Chapter 1209 คุกสะกดวิญญาณเทียนหยวน
หลังจากที่เจ้านิกายอนุญาต หลี่ชิงหยางก็เริ่มลงมือก่อสร้างทันที ซึ่งเป็นคุกที่ขุดลงบนพื้นด้านล่างท่ามกลางคุกสวรรค์และคุกปฐพีนั่นเอง.
เพราะว่าเป็นงานที่ก่อสร้างใต้ดิน ดังนั้นจึงไม่มีผลใด ๆ กับการใช้ชีวิตในนิกาย.
ซึ่งมีคนที่ออกมาช่วยและบ่มเพาะต่อ ภายในนิกายยังคงเงียบสงบเหมือนเดิม.
ศิษย์ลำดับสองผู้มีฝีมือในการก่อสร้าง จุนซ่างเซียวไม่มีอะไรต้องกังวล ดังนั้นจึงกลับมาบริหารนิกาย รอคอยให้ภารกิจนิกายเสร็จเตรียมยกระดับสิ่งก่อสร้าง.
“เริ่มแล้วรึ?”
เจาโตวโตวในคุก ที่ได้ยินเสียงขุดดิน ก็เผยยิ้ม
เขารู้ว่าเจ้านิกายนั้นยอมรับคำแนะนำของเขา เพราะว่าก่อนหน้านี้ที่จะก่อสร้าง หลี่ชิงหยางได้เข้ามาสอบถามและปรึกษาเรื่องนี้อย่างจริงจัง.
แม้นว่าจะยังไม่ใช่คนของนิกายนิรันดร ทว่าการได้ช่วยนิกายเช่นนี้ ก็ทำให้เขารู้สึกเป็นเกียรติและภาคภูมิเป็นอย่างมาก!
เพราะว่าคุกสร้างใต้ดิน ทำให้การเคลื่อนย้ายวัตถุดิบเป็นปัญหาเล็กน้อย จึงต้องใช้เวลาในการสร้างอยู่ไม่น้อยเลย.
ครึ่งเดือนหลังจากนั้น.
คุกเก้าชั้นก็เป็นรูปเป็นรูปร่างคร่าว ๆ แล้ว.
จุนซ่างเซียวได้ลงไปตรวจสอบผลงานของหลี่ชิงหยางและเปปป้า.
อย่างไรก็ตาม.
โกวเซิ่งที่ครุ่นคิด.
หลังจากคุกแห่งนี้สำเร็จ จะเตรียมรูปแบบป้องกันได้อย่างไร?
เพื่อป้องกันจลาจลที่อาจจะเกิดขึ้น ดังนั้นระบบป้องกันจะต้องแข็งแกร่งมาก.
“ก็ให้โถงค่ายกลมาจัดเตรียมค่ายกลรอบ ๆ นี้สิ”ระบบเอ่ยแนะนำ.
จุนซ่างเซียวคิดว่าเพียงแค่ค่ายกลยังไม่พอ ต้องไม่ลืมว่านักโทษของเขานั้นแข็งแกร่ง หากปลดผนึกพลังให้กับอีกฝ่าย เมื่อประชากรมีจำนวนมาก แล้วจะขังพวกเขาเอาไว้ได้อย่างมั่นคงรึ?
“หากว่าสามารถนำทุกอย่างใส่เข้าไปในหอคอยสะกดวิญญาณเทียนหยวน ให้อ้ายยาปกครองอีกรอบ น่าจะเป็นเรื่องดี.”
เพียงแค่ให้เจาโตวโตวหลอกหลอนคงยังไม่พอ คนที่เหมาะสมที่สุด แน่นอนว่าต้องเป็นอ้ายยาที่มีแส้และเทียนไข.
อย่างไรก็ตาม.
ต้องลืมว่าหอคอยสะกดวิญญาณเทียนหยวนนั้นนั้นมีจิตวิญญาณเทียมปกครองอยู่.
คนที่เข้าไปด้านใน หากไม่ได้รับอนุญาตก็ไม่มีทางออกมาได้.
“ใช่แล้ว!”
จุนซ่างเซียวที่ดวงตาเป็นประกาย “งั้นก็นำคุกเข้าไปไว้ในหอคอยสะกดวิญญาณเลยสิ!”
