Chapter 1202 นรกเก้าชั้น
“เจ้าไม่เข้าใจ.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “ยิ่งสถานที่อันตรายเท่าไหร่ก็ยิ่งปลอดภัยเท่านั้น.”
“นอกจากนี้ ข้ายังสามารถปลอมตัว ลอบเข้าไป อย่างน้อยก็เพื่อสืบสวนรายระเอียดของป้อมปราการซิงกงได้ด้วย.”
“.”
ระบบกล่าวแนะนำ “หากถูกพบเข้า ไม่ซวยเอารึไง.”
“เยี่ยม!”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “เจ้ามันพวกปากนมบูด ตอนนี้ข้าเลยมั่นใจเต็มพิกัด!”
ระบบผู้เป็นยอดด้านการถูกหักหน้า.
แน่นอนว่าเมื่อเอ่ยว่าอาจถูกพบ อีกฝ่ายจะต้องเดินทางได้อย่างปลอดภัยกลายเป็นตรงข้ามทันที.
“......”
ระบบหมดคำจะพูด.
ระบบผู้ถูกหักหน้าเป็นประจำ ทำให้โฮสน์นำมาเป็นความมั่นใจได้อย่างงั้นรึ?
“กล่าวได้ว่า.”
จุนซ่างเซียวกล่าวด้วยท่าทางเหยียดหยัน “ข้าสามารถต่อสู้กับอสุรกายสงครามชั้นยอดได้อย่างไม่เสียเปรียบ แม้แต่พิภพเบื้องบนก็ไม่สามารถทำอะไรได้ งั้นจักรวาลเบื้องล่างจะมีใครทำได้?”
ระบบเอ่ย “หากโฮสน์ไม่มีภรรยาช่วย ไม่มีพลังของรูปปั้น คิดว่าจะชนะยักษ์ดำและยักษ์ขาวได้อย่างงั้นรึ?”
“เรื่องนี้....”
จุนซ่างเซียวกลายเป็นเงียบไปในทันที.
ไม่ต้องเอ่ยไพ่ในมือ เขาไม่คิดว่าตัวเองจะสามารถเอาชนะยอดฝีมือที่ถูกสะกดพลังที่มาจากพิภพเบื้องบนได้แต่อย่างใด.
ระบบเอ่ย “ทั้งสองนั้นถือว่าเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในพิภพเบื้องล่างตอนนี้ บางทีป้อมปราการณ์ซิงกงเอง อาจจะเหมือนกัน?”
“เจ้าหมายความว่า.”
จุนซ่างเซียวที่เอ่ยอย่างจริงจัง “ป้อมปราการซิงกงบางทีอาจจะเป็นยอดฝีมือที่มาจากพิภพเบื้องบนงั้นรึ?”
“......”
ความหมายของระบบ.
ไม่ต้องการให้ประมาท ที่ด้านนอกนั้นมีคนมากมายที่ไม่สามารถบอกได้ จักรวาลกว้างขวางไร้ขีดจำกัด ไม่แปลกอะไรหากจะมีคนจากพิภพเบื้องบนได้ลงมาอยู่ด้านล่าง!
“ใช่แล้ว.”
ระบบเอ่ย “เป็นเช่นนั้น.”
“ในเมื่อยักษ์ดำและยักษ์ขาวยังมีวิธีลงมาพิภพเบื้องล่างได้เลย บางทีในจักรวาลแห่งนี้ก็ย่อมต้องมีคนเช่นนั้นเหมือนกัน.”
“เข้าใจแล้ว.”
จุนซ่างเซียวที่เข้าใจได้ในทันทีเช่นกัน “เพราะว่าคนของป้อมปราการซิงกงเป็นคนของพิภพเบื้องบน ดังนั้นจึงมีระบบในการป้องกันการขโมยส่วนคัมภีร์ส่วนที่ห้าเอาไว้ได้!”
“......”
ระบบที่ถูกโฮสน์กล่าวเหน็บอีกครั้ง.
ทำให้อารมณ์ขึ้น ดังนั้นจึงเอ่ยออกมาเสียงดัง “เอาอีกครั้งสิ ครั้งนี้เอาจริง หากว่าไม่สามารถขโมยได้ ต่อไปจะไม่เอ่ยอะไรอีกแล้ว!”
“หากไม่ได้ของอีกล่ะ?”
“ข้าจะยอมกินมูลห้าสิบจินเลย!”
“ตกลง!”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “ถึงแม้นว่าจะต้องจ่ายอีกสองหมื่นแต้ม ในเมื่อเจ้าพูดถึงขนาดนั้นจะยอมสักครั้งก็ได้!”
