Chapter 1028 เพื่อฐานที่มั่น พวกเราจะสู้ตาย
“ทวีปหลิงหยวนที่เพิ่งเข้าร่วมสงครามสังหารอาชูร่านะรึ?”
“หมายความว่าอย่างไรกัน?”
เสียงที่ยิ่งใหญ่เคร่งขรึมโบราณ เหล่ายอดฝีมือทั่วพิภพสงครามต่างก็ได้ยินอย่างชัดเจน ทำให้พวกเขากลายเป็นโง่งมไปเลย.
ทั่วทั้งพิภพต่างก็รู้ว่าไม่กี่วันก่อน ทวีปดังกล่าวเพิ่งต่อสู้กับทวีปชิงหยุน นอกจากนี้คนสองพันคนยังตายกันหมด และศพก็ถูกเก็บไปหมดแล้ว.
ตอนนี้จู่ ๆ ก็ถูกพิภพเบื้องบนลงโทษ แน่นอนถือว่าเป็นความโชคร้ายที่เรียกได้ว่าซวยซ้ำซวยซ้อนแน่นอน.
“ไป!”
“พวกเราไปดูกัน!”
เหล่ายอดฝีมือมากมายที่ครุ่นคิดเล็กน้อย ก่อนที่จะมุ่งตรงไปยังฐานที่มั่นทวีปหลิงหยวนทันที.
พิภพเบื้องบนที่ลงโทษทวีปชิงหยุนครั้งแล้วครั้งเล่า แต่พวกเขาก็ไม่กล้ามาดู เกรงว่าจะถูกไถเงิน หากเป็นพิภพอื่นล่ะก็ พวกเขาย่อมไม่หวาดกลัว.
อยากไถ่เงินเช่นนั้นก็ต้องดูความแข็งแกร่งหน่อย.
เห็นชัดเจนว่า ทวีปหลิงหยวนในใจของทุกคนนั้น ไม่อาจนำไปเทียบกับทวีปชิงหยุนได้.
“เจ้านิกาย.”
เหล่าติงขมวดคิ้ว “เจ้าหุบเขาเข่อ พวกเขาถูกลงโทษอย่างงั้นรึ?”
จุนซ่างเซียวที่ขมวดคิ้วเช่นกัน “พิภพเบื้องบน พบว่าเปิ่นจั้วและทวีปหลิงหยวน ได้ทำการแสดงแล้วอย่างงันรึ?”
หากพบเรื่องที่พวกเขาแกล้งตายในเขตแดนสังหารอาชูร่าแล้ว ไม่ใช่ว่าต้องลงโทษทวีปชิงหยุนด้วยรึ? ไฉนเลยถึงได้ลงโทษพวกเขาเพียงแห่งเดียว?
ระบบเอ่ย “โฮสน์กำลังหวังที่จะให้พิภพเบื้องบนลงโทษทวีปชิงหยุนด้วยอย่างงั้นรึ?”
“......”
จุนซ่างเซียวที่เงียบไปชั่วครู่.
จะทัณฑ์สวรรค์ หรืออสุรกายสงคราม พวกเขาก็ไม่เป็นไรเลย!
ด้วยเหตุนี้พิภพเบื้องบนจึงคิดที่จะไปลงที่ทวีปลิงหยวนแทนอย่างงั้นรึ?
“ก็อาจเป็นไปได้.”ระบบเอ่ย.
“!”
จุนซ่างเซียวที่กล่าวออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว“กล้าข่มเหงพันธะมิตรเปิ่นจั้ว ไม่สามารถทนได้แล้ว!”
“ทุกท่าน!”
เขาที่เอ่ยเสียงดังก้อง “การต่อสู้ในสนารมประลองจงลงแค่นี้.”
“เหล่าติง ถางจู่จื่อ ไป่ชิว อาวุโสกงซุนและอาวุโสเจียง.....”จุนซ่างเซียวที่ส่งเสียงผ่านวิญญาณไปยังสมาชิกระดับสูง “ตามเปิ่นจั้วไปยังทวีปหลิงหยวน!”
“รับทราบ!”
ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!
เหล่าคนระดับสูงของนิกายนิรันดร นำโดยราชาสัตว์จื่อหลินที่ออกจากฐานที่มั่นทันที.
ลู่เชียนเชียน หลี่ชิงหยาง เซียวจุ้ยจื่อ เย่ซิงเฉินและเหล่าศิษย์หลักก็ตามมาด้วยเช่นกัน.
พูดไปแทบไม่อยากเชื่อ.
เพียงไม่กี่นาที เหล่าคนระดับสูงของนิกายนิรันดร ที่เคลื่อนไหวเคลื่อนพลออกไปทันที!
เหล่ายอดฝีมือคนอื่น ๆ ตลอดจนยอดฝีมือระดับปฐพีที่ตื่นตะลึงไปตาม ๆ กัน.
พริบตาเดียวที่สิ้นเสียงประกาศของพิภพเบื้องบน จุนซ่างเซียวก็นำศิษย์ออกไป นี่พวกเขาจะไปทำอะไรกัน?
