Chapter 1206 คำแนะนำของเจาโตวโตว
พลังของชายชุดดำนั้นเหนือกว่ากวนจิวและชายชราก่อนหน้านี้มาก คาดไม่ถึงว่าจุนซ่างเซียวสามารถสังหารทันที โดยที่ไม่ได้ใช้ดาบหนานโชวด้วยซ้ำ!
ยักษ์ดำและยักษ์ขาวที่กลายเป็นงงงวยทันที.
พวกเขารู้ดีว่าเกราะรบที่น้องเล็กสวมอยู่นั้นแข็งแกร่งมาก.
นอกจากนี้ยังมีหอคอยที่ดูดซับพลังลงทัณฑ์ ทำให้ไร้ผลการโจมตีอีก.
หากไม่นับพลังดังกล่าว การจะสังหารอีกฝ่ายนั้น ก็ไม่ใช่เรื่องยากเย็นนัก.
เจ้านั่นโง่อย่างงั้นรึ? ทำไมไม่คิดจะหลบ!
“ไม่ใช่!”
ยักษ์ดำขมวดคิ้วไปมา “พลังหอกเมื่อครู่แผ่พลังแปลก ๆ!”
ขณะเขาครุ่นคิด กลิ่นอายที่แผ่ออกมานั้น ทำให้ใบหน้าของเขาเปลี่ยนสี เอ่ยออกมาด้วยความตกใจ“อำนาจทัณฑ์สายฟ้า!”
ไม่ผิด.
ขณะลงมือสังหารชายชุดดำ ที่ปลายหอกนั้นมีอำนาจทัณฑ์สายฟ้าอยู่!
ในพิภพสงคราม จุนซ่างเซียวที่รับการโจมตี 50% ส่วนอีกครึ่งหนึ่งถูกดูดเข้าไปในหอคอยสะกดวิญญาณเทียนหยวน ให้อ้ายยาฝึกพลังดังกล่าวมาให้เขาใช้งาน.
เมื่อครั้งไปรีดไถราชันย์มารครั้งแรก เขาได้มอบแกนพลังให้เจิ้นเต๋อจวินนำไปใช้เป็นค่ายกลทัณฑ์สายฟ้าเพื่อสังหารครึ่งก้าวปราชญ์ยุทธ์จำนวนมาก.
พลังจากพิภพเบื้องบน เพราะว่ามีคุณภาพที่น่าพรั่นพรึง จุนซ่างเซียวจึงไม่ได้นำมาใช้บ่อย วันนี้เห็นลูกศรที่ยิงมา แผ่กลิ่นอายอำนาจลงทัณฑ์ ทำให้เขาโกรธเกรี้ยวขึ้นมาทันที.
เพราะว่ากลิ่นอายของพิภพเบื้องบน นั้นทำราวกับว่าเขาได้ทำความผิด ตัดสินความผิดราวกับว่าเขาเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไร้ค่า.
จุนซ่างเซียวที่หยุดลูกศรดังกล่าวพร้อมกับนำหอคอยสะกดวิญญาณเทียนหยวนมาดูดซับพลังลงทัณฑ์ไป ก่อนที่จะใช้พลังของทัณฑ์สายฟ้าสังหารชายชุดดำทันที.
น่าสงสารพลังทัณฑ์สายฟ้าดังกล่าว ที่ไม่ได้มีโอกาสกล่าวลาถางจู่หกที่ขังอยู่ด้วยกันเลย.
เจ้ามีพลังลงทัณฑ์อย่างงั้นรึ?
ข้าก็มีพลังทัณฑ์สายฟ้าไงล่ะ!
คิดว่าเจ้ามีพลังในการตัดสินคนจากเบื้องล่างเพียงคนเดียวงั้นรึ?!
ข้าขอพิพากษาเจ้า!
พลังของทัณฑ์สายฟ้าที่ผสานเข้ากับอาวุธของจุนซ่างเซียว กลิ่นอายที่น่าเกรงขาม ได้สะกดชายชุดดำให้ยืนชะงักไม่สามารถขยับได้.
พลังลงทัณฑ์ที่สร้างขึ้นมาจากคันศรลงทัณฑ์ เพราะเป็นพลังของพิภพเบื้องบน ทำให้อีกฝ่ายเหนือกว่าคนอื่น ๆ ในพิภพเบื้องล่าง.
