ตอนที่แล้วตอนที่ 111 โบราณวัตถุชิ้นสุดท้ายปรากฏขึ้น, เข้าร่วมการประมูล
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 113 อุบัติเหตุกะทันหัน

ตอนที่ 112 ตื่นตระหนกตกใจทั้งสถานที่ประมูล


“ให้ตาย 800 ล้าน ราคาขึ้นเร็วเกินไปแล้ว”

“ใช่! นี่ใคร ไม่รู้หรือไงว่าน้ำน้อยๆ ค่อยๆ ไหล ไม่ใช่ว่าปล่อยให้เชี่ยวกราก(1) คาดไม่ถึงว่าจะมีคนเพิ่มราคาประมูลไป 180 ล้านในคราวเดียวจริงๆ”

“โอ้วว.. บ้าไปแล้ว เล่นแบบนี้แล้วเราจะเล่นกันยังไง ผู้ชายคนนี้ไม่เล่นตามกฎ เขาต้องเป็นเศรษฐีใหญ่แน่ๆ”

เมื่อ ซูเหวิน ตะโกนบอกราคาในใจออกไป

สถานที่ประมูลทั้งหมดก็เกิดความวุ่นวายขึ้นทันที

ทุกคนพากันวิพากษ์วิจารณ์มากมาย และในเวลาเดียวกันก็หันความสนใจไปที่ ซูเหวิน

‘ฉากทัศนียภาพทั้งสิบสอง’ นี้ยังมีราคาประมูลอยู่ที่ 620 ล้าน ก่อนที่เขาจะเสนอราคา

พอเขาเสนอออกไปมันก็มีมูลค่าถึง 800 ล้าน

ความตกใจในใจของทุกคน คุณเองสามารถจินตนาการได้

ทางเพื่อนๆ ของ ซูเหวิน ยิ่งตกตะลึงจนจวนจะหมดสติไปแล้ว

พวกเขามองไปที่ ซูเหวิน อย่างไม่อยากเชื่อที่ จู่ๆ ก็เห็นเขายกป้ายในมือขึ้น แต่ละคนตกใจจนพูดอะไรไม่ออกแล้วจริงๆ

ก่อนหน้านี้พวกเขายังคร่ำครวญในใจอยู่ว่า เพื่อนร่วมชั้น เซี่ย ร่ำรวยมาก อีกทั้งยังใช้จ่ายเงินฟุ่มเฟือยเกินไป..

และดูนี่สิ ..มันยอดเยี่ยมมาก การเคลื่อนไหวอย่างเงียบๆ ของ ซูเหวิน นี้มันกลับมีมูลค่าถึง 800 ล้าน

มาพูดตลกล้อเล่นอะไร..

ถ้าปล่อยให้เป็นเช่นนี้ต่อไป ..หัวใจของพวกเขาคงทนไม่ไหวเข้าให้จริงๆ

“800 ล้าน สุภาพบุรุษท่านนี้เสนอราคา 800 ล้านในคราวเดียว”

“มีใครจะเสนอราคาสูงกว่านี้อีกหรือไม่ครับ?”

พิธีกรบนเวทีแทบจะพ่นกลิ่นหอมออกมาอยู่แล้ว

เขาพูดไปด้วยความตื่นเต้นมาก

อย่างไรก็ตาม เห็นได้ชัดว่าราคาดังกล่าวยังไม่ถึงขีดจํากัด

เศรษฐีที่แท้จริงก็สมควรจะต้องลงมือในเวลานี้แล้ว

“850 ล้าน”

“900 ล้าน”

“950 ล้าน”

“1 พันล้าน”

“1.1 พันล้าน”

ขณะนั้นเองก็ได้มีคนเสนอราคาขึ้นไปอีกหลายร้อยล้าน

นี่คือชายวัยกลางคนในชุดสูทราคาแพงปกคลุมด้วยรัศมีแห่งความสง่างาม มองปราดเดียวก็รู้ว่าเขาไม่ใช่คนธรรมดา

“1.2 พันล้าน”

แต่หลังจากที่เขาเสนอราคาไม่ถึงห้าวินาที ชายชราคนหนึ่งก็เสนอราคาเช่นกัน

ชายชราดูมีอายุประมาณ 70-80 ปี แต่ดวงตาคู่นั้นกับเปล่งประกาย และแหลมคมมาก เห็นได้ชัดว่าเขาเองก็ไม่ใช่คนธรรมดา

จนถึงขณะนี้ จำนวนคนที่เสนอราคาเหลือเพียงไม่กี่คนเท่านั้น

หลังจากที่ราคากระโดดขึ้นไปถึง 1.2 พันล้านแล้ว

ถ้าไม่ใช่มหาเศรษฐีอย่างแท้จริง

ใครล่ะ.. ที่มีความปรารถนา มีทรัพยากรทางการเงินมากพอที่จะใช้จ่ายเงินออกไปได้มากขนาดนี้ เพื่อวัตถุโบราณชิ้นนี้?

