บทที่ 34 คาถาชำระจิตมีอานุภาพ

หลี่ฟานสืบเสาะอย่างลับๆ แล้วยืนยันว่าเรื่องของหลี่เฉินตาน อวิ๋นหยูเจินไม่ได้โกหก

ดังนั้นเขาจึงพบอวิ๋นหยูเจินอีกครั้งในสามวันต่อมา ตอบรับคำขอของนาง

ทั้งสองฝ่ายตกลงกันว่า ก่อนสระวิเศษชำระร่างจะเปิด หลี่ฟานจะต้องช่วยตึกเทียนเป่ารวบรวมสมบัติจำนวนหนึ่งในทุกๆ ช่วงเวลา

พอถึงเวลาที่สระวิเศษเปิด อวิ๋นหยูเจินก็จะมอบหลี่เฉินตานให้หลี่ฟาน

แน่นอนว่า เพื่อแสดงความจริงใจ อวิ๋นหยูเจินก็เอาโฉนดที่ดินของตึกถิงโหยวออกมาอีก

เมื่อทั้งสองฝ่ายได้ข้อตกลงกันแล้ว หลี่ฟานก็ไม่เกรงใจอีกต่อไป รับมันเข้ากระเป๋าไป

แล้วหลี่ฟานก็ย้ายบ้านอีกครั้ง

ตึกถิงโหยวตั้งอยู่ใจกลางเกาะหลิ่วหลี่ โดยรอบคึกคักเฟื่องฟูู

แต่กลับใช้โครงสร้างตึกที่มีเอกลักษณ์และการตกแต่งด้วยต้นไม้พุ่มหญ้า

กั้นแยกสภาพแวดล้อมอันวุ่นวายเอาไว้หมด

ถึงจะอยู่ในย่านธุรกิจ แต่ก็เหมือนอาศัยอยู่ในภูเขาลึก

นี่คือความตั้งใจของการเอาความเงียบสงบมาอยู่ท่ามกลางความครึกครื้น จึงตั้งชื่อว่าถิงโหยว

ตึกถิงโหยวมีพื้นที่ใหญ่กว่าบ้านเล็กๆ ของหลี่ฟานเดิมหลายเท่า ภายในมีเนินเทียมและบ่อน้ำ ดอกไม้ต้นไม้ต้องให้คนดูแล

หลี่ฟานปฏิเสธสาวใช้ที่ตึกเทียนเป่าส่งมาอีกครั้ง จ้างคนใช้จากบนเกาะมาสักสี่คน ให้พวกเขามาทำความสะอาดทุกสามวันก็พอ

สำหรับความระมัดระวังของหลี่ฟาน อวิ๋นหยูเจินก็ไม่มีทางเลือกมาก

โชคดีที่หลี่ฟานไม่ได้ทำเรื่องที่ทั้งสองฝ่ายตกลงกันอย่างลวกๆ

ในปีที่อาศัยอยู่ในตึกถิงโหยว หลี่ฟานก็ทำการเดินทางไปทะเลอย่างเป็นทางการของเกาะหลิ่วหลี่ได้สำเร็จสามครั้งก่อน แต่ละครั้งก็นำหีบสมบัติกลับมาสี่ห้าหีบ ไม่เพียงสั่นสะเทือนทั้งเกาะ ยังทำให้ตึกเทียนเป่าได้โควตากองเรือหนึ่งกองอีกด้วย

หลังจากนั้นทุกครั้งที่กองเรือตึกเทียนเป่าออกเดินทางไปทะเล หลี่ฟานก็จะไปด้วยเสมอ

ตลอดทั้งปี ตึกเทียนเป่าก็ทำกำไรได้มากมาย เกือบเท่ากับรายได้รวมของห้าปีก่อนหน้านี้

และเขาก็สร้างบารมีในใจคนของตึกเทียนเป่าไว้ได้มาก ใครๆ พบเขาก็ทั้งเคารพและเกรงกลัว