กล่าวได้ว่าถึงแม้นว่าจะรู้ว่าระบบนั้นไม่มีร่างที่แท้จริง ถึงเอ่ยกล่าวสาบานแบบนั้นออกไป ก็ไม่มีทางที่จะมีร่างทำได้อยู่ดี.
ส่วนคัมภีร์ส่วนที่ห้าที่ซ่อนอยู่ในป้อมปราการณ์ซิงกง อยู่ด้านข้างยอดฝีมือ ไม่สามารถที่จะหาวิธีขโมยได้เลย ถึงแม้นว่าจะเดินทางไปยังป้อมปราการซิงกงได้ก็ตาม คงจะเป็นเรื่องที่ดีหากว่าลองใช้แต้มซื้อดูอีกครั้ง.
หนำซ้ำ.
หากได้ส่วนคัมภีร์มา ทักษะแสงเจ็ดสีทำลายก็จะยกระดับไปอีกขั้น หากให้ศิษย์ของเขาได้ฝึกแต่เนิ่น ๆ จะต้องยกระดับได้อีกแน่!
“ฟิ้ว!”
ในเวลานั้นเขาที่เปิดร้านค้าระบบขึ้นมาทันที.
......
ป้อมปราการซิงกง.
กวนจิวและชายชราที่กำลังคุกเข่าสั่นสะท้านอยู่ในห้องโถง.
“จู่ซ่าง.”
บุรุษในชุดสีดำที่กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา“ต้นกำเนิดวิญญาณของพวกเจ้าไม่สมบูรณ์ คำพูดของเจ้าคิดว่าข้าจะเชื่อรึ?”
ชายที่นั่งอยู่ตำแหน่งแรก สวมหน้ากาก เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ให้พวกเจ้าไปสืบข้อมูล แล้วส่วนวิญญาณหายไปได้อย่างไร?”
“จู่....จูเหริน...”
กวนจิวและชายชราที่สั่นยิ่งกว่าเดิม.
ชายที่สวมหน้ากากเอ่ยออกมาว่า“ต้นกำเนิดวิญญาณถูกควบคุมโดยคนอื่น สิ่งที่เจ้าพูดย่อมไม่เป็นความจริง นำไปขังในนรกเก้าชั้น.”
ได้ยินคำว่า “นรกเก้าชั้น”กวนจิวและชายชราที่ขาอ่อนสั่นสะท้านใบหน้าซีดเซียว แทบจะนอนราบเรียบไปกับพื้น.
ทั้งสองอาศัยในป้อมปราการมานาน แน่นอนย่อมเข้าใจนรกเก้าชั้น ที่นั่นคือคุกที่เหมือนกับนรก นักโทษนั้นไม่ต่างจากตายทั้งเป็น!
“จู่....จู่ซ่าง...”
กวนจิวและชายชราที่ร้องโหยหวนด้วยความเศร้า ทว่าก็ถูกชายชุดดำนำออกไป.
หนึ่งคือเจ้านายที่ตัวเองรับใช้ อีกหนึ่งคือคนที่ควบคุมต้นกำเนิดวิญญาณ ทำให้เขาไม่สามารถทำอะไรได้เลย.
“จู่ซ่าง.”
ชายชุดดำเอ่ยออกมาว่า“ในความเห็นของข้า เรื่องของทวีปชิงหยุนไม่ใช่ธรรมดาแน่ ทางที่ดีให้ข้านำคนออกไปสืบสวนใหม่อีกครั้ง.”
ชายในหน้ากากเอ่ยออกมาเล็กน้อย “อย่าทำให้เปิ่นจั้วผิดหวังอีก.”
ในวันเดียวกัน.
ป้อมปราการที่เหมือนกับปราสาท ได้ส่งเรือเหาะหลายสิบลำพุ่งทะยานอวกาศ ตรงไปยังทวีปชิงหยุนทันที.
“แม่ทัพ.”
ชายชราที่ยืนอยู่บนดาดฟ้าเรือเอ่ยถาม “พวกกวนจิวถูกส่งไปยังนรกเก้าชั้นอย่างงั้นรึ?”
“ไม่ผิด.”
ผู้นำเอ่ยออกมาว่า“ถูกขังในชั้นที่สอง.”
“แฮก ๆ!”
ชายชราที่สูดหายใจอันเย็นเยือบเข้ามา “ชั้นที่สองมีแต่พวกทำความผิดใหญ่ทั้งนั้น แต่ละคนเต็มไปด้วยความดุร้าย กระหายโลหิต ทั้งสองถูกขังที่นั้น บางทีคงไม่รอดเป็นแน่.”
ผู้นำเอ่ย “ผู้ต้องขังแต่ละชั้นต่างก็มีความผิดต่างกัน ยิ่งชั้นสูงเท่าไหร่ก็ยิ่งเป็นนักโทษที่ร้ายแรงขึ้นเท่านั้น อยู่ชั้นนั้นก็ถือว่าดีแล้ว?”
