บทที่ 1641 : ยานอวกาศโบราณ! อักษรรูนโบราณ! (1)
บทที่ 1641 : ยานอวกาศโบราณ! อักษรรูนโบราณ! (1) ยานอวกาศโบราณลำหนึ่งบินผ่านความว่างเปล่าด้วยความเร็วที่รวดเร็ว มันเร็วเกินกว่าจะมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า ที่ดาดฟ้าเรือ ในห้องที่กว้างขวางและตกแต่งอย่างหรูหรา หวังเต็งมองเห็นร่างที่คุ้นเคย “ ผู้คุมสอบซื่อคง!” หวังเต็งอุทานด้วยความประหลาดใจเมื่อเห็นอีกฝ่าย “...