“ตำแหน่งนั่นเหมือนว่า.....ฐานที่มั่นทวีปหลิงหยวน!”
“รู้แล้ว!”
“จุนซ่างเซียวนำคนออกไป จะต้องกำลังไปเก็บเกี่ยวผลประโยชน์แน่”
“ดูเหมือนว่าพวกเขาจะมีความแค้นที่หนักหนา อีกฝ่ายถูกพิภพเบื้องบนโลกโทษ เลยคิดจะใช้โอกาสนี้กระทืบให้จมพื้นเลย!”
เหล่าคนพิภพต่าง ๆที่เข้าใจผิดไป พวกเขายังคงเข้าใจว่าทวีปชิงหยุนและทวีปหลิงหยวนนั้นมีความแค้นอย่างหนักต่อกัน ไม่เช่นนั้นคงไม่ประกาศสงครามตัดสินในเขตแดนสังหารอาชูร่าหรอก ครั้งนี้คงไปเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ จับปลาน้ำขุ่นแน่นอน!
ความเป็นจริงแล้ว นิกายนิรันดรกำลังเดินทางไปช่วยต่างหาก.
จุนซ่างเซียวแม้ว่าจะเป็นคนหน้าไม่อาย ทว่าหลีกเลี่ยงไม่ได้ว่าในเวลาวิกฤติก็สามารถถึงพาได้.
สำหรับพวกเดียวกันแล้ว!
คนที่ข่มเหงศิษย์ของเขา เขาก็จะนำคนออกไปจัดการทันที.
ส่วนทวีปหลิงหยวนจะไม่ได้มีรส่วนสัมพันธ์เป็นอาจารย์และศิษย์ ทว่าพวกเขาก็ถือเป็นพันธมิตรกัน เป็นดั่งสหาย แน่นอนว่าสาเหตทั้งหมดที่ถูกลงโทษคงมาจากการที่พวกเขาแกล้งตาย ดังนั้นการเดินทางไปช่วย ย่อมเป็นเรื่องธรรมดา.
ข้า!
จุนซ่างเซียว!
ถึงหน้าหล่อก็มีหลักการของตัวเอง!
......
“จู่ซ่าง.”
ภายในตำหนักแห่งหนึ่ง ชายชราหลังค่อมเอ่ยด้วยความสงสัย“ทวีปชิงหยุนเองก็ละเมิดกฎ ทำไมถึงได้ลงโทษทวีปหลิงหยวนเพียงแห่งเดียว?”
สตรีภายในหมอกปกคลุม เอ่ยออกมาว่า“พวกเราลงโทษพวกเขาไปหลายครั้งแล้ว แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรพวกเขาได้.”
ชายชราหลังค่อมที่เงียบไปในทันที.
หากจู่ซ่างต้องการลงโทษทวีปชิงหยุน ส่งอสุรกายสงครามระดับสวรรค์หลายสิบตัวไปตรง ๆ เพียงไม่กี่นาทีก็ทำลายฐานที่มั่นของพวกเขาราบเป็นหน้ากองแล้ว.
หากโกงเซิ่งได้ยินคำพูดดังล่าว แน่นอนคงเตรียมใช้เวทย์เปลี่ยนรูปเครื่องดูดฝุ่นเอาไว้พร้อม เตรียมดูดอย่างไม่หวั่นเกรงแน่นอน แถมยังคงจะตะโกนออกมาเสียงดัง“ก็มาดิ!”
......
“วูซซซ!”
“วูซซซ!”
ที่ด้านนอกทวีปหลิงหยวน อสุรกายสงครามได้ปรากฏขึ้น เตรียมเข้าโจมตี.
มากเท่าไหร่?
5000.
ความแข็งแกร่ง?
ระบบสวรรค์สองตน ระดับปฐพีร้อยตน ระดับลึกล้ำ 500 ตน ที่เหลือเป็นระดับเหลืองทั้งหมด.
ตอนนี้กำลังตั้งแนวรบดูน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก!
ถึงจะเป็นพิภพระดับหนึ่งเห็น ก็ทำให้ตัวสั่นอย่างไม่ต้องสงสัย.
“เจ้าหุบเขา!”
อาวุโสคนหนึ่งที่เร่งรีบวิ่งเข้ามา หน้าตาตื่น กล่าวเสียงสั่น“ด้านนอก....ด้านนอกมี.....อสุรกายสงครามห้าพัน.....”
เสียงอีกฝ่ายที่ลิ้นพันกัน แต่กระนั้นเข่อจินหนานก็ฟังได้ชัด เวลานั้นแทบทรุดลงบนพื้น.
ยังไม่ต้องกล่าวถึงจำนวนเลย.
อสุรกายสงคราม ระดับสวรรค์สองตน พวกเขาก็ไม่สามารถรับมือได้แล้ว.
ยอดฝีมือระดับนี้ ทวีปหลิงหยวนก็มี ทว่าไม่ได้เข้ามาในพิภพสงคราม หากต้องการให้เข้ามาช่วย คงไม่มีเวลาพออย่างแน่นอน.