“เรื่องนี้....”
ชายชราที่กลายเป็นเงียบ.
เขาไม่เคยไปยังนรกเก้าชั้น ทว่าก็ถือว่าเป็นคนที่อาศัยอยู่ในป้อมปราการซิงกง ได้ยินเรื่องราวกับเกี่ยวสถานที่ดังกล่าว แต่ละชั้นนั้นมีระดับที่แตกต่างกัน ยิ่งชั้นสูงเท่าไหร่ก็ยิ่งมีผู้ต้องขังที่เลวร้ายมากขึ้นเท่านั้น.
เขาที่ได้ยินมาว่า ในชั้นสูง ๆ นั้นมีแม้แต่นักโทษที่มาจากพิภพเบื้องบน เป็นพวกชั่วร้าย ที่น่าเกรงขามไม่ต่างจากเจ้าป้อมปราการเลย.
แน่นอน.
นี่เป็นเพียงแค่ข่าวลือเท่านั้น.
เพราะว่าป้อมปราการซิงกงนั้นคงอยู่มานานแล้ว ทว่าเจ้าป้อมปราการก็ถูกปรับเปลี่ยนอยู่เป็นระยะ นอกจากนี้ยังเป็นคนที่มาจากพิภพเบื้องบนด้วย.
ไม่ว่าอย่างไรก็สามารถสรุปได้ว่า มียอดฝีมือที่น่าพรั่นพรึงถูกขังอยู่ แม้แต่มีระดับที่น่ากลัวจนต้องส่งเจ้าป้อมที่แข็งแกร่งมาประจำการ.
......
“กึก ซี่!”
ประตูศิลาใหญ่ยักษ์ที่ค่อย ๆ เปิดออก แสงที่ส่องสว่างผ่านออกมาจากประตู.
“แก๊ก แก๊ก แก๊ก”
“แก๊ก แก๊ก แก๊ก”
กวนจิวและชายชราในชุดนักโทษ ที่เท้ามีโซ่รัดเอาไว้ ขาทั้งสองข้างที่สั่นไปมา โดยเฉพาะกลิ่นอายที่ดำมืดแผ่ออกมากจากด้านใน รู้สึกหนังหัวชาหนึบขึ้นมาทันที.
“กึก ซี่!”
ประตูศิลาที่ปิดลงอีกครั้ง แสงที่หายไปหมด สภาพแวดล้อมที่กลายเป็นมืดครึ้ม ด้านในที่มืดมิดและเย็นยะเยือกอีกด้วย.
กวนจิวและชายชราทั้งสองที่มีพลังบ่มเพาะราชันย์ยุทธ์ ในพิภพเบื้องล่างถือว่าเป็นยอดฝีมือที่แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก ทว่าเมื่ออยู่ในสถานที่แห่งนี้ เวลานี้กับสั่นไปมาไม่หยุด.
“ฟิ้ว!”
ในเวลานั้น ริ้วแสงสีแดงที่พุ่งมาจากพื้นที่ไกลออกไป ก่อนที่จะลอยอยู่บนอากาศเหมือนกับโคมไฟ เห็นเพียงอักขระที่เขียนไว้ว่า นรกชั้นสอง เป็นอักขระขนาดใหญ่ยักษ์ลอยอยู่และมีรูปหัวกะโหลกพาดอยู่ด้านข้าง.
“ฟู่ ฟู่.”
“ฟู่ ฟู่.”
ลมเย็นที่โบกพัด ส่งเสียงดังหวีดหวิวโหยหวน.
กวนจิวและชายชราที่สั่นสะท้าน รู้สึกว่าความหนาวเย็นที่ลูบไล้ไปทั่วร่าง ด้านหลังที่รู้สึกเย็นจนสั่น ต้องชะงัก หันหน้าจ้องมองกลับไป.
“ทั้งสอง.”
เขาที่เห็นชายที่ผอมแห้ง เผ้าผมกระเซอะกระเซิง ใบหน้าเหี้ยมเกรียม เอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม “พวกเจ้าล้างก้นมาแล้วหรือยัง?”
เสียงที่มืดครึ้ม ขนลุกตั้งชันรู้สึกราวกับจมดิ่งลึกลงไปในนรก!
“ตึก ตึก ตึก!”
กวนจิวและชายชราที่ตื่นตกใจ ก้าวถอยหลังสองสามกล่าว ก่อนที่จะเห็นว่า มีอักขระนักโทษอยู่บนชุด นักโทษใหญ่ พวกเขาที่อุทานเสียงหลง “เห่า...เห่าเหยี่ยนเหยา....”