่องของมันที่พบและยังหาไม่พบ ดังนั้นมหายุทธ์นพดาราจึงอาจกล่าวได้ว่าเป็นอัญมณีล้ำค่าในบรรดาอัญมณีแห่งวิทยายุทธ์!
เย่เฉินทำได้เพียงประหลาดใจกับความงดงามของมหายุทธ์นพดารา เมื่อคิดว่ามีระบบการฝึกปรือที่ชดเชยกันได้อย่างสมบูรณ์! เขาจำได้ว่าอาจารย์สอนวิทยายุทธ์ของเขาเคยกล่าวไว้เมื่อเขาเริ่มฝึกวิทยายุทธ์ครั้งแรกว่าระบบการฝึกปรือและเคล็ดวิชาการต่อสู้นั้นส่งเสริมกันและกัน และวิทยายุทธ์ก็อาศัยทักษะนั้น เช่น พลังสายฟ้าของตระกูลเย่ ความแข็งแกร่งภายในมาพร้อมกับวิทยายุทธ์ 16 ชนิด วิทยายุทธ์ 16 ชนิดเหล่านี้สามารถใช้ได้โดยผู้ที่ฝึกฝนพลังอัสนีบาตเท่านั้นและผู้ที่ฝึกฝนเทคนิคอื่นๆ จะไม่สามารถใช้สิ่งเหล่านี้ได้ วิทยายุทธ์ของตระกูลอื่นๆ ก็เหมือนกัน หากไม่มีทักษะที่เกี่ยวข้องแม้ว่าใครจะเรียนรู้วิทยายุทธ์ของตระกูลอื่นอย่างลับๆ เขาจะไม่สามารถใช้ทักษะเหล่านั้นได้
เช่นเดียวกับเคล็ดวิชาที่กลุ่มวิทยายุทธ์อื่นๆ ใช้เช่นกัน โดยมีเพียงผู้ที่ได้รับการฝึกฝนด้วยระบบการฝึกฝนที่สอดคล้องกันกับเคล็ดวิชาเท่านั้นที่จะสามารถทำได้ ซึ่งหมายความว่าแม้ว่าจะมีใครบางคนแอบคัดลอกและเรียนรู้วิทยายุทธ์ทางกายภาพของตระกูลอื่น เคล็ดวิชาและรูปแบบก็ทำไม่ได้
หากไม่มีระบบการฝึกปรือแบบคู่ เคล็ดวิชาการต่อสู้จะไม่ได้ผลอย่างสมบูรณ์
นั่นคือเหตุผลว่าทำไมประวัติศาสตร์ของกลุ่มจึงมีความสำคัญมาก ตระกูลที่มีประวัติอันยาวนานในการฝึกวิทยายุทธ์จะมีระบบการฝึกฝนที่เป็นเอกลักษณ์ที่ได้รับการปฏิรูปและปรับปรุงตามรุ่นต่อๆ ไป เพื่อที่จะกลายมาเป็นสิทธิพิเศษมากขึ้นเรื่อยๆ สำหรับญาติพี่น้องของพวกเขาเพียงลำพัง ในขณะเดียวกัน อัจฉริยะด้านวิทยายุทธ์ตลอดยุคสมัยได้ใช้ระบบการฝึกปรือที่ฝึกฝนบ่อยๆ เป็นรากฐานในการสังเคราะห์เคล็ดวิชาการต่อสู้ที่เป็นเอกลักษณ์ซึ่งสมาชิกในตระกูลจะนำไปใช้ก็จะช่วยเพิ่มโอกาสอยู่รอดของตระกูลในโลกอันโหดร้ายที่เต็มไปด้วยนักสู้ผู้ทรงพลัง
แต่ด้วยการฝึกฝนในมหายุทธ์นพดารา เคล็ดวิชาต่างๆ ของคนๆ หนึ่งก็จะขยายออกไปทันทีเพื่อรวมเคล็ดวิชาการต่อสู้ทุกอย่างที่เคยประดิษฐ์ขึ้น สิ่งนี้ได้พลิกความเข้าใจก่อนหน้าของเย่เฉินเกี่ยวกับวิทยายุทธ์โดยรวมไปอย่างสิ้นเชิง!
