Chapter 1094 เม็ดยานี้มีพิษ
โม่ซ่างเซิ่งที่งงงวยเล็กน้อย.
จุนซ่างเซียวที่เอ่ยออกมาอย่างคาดไม่ถึงว่าต้องการทำธุรกิจ ธุรกิจใหญ่อย่างงั้นรึ?
ไม่ใช่สิ!
จะต้องมีแผนการร้ายแน่นอน!
บางทีอาจะเป็นข้ออ้างแบบใหม่เพื่อมาไถ่เงินเขาเป็นแน่!
เฮ้อ.
จะเชื่อใจใครก็ได้ แต่ไม่ใช่จุนซ่างเซียว.
“เจ้านิกายจุน.”
โม่ซ่างเซิงเอ่ย “ข้าไม่ใช่นักธุรกิจ ไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับการค้าเลย.”
ไม่สามารถที่จะปฏิเสธออกไปตรง ๆ และไม่มีทางที่เขาจะยอมรับกับความกังวลใจที่เกิดขึ้นนี่เช่นกัน.
“เจ้าเมืองโม่โปรดวางใจ.”
จุนซ่างเซียวที่ได้ยินเอ่ยกล่าวอย่างจริงจัง“ทำธุรกิจกับจุนโหมว มีเพียงแต่กำไร ไม่มีขาดทุน.”
เขาแทบกระโดดผาง โม่ซ่างเซิ่งที่รู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม ดังนั้นจึงเอ่ยกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มอันอักอ่วน “เจ้านิกายจุนต้องการทำธุรกิจอะไร หาคนอื่นน่าจะเหมาะสมกว่าโม่โหมวนะ.”
“ตกลง.”
เห็นท่าทางของอีกฝ่ายแล้ว จุนซ่างเซียวที่หันหลังกับ.
“เฮ้อ.”
เขาถอนหายใจพร้อมกับเอ่ยออกมาว่า“จุนโหมว เพียงต้องการนำยารักษาคนมาขายเท่านั้น คงต้องไปหาพิภพอื่นแล้วล่ะ.”
“ช้าก่อน!”
โม่ซ่างเซิ่งเอ่ย “เจ้านิกายจุนพูดอะไรนะ?”
จุนซ่างเซียวที่หันหลังกลับมา พร้อมกับนำขวดเม็ดยาฟื้นฟูออกมา “สิ่งนี้เรียกว่าเม็ดยาฟื้นฟู ไม่ว่าจะบาดเจ็บเพียงใหน เกือบถึงตายก็ตาม หลังจากกินแล้ว จะฟื้นฟูกลับมาเพียงไม่กี่วินาที นี่เป็นสิ่งที่ชาวยุทธ์ทุกคนควรจะพกไว้ประจำตัวเป็นอย่างยิ่ง!”
เพื่อที่จะขายของจำเป็นต้องกล่าวเอ่ยอ้างสรรพคุณล่อโม่ซ่างเซิ่ง.
ฟื้นฟูกลับมาเพียงไม่กี่วินาทีถือเป็นการโฆษณาชวนเชื่อเป็นอย่างมาก.
ได้ยินคำพูดของอีกฝ่าย นำเม็ดยาธรรมดาทั่วไปออกมา เอ่ยกล่าวราวกับเขาเป็นเด็กสาวขวบ หรือว่านี่ต้องการจะมาบังคับขายจริง ๆ รึ?
หากจุนซ่างเซียวรู้ความคิดของอีกฝ่าย จะต้องเจ็บปวดใจแน่ ข้าเป็นไอ้สารเลวเพียงนั้นเลยรึ? ต้องการมาทำธุรกิจจริง ๆ แต่กลับถูกเข้าใจผิดหนักขนาดนี้?
“เจ้าเมืองโม่.”
“หากไม่เชื่อ สามารถใช้ยอดฝีมือระดับเหลืองที่บาดเจ็บมาทดสอบก็ได้.”
“......”
โม่ซ่างเซิงที่เงียบไปชั่วขณะ ก่อนที่จะหันหน้าจ้องมองชายชราด้านข้าง ก่อนที่อีกฝ่ายจะพยักหน้ารับ ก้าวออกไปนำผู้ฝึกยุทธ์ที่หมดสติบาดเจ็บอยู่กลับมา.
เพราะว่าไม่มีใครกล้าออกมานอกฐานที่มั่น ทำให้เขาไม่สามารถทำร้ายคนให้บาดเจ็บเพื่อทดสอบได้.
“เจ้านิกายจุน.”
โม่ซ่างเซิ่งเอ่ย “ผู้ใต้บังคับบัญชาของข้าได้รับบาดเจ็บขณะออกไปหาสมบัติ ตอนนี้เจ็บหนักจนหมดสติมาหลายวันแล้ว โปรดแสดงผลเม็ดยาฟื้นฟูเพียงไม่กี่วินาทีของท่านดู?”
จุนซ่างเซียวเอ่ยอย่างมั่นใจ “ขอเพียงไม่มีระดับบ่มเพาะเกิดขีดกำหนด เพียงหนึ่งลมหายใจ ก็สามารถลุกขึ้นยืนได้ในทันที กลับมาแข็งแกร่งเหมือนเดิมทันที!”
