Chapter 1090 ยอดบุรุษไม่กินของเหลือคนอื่น
จุนซ่างเซียวยังคงอยู่ด้านหน้าค่ายกลในทะเลทรายอยู่อีกสองสามวัน.
เขาพบว่าคลื่นพลังที่ไม่เสถียรนั้น ได้หายไปแล้ว ดูเหมือนว่าในเวลาอันสั้นนี้คงไม่เกิดอะไรขึ้นอีก ดังนั้นจึงได้เดินทางกลับนิกาย.
ตอนนี้เขามีหนอนกาลอากาศแล้ว จำเป็นต้องเลี้ยงมันให้เติบโต.
หากต้องการที่จะไปทวีปเผ่าวิญญาณ ก็ต้องเชื่อมต่อมิติขุดอุโมงค์มิติข้ามไปหา.
แน่นอนว่า การที่จะเลี้ยงเจ้าตัวเล็กด้วยศิลาดาราหกแฉกนั้นเป็นไปไม่ได้ ต้องไม่ลืมว่าเพียงแค่ไม่กี่แสนไม่มีทางทำให้มันเติบโตเลย.
หากแต่เขามีแผนการไว้แล้ว.
หากว่าสามารถให้เปปป้าสร้างดินวิญญาณเลี้ยงหนอนวิญญาณได้ จะเป็นอะไรที่คุ้มค่าเป็นอย่างมาก!
ระบบที่ตื่นตะลึง“กินดินแล้วอ๊วกออกมา จากนั้นให้เจ้าตัวเล็กกินต่อ เจ้าไม่คิดว่ามันน่ารังเกียจไปหน่อยรึ?”
“ไม่เห็นมีอะไรน่ารังเกียจ.”
“......”
“จะพูดให้ถูก.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “เปปป้ายิ่งกินดินมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งเติบโตเร็วเท่านั้น เปปป้าและเจ้าหนอนน้อยถือว่าเป็นคู่หูที่เข้าคู่กันเป็นอย่างมาก.”
“ก็จริงเล็กน้อย.”ระบบเอ่ย.
หลังจากกลับนิกาย จุนซ่างเซียวที่เรียกเปปป้ามา “สมบัติน้อย มา ๆ จูเหรินจะแนะนำสหายน้อยให้เจ้ารู้จัก.”
“สหายน้อย?”
เปปป้าที่งงงวยเอ่ยถาม “จูเหริน อยู่ใหนรึ?”
“ใต้ตีน.”
“ใต้ตีน?”
เปปป้าที่ก้มหน้าลง ก่อนที่จะยกเท้าขึ้น พบว่ามีนอนน้อยที่นอนหมดสภาพน้ำลายฟูมปากอยู่.
......
ภายในสวนสมุนไพร.
หนอนกาลอากาศที่ดวงตาลุกวาว.
เพราะว่า พื้นดินที่นี่เปี่ยมล้นด้วยพลังงาน หากว่ามันกินเข้าไป จะต้องเติบโตอย่างรวดเร็วแน่นอน!
“จูเหริน!”
หนอนน้อยเอ่ยด้วยความตื่นเต้น“ข้าทนไม่ไหวแล้ว!”
“ไม่ต้องรีบ ไม่ต้องรีบ.”จุนซ่างเซียวเอ่ย “ให้เปปป้าเป็นคนเตรียมอาหารให้เจ้ากิน.”
หนอนกาลอากาศเอ่ย “จูเหริน เรื่องกินผืนปฐพี ข้าทำเป็น ไม่จำเป็นต้องให้ใครป้อนหรอก.”
ขณะที่เปปป้าที่กำลังเปิดพื้นที่กินดินลงไปเป็นหลุมใหญ่ ก่อนที่จะเต็มท้องของมัน และอ้วกออกมาจากปากเป็นจำนวนมาก.
จุนซ่างเซียวเอ่ย “กิน.”
“......”