ในสายตาคนของตึกเทียนเป่า ท่านหลี่ผู้อาวุโสผู้นี้ไม่เพียงมีฝีมือล้นฟ้า

ทุกครั้งที่ออกเดินทางก็พาทุกคนไปหาสมบัติได้ ยังเป็นคนละเอียดรอบคอบ เด็ดขาดทั้งในการฆ่าและตัดสินใจ

ครั้งหนึ่งตอนกองเรือตึกเทียนเป่าออกเดินทางไปทะเล เพราะอิจฉาสมบัติล้ำค่าที่กู้ขึ้นมา ลูกเรือสองสามคนเกิดความคิดชั่ว อยากรวมตัวกันฆ่าคนแย่งสมบัติ

คาดไม่ถึงว่าท่านหลี่ผู้อาวุโสจับพิรุธได้แต่แรก ไม่รอให้พวกมันลงมือก็จัดการพวกมันให้หมดไปก่อน ตัดหัวทิ้งหมด

ศพโยนลงทะเล หัวเอาไปเสียบเรียงกันเพื่อข่มขวัญผู้อื่น

ผู้คนส่วนใหญ่พูดกันลับหลังว่า จริงๆ แล้วลูกเรือสองสามคนนั้นอาจแค่พูดเพ้อเจ้อตอนเมา ไม่แน่ว่าจะมีความกล้ากระทำเรื่องฆ่าคนปล้นสมบัติจริงๆ

แต่ถึงจะมีความเป็นไปได้เพียงเล็กน้อย ท่านหลี่ผู้อาวุโสก็ไม่ปล่อยไว้เลย ฆ่าพวกมันไปหมดเลย

ทั้งเจ้าหน้าที่ทางการของเกาะหลิ่วหลี่และผู้จัดการร้านไม่เพียงไม่ตำหนิ

กลับยังชมเชยการกระทำของท่านหลี่ผู้อาวุโสครั้งนี้ ว่าเป็นการปกป้องทรัพย์สินของเกาะหลิ่วหลี่อย่างสมเหตุสมผล

แม้แต่ชาวบ้านบนเกาะเมื่อทราบเรื่องก็ด่าพวกโจรพวกนี้ว่าตายสมควรแล้วบอกว่าท่านหลี่ผู้อาวุโสทำได้ดีมาก

นับแต่นั้นมา ในกองเรือตึกเทียนเป่าก็ไม่มีใครกล้าคิดเป็นอื่นอีกแล้ว

ทุกคนพบหลี่ฟานต่างระมัดระวังตัว กลัวถูกเขาหาข้ออ้างฆ่าทิ้ง

...

หลี่ฟานไม่สนใจว่าคนอื่นจะมองเขาอย่างไร

เพื่อควบคุมกองเรือได้โดยเร็วที่สุด วิธีการฆ่าไก่ให้ลิงดูบ้างก็ยังจำเป็นมาก

เขาไม่มีพลังงานมากพอจะมาเสียเวลากับเรื่องสามัญพวกนี้

ในปีนี้ เขายังคงฝึกฝน《คาถาชำระจิตเสวียนหวง》อย่างหนักทุกครั้งที่มีเวลาว่าง

ไม่เพียงเพราะมันสามารถขจัดหมอกพิษเซียนได้ แต่ยังเป็นเพราะหลี่ฟานค้นพบเรื่องที่ทำให้เขาดีใจเหลือเกินอีกด้วย

ความคืบหน้าการเติมพลังของ【หวนเจิน】เร็วขึ้นแล้ว!