“จบแล้ว!”
เข่อจินหนานที่ทรุดลงกับพื้น “จบสิ้นแล้ว.....”
การที่พิภพเบื้องบนส่งอสุรกายสงครามมา เห็นชัดเจนว่าได้ลงโทษทวีปหลิงหยวนอย่างหนัก ด้วยจำนวนดังกล่าวเกรงว่าฐานที่มั่นของพวกเขาจะต้องพังทลายลงอย่างไม่ต้องสงสัย.
ในเวลานี้.
เข่อจินหนานที่ต้องการร้องไห้แต่ไม่มีน้ำตา เสียใจอย่างที่สุด.
หากเขาไม่โลภในศิลาดาราหกแฉก ไม่รับคำจุนซ่างเซียวแกล้งตาย คงไม่ต้องถูกลงโทษแบบนี้!
ผิดแล้ว!
เขาได้ทำผิดไปแล้ว!
เข่อจินหนานที่ได้แต่ร้องโอดครวญในใจ.
อสุรกายสงครามที่พิภพเบื้องบนส่งมาในครั้งนี้ เห็นชัด ๆว่าต้องการทำลายล้างพวกเขา!
เกรงว่าฐานที่มั่นทวีปหลิงหยวนคงจะต้องหายไปจากพิภพสงครามเป็นแน่.
ฐานที่มั่นทวีปหลิงหยวนนั้นใช้เวลาเนิ่นนานหลายปีในการสร้างขึ้นมา ตอนนี้กับจะต้องพังทลายในมือของเข่อจินหนาน แน่นอนว่าเขาคงไม่มีหน้ากลับไปเจอหน้าแผ่นดินเกิดแน่.
“เจ้าหุบเขา!”
อาวุโสคนหนึ่งที่เอ่ยกล่าวออกมาอย่างจริงจัง.“ตอนนี้พวกเราควรทำอย่างไรดี?”
เข่อจินหนานที่ลุกขึ้น แววตาที่กลายเป็นมั่นคง “เพื่อฐานที่มั่น พวกเราจะสู้ตาย!”
เขาที่นำศิษย์ออกจากฐานที่มั่นทวีปชิงหยุนทันที แม้นว่าจะหนีกลับแผ่นดินได้ แต่ในเมื่อเขาคือเจ้าฐานที่มั่น ก็พร้อมที่จะสู้ตายเพื่อปกป้องที่นี่เอาไว้!
“สู้!”
“สู้!”
เสียงคำรามปลุกใจที่ดังก้องไปทั่วท้องฟ้า.
ศิษย์ของหุบเขาไป่เย่ และกลุ่มอิทธิพลอื่นคนของทวีปหลิงหยวน ที่เวลานี้กระตุ้นตัวเองจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ให้ลุกโชน.
“ฟิ้ว!”
“ฟิ้ว!”
ทุกคนที่บินออกมาจากฐานที่มั่นกันอย่างกล้าหาญ.
“ออกมาแล้ว!”
“คนของทวีปหลิงหยวนช่างหาญกล้าจริง ๆ คาดไม่ถึงเลยว่าจะเริ่มบุกปะทะอสุรกายสงครามเองเลย!”
“เดี๋ยวก่อนนะ!”
“เจ้านั่นไม่ใช่ตายอยู่ในเขตแดนสังหารอาชูร่าไปแล้วรึ? นี่เขามีชีวิตได้อย่างไร!”
เหล่ายอดฝีมือพิภพอื่น ๆ ที่มาชมการต่อสู้ พวกเขาที่จำได้ว่าคนของทวีปหลิงหยวนได้ตายไปก่อนแล้ว ตอนนี้กับมีชีวิตอีก ทำให้ดวงตาแทบหลุดจากเบ้า.
ที่เหลื่อเชื่อที่สุด คงจะเป็นเจ้าหุบเขาเข่อจินหนานทั้งที่ถูกจุนซ่างเซียวใช้กระบี่เสียบทะลวงอก ตายไปแล้วชัด ๆ นี่เขายังคงรอดปลอดภัยได้อย่างไร.
“บัดซบ!”
“สถานการณ์ตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้นกัน!”
“....คนทวีปหลิงหยวนแกล้งตาย พิภพเบื้องบนพบเข้า เลยลงโทษอย่างงั้นรึ?”
“น่าจะเป็นแบบนั้น!”
เหล่ายอดฝีมือมากมายที่ราวกับจะคาดเดาเรื่องราวที่เกิดขึ้นได้.
อย่างไรก็ตามนั่นก็ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาสนใจที่สุด สิ่งที่น่าตื่นเต้น คือคนของทวีปหลิงหยวนกำลังปะทะกับอสุรกายสงครามหลายพันต่างหาก นี่สิที่ทำให้พวกเขาสนใจ.
“ฟู่ ฟู่-”
กลิ่นอายที่น่าเกรงขามที่กวาดออกไปรอบ ๆ กลิ่นอายที่น่าหวาดผวาทำให้บรรยากาศดูสลดหดหู่ขึ้นมาทันที.