มหายุทธ์นพดาราเป็นหนึ่งในวิชาน่าทึ่งอย่างแท้จริง ไม่มีผู้ใดเทียบได้ในระบบการฝึกปรือทั้งหมด!
ข้อแม้เดียวก็คือมหายุทธ์นพดาราประกอบด้วยเก้าระบบการฝึกปรือที่แตกต่างกัน ดังนั้นความยากในการฝึกฝนจะยากกว่าระบบการฝึกปรือปกติอื่นๆ หลายเท่า
แม้ว่าการฝึกฝนเคล็ดวิชาจักรพรรดิสายฟ้าจะเพียงพอที่จะยกระดับพลังของเขาได้ เย่เฉินตัดสินใจที่จะฝึกคัมภีร์ทั้งเก้าระบบหลังจากการวิเคราะห์อย่างถี่ถ้วน เขารู้ว่าการตัดสินใจของเขาเกี่ยวข้องกับการหันไปสู่เส้นทางการฝึกฝนที่ยากลำบากยิ่งขึ้น แต่เย่เฉินเชื่อว่าด้วยความพยายามที่เคร่งครัดอย่างเหมาะสม เขาสามารถเอาชนะอุปสรรคใดๆ ที่เข้ามาขวางทางเขาได้อย่างแน่นอน
'แต่ก่อนอื่น ข้าจะเริ่มด้วยสิ่งที่ข้าคุ้นเคย – วิชาจักรพรรดิสายฟ้า!'
เย่เฉินมุ่งความสนใจไปที่ประสบการณ์ความลับอันลึกลับของคัมภีร์จักรพรรดิสายฟ้า พลังปราณฟ้าในตัวเขาคำรามและหมุนวนในขณะที่เขาฝึกฝน เต็มไปด้วยกำแพงระดับซึ่งแยกขั้นที่สามและสี่ จนกระทั่งกำแพงพลังพังทลายลงเป็นเศษเล็กเศษน้อยเมื่อเผชิญกับสิ่งนี้ กระแสพลังที่มิอาจต้านของปราณฟ้า
หลังจากความก้าวหน้าในขั้นต่อไป เย่เฉินสามารถสัมผัสได้ทันทีว่า ปราณฟ้าของเขาแข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อนหลายเท่าอย่างเห็นได้ชัด
'ข้าได้มาถึงระดับที่สี่แล้ว!'
เป็นเวลาสามปีแล้วที่เย่เฉินได้รับรสชาติของพลังที่โคจรอยู่ภายในทุกเส้นใยในร่างกายของเขา เขาไม่สามารถระงับความอิ่มเอิบใจได้หลังจากทบทวนความรู้สึกนี้ เมื่อไหร่เขาจะกลับไปสู่จุดสูงสุดก่อนหน้านี้ – จุดสูงสุดของระดับที่หก? เย่เฉิน รู้ดีว่าวันแห่งโชคชะตานั้นคงมาถึงในไม่ช้า หากยังพัฒนาได้เร็วขนาดนี้
เขาถอนหายใจและคิดถึงความอัปยศอดสูที่เขาได้รับมาเป็นเวลาสามปี 'วันหนึ่ง' เขาคิดว่า 'ข้าจะใช้พลังของตัวเองเพื่อฟื้นฟูศักดิ์ศรีของข้า'
ความเร็วของเขาในการทะลวงอันดับได้ช้าลงเล็กน้อยนับตั้งแต่เขาไปถึงขั้นที่ 4 แต่เขาก็ยังคงก้าวหน้าไปได้ดีโดยทั่วไป ทุกๆ วันโดยไม่ล้มเหลว ชายหนุ่มก็ฝึกฝนอย่างเงียบๆ ในห้องของเขาเอง
มันเป็นช่วงบ่ายที่อากาศแจ่มใส ซึ่งเป็นช่วงที่แทบจะไม่ตรงกับคำจำกัดความของการให้อภัยที่สุดของวันที่อากาศร้อนอบอ้าว
แต๊ง! แต๊ง! แต๊ง!
