บทที่ 50 ผลวิเศษแห่งไท่อัน

ราคาสินค้าที่วางขายในกระจกเทียนเสวียน ไม่ได้คงที่ตลอด

ราคานั้นถูกควบคุมโดยกระจกเทียนเสวียน และผกผันกับจำนวนผู้ซื้อสินค้า

เช่นในเวลานี้ เมื่อข่าวว่าหยกงามหลิ่วหลี่ขาดตลาด จะปรุงโอสถหลิ่วหลี่ต่อไม่ได้อีกชั่วระยะหนึ่งแพร่ออกไป ก็ตามมาด้วยการแห่ซื้อกันอย่างคึกคัก

บางส่วนเป็นผู้ที่ต้องการใช้โอสถหลิ่วหลี่เร่งการฝึกฝนจริงๆ แต่เป็นคนอย่างหลี่ฟานที่กักตุนเก็งกำไรมากกว่า

ดังนั้น ราคาโอสถหลิ่วหลี่จึงพุ่งจาก 6 คะแนนขึ้นมาถึง 9 คะแนนในช่วงเวลาอันสั้น

แต่ความเปลี่ยนแปลงของราคาที่รวดเร็วนี้ ก็ดึงดูดความสนใจของคนที่ยังไม่รู้เหตุการณ์ด้วย

หลังจากสอบถามไปยังตรงนั้นตรงนี้ ก็พบข่าวที่ว่าหยกงามหลิ่วหลี่กำลังจะสูญพันธุ์

คนเหล่านั้นจึงรีบเข้าไปร่วมกองทัพแย่งซื้อด้วยอย่างร้อนรน

ราคาโอสถหลิ่วหลี่ก็ยิ่งถีบตัวขึ้นไปอีก

ใช้เวลาไม่นานก็ขึ้นไปแตะ 12 คะแนนต่อเม็ด ราคาที่น่าตกใจเสียนี่กระไร

หลี่ฟานเห็นว่าคงพอเพียงแล้ว ก็ตัดสินใจขายโอสถหลิ่วหลี่ที่มีอยู่ในมือทั้งหมด

แน่นอนว่าเป็นการขายกลับคืนให้กระจกเทียนเสวียนโดยตรง

เพราะมีผู้ซื้อจำนวนมาก ราคารับซื้อของกระจกเทียนเสวียนจึงไม่ได้ตกลงเกือบครึ่งหนึ่งเหมือนตอนรับซื้อศิลาจารึกหยุดยั้งก่อนหน้า

แต่อยู่ที่ราคา "สูง" ถึง 10 คะแนนต่อเม็ด

หลี่ฟานเองก็ไม่ได้โลภ รีบขายโอสถหลิ่วหลี่ในมือ 350 เม็ดออกไปหมด

3500 คะแนนผลงานเข้ากระเป๋า รวมกับ 129 คะแนนที่เหลือ คะแนนผลงานรวมของหลี่ฟานตอนนี้สูงถึง 3629 คะแนน!

หลังจากที่หลี่ฟานออกมือ ความคึกคักเร่าร้อนในตลาดก็ค่อยๆ เริ่มลดลง

ราคา 12 คะแนนต่อเม็ดนั้นเกินมูลค่าที่แท้จริงของโอสถหลิ่วหลี่ไปอย่างชัดเจน

ถึงอย่างไร ผลของโอสถหลิ่วหลี่ก็มิใช่ว่าจะหาอย่างอื่นทดแทนไม่ได้ ยังมียาวิเศษอื่นๆ ที่มีผลใกล้เคียงกันอีกมาก สาเหตุที่โอสถหลิ่วหลี่เป็นที่นิยมก็เพราะราคาถูกต่างหาก

ราคาโอสถหลิ่วหลี่ที่พุ่งขึ้นชั่วข้ามคืนเป็นเพราะผู้คนในตลาดตื่นตระหนกกับข่าวร้ายกะทันหัน สูญเสียสติชั่วคราวเท่านั้น

