บทที่ 551 เจ้าได้ทำลายความหวังของข้าทั้งหมด ถ้าอย่างนั้น ... ข้าจะทำลายทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้า!

“เมื่อแม่ทัพส่งชนเผ่าไปยังทวีปตะวันตกและทวีปไปทางเหนือของเรา ชนเผ่าในทวีปตะวันตกก็ถูกสังหารทันที แม้แต่แม่ทัพและคนอื่นๆ ก็ตายในทวีปตะวันตก จากที่นี่เราจะเห็นได้ว่ามนุษย์ ที่ต่อต้านชนเผ่าที่ทวีปตะวันตกนั้น ทรงพลังมากอย่างแน่นอน”

“อย่างไรก็ตาม ชนเผ่าที่เราส่งไปยังทวีปทางตอนเหนือของเราสังหารหมู่เมืองมนุษย์เก่าได้สำเร็จก่อนที่จะถูกสังหารหมู่ จากที่นี่ จะเห็นได้ว่าเผ่าพันธุ์มนุษย์เก่าในทวีปทางตอนเหนือของเรานั้น เป็นลูกพลับที่อ่อนนุ่ม การโจมตีเผ่าพันธุ์มนุษย์เก่าเหล่านี้เป็นทางเลือกที่ดีที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัยสำหรับเหล่าทวยเทพที่จะเข้าไปยังทวีปทางตอนเหนือของเราเพื่อสร้างความสับสนวุ่นวาย!”

เทพเจ้าที่ก้าวเข้าสู่อาณาจักรบ่มเพาะเทพแห่งการต่อสู้พูดออกมาเบา ๆ

ในสายตาของเทพเจ้าเหล่านี้ พื้นที่ราบภาคกลางของแผ่นดินใหญ่เป็นเพียงลูกพลับอ่อนเท่านั้น

แต่ในความเป็นจริงก็เป็นเช่นนี้จริง ๆ แม้ว่าพลังของมนุษย์ในพื้นที่ตะวันตกและทางใต้ของแผ่นดินใหญ่จะอ่อนแอกว่าในที่ราบตอนกลางของแผ่นดินใหญ่มาก ตราบใดที่ซูเฉินอยู่ในอาณาจักรเทพยุทธ์ หรือก็คือ อาณาจักรเทพยุทธ์จะเป็นสถานที่ที่ปลอดภัยที่สุด!

ในเวลาเดียวกัน.

หลังจากที่นิกายเจี้ยนประกาศว่าจะเข้าร่วมอาณาจักรเทพยุทธ์ นิกายหลัก ๆ ในที่ราบภาคกลางของแผ่นดินใหญ่ก็เริ่มเข้าใกล้อาณาจักรเทพยุทธ์มากขึ้น บางคนสุ่มพบยอดเขาเพื่อใช้เป็นที่พอจะเป็นที่ตั้งสำนักได้ก็ถึงกับเคลื่อนย้ายโดยไม่ได้ดูทำเล เรียกได้ว่า นิกายทั้งหมดย้ายไปทางทิศตะวันออกของแผ่นดินใหญ่และตั้งตัวใหม่ในภาคตะวันออกของแผ่นดินใหญ่เลยก็ว่าได้

หลังจากที่นิกายทั้งหมดในภูมิภาคกลางของแผ่นดินใหญ่เข้ามาลี้ภัยใน อาณาจักรเทพยุทธ์ อาณาจักรเทพยุทธ์ก็เข้าสู่ขั้นตอนใหม่ของการพัฒนาอย่างรวดเร็วอีกครั้ง เนื่องจากทุกคนรู้ว่าเหล่าทวยเทพจะมาในเวลาไม่ถึงหนึ่งปี ทุกคนจึงชื่นชอบที่ได้กลายเป็นขุมพลังของกันและกันเช่นนี้..

ดังนั้น ความเร็วในการพัฒนาในปัจจุบันของอาณาจักรเทพยุทธ์จึงถึงระดับที่ไม่เคยมีมาก่อน

อย่างไรก็ตาม เมื่อมองย้อนกลับไปที่รัฐสภาสหพันธรัฐภาคกลาง ในเวลานี้ก็รู้สึกเศร้าสร้อยอย่างยิ่ง

แม้ว่านิกายหลักที่แต่เดิมเป็นของภูมิภาคกลางของแผ่นดินใหญ่ไม่ได้อยู่ภายใต้การถือครองของสหพันธรัฐภาคกลาง แต่พวกเขาก็ยังคงเป็นกองกำลังที่อยู่ในภูมิภาคกลางของแผ่นดินใหญ่ เมื่อสาวกของนิกายเหล่านี้ไม่คิดจะคงตัวอยู่อย่างเป็นอิสระชนแล้วก็ตาม แต่อย่างน้อยพวกเขาก็ควรจะเลือกเข้าร่วมกับสหพันธรัฐภาคกลางและทำสิ่งต่างๆให้กับสหพันธรัฐภาคกลางซึ่งเป็นเรื่องที่ง่ายกว่ามากไม่ใช่เหรอ