อย่างไรก็ตามพลังลงทัณฑ์จะเหนือกว่าทัณฑ์สายฟ้าได้อย่างไร.
ชายชุดดำคงได้แต่ ไปคิดในนรกแล้ว.
พลังทัณฑ์สายฟ้าจากพิภพเบื้องบน ที่แผ่สายฟ้าไหลออกไปรอบ ๆ ทำลายอวัยวะภายในทั้งห้า ทำลายแม้แต่ดวงวิญญาณ ไม่มีโอกาสได้โอดครวญเลยแม้แต่น้อย.
“แม่ทัพ!”
เหล่ายอดฝีมือป้อมปราการคนอื่น ๆ ที่รอดชีวิตมาได้ก่อนนี้ เวลานี้ตื่นตะลึงอย่างสมบูรณ์.
เจ้าป้อมปราการ ได้ส่งแม่ทัพคุมกฎออกมา คาดไม่ถึงเลยว่าจะถูก เจ้านั่นสังหารง่าย ๆ!
“ถอย!”
ในเวลานั้น พวกเขาที่ตั้งสติได้ตัดสินใจหนีทันที.
ผู้นำถูกสังหารไปแล้ว และคนอื่น ๆ ก็บาดเจ็บล้มตายกันไม่น้อย แน่นอนคงไม่มีใครโง่อยู่ต่อไป.
อย่างไรก็ตาม เมื่อไร้ซึ่งยานอวกาศ ด้วยการบินของพวกเขาบนจักรวาล ถึงจะเร่งความเร็วสูงสุดแล้ว ก็ดูไม่ต่างจากมดที่กำลังว่ายอยู่ในมหาสมุทรอันกว้างใหญ่
“อยากมาก็มา อยากไปก็ไป คิดว่าทวีปชิงหยุนเป็นสถานที่อันใดกัน?”
จุนซ่างเซียวที่โบกมือ พร้อมกับคว้าคันศรลงทัณฑ์สีทองและแหวนมิติมาจากศพชายชุดดำมา.
น่าเสียดาย เขาไม่สามารถสร้างลูกศรขึ้นมาได้.
“น้องเล็ก!”
ยักษ์ขาวเอ่ย ”สิ่งนี้มีตราประทับอยู่ มีเพียงคนที่ได้รับเลือกเท่านั้นถึงจะใช้ได้.
ขณะนั้นจุนซ่างเซียวที่ส่งจิตวิญญาณเข้าไปในคันศรลงทัณฑ์ ไม่เพียงแค่เห็นตราประดับ ยังมองเห็นจิตวิญญาณเทียมที่กำลังสั่นสะท้านหลบอยู่ในมุม.
แน่นอนว่าวิญญาณเทียมสามารถมองเห็นพลังของทัณฑ์สายฟ้าได้ ทำให้เวลานี้มันหวาดกลัวเป็นอย่างมาก.
ถึงเป็นพลังลงทัณฑ์จากพิภพเบื้องบน.
ทว่าเมื่อเทียบกับพลังทัณฑ์สายฟ้าแล้ว ก็ไม่สามารถนำมาเทียบกันได้เลย!
“เจ้า.”
จุนซ่างเซียวเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา“ยอมจำนนต่อข้าซะ.”
“ยอม!”
“ข้ายอมอย่างแน่นอน!”
วิญญาณเทียมที่หวาดผวา กับพลังที่แปลกประหลาดที่ผสานเข้ามา ทำให้มันได้แต่ยอมรับเป็นผู้ใต้บังคับบัญชา สร้างตราผนึกอันใหม่ขึ้นมาในทันที.
หากชายชุดดำรู้คงตายซ้ำอีกรอบแน่ เขาใช้วิธีการมากมาย ยากลำบากมาก กว่าอีกฝ่ายจะยอมรับ ทว่าต่อหน้าจุนซ่างเซียวเอ่ยไม่กี่คำอีกฝ่ายกับยอมรับ เป็นอะไรที่ยากจะยอมรับได้จริง ๆ.
จิตวิญญาณเทียมของพิภพเบื้องบนที่หวาดกลัวความตาย!
โอ้วสวรรค์!
“ฟู่ ฟู่!”
หลังจากควบคุมวิญญาณเทียมได้แล้ว จุนซ่างเซียวที่ง้างสายคันศรสีทองอีกครั้ง พลังที่ไหลมารวมกัน พร้อมกับเล็งเป้าไปยังคนของป้อมปราการที่กำลังหนี เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา“พวกเจ้า จงรับการลงทัณฑ์!”