หนอนกาลอากาศคำรามลั่น“ยอดบุรุษไม่กินของเหลือคนอื่น!”
ตลกน่า!
ดินที่อ้วกออกมาจากปากเจ้านี่ สกปรกฉิบ ใครจะกินลงกัน!
“พรึด โครม!”
จุนซ่างเซียวที่โยนอีกฝ่ายลงไปบนดิน ที่ออกจากปากเปปป้าร้อน ๆ ขณะหนอนน้อยสัมผัสได้ถึงพลังวิญญาณบริสุทธิ์ ทำให้หนอนน้อยดวงตาเป็นประกายขึ้นมาทันที.
ด้วยเหตุนี้ ยอดบุรุษจึงเริ่มกินดินอย่างบ้าคลั่งเช่นกัน.
เปปป้าถึงกับผวาไปเหมือนกัน.
เจ้าตัวน้อยนี้แท้จริงแล้วชอบกินดินที่มันอ้วกออกมาอย่างงั้นรึ?!
“เปปป้า.”
จุนซ่างเซียวส่ายหน้าไปมา เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “หลังจากนี้มอบให้เจ้า เจ้าจงสร้างผืนดินให้เจ้านั่นกินจนพอใจ.”
“รับทราบ!”
เปปป้าที่เงยหน้า เชิดอกตอบรับ.
อย่างไรก็ตาม ขณะที่จุนซ่างเซียวกำลังจะไป เปปป้าที่เอ่ยเสียงอ่อน “จูเหริน เมื่อไหร่จะมอบทักษะให้ข้า?”
“ไม่ต้องรีบ.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “ข้าได้สั่งให้หอสัตว์วิญญาณ หาวัตถุดิบอยู่คงจะเสร็จเร็ว ๆ นี้.”เขาเอ่ยพร้อมกับเดินไปลูบหัวของมันเอ่ยออกมาว่า“เจ้าคือสัตว์พันธสัญญาตนแรกของเปิ่นจั้ว ไม่มีทางที่ข้าจะลืมเจ้าไปได้.”
เปปป้าที่น้ำตาคลอเบ้าด้วยความซาบซึ้งทันที.
หลังจากจู่เหรินไปแล้ว ก็หันหน้าไปหาหนอนกาลอากาศ กล่าวอย่างภาคภูมิ “กินพอหรือยัง!”
“ยังไม่พอ!”
“ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว!”
เปปป้าที่เริ่มกินดิน ก่อนที่จะพ่นออกมา.
ด้วยพลังในการกินผืนปฐพีเพื่อยกระดับ นอกจากจะทำให้มันแข็งแกร่งแล้ว ยังทำให้ดินที่อ้วกออกมาเปี่ยมล้นด้วยพลังวิญญาณ ทำให้ทั้งสองกายเป็นคู่หูที่ยอดเยี่ยมอย่างแท้จริง.
......
หลังจากที่จุนซ่างเซียวออกจากสวนสมุนไพร ก็ตรงไปยังหอสัตว์วิญญาณ เพื่อสอบถามเหล่าหนิวเกี่ยวกับแกนผลึกธาตุปฐพี ดูเหมือนว่าคำตอบที่ได้คือไม่สามารถหาได้ง่าย ๆ จำเป็นต้องใช้เวลา.
“ในถ้ำอสูรมังกร เหล่าสัตว์วิญญาณเหล่านั้นน่าจะเป็นสัตว์วิญญาณธาตุปฐพี น่าจะใช้ได้นะ.”
ด้วยเหตุนั้น จุนซ่างเซียวที่บินออกจากนิกายนิรันดร มุ่งตรงไปยังพื้นที่ลับที่ซูเซียวโม่และเซี่ยซุยอวิ๋นเคยประสบเหตุ จากนั้นก็เริ่มไล่จัดการสัตว์วิญญาณระดับสูงทันที.
“เจ้าใช่ใหม? ที่ข่มเหงศิษย์ของข้า!”