เมื่อทุกคนใจเย็นลง ราคาโอสถหลิ่วหลี่ก็กลับไปสู่ระดับที่เหมาะสมและคงที่กว่า

นั่นคือ 8 คะแนนผลงานต่อเม็ด

คราวนี้ หลี่ฟานซื้อโอสถหลิ่วหลี่อีก 100 เม็ดเพื่อใช้ฝึกฝน

ใช้ไป 800 คะแนน เหลือ 2829 คะแนนผลงาน

ผ่านการลงมือครั้งนี้ คะแนนผลงานของหลี่ฟานเพิ่มขึ้น 600 คะแนน แถมยังได้โอสถหลิ่วหลี่ฟรีๆ 100 เม็ดอีกต่างหาก!

600 คะแนนผลงาน เทียบเท่ากับรายได้ทั้งปีของผู้ฝึกเซียนขั้นฝึกปราณทั่วไปที่มุ่งมั่นทำภารกิจอย่างขยันขันแข็งเลยทีเดียว

ยังไม่ต้องพูดถึง 100 เม็ดโอสถหลิ่วหลี่ที่เป็นดั่งเงินสดก้อนโตอีกด้วย

ฆ่าคน ปล้นสะดม แต่ไม่มีร่างศพทิ้งไว้ให้เห็น ช่างใจดำเสียนี่กระไร!

หลี่ฟานคร่ำครวญ

แต่อย่างไรก็ตาม ถึงจะคร่ำครวญออกมา ก็หาส่งผลให้หลี่ฟานผู้กอบโกยผลประโยชน์ชะลอการบริโภคลงไม่

《ทฤษฎีวงจรอาคมเบื้องต้น》 《ศาสตร์แห่งโอสถเบื้องต้น》 《ศาสตร์การประดิษฐ์สิ่งของเบื้องต้น》 《สมบัติในปรากฏการณ์เซียน》

หลี่ฟานซื้อไปหมดโดยไม่สนใจว่าจะมีประโยชน์หรือไม่

ชุดเกราะพิทักษ์ร่าง ยันต์ซ่อนพลัง วงจรอาคมผสมระดับต้น ชุดปรุงยาวิเศษระดับต้น และของใช้สามัญอื่นๆ ของผู้ฝึกเซียน หลี่ฟานก็ซื้อหมดอย่างสาสมใจ

ขณะที่ของในแหวนเก็บของเพิ่มพูนขึ้น คะแนนผลงานก็ลดฮวบลงอย่างรวดเร็ว เหลือเพียง 346 คะแนน

หลี่ฟานยังคงไม่รู้สึกเสียดายแม้แต่น้อย หลังจากซื้อของเสร็จ ก็รีบกินโอสถหลิ่วหลี่หนึ่งเม็ดเปิดโหมดช่วยฝึกฝนขึ้นมา เริ่มฝึกฝน《คัมภีร์ยุทธ์เซี่ยวเอี๋ยนสุ่ย》

ปราณวิญญาณธาตุน้ำไหลบ่าเข้ามาอย่างเต็มเปี่ยม หลี่ฟานได้สัมผัสอีกครั้งถึงความเร็วในการฝึกฝนของอัจฉริยะ

โหมดช่วยฝึกฝนของกระจกเทียนเสวียน บวกกับผลของโอสถหลิ่วหลี่

ทำให้ความคืบหน้าในการฝึกฝนของหลี่ฟานแทบจะพุ่งทะยานไปวันละพันลี้เลยทีเดียว

เพียงสองวัน หลี่ฟานก็ทะลุด่านขั้นฝึกปราณระดับต้นได้แล้ว ต่อด้วยการใช้เวลาอีกสามวัน เขาฝึกฝน《คัมภีร์ยุทธ์เซี่ยวเอี๋ยนสุ่ย》ได้ครบถ้วนสมบูรณ์ถึงขั้นฝึกปราณระดับกลาง

ไร้อุปสรรค เป็นไปได้โดยง่ายดาย ลื่นไหลเร็วปานสายน้ำ ยังคงหิวกระหาย ไม่อิ่มไม่พอ!