ก่อนหน้านี้ ความคืบหน้าการเติมพลังของ【หวนเจิน】จะค่อยๆ เพิ่มขึ้นตามธรรมชาติของกาลเวลาที่ผ่านไปเท่านั้น

ทุกยี่สิบปีจะถึงร้อยเปอร์เซ็นต์ ค่อยๆ เพิ่มไปจนถึงสองร้อยเปอร์เซ็นต์อันเป็นขีดจำกัดแล้วก็จะไม่เพิ่มอีก

ในเก้าชาติก่อนหน้าที่เวียนว่ายตายเกิด หลี่ฟานได้ลองวิธีต่างๆ นานา

อยากจะเร่งความเร็วในการเติมพลัง แต่ก็ไม่สำเร็จ

หลี่ฟานออกจากต้าเสวียน มาถึงยุทธภพเซียนได้มากกว่าปีแล้ว

ตามความเคยชินเดิม ความคืบหน้าการเติมพลังควรอยู่ระหว่างหกถึงเจ็ดเปอร์เซ็นต์

แต่หลี่ฟานกลับพบอย่างประหลาดใจว่า ความคืบหน้าการเติมพลังกลับถึงสิบห้าเปอร์เซ็นต์แล้ว

ความเร็วในการเติมพลังเกือบจะเร็วขึ้นเป็นสองเท่า!

นอกจากคาถาชำระจิตแล้ว หลี่ฟานก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกับสิ่งอื่นใดที่อาจช่วยเรื่องนี้ได้

คำอธิบายเดียวก็คือ ในการฝึกฝน《คาถาชำระจิตเสวียนหวง》ช่างสามารถเร่งความคืบหน้าการเติมพลังของ【หวนเจิน】ได้จริงๆ

ถึงตอนนี้จะยังไม่รู้หลักการว่าเป็นอย่างไร แต่ก็ไม่ได้ขัดขวางหลี่ฟานไม่ให้ฝึกฝนอย่างขันแข็งยิ่งขึ้น

และด้วยมีหน้าต่างแสดงผล【หวนเจิน】 ทุกความก้าวหน้าเล็กๆ น้อยๆ ก็มองเห็นได้ชัดเจน

นี่ก็ทำให้หลี่ฟานไม่สูญเสียพลังใจไปเพราะการฝึกฝนที่จำเจน่าเบื่อเป็นเวลานาน

นอกจากความคืบหน้าการเติมพลังแล้ว ขีดจำกัดอายุของหลี่ฟานก็เพิ่มขึ้นไม่น้อย

ชื่อ: หลี่ฟาน

ขั้น: ไร้เซียน

อายุทางกายภาพ: 42/95↑

อายุทางจิตใจ: 505/1210↑

ความคืบหน้าการเติมพลังหวนเจิน: 115%

ความคืบหน้าการเติมพลังจุดยึด: 51%

จำนวนจุดยึดปัจจุบัน: 1

ไอเท็มที่ผูกไว้: 《ตราทองล้อมหยกพันกลไก》, เรือไท่เหยียน, ศิลาจารึกหยุดยั้ง (เสียหาย)

...

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วท่ามกลางการฝึกฝนอย่างเหนือสติของหลี่ฟาน

ในไม่ช้า ก็เหลือเวลาอีกเพียงปีเดียวก่อนที่สระวิเศษชำระร่างจะเปิด

บนเกาะหลิ่วหลี่ก็ประกาศรายการวัสดุที่ต้องการในครั้งนี้

ในตอนนี้หลี่ฟานกำลังคุยกับคนของตึกเทียนเป่า ศึกษารายการนี้อยู่

"พูดง่ายๆ สำหรับสิ่งของอื่นในรายการนี้ มีเพียงทรายร่วงทะเลดาวนี่ล่ะที่เป็นของอะไรไม่รู้?" หลี่ฟานดูทีหนึ่งแล้วขมวดคิ้วถาม

ทำงานอยู่ที่ตึกเทียนเป่ามาหนึ่งปี หลี่ฟานก็ไม่ได้ไม่มีอะไรได้เลย

อย่างน้อยก็มีความเข้าใจคร่าวๆ เกี่ยวกับแร่ธาตุทั่วไป วัสดุหายากที่หมุนเวียนอยู่ในทะเลชงอวิ่นพวกนี้