แต่ตอนนี้ นิกายเหล่านี้ได้แปรพักตร์ไปยังอาณาจักรเทพยุทธ์ ซึ่งทำให้สภาสหพันธรัฐภาคกลางรู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก

อันที่จริงนี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของความโชคร้ายของสหพันธรัฐภาคกลางเท่านั้น

ในช่วงเวลาต่อมามีรายงานอย่างต่อเนื่องในเมืองต่างๆ ของสหพันธรัฐภาคกลางว่าเจ้าหน้าที่ระดับสูงของเมืองถูกลอบสังหาร แม้แต่ในเมืองหลวงอันศักดิ์สิทธิ์ สมาชิกสภาสหพันธรัฐภาคกลางจำนวนมากก็เลือกที่จะกลับไปเมืองของตนและไม่เคยเข้าร่วมในรัฐสภาเลย

สิ่งนี้ทำให้ทั้งรัฐสภาดูโหรงเหรงอย่างน่ากังวล

มือสังหารเหล่านี้ที่ลอบสังหารเจ้าหน้าที่อาวุโสของสหพันธรัฐภาคกลางไม่ทิ้งร่องรอยใด ๆ สิ่งนี้ทำให้รัฐสภาสหพันธรัฐภาคกลางหวาดกลัวและโกรธเคือง แต่ในขณะเดียวกัน ก็ทำอะไรไม่ได้

แม้แต่ผู้ที่โชคดีพอที่จะเห็นสถานที่เกิดเหตุลอบสังหารเจ้าหน้าที่อาวุโสของสหพันธรัฐภาคกลางก็เห็นเพียงแสงสีเงินสีขาวแวบผ่านมา และไม่เห็นสิ่งใดอีกนอกจากซากร่าง

ข้อมูลเพียงอย่างเดียวนี้ทำให้หน่วยงานบังคับใช้กฎหมายของสหพันธรัฐภาคกลางต้องรับผิดชอบในการตรวจสอบเรื่องนี้ต้องเสียชีวิตและไม่ได้อะไรกลับมามากกว่านี้

ไม่มีทางแก้ไขเรื่องนี้ได้ ท้ายที่สุดแล้ว ใครจะจินตนาการได้ว่าจะมีวงวานเทพเจ้า่ในขอบเขตเทพแห่งการต่อสู้เข้ามาลอบสังหารเจ้าหน้าที่ระดับสูงของสหพันธรัฐภาคกลางที่ไม่มีแม้แต่ผู้ที่อยู่ในขอบเขตเทพแห่งการต่อสู้เลยสักคน!

แม้ว่าซูเฉินจะสัญญากับรัฐสภาสหพันธรัฐภาคกลางว่าเขาสามารถช่วยรัฐสภาสหพันธรัฐภาคกลางสังหารเทพเจ้าที่ปรากฏตัวในดินแดนของสหพันธรัฐภาคกลางได้ฟรีก่อนที่เหล่าเทพจะมาถึง

อย่างไรก็ตาม สภาสหพันธรัฐภาคกลางไม่สามารถระบุตัวตนของฆาตกรเหล่านี้ได้ด้วยซ้ำ ไม่ต้องพูดออกมาถึงการขอความช่วยเหลือจาก ซูเฉิน

การลอบสังหารที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องทำให้ทั้งสหพันธรัฐภาคกลางตื่นตระหนกในเวลาเพียงไม่กี่สัปดาห์

ดังที่เราทุกคนรู้ดีว่าผู้คนมักจะมีอารมณ์รุนแรงเสมอเมื่อตื่นตระหนก

ผู้อยู่อาศัยในสหพันธรัฐภาคกลางก็เช่นเดียวกัน!

ในเวลานี้ ในเมืองเล็กๆ ที่ไม่โดดเด่นในสหพันธรัฐภาคกลาง มีถนนที่ดูสกปรกมาก

พ่อค้าหาบเร่คนหนึ่งถูกชายคนหนึ่งยกขึ้นมาโดยพยายามเก็บเงินค่าคุ้มครอง เขามองดูชายตรงหน้า แล้วก็ไปที่แผงขายของที่พังยับเยินตรงหน้า รวมทั้งลูกค้าที่หนีด้วยความตื่นตระหนกจึงฉวยโอกาสหลบเลี่ยง

ความโกรธ ความตื่นตระหนก ความสิ้นหวัง...

