Chapter 1082 สินสอดทองหมั้น
เจ้านิกายไท่เสวียนเซิ่งลาออกจากตำแหน่ง อาวุโสที่สามขึ้นดำรงตำแหน่งแทนชั่วคราว เรื่องนี้กระจายไปทั่วยุทธภพ.
ในนิกายใหญ่ ผู้จัดการธุรกิจภายใน สามารถจัดการรับงานตำแหน่งเจ้านิกายได้อยู่แล้ว.
แน่นอนเหล่ายอดฝีมือจากหลากหลายกลุ่มอิทธิพลย่อมรับรู้ว่าเรื่องที่เจ้านิกายซือลาออกเกี่ยวข้องกับจุนซ่างเซียวแน่นอน พวกเขาที่ได้แต่ทอดถอนใจ “ถึงกับทำให้เจ้านิกายชั้นยอด ออกจากตำแหน่งได้!”
“ใครใช้ให้ลู่เชียนเชียนเป็นศิษย์นิกายนิรันดรเล่า.”
“จุนซ่างเซียวทั้งที่รู้ว่าเรื่องมันผ่านไปแล้ว กับไม่ยอมความ นิกายไท่เสวียนเซิ่งก็มีแต่ต้องรับความโชคร้าย.”
“ไม่ใช่แค่ว่าโชคร้าย เกือบที่จะจบสิ้นด้วยซ้ำ.”
ผู้คนมากมายที่พูดคุยกันไปต่าง ๆ นานา เจ้านิกายใหม่จะเผชิญหน้าอย่างไรกับนิกายนิรันดร? เลือกที่จะอดทน หรือว่าตอบโต? ต้องไม่ลืมว่าอีกฝ่ายได้ทำลายทางเข้าพวกเขาอย่างยับเยิน.
ขณะที่ทุกคนรอคอยเรื่องที่จะเกิดอยู่นั้น เพียงไม่นานก็ได้ยินมาว่าจุนซ่างเซียวได้นำขบวนขันหมาก มาพูดคุยเรื่องแต่งงานกับนิกายไท่เสวียนเซิ่ง.
เหล่าชาวยุทธ์ที่ได้ยินเรื่องนี้เข้า กลายเป็นเซ่อไปเลย.
เพิ่งจะทำลายนิกายอีกฝ่ายไปหยก ๆ ไฉนเลยจะไปเยือนพูดคุยเรื่องแต่งงาน? จุนซ่างเซียวกำลังเล่นอะไรกันอยู่.
แน่นอน.
ในฐานะผู้เสียหาย.
เหล่าคนระดับสูงของนิกายได้พูดคุยเรื่องนี้ก่อนแล้ว.
“ทุกท่าน.”
ยวีหลิงหยุนที่เป็นเจ้านิกายคนใหม่นั่งอยู่ตำแหน่งประธาน เอ่ยออกมาด้วยท่าทางเหนื่อยล้า“เกี่ยวกับเจ้านิกายนิรันดร จะนำคนมาพูดคุยเรื่องแต่งงานด้วยตัวเอง พวกเจ้ามีความเห็นอย่างไร?”
“......”
เหล่าอาวุโสหลายคนที่ยังเต็มไปด้วยความโกรธ.
สร้างเรื่องใหญ่กับพวกเขา ตอนนี้ยังมีหน้ามาพูดคุยเรื่องแต่งงานอีกรึ?
นี่คิดว่านิกายไท่เสวียนเซิ่งเป็นของตาย คิดจะตบหัวและก็ลูบหลังได้รึ?
“เจ้านิกาย!”
อาวุโสซุนเอ่ย “นิกายนิรันดร แม้นว่าจะสร้างปัญหาใหญ่ให้กับนิกายพวกเรา ทว่าเรื่องทั้งหมดนั้นเป็นความแค้นที่มีต่ออาวุโสฉู่และฟางหลิงยวี ตอนนี้พวกเขาทั้งสองถูกทำลายพลังบ่มเพาะแล้ว ความแค้นทั้งหมดถึงว่าสะสางไปแล้ว ตอนนี้ก็ควรจะเริ่มต้นใหม่!”
“ไม่ผิด.”
อาวุโสอีกคนที่แสดงความเห็นสนับสนุนเช่นกัน.
ในโลกนี้ความแข็งแกร่งคือที่สุด ใครจะไม่รู้ว่านิกายนิรันดรนั้นแข็งแกร่งขนาดใหน แม้แต่สามารถนำกองกำลังสัตว์หลายแสนตัวออกมาได้ สามารถจะพลิกโลกได้เลย หากว่าเลือกที่จะเป็นศัตรูก็ไม่ต่างกับ การหาเรื่องใส่ตัวเท่านั้น.