อย่างไรก็ตาม เมื่อทุกคนคิดว่าทุกอย่างกําลังจะจบลง

ทันใดนั้น ซูเหวิน ก็ส่งเสียงขึ้นอีกครั้ง

“2 พันล้าน”

“......”

“......”

“......”

เงียบ.. ทั้งสถานที่กลายเป็นเงียบสงัด

สถานที่ประมูลที่กำลังคึกคักเมื่อครู่นี้ได้เงียบกริบไปอย่างไม่คาดคิด..

มันเงียบสงบจนถึงขั้นทุกคนได้ยินเสียงลมหายใจได้อย่างชัดเจน

ความเงียบนี้กินเวลานานกว่าสิบวินาทีเต็มๆ จากนั้นก็มีเสียงดัง “เพล้ง” ดังขึ้น ..เหมือนมีบางสิ่งอย่างตกลงกับพื้น

ในทันทีทันใดนั้นเอง บรรยากาศความตื่นเต้นในงานประมูลก็ไปถึงจุดที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

ตามด้วยเสียงฮือฮามากมายของผู้คนในสถานที่ประมูล

“ให้ตาย.. ไอ้เด็กนั่น ไอ้เด็กนั่นมันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ เขาต้องบ้าไปแล้วใช่หรือไม่!?”

“โอ้.. พระเจ้า 2 พันล้าน เขาเสนอราคา 2 พันล้านจริงๆ เหตุการณ์นี้มันยังไงกันแน่?”

“ฉันตอนนี้กำลังสงสัยอย่างจริงจังว่าตัวเอง.. กําลังฝันอยู่หรือเปล่า?”

“ผู้ชายคนนี้เขาเป็นใครกัน แล้วในที่นี่มีใครรู้จักเขาบ้าง?”

ในห้องโถงสถานที่จัดงาน ทุกคนต่างวิพากษ์วิจารณ์ และกระซิบกระซาบกัน

แทบรอไม่ไหวที่อยากจะรู้ถึงตัวตนของชายหนุ่มคนนี้ในทันที

อีกทั้งยังสงสัยว่าทำไมเขาถึงฟุ่มเฟือย และร่ำรวยได้ถึงขนาดนี้

มันช่วยไม่ได้, และอย่าได้มาโทษว่าพวกเขาตกใจมากเกินไป

2 พันล้าน และนั่นมันคือเงิน 2 พันล้านเต็มๆ!

มันหมายความว่าไง?

นั่นมันก็คือ เงินจำนวนมหาศาล.. ยังไง

ไม่ใช่การทำธุรกิจ ไม่ใช่การลงทุน เพียงแค่ต้องการ ภาพวาดนี้…

ความมั่งคั่งแบบนี้ ใครกล้าเสนอ และใครจะกล้าที่แข่งขันกับเขา?

แม้แต่เพื่อนๆ ทุกคนของ ซูเหวิน ก็ยังหวาดกลัวกับพฤติกรรมที่โง่เขลาของเขา

และในชั่วขณะหนึ่งนั้น กลับไม่มีใครกล้าพูดอะไรออกไป

“2 พันล้าน คาดไม่ถึงว่าจะมีผู้เสนอราคา 2 พันล้านจริงๆ”

“มีท่านใดต้องการเสนอราคาอีกไหมครับ?”

“2 พันล้านครั้งที่หนึ่ง 2 พันล้านครั้งที่สอง 2 พันล้านครั้งที่สาม ขายครับ”

“ผมขอประกาศว่า ‘ฉากทัศนียภาพทั้งสิบสอง’ นี้เป็นของสุภาพบุรุษท่านนี้ครับ”

ในเวลานี้ พิธีกรบนเวทีก็ตะโกนขึ้นอย่างตื่นเต้น ราวกับไม่อยากเชื่อว่าเรื่องทั้งหมดนี้.. เป็นความจริง

และในที่สุดเมื่อเขาประกาศผลของการประมูลนี้ ก็แสดงให้เห็นล่วงหน้าว่าการประมูลครั้งนี้ได้สิ้นสุดลงแล้ว

“ฮ่าฮ่าๆ ขอแสดงความยินดีด้วย ขอแสดงความยินดีกับ ประธานซู ที่ชนะภาพวาดภูมิทัศน์นี้ และการลงมือของ ประธานซู นี้นั้นช่างไม่ธรรมดาจริงๆ”