ของวิเศษที่ได้มาจากภารกิจ มีความสามารถต้านทัณฑ์สายฟ้าของพิภพเบื้องบนถึง 50% อธิบายได้ว่าทรงพลังมาก หากเปลี่ยนเป็นคุก ย่อมต้องสามารถขังทุกคนไม่ให้หนีไปใหนได้แน่!
นอกจากนี้หอคอยสะกดวิญญาณเทียนหยวนยังขยายและย่อได้ ด้านในเป็นห้วงมิติพิเศษไม่มีผลใด ๆ กับสิ่งของที่ใหญ่เล็กที่จะใส่เข้าไป หลังจากนี้ยังสามารถพกคุกไปใหนมาใหนได้ด้วย.
ระบบที่หมดคำจะพูด “คิดจะเปลี่ยนหอคอยสะกดวิญญาณเป็นหอคอยคุกอย่างงั้นรึ?”
“ภายในหอคอยยังแบ่งเป็นเก้าชั้น มีระดับนักโทษ หลังจากนี้หากว่ามีใครหลุดออกมาได้ ก็ไม่มีทางจะออกจากหอคอยสะกดวิญญาณได้.”
“......”
......
คิดได้ดังนั้น จุนซ่างเซียวก็ลงมือทันที.
เขาได้ไปหาหลี่ชิงหยาง พร้อมกับเผยความคิดที่จะนำคุกทั้งหมดเข้าไปไว้ในหอคอยสะกดวิญญาณเทียนหยวนทันที.
หากแต่ปัญหาที่มีตอนนี้.
ของวิเศษนี้เป็นของจุนซ่างเซียว แน่นอนว่าจะเข้าจะออกเขาต้องเป็นคนจัดการด้วยตัวเอง.
เขาควรจะต้องหาวิธีอื่นที่จะให้คนอื่น ๆ สามารถทำเรื่องนี้แทนเขาได้ด้วย ยกตัวอย่างศิษย์ของเขาที่ยังสามารถมอบความสามารถในการ หลอมยา หรือตีอาวุธ ได้นั่นเอง.
“จู่เหริน.”
อ้ายยาเอ่ย “ขอเพียงมีตราประทับวิญญาณของนายท่าน ก็สามารถให้คนอื่นเข้ามาในหอคอยสะกดวิญญาณเทียนหยวนได้.”
จุนซ่างเซียวดวงตาเป็นประกาย เอ่ยออกไปว่า“หากข้าใส่ตราประทับวิญญาณลงไปในเหรียญตรา ก็ให้คนอื่นเข้ามาได้อย่างงั้นรึ?”
“ไม่ผิด.”
อ้ายยาพยักหน้ารับ.
ดังนั้น จึงซ่างเซียวจึงได้สั่งหอตีเหล็ก สร้างเหรียญตรานิกายนิรันดรขึ้นมาในวันนั้น.
ที่จริงจุนซ่างเซียวมีกายาเพลิงศักดิ์สิทธิ์ เขาสามารถหลอมเหรียญตราได้เร็วกว่า ทว่าเขาที่เป็นเจ้านิกาย ย่อมต้องการให้ศิษย์เป็นคนสร้าง.
ฟ่านเย่จื่อที่เป็นปรมาจารย์ตีเหล็ก เพียงไม่กี่วันก็สร้างเหรียญตาจากแร่ระดับสูง โดยมีอักขระสลัก ไท่กู่เจิ้ง เอาไว้.
“ฟิ้ว!”
“ฟิ้ว!”
ภายในห้องโถง ริ้วแสงที่ส่องประกาย ผสานเข้าไปในเหรียญตราอย่างรวดเร็ว.
จุนซ่างเซียวที่นำเหรียญตามออกมา เอ่ยออกไปว่า“หากมีสิ่งนี้ ศิษย์ของข้าก็จะเข้าไปได้ ทว่า... หากนักโทษช่วงชิงก็อาจจะเป็นปัญหา ดังนั้นจำเป็นต้องให้ผู้ถือประทับตราวิญญาณด้วย เป็นการป้องกันสองชั้น.”
“ร้ายกาจ!”ระบบกล่าวชม.
......
“ฟิ้ว!”
หลี่ชิงหยางที่ทดสอบ เขาที่ก้าวตรงไปที่ทางเข้าคุก ขณะก้าวไปยังด้านหน้าคุก ม่านพลังที่ส่ายไปมา เมื่อก้าวพ้นมาแล้วก็รู้สึกราวกับว่าเข้าไปยังอีกโลกหนึ่ง.