ต่อหน้าความแข็งแกร่งที่แท้จริง ถึงจะเป็นนิกายใหญ่ ก็ทำได้แค่กลืนความอัปยศลงคอ.
อาวุโสซุนเอ่ย “รองเจ้านิกายเซี่ย จุนซ่างเซียวต้องการมาพูดคุยเรื่องแต่งงานกับหลานสาวของท่านกับซูเซียวโม่ ท่านคิดเห็นว่าอย่างไร.”
ทุกคนที่จ้องมองอาวุโสเซี่ยเถี่ยอี้ที่เพิ่งได้รับตำแหน่งรองเจ้านิกาย เขาจะแสดงความเห็นอย่างไร.
“ท่านเซี่ย.”
ยวีหลิงหยุนกล่าวอย่างจริงจัง“ท่านคิดใคร่ครวญให้แจ่มแจ้ง.”
กล่าวตามตรง เขาไม่ต้องการจะเป็นศัตรูกับนิกายนิรันดรเลย ตอนนี้จุนซ่างเซียวได้ประกาศไปทั่วหล้าเกี่ยวกับการพูดคุยแต่งงานครั้งนี้แล้ว ไม่ต้องเอ่ยเลยว่านี่ถือเป็นข่าวดี หากเขาปฏิเสธไป เกรงว่าเรื่องนี้อาจจะไม่จบแค่นี้แน่.
ขณะสายตาทุกคนจับจ้องมายังตัวเขาเอง เซี่ยเถี่ยอี้ยังคงกล่าวยืนกราน“คำพูดของเหล่าฟู่หาได้มีความหมาย เรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญของซุยอวิ๋น ที่นางจะต้องตัดสินใจด้วยตัวเอง.”
“......”
ยวีหลิงหยุนที่ได้แต่ส่ายหน้าไปมา เอ่ยออกไปว่า“ไม่ใช่ว่านางไม่ได้อยู่ในนิกายหรอกรึ? แล้วนางจะตัดสินใจได้อย่างไรล่ะ?”
“รายงาน!”
ศิษย์คนหนึ่งที่ก้าวเข้ามา“ศิษย์พี่เซี่ยกลับมาแล้ว!”
“กลับมาก็ดีแล้ว กลับมาได้เวลาพอดี!”ยวีหลิงหยุนเร่งรีบเอ่ย “เร็วเข้า! รีบให้นางเข้ามาในห้องโถงใหญ่!”
“รับทราบ!”
......
เซี่ยซุยอวิ๋นที่ก้าวเข้ามาในห้องโถง.
ไม่ต้องให้เจ้านิกายและปู่ของนางเอ่ย นางที่คุกเข่าลงบนพื้นเอ่ยออกมาว่า“เจ้านิกาย ศิษย์ยินดีที่จะแต่งงาน.”
ยวีหลิงหยุนที่ถอนหายใจยาวด้วยความเบาใจ.
ขอเพียงแค่นางรับปาก ก็สามารถตอบรับข้อเสนอที่ดีของนิกายนิรันดรได้.
ที่จริงหากเซี่ยวซุยอวิ๋นไม่รับปาก เหล่าคนระดับสูงก็จะต้องหาวิธีกล่อมนาง ต้องไม่ลืมว่านี่ก็เพื่อผลประโยชน์ของนิกาย.
“ซุยอวิ๋น.”
เซี่ยเถี่ยอี้กล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “เจ้าเด็กนั้นได้บังคับเจ้าให้ยอมรับหรือไม่?”
คนอื่นย่อมไม่สนใจความสุขความทุกข์ของนาง สามารถที่จะรับปากได้เพื่อผลประโยชน์ของนิกาย ทว่าเขาที่เป็นญาติสนิทไม่สามารถยอมรับการบังคับให้หลานตัวเองต้องลำบากใจอย่างแน่นอน.
“ท่านปู่.”
เซี่ยซุยอวิ๋นเอ่ย “ท่านควรจะรู้จักหลานดี หากไม่ต้องการไม่ว่าใครก็บังคับไม่ได้.”
เซี่ยเถี่ยอี้ที่เงียบไปชั่วครุ่ พร้อมกับถอนหายใจ“ในเมื่อเจ้าตัดสินใจแล้ว ปู่ย่อมไม่ห้าม.”
“ตัดสินใจแล้ว.”
ยวีหลิงหยุนที่กล่าวตัด “นิกายไท่เสวียนเซิ่งจะตอบรับการแต่งงานในครั้งนี้!”
......