“ใช่แล้วๆ! วันนี้ผู้เฒ่าอย่างพวกเรานับว่าได้เห็นสไตล์ของ ประธานซู แล้ว”

ไม่นานหลังจากการประมูลเสร็จสิ้น รองประธานหลิว ที่นั่งอยู่ข้างๆ ซูเหวิน และผู้ถือหุ้นอีกหลายคนก็หัวเราะ พลางกล่าวชื่นชม ซูเหวิน ด้วยรอยยิ้มทันที น้ำเสียงของพวกเขานั้นเต็มไปด้วยการประจบประแจง

เมื่อเทียบกับคนอื่นๆ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาตกใจน้อยกว่ามาก

ท้ายที่สุดแล้ว ประธานซู คนนี้ก็เป็นประธานของกลุ่มเบียร์ ชินเต่า ของพวกเขา และสถานะของเขานั้นมันก็ชัดเจนในตัวเองอยู่แล้ว

ซึ่งมันดูสมเหตุสมผลแล้วที่จะควักเงิน 2 พันล้านออกมาเพื่อจ่ายสำหรับภาพวาดนี้

“อืมม ชมกันเกินไปแล้วครับ”

เมื่อเผชิญหน้ากับคำเยินยอของทุกคน ซูเหวิน เขากลับทำแค่ยิ้มอย่างใจเย็น

ในทางกลับกัน เซี่ย ซินเหยา คาดว่าน่าจะเป็นคนที่สงบที่สุดในกลุ่มผู้ชม ในเวลานี้

ซูเหวิน เธอเองไม่รู้ว่าเขาได้ซื้อบริษัทไปกี่แห่งแล้ว

เช่นนั้นมันจะนับประสาอะไรกับการควักเงิน 2 พันล้านออกมา แม้เขาจะเสนอเป็นเงิน 2 หมื่นล้านออกมาก็ตาม เธอก็ไม่ตกใจ

อย่างไรก็ตาม เซี่ย ซินเหยา เวลานี้เธออาจไม่รู้ว่าภาพวาดนี้ของ ซูเหวิน มีไว้เพื่อมอบให้กับพ่อของเธอ

ถ้าเธอรู้แล้ว เกรงว่าความตกใจของเธอคงไม่น้อยไปกว่าทุกคนในเวลานี้

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว..

เมื่อสิ่งของโบราณถูกประมูลออกไปหมดแล้ว สำหรับสิ่งที่ต้องดำเนินการต่อไปนั้นมันก็ง่ายมาก

แน่นอนว่ามันไม่มีอะไรมากไปกว่าการจ่ายเงิน เซ็นชื่อ และรับสิ่งของไป

ดังนั้นหลังจากการประมูลสิ้นสุดลง เจ้าหน้าที่จึงพา ซูเหวิน และเซี่ย ซินเหยา ไปเซ็นชื่อ และจ่ายเงินที่หลังเวที

เซี่ย ซินเหยา เธอได้รูดบัตรโดยตรง

ซูเหวิน เองก็เช่นเดียวกัน

แต่มันก็เป็นไปตามที่ตกลงไว้ เขาต้องจ่ายเพียง 10% ของการชําระเงิน และส่วนที่เหลือระบบจะเป็นผู้จ่ายให้

ดังนั้นเมื่อเขาจ่ายเงินออกไป มันก็เท่ากับเขารูดบัตรจ่ายไปแค่ 200 ล้านหยวน เท่านั้น

หลังจากทั้งคู่จ่ายเงินแล้ว พวกเขาไม่ได้นำวัตถุโบราณออกไป

กลับให้เจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องกับบ้านประมูลช่วยติดต่อกับบริษัทโลจิสติกส์ ให้นำสิ่งของเหล่านี้ แพ็ค และส่งกลับไปยังบ้านแทน

เพื่อความปลอดภัย ซูเหวิน จึงได้จ่ายเงินเพิ่มไปให้อีกจํานวนหนึ่งกับเจ้าหน้าที่หลังเวที เพื่อจัดส่งแบบพิเศษ

ทั้งนี้ เจ้าหน้าที่ย่อมไม่คัดค้านใดๆ ในเรื่องนี้

หลังจากจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ซูเหวิน และเซี่ย ซินเหยา ก็เดินออกจากโรงน้ำชาไปพร้อมกับทุกคน

เดิมที รองประธานหลิว และผู้ถือหุ้นอีกหลายคนยังอยากเชิญ ซูเหวิน ไปทานข้าวด้วยกัน

อย่างไรก็ตาม ซูเหวิน ได้นัดกับเพื่อนๆ ไว้ว่าจะไปกินปูในตอนเที่ยงของวันนี้จึงต้องปฏิเสธอีกฝ่ายหนึ่ง

จากนั้น ซูเหวิน และคนอื่นๆ ก็ขึ้นรถบ้าน RV มุ่งหน้าไปยังร้านอาหารทะเลในเมืองชิงเต่า

“เสี่ยวเหวิน เมื่อกี้ตอนที่คุณคุยกับเจ้าหน้าที่ประมูลทำไมคุณถึงกรอกที่อยู่จัดส่งเป็นบ้านฉันด้วย?”