โม่ซ่างเซิ่งโบกมือ เอ่ยออกไปว่า“ยก ไปให้เจ้านิกายจุนรักษา.”
“รับทราบ.”
ชายชราที่นำคนเจ็บออกนอกฐานที่มั่น วางไว้บนพื้นที่ราบแห่งหนึ่ง.
จุนซ่างเซียวที่ก้าวเดินเข้ามา กวาดตามอง พบว่าฝ่ายตรงข้าบาดเจ็บอย่างหนักแน่นอน หากไม่มีวิธีพิเศษ บางทีคงจะตกตายในเร็ว ๆ นี้.
อีกฝ่ายคงไม่เชื่อเม็ดยาของเขา ดังนั้นจึงได้มอบคนที่ป่วยหนักสุด ๆ มาโดยเฉพาะเลยรึ?
จุนซ่างเซียวที่ส่ายหน้าไปมา ก่อนนำเม็ดยาออกมา “โปรดอ้าปากของเขา.”
“เอิ่ม.”
ชายชราที่ก้าวเดินออกไป พร้อมกับเปิดปากของคนที่หมดสติ ลอบคิดในใจ“คน ๆ นี้ชีพจรเสียหายเป็นเสี่ยง ๆ บาดเจ็บอย่างหนัก มันจะมีเม็ดยาปาฏิหาริย์ใดที่รักษาได้กัน?”
โม่ซ่างเซิ่งเองก็คิดเช่นนั้น.
เม็ดยาที่จุนซ่างเซียวนำมาไม่ได้ผล เขาก็มีเหตุผลหนักแน่นที่จะปฏิเสธ ต้องไม่ลืมว่าเขาไม่ใช่คนโง่ ใครจะยอมให้อีกฝ่ายมาหลอกขายของปลอมกัน.
“ฟิ้ว!”
จุนซ่างเซียวที่ชี้นิ้วออกไป เม็ดยาฟื้นที่ลอยเขาไปในปาก เอ่ยออกมาว่า“ทุกท่านปาฏิหาริย์กำลังมา!”
“พรึด!”
ชายบาดเจ็บ ทันใดนั้นก็กระอั๊กโลหิตสีดำออกมา ใบหน้ากลายเป็นซีดเซียว.
ชายชราที่เร่งรีบถอยออกมา เอ่ยด้วยความโกรธ “เจ้าเมือง เม็ดยามีพิษ!”
“เจ้านิกายจุน!”
ใบหน้าของโม่ซ่างเซิ่งที่เอ่ยกล่าวออกมาด้วยความมืดครึ้ม “หมายความว่าอย่างไร!”
บอกว่าเป็นเม็ดยาฟื้นฟู แต่กับเป็นยาพิษ แม้แต่ยังทดสอบกับผู้ใต้บังคับบัญชาที่บาดเจ็บหนัก ไม่ได้มาทำการค้าแน่นอน ต้องมาหาเรื่องแน่ ๆ!
ใช่!
ต้องการมายั่วยุพวกเขา.
ทำไมทั้งที่ก่อนหน้านี้พวกเราไม่ได้ไปยุแหย่เจ้า ทำไมถึงได้มาหาเรื่องพวกเราถึงที่!
นี่คิดจริง ๆ รึ? ว่าทวีปจิวเทียนของข้าเป็นของหวาน ที่จะจัดการได้ง่าย ๆ!
มันเกินที่จะทนได้อีกต่อไปแล้ว!
ในเวลานั้น โม่ซ่างเซิ่งที่เต็มไปด้วยความโกรธ คำรามลั่น “จุนซ่างเซียว นี่.......”
“ฟิ้ว!”
ในเวลานั้นชายที่บาดเจ็บกระอักโลหิตก่อนหน้านี้ก็ลืมตาขึ้น จากนั้นก็ลุกขึ้นนั่ง ใบหน้าที่กลายเป็นโง่งม ข้าเป็นใคร อยู่ที่ใหน แล้วที่นี่ที่ใหนกัน! ความงงงวยที่เต็มไปหมด.
ในเวลานั้นเหล่าชาวยุทธ์ทวีปจิวเทียนที่กลายเป็นโง่งมไปหมด.
กับเพื่อนร่วมทีมที่ปางตาย ลุกขึ้นนั่งขึ้นมาอย่างคาดไม่ถึง พวกเขาที่สีตาไปมา นี่ตาฝาดไปหรือไม่?!
โม่ซ่างเซิ่งที่เห็นผู้ใต้บังคับบัญชาลุกขึ้นได้ ได้กลืนความโกรธไปทั้งหมด จนแทบจะกระอักโลหิตออกมากับการเปลี่ยนแปลงอย่างเร็วไวเช่นนี้.
“นี่มัน......”
ชายชราที่บอกว่าเป็นยาพิษ ตอนนี้งงงวยอย่างแรง.
การที่คนที่ใกล้ตายปานนั้น หลังจากกินเม็ดยาไปแล้ว กับหายดีไปในทันที เหลือเชื่อจนน่าตกใจ นี่มัน....บัดซบ!