หลี่ฟานจมดิ่งอย่างลึกซึ้งกับวิถีการฝึกฝนเช่นนี้ ดังนั้นเมื่อไม่มีคัมภีร์วิชาขั้นฝึกปราณระดับสูงของ《คัมภีร์ยุทธ์เซี่ยวเอี๋ยนสุ่ย》 ทำให้ต้องหยุดฝึกฝนลง เขาจึงรู้สึกผิดหวังและว่างเปล่าอย่างยิ่ง

โชคดีที่ราคา 600 คะแนนผลงานสำหรับส่วนขั้นฝึกปราณระดับสูงของ《คัมภีร์ยุทธ์เซี่ยวเอี๋ยนสุ่ย》ทำให้หลี่ฟานฟื้นสติขึ้นมาบ้าง

พอดีกับตอนที่เขากำลังครุ่นคิดว่าจะขายโอสถหลิ่วหลี่บางส่วนเพื่อแลกคัมภีร์ฝึกฝนต่อไปหรือไม่ เขาก็ได้รับคำขอพบปะจากเหอเจิ้งเฮ่า

หลี่ฟานคิดสักครู่ จากนั้นก็หยิบยันต์ซ่อนพลังที่เพิ่งซื้อมาสวมใส่ จึงอนุญาตให้เหอเจิ้งเฮ่าเข้ามา

พอเห็นหน้าหลี่ฟาน เหอเจิ้งเฮ่าก็ตื่นเต้นพูดขึ้นมาทันทีว่า "ทางผู้พิทักษ์เกาะไท่อันได้ตกลงกันเรียบร้อยแล้ว ต่อไปนี้ข้าจะพาเจ้าไปพบเขา รับมอบหน้าที่ก็พอ"

จากนั้น เหอเจิ้งเฮ่าก็หยิบยันต์วิเศษอันหนึ่งมาให้หลี่ฟาน "เจ้าเอายันต์นี้ไปสวมใส่ไว้ จำไว้ ตอนไปเจอหน้ากันเจ้าอย่าพูดมาก เรื่องทั้งหมดปล่อยให้ข้าจัดการ"

หลี่ฟานรับยันต์วิเศษมาดู อดทำหน้าหมองคล้ำไม่ได้

หากหลี่ฟานไม่ได้พึ่งซื้อยันต์ที่เหมือนกันทุกกระเบียดนิ้วมาก่อนไม่นานนี้ เขาคงจำไม่ได้เลยว่านี่คืออะไร

ยันต์วิเศษนี้มีชื่อว่า "ยันต์แปลงพลัง" มีผลตรงกันข้ามกับยันต์ซ่อนพลัง

ยันต์ซ่อนพลังใช้ซ่อนระดับการฝึกฝนของตนเอง ส่วนยันต์แปลงพลังนั้นใช้ปลอมแปลงเป็นผู้ฝึกเซียนขั้นใดขั้นหนึ่ง

ที่เหอเจิ้งเฮ่ายื่นยันต์แปลงพลังนี้ให้ ก็เพื่อให้หลี่ฟานปลอมเป็นผู้ฝึกเซียนขั้นสร้างฐานนั่นเอง!

แน่นอนอยู่แล้ว ผู้ฝึกเซียนขั้นฝึกปราณพอจะเป็นผู้พิทักษ์เกาะได้ มันก็แค่คำหลอกลวงหลี่ฟานเท่านั้น

เหอเจิ้งเฮ่าตั้งใจตั้งแต่แรกแล้วว่าจะให้หลี่ฟานแอบอ้างเป็นผู้ฝึกเซียนขั้นสร้างฐานรับภารกิจเป็นผู้พิทักษ์ประจำเกาะไท่อัน เพื่อจะได้กินส่วนต่างนั่นเอง!