สามวันหลังจากนั้น.
จุนซ่างเซียวในชุดสีขาว ที่เดินทางมายังนิกายไท่เสวียนเซิง.
เขาที่เดินทางมาพูดคุยเรื่องสู่ขอให้กับซูเซียวโม่ โดยมีเจียงเซี่ย ติงซิงหวังและเกอชิงหมิงตลอดจนอาวุโสคนอื่น ๆ ของนิกายนิรันดร.
ยวีหลิงหยุนที่ต้อนรับอย่างดี.
เรื่องความแค้นของนิกายก่อนหน้า เขาสามารถที่จะวางมันลงได้เพื่อนิกาย.
ตอนนี้เขารับผิดชอบเป็นผู้นำนิกาย แน่นอนว่าย่อมไม่สานต่อความแค้น แม้แต่ต้องการเชื่อมสัมพันธ์เป็นมิตรกับอีกฝ่ายด้วย.
“รองเจ้านิกายเซี่ย.”
เมื่อเข้ามาในห้องโถง จุนซ่างเซียวที่นำหีบขนาดใหญ่ออกมา พร้อมกับเอ่ยกล่าวอย่างตรงไปตรงมา “สินสอดของเปิ่นจั้วนำมา ก็คือศิลาวิญญาณดาราหกแฉกหนึ่งแสน ขอโปรดอย่าได้หัวเราะ.”
ซูเซียวโม่ถึงกับตะลึงงัน.
เจ้านิกายเพื่อสู่ขอสตรีให้กับเขา ถึงกับมอบศิลาวิญญาณทวีปจิวเทียนเป็นสินสอด แม้แต่จำนวนถึง 100,000........
ไม่ได้ ไม่ได้การ.
น้ำตาคลอเบ้าแล้ว!
“ศิลาดาราหกแฉก?”
ยวีหลิงหยุนและอาวุโสคนอื่น ๆ ที่งงงันไปตาม ๆ กันเช่นกัน เห็นชัดเจนว่าไม่เคยได้ยินแร่ชนิดนี้มาก่อน.
จุนซ่างเซียวอธิบาย สิ่งนี้คือทรัพยากรของพิภพระดับหนึ่งในพิภพสงคราม ทวีปจิวเทียน มีคุณสมบัติเหมือนกับศิลาวิญญาณ เพียงแต่มันมีความเข้มข้นมากกว่าศิลาวิญญาณธรรมชาติทวีปชิงหยุนสิบเท่า.”
“อะไรนะ?!!”
ยวีหลิงหยุนและคนอื่น ๆ ที่ดวงตาเบิกกว้างกลมโต!
เข้มข้นกว่าสิบเท่า จำนวนหนึ่งแสนก็เท่ากับศิลาวิญญาณธรรมชาติหนึ่งล้านนะสิ!
มากมาย!
มากมายอย่างแน่นอน!
เซี่ยเถี่ยอี้ที่มุมปากกระตุกเล็กน้อย.
เกี่ยวกับธรรมเนียมของทวีปชิงหยุน ถึงแม้นว่าเหล่าตระกูลใหญ่จะมาสู่ขอ สินสอดก็เพียงแค่ไม่กี่แสนเหรียญเงินเท่านั้น คนที่รวยหน่อยก็เป็นทองคำ ไม่คาดคิดเลยว่าจะมีคนนำทรัพยากรฝึกฝนมาเป็นสินสอด แม้แต่เทียบได้กับศิลาวิญญาณธรรมชาติ 1 ล้านอีก นี่ไม่ใช่คนทั่วไปจะทำได้!
“แน่นอน.”
จุนซ่างเซียวเอ่ยเพิ่ม “นี่เพียงแค่ส่วนหนึ่ง.”
“ฟิ้ว!”
“ฟิ้ว!”
เขาที่นำแหวนมิติมาวางบนโต๊ะ พร้อมกับเอ่ยว่า“ด้านในมีแร่และสมุนไพรมากมาย มูลค่าหลายสิบล้าน ขอให้รองเจ้านิกายเซี่ยตกลงยอมรับศิษย์ของข้าและหลานสาวของท่านหมั้นหมายกัน.”
ในเวลานี้สินสอดไม่เพียงแค่ทรัพยากรบ่มเพาะ ยังมีทองคำและเงินอีกมากมายนับไม่ถ้วน!
“เจ้านิกาย.....”ซูเซียวโม่ที่กล่าวด้วยน้ำตาคลอเบ้า.
หากตัวเขาไม่ได้เข้าร่วมนิกายนิรันดร บางทีสินสอดเหล่านี้คงไม่มีทางที่จะรวบรวมได้อย่างแน่นอน.