“ตูมมม! ตูมมมม!”
“ข้าจะเอาคืนเจ้า!”
“ตูมมม! ตูมมมม!ตูมมมม!”
หลังจากนั้นครึ่งชั่วยาม ชาวยุทธ์หลายคนที่กำลังมาหาประสบการณ์ที่ถ้ำอสูรมังกร ทันใดนั้นสัมผัสได้ถึงผืนปฐพีที่สั่นไหว....จากนั้นก็บุบยุบลงทันที.
ในเวลานั้นอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นในทันที แทบจะทำให้ทุกคนหล่นลงไปในหลุมทันที แต่ละคนที่เผยท่าทางหวาดผวา “ถ้าอสูรมังกร.....ล่มสลาย!”
“ครืนนนนนนน!”
ในเวลาต่อมา บนหลุมที่บุบยุบลงนั้น ริ้วแสงที่พุ่งทะลวงผืนปฐพีบินขึ้นมา ก่อนที่จะลอยอยู่บนอากาศ เป็นผู้เยาว์ผู้หนึ่ง.
“จุนซ่างเซียว!”
“เจ้านิกายนิรันดร!”
เหล่าชาวยุทธ์ที่มาหาประสบการณ์ถึงกับอุทานออกมาด้วยความตกใจ.
“แปะ ๆ!”
จุนซ่างเซียวที่ปัดฝุ่นออกจากร่าง จ้องมองเหล่าชาวยุทธ์ เอ่ยออกมาเล็กน้อย “ถ้ำอสูรมังกรไม่มีอีกแล้ว พวกเจ้าไปที่อื่นเถอะ.”
“ฟิ้ว---”
เห็นเพียงริ้วแสงที่พุ่งตัดข้ามท้องฟ้า หายไปบนท้องฟ้าไกล.
“......”
ใบหน้าของเหล่าชาวยุทธ์ที่เหรอหราตกใจขึ้นมาทันที.
ถ้ำอสูรมังกร หนึ่งในพื้นที่ลับของทวีปชิงหยุน ถูกเจ้านิกายนิรันดรทำลายไปแล้ว!
......
นิกายนิรันดร.
หลังจากกลับมา เขาก็เปิดฟังก์ชันหอสัตว์วิญญาณทันที ก่อนที่จะเลือกวิชาหลอมปฐพีระดับกลาง พบว่าตอนนี่วัตถุดิบครบแล้ว ดังนั้นจึงกดยืนยันลงไป.
กึก.
เปปป้าขณะกลืนปฐพีให้อาหารหนอนกาลอากาศอยู่นั้น ทันใดนั้นก็นิ่งงัน ดวงตาเปล่งประกาย ร่างกายแข็งค้างไปชั่วครู่.
“ฟู่ ฟู่!”
ข้อมูลที่แปลกประหลาดผ่านเข้ามาในจิตสำนึกของมันทันที.
จนมันได้สติกลับมา ทันใดนั้นก็เข้าใจวิชาหลอมปฐพีระดับกลางทันที.
“รู้แล้ว เข้าใจแล้ว.”
เปปป้าที่ดวงตาแวววับ ก้าวไปด้านหน้า ยกขาหน้าขึ้น เต็มไปด้วยความตื่นเต้น “แท้จริงจู่เหรินได้มอบทักษะให้ข้านี่เอง!”
“ฟู่ ฟู่!”
“ฟู่ ฟู่ ซูมมมมม!”
ร่างกายของมันที่มีพลังธาตุปฐพีมากล้นปกคลุมร่างของมัน ที่หัวของมันมีเขาแหลมยื่นออกมาตอนนี้ส่องประกายแสงวับวาวสว่างจ้า.
หนอนกาลอากาศที่กำลังกินดินอยู่นั้น เผยความอัศจรรย์ใจออกมา “เป็นพลังธาตุปฐพีที่บริสุทธ์มาก!”