“ที่จริงคุณกรอกที่อยู่บ้านของคุณเพิ่มอีกที่อยู่หนึ่งได้ พวกเขาก็จะจัดส่งไปให้คุณตามที่อยู่นั้นเหมือนกัน”

ในรถบ้าน RV เซี่ย ซินเหยา นึกถึงเหตุการณ์เมื่อกี้ แต่ ซูเหวิน กลับบอกเธอว่าเพื่อความสะดวกก็กรอกที่อยู่จัดส่งลงไปเป็นที่เดียวกันโดยตรง แต่ตอนนี้พอมาคิดดูแล้ว มันกลับกลายเป็นเรื่องที่ยุ่งยากมากขึ้น

สำหรับเธอไม่เป็นไร แต่แค่ ซูเหวิน เขายังต้องกลับไปเอาภาพวาดนี้ที่บ้านของเธอ ของสิ่งนี้ก็ใหญ่ขนาดนั้นด้วย

และนี่มันไม่ใช่เรื่องยุ่งยากเกินไปสำหรับ ซูเหวิน?

“ไม่เป็นไร มันไม่ใช่เรื่องยุ่งยาก และอย่างมากที่สุดผมเองแค่ต้องใช้ความพยายามมากขึ้น”

เมื่อเผชิญหน้ากับความสงสัยของ เซี่ย ซินเหยา ซูเหวิน แค่ยิ้มเบาๆ และไม่ได้อธิบายอะไรไปมาก

ท้ายที่สุดแล้ว เขาจะไปพูดอะไรได้ล่ะ?

เอาจริงๆ ตอนนี้เขาไม่สามารถพูดได้ว่า ภาพวาดนั้นเขามอบให้กับบ้านเธอถูกไหม?

ด้วยอารมณ์ของ เซี่ย ซินเหยา ที่ไหนเขาจะไม่เข้าใจ?

ต่อให้พูดบอกเธอไปตอนนี้ เธอคงไม่คิดที่จะรับวัตถุโบราณอันล้ำค่าเช่นนี้ไป แม้ว่าคุณจะทุบตีเธอจนตายก็ตาม

ดังนั้นเขาจึงทำได้แค่รอให้ภาพวาดนี้ถึงบ้านตระกูลเซี่ย และปล่อยให้ พ่อเซี่ย ชื่นชมภาพนั้นจนเกิดตกหลุมรักมันก่อน ถึงตอนนั้นมันก็เป็นเรื่องง่ายที่จะพูดคุย

ในขณะที่ ซูเหวิน กำลังคิดวางแผนในใจของเขา ทันใดนั้นบนท้องถนนก็เกิดเหตุการณ์แปลกๆ บางอย่างขึ้นอย่างกะทันหัน

เมื่อรถบ้านของ ซูเหวิน กำลังขับผ่านสี่แยก

รถบรรทุกขนาดใหญ่ที่วิ่งมาด้วยความเร็ว ดูเหมือนจะสูญเสียการควบคุม และพุ่งชนเข้ากับรถบ้านของ ซูเหวิน โดยตรง

ดูเหมือนว่าในวินาทีถัดไปจะเกิดเป็นอุบัติเหตุทางรถยนต์ และมีผู้บาดเจ็บ และเสียชีวิตเป็นจำนวนมาก…

(1)[น้ำน้อยๆ ค่อยๆ ไหล (细水长流细水长流)] - น้ำน้อยๆ ค่อยๆ ไหล แต่ไหลได้นาน เปรียบดังสายน้ำที่ไหลอย่างช้าๆ ที่ยืนยาวคงอยู่ตลอดไป เป็นอนึ่ง ในวลี “ความรัก” ทั้งนี้ยังเป็นอุปมาของการใช้ทรัพย์สินอย่างประหยัดเพื่อให้มีใช้อยู่เสมอ และนอกจากนี้ยังหมายถึงการทำบางสิ่งบางอย่างทีละขั้นตอนโดยไม่หยุดชะงัก การเตรียมการอย่างรอบคอบ และการวางแผนระยะยาว

5 1 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด