Chapter 1089 หนอนลาวากาลอวกาศ
จุนซ่างเซียวที่ใช้ 2000 แต้มซื้อหนอนกาลอากาศมา.
เจ้าตัวน้อยที่มีรูปร่างเหมือนกับหนอนตัวเล็ก ที่เวลานี้กำลังนอนหลับอยู่.
“ขุดดิน พอเชื่อได้.”
“แต่ขุดมิตินี้เหลือเชื่อไปหน่อย.”
แม้นว่าโกวเซิ่งจะสงสัย ทว่าสินค้าที่ซื้อจากระบบไม่ควรมีปัญหาใด.
ทว่า ปัญหาต่อจากนี้.
คือเลี้ยงมันให้โตงั้นรึ?
แม้นว่าจะซื้อเจ้าตัวเล็กมา ถึงจะราคาถูก ทว่าจะต้องโตแล้วเท่านั้นถึงจะขุดช่องมิติได้.
ระบบเอ่ย “สิ่งมีชีวิตที่ขุดมิติได้นั้น บางทีต้องใช้เวลาเติบโตนับหมื่นปี.”
จุนซ่างเซียวคำรามลั่น “เจ้าไม่คิดจะให้ความหวังกันเลยรึไง?”
“ข้าเพียงแค่พูดความจริง.”
ระบบที่กล่าวอย่างช่วยไม่ได้ “หากโฮสน์ไม่ยินดีจะฟัง ก็ลองทดสอบดูสักเดือน.”
“หนึ่งเดือน?”
จุนซ่างเซียวที่ส่ายหน้าไปมา “แล้วเจ้าตัวเล็กนี้จะโตได้รึ?”
“โตได้!”
ในเวลานั้นหนอนกาลอากาศที่นอนอยู่เงยหัวขึ้น พร้อมกับเปล่งเสียงลึกออกมาจากส่วนท้อง “ขอเพียงมีพลังวิญญาณจากสมบัติสวรรค์และปฐพีป้อนข้าเพียงพอ อย่าว่าแต่หนึ่งเดือนเลย วันเดียวก็โตแล้ว!”
“เย้ดเข้!”
จุนซ่างเซียวถึงกับผวา เอ่ยออกมาว่า“นี่เจ้าพูดได้ด้วยรึ?”
“แน่นอน.”
หนอนมิติที่เงยหน้า กล่าวอย่างภาคภูมิ “ข้าเป็นแมลงสายเลือดชั้นสูง เกิดมาก็พูดได้แล้ว.”
จุนซ่างเซียวถึงกับปวดศีรษะตุบ ๆ.
แมลงก็คือแมลงนั้นล่ะ ว่าแต่มันมีเลือดด้วยรึ? คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีสายสายโลหิตชั้นสูง พูดราวกับว่ามันเป็นมังกร?”
“พลังวิญญาณจากสวรรค์และปฐพีอย่างงั้นรึ?”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “หมายถึงสิ่งใด?”
“พลังจากแร่หรือว่าเป็นสิ่งที่มนุษย์ใช้บ่มเพาะ อะไรที่มีพลังงานข้ากินได้หมด.”หนอนกาลอากาศเอ่ย.
“งั้นรึ?”
จุนซ่างเซียวที่นำศิลาวิญญาณเทียมออกมา เอ่ยออกไปวา“นี่ ลองกินดู.”
“ฟิ้ว!”
หนอนกาลอากาศที่คลานออกไป.
มันที่ดมเบา ๆ ก่อนที่จะสะบัดหน้าเอ่ยออกมาว่า“ศิลาวิญญาณนี้มันกากเกินไปแล้ว!”
“......”
จุนซ่างเซียวที่นำศิลาวิญญาณธรรมชาติออกมา.
หนอนกาลอากาศที่ขยับเข้าไปเตะอีกครั้ง ส่ายหน้าไปมา “ระดับต่ำเกินไป.”
จุนซ่างเซียวหมดคำจะพูด.
เจ้าหนอนน้อยนี้มีขนาดร่างไม่ใหญ่ แต่กับต้องการศิลาวิญญาณระดับสูง.
“!”
จุนซ่างเซียวที่กัดฟัน ก่อนที่จะนำศิลาดาราหกแฉกออกมา.
ข้าไม่เชื่อว่าความเข้มข้นกว่าศิลาวิญญาณธรรมชาติสิบเท่า จะไม่ทำให้เจ้านี้พอใจได้!
“งั่ม ๆ.”
หนอนกาลอากาศที่เผยยิ้ม กล่าวอย่างพอใจ“พลังงานในศิลาวิญญาณนื้ถือว่าใช้ได้.”
ใช้ได้?
จุนซ่างเซียวที่รู้สึกวิงเวียน.
“ฟิ้ว!”
หนอนลาวาที่กินศิลาดาราวิญญาณหกแฉก ร่างกายที่เปล่งแสงรัศมีวับวาว ผสานพลังเข้ามา ขณะกำลังเคี้ยวอยู่นั้น.
ขณะมันดูดซับพลังงานอย่างอร่อย จุนซ่างเซียวที่ชูสองนิ้วคีบมันเอาไว้ “แมลงก็ถือว่าเป็นสัตว์เหมือนกัน คิดจะดูดพลังงานล่ะก็ จะต้องทำพันธะสัญญากับข้าก่อน.”
เจ้าคิดจะดูดพลังงานฟรี ๆ จากโกวเซิ่งคนนี้ ไปเอาความกล้ามาจากใหน?
“ปล่อยข้า!”
หนอนกาลอากาศที่ดิ้นรนไปมา.
ด้วยร่างกายที่เล็กจิ๋วของมัน ไม่มีทางที่จะดิ้นหลุดได้เลย.
“ทำพันธสัญญากับข้าซะ ไม่เพียงแค่ปล่อย ข้ายังจะมอบแร่มากมายให้เจ้าดูดซับ”จุนซ่างเซียวเผยยิ้ม.
ในความเห็นของเขา มีเพียงเป็นเจ้าของแมลงตัวนี้เท่านั้น ไม่เช่นนั้นให้อาหารมันไป มันโตแล้ว ขุดมิติหนีหายไป ไม่เท่ากับเขาขาดทุนแหลกหลานหรอกรึ?
“ไม่!”
หนอนกาลอากาศเอ่ย “จู่เหรินของข้านั้นจะต้องเป็นวีระบุรุษที่ยิ่งใหญ่ขี่เมฆเจ็ดสี!”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “วันหนึ่งข้าจะขี่เมฆเจ็ดสี เจ้าควรที่จะทำพันธสัญญากับข้าตอนนี้ซะโดยดี?”
“หืม...... ไม่......”
“แก๊ก!”
เจ้าตัวน้อยที่ยังเอ่ยไม่จบ ความร้อนที่โถมทับมา.
“ฟู่ ฟู่!”
จุนซ่างเซียวที่นำเพลิงศักดิ์สิทธิ์มากมายมายออกมา“เมฆเจ็ดสีไม่มี มีแต่เพลิงเจ็ดสี หากเจ้าไม่จำนนต่อข้า ข้าจะย่างเจ้าทันที!”
หนอนกาลอากาศไม่คาดคิดเลยว่า ตัวเองคือแมลงที่สูงศักดิ์ กับถูกมนุษย์ข่มขู่ ดังนั้นทำได้แค่ตะโกนเสียงดัง “ข้ายอมก็ได้!”
ระบบ “......”
เพียงแค่ขู่ไม่กี่คำก็ยอมแล้ว เจ้าตัวน้อยนี้ไม่มีใจเข้มแข็งเลยจริง ๆ.
“ฟู่ ฟู่!”
จุนซ่างเซียวที่เก็บเพลิงกลับมา พร้อมกับส่งจิตสัมผัสออกไป ปกคลุมร่างหนอนกาลอากาศ เอ่ยออกไปว่า“ปล่อยจิต อย่าต่อต้าน!”
เจ้าตัวเล็กที่ต้องยอมทั้งน้ำตา จนกระทั่งดวงวิญญาณเชื่อมต่อกับอีกฝ่าย อย่างช่วยไม่ได้.
“ฟิ้ว!”
จุนซ่างเซียวที่ปล่อยนิ้วที่คีบออกไป พร้อมกับเผยยิ้ม “นับจากวันนี้ เจ้าคือสัตว์พันธสัญญาของข้า จูเหรินต้องเลี้ยงดูเจ้าอย่างดีแน่นอน.”
“......”
หนอนกาลอากาศที่ทรุดนอนราบอยู่กับพื้น ดวงตาเล็ก ๆ น้ำตาคลอเบ้า.
“ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!”
ในเวลานั้น ศิลาดาราหกแฉกที่ดูดกลืนกินไปอย่างรวดเร็ว.
จุนซ่างเซียวที่ยกมือขึ้นเอ่ยถาม “ดูดหมดแล้วรึ?”
ดูเหมือนว่าจะไม่เพียงพอต่อเจ้าตัวเล็กเลย เขาที่นำศิลาดาราหกแฉกออกมาอีก.
“ฟู่ ฟู่!”
ผ่านไปไม่ถึงนาที ศิลาดาราหกแฉกที่เกลี้ยงไม่เหลือ.
จุนซ่างเซียวที่เอ่ยกล่าวด้วยท่าทางประหลาดใจ “เร็วขนาดนี้เลย?”
ด้วยพลังบ่มเพาะเช่นเขาดูดซับศิลาดาราหกแฉกยังต้องใช้เวลาสิบนาที เจ้าตัวเล็กนี้ใช้เวลาเพียงหนึ่งนาทีเท่านั้น!
“ฟู่ ฟู่!”
“ฟู่ ฟู่!”
อีกไม่กี่นาที ศิลาดาราหกแฉกอีกห้าก้อนก็หมดเกลี้ยงอีกครั้ง.
แววตาของจุนซ่างเซียวที่ส่ายไปมาอย่างบ้าคลั่ง.
เจ้านี่กินศิลาวิญญาณเป็นอาหาร ยังพอเข้าใจได้.
อย่างไรก็ตาม หลังจากดูดซับศิลาวิญญาณหกแฉกไปหกก้อน ร่างกายของมันแทบไม่เปลี่ยนแปลงเลย!
“อะแฮม! โฮสน์คงคิดว่าใช้ 20,000 กว่าแต้ม ได้หนอนกาลอากาศมา คงคุ้มสินะ ตอนนี้ดูเหมือนว่าเจ้าตัวน้อยนี้มันหลุมดำชัด ๆ.”ระบบที่กล่าวล้อ.
“จูเหริน!”
หนอนกาลอากาศเอ่ย “มีอีกไหม? ข้ายังไม่อิ่มเลย!”
“......”
จุนซ่างเซียวที่เริ่มปาดเหงื่อ กล่าวออกไปว่า“เจ้าต้องกินเท่าไหร่ ถึงจะโต?”
“เรื่องนี้......”
หนอนกาลอากาศที่คิดใคร่ครวญก่อนเอ่ยออกมาว่า“น่าจะเกือบสิบล้านก้อน.”
จุนซ่างเซียวที่ได้ยินคำพูดดังกล่าว แทบจะหมดสติลงกับที่ไปทันที.
ศิลาดาราหกแฉกสิบล้านก้อน นี่ไม่เท่ากับศิลาธรรมชาติร้อยล้านก้อนไม่ใช่รึ?!
เจ้าไก่โต้งที่เป็นสายเลือดหงส์แดงยังไม่ได้ผลาญเงินขนาดนี้เลย!
“เคร้ง!”
จุนที่นำดาบมังกรเขียวออกมา พร้อมกับเล็งไปยังร่างของมัน “กินล้างผลาญปานนี้ ชำแหละเลยดีกว่า.”
ระบบเอ่ยแนะนำ “เจ้านี้มีสายโลหิตชั้นสูง นำมาย่างน่าจะอร่อย!”
“จูเหริน!”
หนอนลาวาเอ่ยด้วยความตกใจ “ท่าน ....ท่านจะทำอะไร!”
จุนซ่างเซียวที่กล่าวด้วยความขมขื่น “เจ้ากินล้างผลาญปานนี้ ข้าเลี้ยงไม่ไหวหรอก ตอนนี้ข้าจะเชือดเจ้าย่างกินดีกว่า.”
“ไม่ ๆ!”
หนอนกาลอากาศที่กล่าวเสียงสั่นข้า...ข้ากินได้หลายอย่าง ไม่ใช่แค่แร่พลังวิญญาณ ไม่ว่าจะแกนผลึก สมุนไพร... แม้แต่ผืนปฐพีก็กินเพื่อให้เติบโตได้!”
“กินผืนปฐพีอย่างงั้นรึ?”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “เจ้าหมายความว่าอย่างไร?”
หนอนกาลอากาศเร่งรีบกล่าวตอบอย่างเร็วไว “หากว่าผืนปฐพีมีพลังวิญญาณอยู่ ข้าก็สามารถกินเพื่อเติบโตได้เช่นกัน แม้แต่ยังสามารถยืดขยายแผ่นดินได้ด้วย สามารถกินจนกระทั่งมีพลังในการกินมิติ พาจู่เหรินไปยังพิภพอื่น ๆ ได้!”
“ผืนปฐพีอะไร?”
“ผืนปฐพีอะไรก็ได้ที่มีพลังวิญญาณ!”
จุนซ่างเซียวที่เก็บดาบมังกรเขียว ก่อนที่จะสีคางไปมา “หลังจากเปปป้าวิวัฒนาการ สามารถกินผืนปฐพี แล้วคายออกมาเป็นดินพลังวิญญาณได้ หรือว่าจะให้เจ้านี่กินได้หรือไม่?”
“ฮัด-เช้ย!”
ในสวนสมุนไพร เปปป้าที่พักอยู่ จามออกมาอย่างไม่มีเหตผล.