ดวงตาของเย่เฉินเปิดขึ้นทันทีเมื่อได้ยินเสียงระฆัง มันเป็นการเรียกประชุมตระกูล หมายถึงการเรียกคนในตระกูลเย่ทั้งหมดมาที่สนามฝึก
เขายืนขึ้นจัดรอยยับบนเสื้อผ้าแล้วออกจากกระท่อม
พื้นที่ฝึกซ้อมของป้อมตระกูลเย่นั้นเต็มไปด้วยผู้คนหลายพันคนแล้ว ซึ่งทั้งหมดเป็นสมาชิกในตระกูลเย่ แม้จะมีจำนวนมากมายพวกเขาก็เข้าแถวเรียงกันอย่างเป็นระเบียบและเติมเต็มตำแหน่งที่ทำเครื่องหมายไว้มานานสำหรับแต่ละคนอย่างรวดเร็ว
ด้านหน้าพื้นที่ที่ฝูงชนมารวมตัวกันนั้นมีเก้าอี้สองสามตัวที่มีไว้สำหรับเย่จ้านเทียน, เย่จ้านหลง, เย่ม่อหยาง และคนอื่นๆ ที่มีตำแหน่งคล้ายคลึงกัน ด้านซ้ายเป็นที่โล่งซึ่งมีชนชั้นสูงของตระกูลเย่หลายร้อยคน ตั้งแต่อายุสิบแปดถึงสี่สิบปี ทั้งหมดอย่างน้อยเป็นนักระดับห้าขึ้นไป – รวมตัวกันแสดงตนว่าเป็นกระดูกสันหลังของตระกูล ทางด้านขวา มีเด็กวัยรุ่นประมาณสองถึงสามร้อยคนที่แสดงความมุ่งมั่นในวิทยายุทธ์ – แต่ละคนมีอายุสิบแปดปีและต่ำกว่า – ยืนอยู่ อย่างตั้งใจ ขนาบข้างด้วยทั้งสองกลุ่มและยืนอยู่ตรงกลางคือคนที่เหลือในตระกูล—ผู้ที่ไม่แสดงไหวพริบในวิทยายุทธ์ไม่ว่าจะอ่อนหรือแก่ก็ตาม
เย่เฉินมองไปทางขวา สายตาของเขาจับจ้องไปที่เย่โหรวขณะที่นางหลบสายตาไปด้านข้างของเขา หญิงสาวตัวน้อยสวมชุดผ้าไหมสีขาวสะอาดในวันนี้ ดูราวกับนางฟ้าที่ละเอียดอ่อนที่โดดเด่นจากกลุ่มผู้ชายที่มีอำนาจเหนือกว่า ดวงตานางสบตากับเย่เฉิน นางส่งรอยยิ้มอันเย้ายวนให้เขา กระตุ้นให้เด็กๆ ที่อยู่รอบตัวพวกเขาจ้องมองอย่างไม่สามารถควบคุมได้
ไม่ไกลจากเย่โหรวคือเย่ฉวนที่กำลังกวาดมองฝูงชนเช่นกัน เมื่อพบเย่เฉินนางก็ยิ้มออกมาแม้จะสงบจากท่าทางนั้นเพียงอย่างเดียว แม้แต่เย่เฉินก็รู้ว่าลูกพี่ลูกน้องที่สงวนตัวของเขาห่วงใยเขาอย่างสุดซึ้ง .
'ข้าสงสัยว่าการประชุมกลุ่มนี้เกี่ยวกับอะไร' เย่เฉินคิด
บริเวณใกล้เคียง ดวงตาของเย่คงเยี่ยนเป็นไปตามทิศทางของการจ้องมองของเย่ฉวนเมื่อเขาเห็นว่าเป็นเย่เฉินที่นางกำลังมองอยู่ สีหน้าดูถูกก็เพิ่มขึ้นทันที
ทุกปีมีการจัดประชุมตระกูลเย่มากที่สุดสามครั้ง ซึ่งจัดขึ้นเพื่อประชาสัมพันธ์ประกาศที่สำคัญเท่านั้น
เย่จ้านเทียนยืนอยู่ที่ด้านหน้า ดูเหมือนจะไม่ทรุดโทรมและแก่อีกต่อไป แต่กลับเต็มไปด้วยความสดใสและมีพลัง
ท้ายที่สุดแล้ว เขาเป็นผู้ฝึกฝนที่อยู่ระดับแปดขั้นสูง ในอดีตเขากระสับกระส่ายและเป็นกังวลทุกวัน ซึ่งทำให้เขาดูเหนื่อยและแก่ ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา ภาระในใจของเขาถูกปลดเปลื้องออกไป เขาฝึกฝนและหล่อเลี้ยงพลังปราณฟ้าของเขาและด้วยความช่วยเหลือของวิชาจักรพรรดิสายฟ้าของเย่เฉิน เขาก็ได้รับการขัดเกลามากขึ้น พลังปราณของเขากลับไปสู่จุดสูงสุดทันทีและมีสัญญาณการพัฒนาเล็กน้อย ผู้คนยิ่งมีพลังมากขึ้นในโอกาสที่มีความสุข
เย่จ้านเทียนเดินเข้ามาด้วยท่าเดินที่มีชีวิตชีวาไปยังแท่นที่สูงและประกาศว่า
“ข้าได้เรียกพวกเจ้าทุกคนเข้าร่วมการประชุมกลุ่มนี้เพื่อประกาศเรื่องบางอย่าง”
เสียงของเขาดังชัดเจนและหนักแน่น คล้ายกับเสียงระฆังเก่าๆ แรงพอที่คนหลายพันคนในสนามฝึกจะได้ยินเขา ทันทีที่เสียงของเขาดังผ่านความโกลาหล เสียงอื้ออึงก็เงียบลงทันที เป็นเรื่องปกติที่จะเห็นสมาชิกในกลุ่มคนอื่นๆ มองดูประมุขตระกูลของพวกเขาด้วยความเคารพอย่างสูงสุด
การได้เห็นเย่จ้านเทียนด้วยพลังดังกล่าวทำให้ทุกคนพอใจอย่างมาก
“เป็นเวลาสามปีแล้วที่เราปิดกิจการธุรกิจส่วนใหญ่ของเรา อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ ข้าตัดสินใจที่จะกลับมาลงทุนในธุรกิจครอบครัวทั้งหมดของเราอีกครั้งและในขณะเดียวกันจะลดการซื้อยาเม็ดรวบรวมพลังปราณลงครึ่งหนึ่ง”
ฝูงชนระเบิดเสียงพึมพำ อย่างไรก็ตาม พวกเขาส่วนใหญ่มองไปที่เย่เฉินด้วยอารมณ์ที่แตกต่างกัน - บางคนเสียใจ บางคนเห็นอกเห็นใจ ท้ายที่สุด ลูกชายของประมุขตระกูลเคยเป็นอัจฉริยะที่ไม่มีใครเทียบได้ซึ่งเพิ่มความหวังเป็นสองเท่าและ เป็นแบบอย่างของตระกูล เขาควรจะรับหน้าที่เป็นเทพผู้พิทักษ์เพื่อคนของเขา เพื่อที่สมาชิกตระกูลเย่คนใดจะรู้สึกปลอดภัยและได้รับการปกป้องในป่าแห่งสังคมแห่งนี้ ทว่าตอนนี้ ดูเหมือนว่าประมุขตระกูลเองจะยอมสละในการรักษาเย่เฉินใช่ไหม?
“โปรดพิจารณาอีกครั้งนะขอรับท่านประมุข!”