อารมณ์เชิงลบและสุดขั้วทุกประเภทแพร่กระจายอยู่ในใจของเขา

ชายตรงหน้าเขาไม่รู้ว่าแผงลอยของเขาหมายถึงอะไร

แผงลอยที่ดูเหมือนจะไม่โดดเด่นแห่งนี้เป็นตัวแทนของเงินออมหลายเดือนสำหรับครอบครัวเล็กๆ โอกาสเดียวสำหรับแม่ที่ป่วยหนักที่จะได้รับการรักษา และยังเป็นความหวังสุดท้ายของเขาด้วย

พ่อค้าเพียงแต่รู้สึกว่าทุกสิ่งในตัวเขาสูญเสียไปตลอดเวลา และม่านตาของเขาก็ค่อยๆ ขุ่นมัว

แต่ในช่วงเวลาถัดมา

ทันใดนั้น แสงสีขาวเงินก็แวบเข้ามาในดวงตาของเขา แสงสีขาวเงินนี้ทำให้ร่างกายของแวววับได้อย่างน่าประหลาดใจ จากนั้น แสงประหลาดก็แผ่ออกไป ทำให้ชายจับตัวเขาล้มลง

ภายใต้การจ้องมองที่ไม่น่าเชื่อของชายคนนั้น พ่อค้าค่อยๆ ลุกขึ้นยืน ม่านตาของเขาที่เปลี่ยนเป็นสีขาวเงินเผยให้เห็นถึงความบ้าคลั่งที่ไม่มีที่สิ้นสุด

“เจ้าได้ทำลายความหวังของข้าทั้งหมด ถ้าอย่างนั้น ... ข้าจะทำลายทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้า!”

คนขายของกำลังพูดออกมาอย่างบ้าคลั่งในขณะที่ร่างกายของเขายังคงได้รับการเปลี่ยนแปลงที่แปลกประหลาดอย่างต่อเนื่อง

“เผ่าพันธุ์เทพเจ้าเมือง... ข้าสมัครใจที่จะละทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับตัวเองและเสียสละร่างกายของข้าให้กับกลุ่มพระเจ้า! ข้ายังขอให้ท่านนำข้าไปสู่ก้นบึ้งของกลุ่มพระเจ้า! ข้าอาสาที่จะรับใช้กลุ่มพระเจ้าเมืองไปตลอดชีวิต ชั่วชีวิตของข้า!”

คนขายของกระซิบขณะที่ผิวสีข้าวสาลีบนร่างกายของเขายังคงจางหายไป และถูกแทนที่ด้วยผิวสีขาวเงินที่เหมือนกับโลหะ!

พลังแห่งกฎพุ่งสูงขึ้นรอบๆ พ่อค้าหาบเร่รายนี้ พ่อค้าหาบเร่รายนี้ซึ่งมีระดับฝึกฝนบ่มเพาะไม่ถึงแม้แต่ระดับความมืดก็แสดงพลังแห่งกฎที่น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่งในเวลานี้!

"ไม่จริงน่า!"

เมื่อมองดูพลังแห่งกฎที่พุ่งเข้าหาเขา ชายคนนั้น ก็ส่งเสียงร้องด้วยความประหลาดใจ

แต่ครู่ต่อมา ร่างของชายคนนั้น ก็ระเบิดพลังภายใต้การชี้นำของพลังแห่งกฎ ระเบิดออกเป็นก้อนหมอกเลือด

“นี่คือรสชาติของผู้แข็งแกร่งงั้นรึ?”

พ่อค้าที่กลายร่างเป็นวงวานเทพเจ้ามองดูมือของเขาที่กลายเป็นสีขาวเงิน มันพึมพำด้วยเสียงแผ่วเบา และแววตาแห่งความบ้าคลั่งก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของมัน

"เมืองนี้ได้ทำลายความหวังเดียวของข้า จากนั้น ข้าจะปล่อยให้เมืองนี้เต็มไปด้วยความสกปรกและความโสโครกถูกทำลายล้าง และปล่อยให้สหพันธรัฐภาคกลางนี้เต็มไปด้วยการกดขี่และการแสวงหาแต่ผลประโยชน์ต้องพังพินาศ! ทุกอย่างต้องพังทลาย!"

วงวานเทพเจ้าคำราม และด้วยพลังแห่งกฎ เขายิงพวกมันออกไปทุกทิศทุกทาง และสิ่งปลูกสร้างจำนวนนับไม่ถ้วนที่อยู่รอบตัวเขาก็กลายเป็นเศษเล็กเศษน้อย

พลังที่น่าสะพรึงกลัวนี้ดูเหมือนจะสั่นสะเทือนไปทั่วโลก!

เสียงอุทานของผู้ครองเมืองขอบเขตผู้บ่มเพาะระดับอาณาจักรที่สามและเสียงคำรามของกองกำลังป้องกันเมืองนับหมื่นไม่สามารถหยุดสิ่งนี้ไม่ให้เกิดขึ้นได้

แม้ว่าระดับฝึกฝนบ่มเพาะของวงวานเทพเจ้า่นี้จะอยู่ในระดับของผู้บ่มเพาะพื้นฐานเท่านั้น แต่หลังจากการเปลี่ยนแปลง ต้องไม่ลืมว่า วงวานเทพเจ้ามีความสามารถในการป้องกันต่อความเสียหายทั้งหมดจากพลังงานทางจิตวิญญาณของสวรรค์และโลก!

มันที่ครอบครองพลังแห่งกฎเกณฑ์และต้านทานความเสียหายของศัตรู มันจะเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าสะพรึงกลัวที่ไม่มีใครสามารถหยุดได้ในเมืองนี้!