ยวีหลิงหยุนที่ยกมือประสานเอ่ยออกมาด้วยความเคารพ “เจ้านิกายจุน ช่างใจกว้างนัก!”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “รองเจ้านิกายเซี่ยไม่มีความเห็นใดรึ? เกี่ยวกับเรื่องหมั้นหมายครั้งนี้.”
เกี่ยวกับธรรมเนียมทวีปชิงหยุน หลังจากสู่ขอเสร็จก็ยังไม่ได้แต่งกันทันที จะต้องหมั้นหมายกันก่อน ถึงจะแต่งกันอีกในภายหลัง.
“ตกลง.”
เซี่ยเถี่ยอีเอ่ย.
ในเมื่อหลานสาวของเขายอมรับ แน่นอนว่าเขาย่อมไม่โต้แย้ง.
ดังนั้น การหมั้นหมายของทั้งสองก็เกิดขึ้นและเสร็จสิ้นในครึ่งชั่วยาม ซึ่งจะมีการจัดพิธีหมั้นขึ้นเดือนหน้าวันที่หก ที่นิกายนิรันดร.
อย่างไรก็ตาม.
หลังจากพูดคุยเรื่องหมั้นหมายเสร็จ จุนซ่างเซียวที่เตรียมจากไป.
เซี่ยซุยอวิ๋นที่ก้าวเข้ามาหาเงียบ ๆ เอ่ยออกไป “เจ้านิกายจุน ข้ามีเรื่องร้องขอ!”
“ต้องการสิ่งใดรึ?”
“ข้าและซูเซียวโม่ต้องการมุ่งเน้นไปในการฝึกฝนวิถียุทธ์ หลังจากหมั้นหมายแล้ว โปรดอย่าให้ข้าแต่งในทันที.”
จุนซ่างเซียวเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “เรื่องแต่งงานนั้น พวกเจ้าทั้งคู่ตัดสินเองเถอะ เปิ่นจั้วรับผิดชอบเพียงการเตรียมงาน รอดื่มเหล้ามงคลเท่านั้น.”
“ขอบคุณ.”เซี่ยซุยอวิ๋นเอ่ย.
ซูเซียวโม่ถึงกับหมดคำพูดไปในทันที.
ไม่ให้แต่งเลย แล้วจะหมั้นไปทำผีอะไรเล่า!
......
ในวันเดียวกันนั้น.
ภายในนิกายนิรันดร เหล่าคนรู้จักมิตรสหาย.
สำนัก-นิกาย ตลอดจนตระกูลใหญ่ ต่างก็ได้รับบัตรเชิญในงานหมั้นคนแล้วคนเล่า.
“หืม?”
ประมุขคนหนึ่งที่ได้รับบัตรเชิญ กล่าวด้วยความตกใจ “เพียงแค่งานหมั้นศิษย์ ต้องเชิญข้าที่อยู่จังหวัดหนานตงซือเลยรึ? นี่ต้องการจัดงานใหญ่เพียงใดกัน?”
งานแต่งงาน ต่างหากถึงจะเป็นงานใหญ่จริง ๆ ทว่านี่เพียงแค่การหมั้นก็มีการเชิญผู้คนมากมาย แทบจะเชิญคนไปทั่วโลกด้วยซ้ำ นี่คิดจะจัดงานใหญ่เพียงใด!
สิ่งที่จุนซ่างเซียวคิด.
ซูเซียวโม่ที่จัดงานหมั้นที่นิกายนิรันดรเพียงแค่เรื่องรอง ของขวัญแสดงความยินดีต่างหากเล่าที่เขาสนใจ.
“ประมุข.”
ตระกูลแห่งหนึ่งเอ่ย “ไม่ไปรึ?”
“ไป!”
ประมุขคนดังกล่าวเอ่ย “นิกายนิรันดรถึงกับส่งบัตรเชิญมา ในโลกนี้ มีใครกล้าไม่ไปกัน?”
ดังนั้นเหล่าตระกูลมากมายและกลุ่มอิทธิพลต่าง ๆ ที่เตรียมตัว.
จุนซ่างเซียวที่ไปพบกับหลี่ชิงหยางเอ่ยออกมาว่า “เกี่ยวกับธรรมเนียมทวีปชิงหยุนแล้ว เหล่าคนร่วมงานจะต้องนำของขวัญร่วมแสดงความยินดีไช่ใหม?”
ระบบที่คำรามเสียง“ว่าแล้วจัดงานใหญ่ไปเพื่ออะไร ส่งบัตรเชิญมากมายก็เพื่อของขวัญนี่เอง!”
