บทที่ 220 – ปาร์ตี้นักผจญภัยแร๊ง D (12)
บทที่ 220 – ปาร์ตี้นักผจญภัยแร๊ง D (12) ดวงตาของฟาเบียนนั้นเบิกกว้าง แหม มันกว้างเสียจนลูกตาแทบจะหลุดออกจากเบ้า ลอร่าต้องพอใจแน่ๆที่ไม่ต้องออกแรงคว้านลูกตาออกจากเบ้าด้วยมือตัวเอง “ไอ้ลูกกะหรี่นี่……!” “มิสเตอร์ฟาเบียนเอ๋ย ไม่ใช่แค่เจ้าหรอกที่เรียกพ่อข้าว่าเป็นหมาตัวหนึ่ง” ผมพูดขึ้น “นั่นเป็นการคาดเดา...