“ฟิ้ว----”
คันศรที่รวมพลังลงทัณฑ์ พุ่งตัดผ่านอวกาศ เคลื่อนไหวด้วยความเร็วชนิดที่ตาเปล่ามองไม่เห็น.
เหล่ายอดฝีมือป้อมปราการที่หนีตาย ภายในใจที่รับรู้กลิ่นอายความตายที่ไล่หลังมา แววตาที่หวาดกลัวสิ้นหวังขึ้นมาทันที“ไม่............”
“ตูมมมมม!”
แสงสว่างเจิดจ้า ที่สว่างจ้าทั่วอวกาศ.
“แฮกกก!”
เหล่ายอดฝีมือป้อมปราการณ์ซิงกงที่เห็นสหายถูกสังหารด้วยพลังลงทัณฑ์ พวกเขาที่สั่นสะท้านไปจนถึงจิตวิญญาณ.
“ฟิ้ว-”
เรือรบตงกู่ที่บินไล่หลังเหล่าคนที่หนีทันที.
ในเวลานี้ เหล่ายอดฝีมือที่หนีอย่างบ้าคลั่ง และยังถูกไล่หลังเข้ามาอย่างรวดเร็ว.
ก่อนหน้านี้ก็บาดเจ็บอยู่แล้ว ตอนนี้ถูกไล่หลังมา พวกเขากลายเป็นหมดสิ้นหวังทันทีเช่นกัน ท้ายที่สุดก็หยุดลง ก่อนที่จะยอมแพ้ยอมจำนนต่อจุนซ่างเซียว.
“ไม่หนีแล้วรึ?”
“......”
“ประตูของข้าพร้อมเปิดรับทุกคน.”
......
จุนซ่างเซียวที่ตระหนักได้ว่าเขาและป้อมปราการซิงกงเดิมทีก็ไม่ได้มีความแค้นกัน ในเมื่ออีกฝ่ายส่งคนมา ถึงสองครั้ง และยังมากกว่าเดิม แม้แต่คิดจะจัดการพวกเขาด้วย เวลานี้จึงจับกุมคนทั้งหมดไปทันที.
ในเวลานี้เจาโตวโตวที่ดูจะดีใจที่สุด ขณะเห็นกวนจิวและชายชราจากไปแล้ว นักโทษกลุ่มใหม่ก็มาถึง!
“เจ้านิกายจุน!”
เจาโตวโตวที่ยืนเกาะประตูคุกตะโกนเสียงดัง “นักโทษดูเหมือนว่ามีมากขึ้นเรื่อย ๆ ท่านควรจะสร้างคุกให้ใหญ่ขึ้นหน่อยจะได้ใส่คนได้เยอะขึ้น.”
“ข้ามีข้อเสนอแนะ!”
“ควรจะสร้างคุกให้เป็นชั้นต่าง ๆ มีระบบแบ่งแยกผู้ต้องขัง!”
“แบ่งแยกตามความผิดเป็นชั้นต่าง ๆ และมีระบบลงโทษไปเลย!”
“......”
ไต่ลู่แทบทรุด.
เจ้าบ้านี่ มันลืมแล้วรึไงว่าตัวเองก็เป็นนักโทษ?
เจ้าคิดจะเปลี่ยนคุกเพื่อให้ตัวเองลำบากมากขึ้นรึไง?
เจ้านี่ป่วยอย่างแน่นอน!
หลังจากหลับห้องโถง จุนซ่างเซียวที่ครุ่นคิดคำแนะนำของเจาโตวโตว จากนั้นก็เรียกหลี่ชิงหยางมาทันที “นักโทษในนิกายตอนนี้มีเพิ่มมากขึ้น ยิ่งนานไปคงจะไม่สะดวก หากเจ้ามีเวลาควรจะสร้างขึ้นมาใหม่หน่อย.”
“ครับ!”
หลี่ชิงหยางที่แววตาเป็นประกาย.
เขาที่เป็นมือก่อสร้างของนิกาย เขาได้สร้างสิ่งก่อสร้างต่าง ๆ มากมาย ทว่ายังไม่เคยออกแบบคุกเลย แน่นอนว่าถือเป็นงานแปลกใหม่ ทำให้เขาวางแผนที่จะสร้างคุกอันทันสมัย มีระบบแบ่งแยกนักโทษออกมาด้วย.