“ท่านประมุข เราไม่ควรยอมแพ้ในการรักษาเส้นลมปราณของเฉินเอ๋อ”
“ข้ามีแผนของตัวเองเกี่ยวกับสุขภาพของเฉินเอ๋อ”
เย่จ้านเทียนตอบด้วยความอดทนขณะที่เขามองไปที่เย่เฉิน ลึกๆ ข้างใน เขารู้สึกตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิง เขาตัวสั่นด้วยความสุข
“พี่เย่เฉิน โปรดอย่าอารมณ์เสีย ข้าเชื่อมั่นว่าเส้นลมปราณของเจ้าจะฟื้นตัวในสักวันหนึ่ง”
ลูกชายคนที่สามของเย่จ้านหลง เด็กหนุ่มชื่อเย่เหมิงกล่าวอยู่ใกล้ๆ
"ข้าเห็นด้วย! ไม่ต้องกังวล พี่เย่เฉิน อาของเจ้าทุกคนกำลังมองหาทางให้เจ้าในทุกวิถีทางที่สามารถช่วยเจ้าได้"
อีกคนที่ยืนอยู่เคียงข้างเย่เหมิง เย่หมิงลูกชายของอาหกของเขาเข้ามาช่วยด้วย
เย่เฉินหันไปหาฝูงชนและเห็นดวงตาหลายคู่เต็มไปด้วยความกังวลอย่างจริงใจที่จ้องมองกลับมาที่เขา เย่เฉินได้รับการดูแลอย่างแท้จริง เย่เฉินตระหนักได้ว่าตอนนี้เขารู้สึกถึงความอบอุ่นของครอบครัวอย่างแท้จริง แม้ว่าเขาจะถูกมองว่า ตระกูลของเขาเองบางส่วนทรุดโทรมลงตั้งแต่เหตุการณ์เลวร้ายนั้น คนที่เยาะเย้ยเขานั้นเป็นข้อยกเว้น ทุกคนต่างตะโกนและนำโดยเย่คงเยี่ยน อย่างไรก็ตาม พี่น้องตระกูลของเขาส่วนใหญ่ยังคงอยู่เคียงข้างเขาอย่างแน่วแน่และช่วยเหลือเขา ในทางใดทางหนึ่งที่พวกเขาสามารถทำได้ในช่วงชีวิตที่ตกต่ำที่สุด ลูกพี่ลูกน้องเหล่านี้เก็บเงินทุกบาททุกสตางค์เท่าที่ทำได้เพียงเพื่อที่พวกเขาจะได้บริจาคเงินให้กับตระกูลในการซื้อยารวบรวมพลังปราณให้กับเย่เฉิน เขาจะกล้าลืมความเมตตาแบบนี้ได้อย่างไร?
'ต่อจากนี้ไป ลูกพี่ลูกน้องของข้าเหล่านี้เป็นพี่น้องกับข้า!' เย่เฉินสาบานในใจ
“ตอนนี้ มาสู่การประกาศเรื่องที่สองเย่ฉวนลูกสาวของน้องสามของข้า ได้ผ่านการสอบเข้าสำนักเมฆมรกตแล้ว นางจะเริ่มฝึกฝนกับสำนักในอีกสองเดือนนับจากนี้ นี่เป็นหนึ่งในข่าวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ตระกูลเราเคยได้รับในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา! ข้าขอเรียกร้องให้ผู้เยาว์ทุกคนในตระกูลนี้ดูฉวนเอ๋อไว้เป็นแรงบันดาลใจและฝึกฝนอย่างจริงจังและก้าวหน้ามากขึ้นเพื่อที่พวกเขาจะได้ทำให้ตระกูลยิ่งใหญ่ได้เช่นกัน!”
ฝูงชนต่างส่งเสียงตอบรับอย่างแข็งขันยิ่งขึ้นทันทีหลังจากที่เย่จ้านเทียนจบคำพูดของเขา การที่จะได้รับการยอมรับจากสำนักเมฆมรกตจะต้องบรรลุขั้นที่หกก่อนอายุครบสิบแปดปีและผ่านการสอบคัดเลือกอันทรงเกียรติของพวกเขา เป็นเวลาหลายทศวรรษแล้วที่ไม่มีใครจากตระกูลเย่สามารถผ่านมันไปได้!
ตอนนั้นเย่เฉินเกือบจะทำได้แต่เหตุการณ์ดังกล่าวได้ขัดขวางความหวังของพวกเขาก่อนที่เขาจะเข้าสอบได้ ตอนนี้ ปรากฎว่าเป็นเย่ฉวนที่กลายมาเป็นคนแรกในรุ่นของพวกเขาที่ประสบความสำเร็จ!
“โอ้โฮ ใครจะคิดว่าหญิงสาวเช่นเย่ฉวนจะประสบความสำเร็จได้มากขนาดนี้ เหลือเชื่อ!”
“ดูเหมือนว่าอนาคตของตระกูลเราจะตกอยู่บนไหล่ของเย่ฉวนในตอนนี้”
ในขณะเดียวกัน ผู้ฝึกยุทธ์รุ่นเยาว์ก็หันไปมองเย่ฉวน ทุกคนต่างดูอิจฉาในแง่บวก ท้ายที่สุด หญิงสาวผู้น่าอัศจรรย์คนนี้ก็เป็นหญิงสาวในฝันมากมายของพวกเขาเช่นกัน