“ฟิ้ว!”
“ฟิ้ว!”
ในเวลานั้น ขนทั่วร่างของมันที่ยื่นชี้เด่ขยายออกมา และกลายเป็นของแข็ง ขึ้นรูปด้วยพลังธาตุปฐพี.
“กำลังใช้ทักษะหลอมปฐพีอยู่อย่างงั้นรึ?”
จุนซ่างเซียวที่ก้าวออกมานอกห้องโถง ส่งจิตสัมผัสออกไป.
“วูซซซซ!”
“วูซซซซ!”
พลังธาตุปฐพีที่ไหลบ่าอาบทั่วร่างเปปป้าแผ่ออกไปรอบ ๆ ทำให้ยอดเขาสวนสมุนไพรตอนนี้กำลังสั่นไปมาเล็กน้อย.
“เกิดอะไรขึ้น?”
เหล่าศิษย์ที่บ่มเพาะอยู่ต่างก็ตกใจ ส่งจิตสัมผัสออกมาตาม ๆ กัน จับจ้องมองไปยังสัตว์พันธสัญญาของเจ้านิกายอย่างรวดเร็ว.
“เฮ้ย!”
ลี่เฟยที่เผยท่าทางประหลาดใจออกมา “นั่นเม่นอย่างงั้นรึ?”
“โฮกกกก ----”
ในเวลานั้น เปปป้าที่เงยหน้าคำรามออกมา เสียงดังกึกก้องราวกับหมาป่ากำลังหอน.
“หวึ่ง หวึ่ง วูซซซ!”
ใต้เท้าของมัน บนผืนปฐพีที่ปรากฏลวดลาดค่ายกล กำลังแผ่ลามกว้างไกลออกไป.
“ดูท้องฟ้าเร็วเข้า!”ใครบางคนที่ร้องตะโกนเสียงดัง.
ศิษย์ทุกคนที่เงยหน้าขึ้น จ้องมองบนอากาศปรากฏลวดลายที่แปลกประหลาด กำลังปรากฏขึ้นเป็นคู่ขนานกับพื้นดิน.
“ฟิว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!”
ในเวลานั้น บนพื้นดินที่ปรากฏลวดลายแปลกประหลาด ผืนดินด้านในที่เปล่งประกายแสงลอยขึ้น รวมเข้ากับอักขระ ก่อนที่จะปรากฏหนามแหลมจากบนท้องฟ้าและพื้นดิน พุ่งขึ้นและลง เข้าประกบกันจนเกิดเสียงดังกึกก้อง.
หากมองจากด้านข้าง
พื้นที่รัศมีร้อยจั้ง ที่มีลวดลายอักขระปกคลุม จะปรากฏหนามแหลมจากด้านบนและด้านล่างพุ่งเข้าปะทะกัน.
นี่คือทักษะหลอมปฐพีระดับกลาง.
พื้นที่แสดงทักษะปฐพีจะสร้างหนามแหลมพุ่งขึ้นโจมตีเป้าหมายในรัศมีโจมตีจากด้านบนและด้านล่างพร้อมกัน.
ชาวยุทธ์สามารถหลบเลี่ยงได้ แต่หากหลบออกไม่พ้นในรัศมีโจมตี จะถูกหนามปฐพีปะทะจากทั้งด้านบนและร่าง ทำให้บาดเจ็บหนักอย่างแน่นอน.
จุนซ่างเซียวเอ่ย “ทักษะหลอมปฐพีดูเหมือนว่าจะเป็นการสร้างพื้นที่โจมตีหมู่สินะ.”
หนอนลาวาที่มองพื้นที่โจมตีด้วยความตกใจ.
หนามปฐพีนั้น ทรงพลังมาก บวกกับพื้นปฐพีที่อาบล้นด้วยพลังงานสูงล้ำนั่น หากว่าตัวมันกินเข้าไป จะต้องเติบโตอย่างรวดเร็วแน่!