คิดว่าค่าจ้างผู้ฝึกเซียนขั้นสร้างฐานกับขั้นฝึกปราณนั้น เรื่องคะแนนผลงานที่ต้องเสียไปนั้นช่างแตกต่างราวฟ้ากับเหว

เหอเจิ้งเฮ่าไม่สังเกตเห็นสีหน้าของหลี่ฟาน ยิ้มแย้มแนะนำผู้พิทักษ์ประจำเกาะไท่อันให้หลี่ฟานฟัง นั่นคือโจวชิงอ๋าง

หลี่ฟานก็ไม่กล้าเปิดโปงเหอเจิ้งเฮ่า ได้แต่ฝืนยิ้มทักทายโจวชิงอ๋างอย่างจำใจ

ผู้นี้ห้ามคบหาลึกซึ้งโดยเด็ดขาด! หลี่ฟานใช้หางตาชำเลืองมองเหอเจิ้งเฮ่าที่ยิ้มเผล่อยู่ แล้วบ่นอุบอิบในใจ

โจวชิงอ๋างมองหลี่ฟานอยู่ครู่หนึ่ง ก็พอใจนัก

จากนั้นก็ส่งภารกิจเฉพาะตัวให้เหอเจิ้งเฮ่าในทันที

ส่วนเหอเจิ้งเฮ่ารับภารกิจแล้ว ก็หันกลับมาส่งต่อภารกิจให้หลี่ฟาน

"รับหน้าที่แทนโจวชิงอ๋างพิทักษ์เกาะไท่อันในระหว่างที่เขาออกไปตามหาโอกาสพิเศษ ค่าตอบแทน: 800 คะแนนผลงานต่อปี"

เหลือบ่น ที่เหอเจิ้งเฮ่าไม่กล้าหักค่าส่วนแบ่งมากเกินไป เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว หลี่ฟานก็ได้แต่รับภารกิจไป

โจวชิงอ๋างมอบตราอาญาสิทธิ์ให้เหอเจิ้งเฮ่า ก็รีบร้อนจากไปทันที เพื่อตามหาหนทางก้าวข้ามขีดจำกัดของตน

เมื่อเห็นเช่นนั้น เหอเจิ้งเฮ่าก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก ส่งต่อตราอาญาสิทธิ์ให้หลี่ฟาน พลางเอ่ยอย่างเคร่งขรึมว่า "นี่คือตราพิทักษ์ประจำเกาะไท่อัน ยึดถือสิ่งนี้ใช้ควบคุมวงกตอาคมปกป้องเกาะ เพื่อนน้อยต้องเก็บรักษาให้ดี อย่าทำหาย"

หลี่ฟานรับตราอาญาสิทธิ์มา จากนั้นทั้งสองก็เดินทางผ่านวงจรอาคมมายังเกาะไท่อัน

วงกตอาคมปกป้องเกาะของเกาะไท่อันไม่เหมือนเกาะหลิ่วหลี่ที่มียอดเขานับพันผงาดตระหง่านแต่กลับมีรูปร่างเหมือนเมืองที่ดูรุ่งเรือง

แต่ที่แตกต่างไปคือ ผู้อาศัยในเมืองล้วนเป็นผลไม้ที่มีหน้าตาประหลาดคล้ายมนุษย์

ผลไม้เหล่านี้ก็เหมือนมนุษย์จริงๆ ในเมืองอันเกิดจากการจำลองของวงกตอาคม พวกมันทำงาน ใช้ชีวิต แต่งงาน มีลูก

ใช้ชีวิตของพวกมันไปจนจบ

"นี่แหละ ผลวิเศษประจำเกาะไท่อัน ผลไท่อัน" เหอเจิ้งเฮ่ากับหลี่ฟานเดินเล่นอยู่ในเมือง พลางชี้ไปยัง "ฝูงชน" ที่วุ่นวายไม่หยุด กล่าวว่า

"เมื่อผู้คนที่ถูกสร้างขึ้นจากผลไม้เหล่านี้ตายลง นั่นก็แสดงว่าผลไท่อันสุกงอมแล้ว การกินผลไท่อันที่สุกแล้วจะเพิ่มอายุขัยให้แก่ผู้ฝึกเซียนขั้นสร้างฐานลงมาได้ถึงห้าปี"

"แต่ละคนได้ผลแค่ครั้งแรกที่กินเท่านั้น" เหอเจิ้งเฮ่ากล่าวด้วยน้ำเสียงเสียดาย