“เจ้าเมืองโม่.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “เจ้าสามารถตรวจสอบอาการบาดเจ็บของเขาได้.”
“ฟิ้ว!”
ชายชราเร่งรีบ เขาไปจับข้อมือชายคนดังกล่าว หลังจากตรวจสอบอย่างระเอียด ก็หันหน้าไปยังเจ้าเมือง เอ่ยด้วยความตกใจ“หายแล้ว...หายเรียบร้อยแล้ว!”
ที่จริงไม่ต้องตรวจสอบ โม่ซ่างเซิ่งก็มองออก.
“จุน.....”
คน? คนไปใหนแล้ว?
จุนซ่างเซียวที่หายไปจากสายตาแล้ว ตอนนี้เห็นอยู่ไกลลิบ ๆ.
เจ้าเมืองโม่ที่เห็นเพียงแผ่นหลังอีกฝ่ายที่กำลังบินจากไป พร้อมกับเสียงที่ดังขึ้น“เจ้าเมืองโม่ ในเมื่อไม่ต้องการทำธุรกิจ จุนโหมวคงต้องไปหาพิภพอื่นแล้ว.”
“เจ้านิกายจุน!”
เขาที่เร่งรีบตะโกนเสียงดัง“รอก่อน รอก่อน!”
กับเม็ดยาที่ลึกล้ำขนาดนี้ ถึงโม่ซ่างเซิ่งไม่เคยทำธุรกิจ ก็บอกได้ว่ามันมีมูลค่าสูงมาก!
พูดคุย!
ต้องซื้อมาให้ได้!
......
บนโต๊ะด้านนอก ทวีปจิวเทียน ก็ปรากฏโต๊ะเจรจาขึ้น.
จุนซ่างเซียวที่เอ่ยพร้อมกับนำสินค้ามาวางบนโต๊ะเอ่ยออกมาว่า“จุนโหมวจะไม่เอ่ยอะไรอีกแล้ว เม็ดยาฟื้นฟูรวดเร็วนี้ ขายเม็ดล่ะ 5000 ศิลาดาราหกแฉก.”
ทวีปหลิงหยวนขายเม็ดล่ะหนึ่งพันศิลาวิญญาณ ที่นี่ขายเม็ดล่ะห้าพัน กล่าวได้ว่าแตกต่างกันชัดเจน.
“เรื่องนี้....”โม่ซ่างเซิ่งที่วิงเวียนเล็กน้อย.
จุนซ่างเซียวเอ่ยกล่าวอย่างจริงจัง “ยอดมีมือระดับเหลืองนั้นกว่าจะฝึกฝนออกมาได้นั้นใช้ทรัพยากรไปไม่น้อยเลย เพียงแค่ 5000 ต่อเม็ด สามารถฟื้นฟูได้ในทันที นี่เท่ากับเพิ่มชีวิตให้กับพวกเขา เจ้าเมืองโม่ หากคิดว่ามันราคาสูงไป จุนโหมวคงต้องไปพูดคุยกับคนอื่นแล้ว.”
กล่าวจบ เขาก็ลุกขึ้นเตรียมจากไป.
“เจ้านิกายจุน!”
โม่ซ่างเซิ่งที่กล่าวสอบถามออกมาในทันที“มีเม็ดยาฟื้นฟูมากเท่าไหร่?”
ยอดฝีมือระดับเหลืองไม่เพียงต้องใช้ทรัพยากรมากมายในการฝึกฝน ทว่ายังใช้เวลายาวนาน เขารู้คุณค่าของเม็ดยาฟื้นฟูอย่างรวดเร็วนี้ดี.
“แล้วเจ้าเมืองโม่ต้องการเท่าไหร่ล่ะ?”จุนซ่างเซียวที่กล่าวสอบถาม.
โม่ซ่างเซิ่งที่ครุ่นคิดเล็กน้อย ก่อนที่จะยกนิ้วขึ้นมา“หนึ่งหมื่น!”
จุนซ่างเซียวแทบหล่นจากเก้าอี้.
10,000 ไม่ใช่เท่ากับ....50 ล้านศิลาดาราหกแฉกหรอกรึ?
ไม่ต้องเอ่ยถึงเลี้ยงดูเจ้าหนอนกาลอากาศเลย แม้แต่สามารถช่วยศิษย์ของเขาบ่มเพาะได้อีกด้วย!
เหล่าหยวน!
ข้ารักเจ้า!
หากไม่ได้รับคำแนะนำจากเหล่าหยวน จุนซ่างเซียวก็คงไม่เดินทางมายังพิภพสงครามเพื่อทำธุรกิจ.
แม้นว่าจะตื่นเต้นดีใจอย่างมาก ทว่าจุนซ่างเซียวที่ต้องรักษาภาพพจน์ ทำเป็นครุ่นคิด และเอ่ยออกมาว่า“เจ้าเมืองโม่ 10,000 มี ทว่าจำเป็นต้องใช้เวลา.”
“นานเท่าไหร่?”
“หนึ่งเดือนถึงหนึ่งเดือนครึ่ง.”