แน่นอนว่าเขาถือเหรียญตราอยู่ ไม่เช่นนั้นไม่มีทางเข้ามาได้.
เพราะว่าคุกยังไม่เสร็จดี ดังนั้นเขาจึงยังต้องมาปรับแต่งอยู่.
อย่างไรก็ตาม หลี่ชิงหยางที่เผยท่าทางประหลาดใจ ในอากาศที่มีกลิ่นอายที่พิเศษแผ่ออกมา ทำให้เขาขนลุกซู่ไปทั่วร่าง.
“ฮี่ ฮี่.”
เสียงหัวเราะบาดหูดังขึ้น.
เมื่อไหร่ไม่รู้ ปรากฏโลลิน้อยขึ้นในอากาศ.
มือขวาถือแส้ มือซ้ายถือเทียนไข เผยยิ้มออกมา“พี่ชายน้อย เลือกอันใหนรึ?”
“อึก อึก!”
หลี่ชิงหยางที่กลืนน้ำลายลงคอ ถอยหลังโดยอัตโนมัติ.
สาวน้อยที่ดูน่ารักน่าชัง ทว่ารอยยิ้มที่ไร้น่าหวาดกลัวนั้น ทำให้เขาหวาดผวาขึ้นมาเช่นนี้.
“อ้ายยา.”
จุนซ่างเซียวที่ก้าวเข้ามา เอ่ยออกไปว่า “นี่คือศิษย์ลำดับสองของเปิ่นจั้ว ไม่ใช่นักโทษ.”
“อืม.”
อ้ายยาที่ซ่อนแส้และเทียนไขอย่างรวดเร็ว พร้อมกับเผยยิ้มไร้เดียงสา น่ารักออกมาทันที.
“......”
หลี่ชิงหยางที่มุมปากกระตุก.
จิตวิญญาณเทียนม ดูน่ากลัวไปหน่อยไหม!
......
หอคอยสะกดวิญญาณเทียนหยวนที่นำคุกใต้ดินเข้าไปด้านใน ก่อนจะส่งเข้าไปด้านในก็จะให้นักโทษถือตราประทับวิญญาณเพื่อเข้าไปด้านใน.
แน่นอน.
หลังจากนำเข้ามาขังแล้วก็จะถูกนำตราประทับออก.
ตราประทับวิญญาณนี้จะตราวิญญาณของศิษย์ของเขาด้วย ทำให้เหล่านักโทษยากที่จะช่วงชิงมันไป.
ของวิเศษที่มีความสามารถชำระล้าง ภายใต้นักโทษที่ถูกนำมาขัง แน่นอนว่าทุกคนจะถูกฝึกฝน จนไม่มีใครกล้าขัดขืนเขาอีกต่อไป.
......
หลี่ชิงหยางที่นำเปปป้าทำงานต่อไป.
อย่างไรก็ตาม ขณะทำงานก็มักจะมีโลลิน้อยถือแส้และเทียนไข ชอบมาปรากฏส่งยิ้มแปลก ๆ ให้กับเขา ทำให้เขารู้สึกขนลุกเหงื่อที่เย็นยะเยือบไหลซึมออกมา.
......
สิบวันหลังจากนั้น.
คุกขนาดใหญ่ในหอคอยสะกดวิญญาณก็เสร็จสิ้น แต่ละชั้นนั้นเป็นอิสระต่อกัน และมีสิ่งอำนาจความสะดวกที่แตกต่างกันออกไป.
“เจ้านิกาย.”
หลี่ชิงหยางที่เอ่ยรายงาน “คุกแต่ละชั้นนั้นสามารถจุนักโทษหลายพันคน นอกจากนี้ยังมีร้านอาหารในแต่ละชั้น และยังมีการป้องคุกพิเศษในแต่ละชั้นอีกด้วย.”
“ไม่เลว ไม่เลว.”
จุนซ่างเซียวพยักหน้าพอใจ.
คุกแห่งนี้เสร็จสิ้นแล้ว แน่นอนว่าจะต้องตั้งชื่อ.
หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ไปหยุดที่หน้าประตู พร้อมกับชี้นิ้วรวมพลังสลักอักษรบนประตูเหล็กว่า“คุกสะกดวิญญาณเทียนหยวน!”