ไม่เพียงซุนจางที่ทำหน้างุนงงไปหมด แม้แต่ผู้จัดการร้านตึกเทียนเป่าอวิ๋นหยูเจินก็ยังนิ่งเงียบไป

"วัสดุที่ต้องใช้ในครั้งนี้ล้วนแต่เป็นของธรรมดามากๆ มีเพียงทรายร่วงทะเลดาวนี้ที่ไม่เคยได้ยิน ดูเหมือนจุดสำคัญของการแย่งชิงโควตาในครั้งนี้

จะอยู่ที่ทรายร่วงทะเลดาวนี่เอง" ซุนจางกล่าว

"ข้าทำการค้ามาสิบกว่าปี ก็ไม่เคยได้ยินเรื่องสิ่งนี้มาก่อน" อวิ๋นหยูเจินใช้นิ้วเคาะโต๊ะเบาๆ "ดูท่าจะต้องไปถามคนของสมาคมการค้าหว่านหัวแล้วล่ะ"

"พวกนี้ล้วนแต่เป็นผีอดตายกลับชาติมาเกิดทั้งนั้น โลภมาก

กลัวว่าจะต้องเสียเลือดเนื้อไปเยอะเลย" ซุนจางถอนหายใจ

"ข้ามุ่งมั่นที่จะได้โควตาสระวิเศษ" หลี่ฟานกล่าวเสียงเข้ม

สมาคมการค้าหว่านหัวไม่ใช่สมาคมการค้าท้องถิ่นของทะเลชงอวิ่น

แต่มาจากทวีปที่ห่างออกไปนับหลายหมื่นลี้

ว่ากันว่าเบื้องหลังสมาคมมีการหนุนหลังของเซียน จึงสามารถข้ามทะเลไร้ขอบเขตได้อย่างง่ายดาย มาทำธุรกิจในทะเลชงอวิ่นอันห่างไกลแห่งนี้

นับตั้งแต่ที่อวิ๋นหยูเจินติดต่อกับสมาคมการค้าหว่านหัวได้เมื่อสิบกว่าปีก่อน ทั้งสองฝ่ายก็มีการค้าขายกันมาตลอดในช่วงหลายปีนี้

และก็เพราะอาศัยสมาคมการค้าหว่านหัวนี่เอง ตึกเทียนเป่าจึงสามารถเปลี่ยนสมบัติจำนวนมากที่หลี่ฟานกู้มาได้ให้เป็นรายได้ได้อย่างรวดเร็ว

"เรายังมีเวลาเตรียมตัวอีกหนึ่งปี คณะพาณิชย์เคลื่อนที่ของสมาคมการค้าหว่านหัวน่าจะผ่านทะเลชงอวิ่นในอีกสามเดือน ถึงตอนนั้นข้าน่าจะติดต่อกับพวกมันได้" อวิ๋นหยูเจินกล่าว

"แต่ก็ไม่ควรหวังให้สมาคมการค้าหว่านหัวช่วยไว้ทั้งหมด ช่วงปีที่ผ่านมาเกาะหลิ่วหลี่รวบรวมผู้ประสบภัยจากเกาะอื่นๆ ไว้ไม่น้อย ผู้ประสบภัยเหล่านี้มาจากทุกหนแห่งในทะเลชงอวิ่น ใครจะรู้ อาจจะมีคนรู้จักทรายร่วงทะเลดาวนี้ก็ได้ เราสามารถไปสอบถามพวกเขาได้ กำลังต่างๆ บนเกาะก็จำเป็นต้องหาทรายร่วงทะเลดาวนี้เช่นกัน ก็ต้องจับตาดูให้ดีด้วย

พอพวกเขามีความเคลื่อนไหวอะไร เราก็จะได้ตามไปมีปฏิกิริยาได้ทันที" หลี่ฟานตัดสินใจ