บทที่ 547 พลังแห่งศรัทธาของเผ่ามังกรทะเลจีนใต้

หลังจากที่ อ่าวชิงโหรว ไปที่ห้องของ กู่หนิงเอ๋อ หญิงสาวทั้งหลายต่างก็เริ่มพูดออกมาคุยกันอย่างเงียบ ๆ

สำหรับเนื้อหาการสนทนาของพวกเธอ ซูเฉินไม่ได้สนใจ ขณะนี้เขากำลังพูดออกมาคุยกับ อ่าวจี้ยี่ และคนอื่น ๆ

“อย่างไรก็ตาม หากท่านไม่สามารถครอบครองพลังแห่งโชคชะตาได้ การโจมตีพลังงานทางจิตวิญญาณจากสวรรค์และโลกของท่านจะได้รับการยกเว้นจากเหล่าทวยเทพ เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว ความพยายามของท่านจะยังคงมีประโยชน์หรือไม่?”

ซูเฉินถาม

ที่ซูเฉินถามสิ่งนี้ไม่ใช่เพราะซูเฉินไม่ต้องการให้พวกเขาฝึกฝนบ่มเพาะอย่างหนักต่อไป แต่เพราะเขาสงสัยว่าทำไมพวกเขาถึงมั่นใจขนาดนั้น

ท้ายที่สุดแล้ว อ่าวจี้ยี่ และคนอื่น ๆ เคยประสบกับสงครามเป็นการส่วนตัวเมื่อหมื่นปีก่อน ดังนั้น พวกเขาจึงต้องรู้ลักษณะของเทพเจ้า

อย่างไรก็ตาม ในระหว่างการฝึก พวกเขาไม่ได้กังวลเลยว่าการโจมตีของพวกเขาจะไม่สามารถทะลุการป้องกันของเหล่าทวยเทพได้ แต่พวกเขากลับเตรียมพร้อมที่จะรับมือกับเหล่าทวยเทพอย่างมั่นใจ

สิ่งนี้ทำให้ซูเฉินรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ อ่าวจี้ยี่ ตอบด้วยรอยยิ้ม: "ซูเฉิน เจ้ายังไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ พลังงานที่สามารถทะลุการป้องกันผิวหนังสีขาวเงินของเหล่าทวยเทพและสร้างความเสียหายให้กับเทพเจ้าไม่ได้มีเพียงพลังของ พลังแห่งโชคชะตา!”

เมื่อได้ยินคำพูดออกมาของ อ่าวจี้ยี่ ซูเฉินก็นิ่งอึ้งและถามว่า: "ท่านหมายถึง... พลังแห่งศรัทธางั้นรึ!"

อ่าวจี้ยี่ ยิ้มและพยักหน้าและกล่าวออกมา: "ใช่แล้ว เผ่ามังกรทะเลจีนใต้ของเราปกป้องเผ่าพันธุ์มนุษย์บนแผ่นดินใหญ่เมื่อหมื่นปีก่อน และได้รับพลังแห่งศรัทธามากมายจากเผ่าพันธุ์มนุษย์ แม้ว่ามังกรทะเลจีนใต้ของเราหลังจากขับไล่เทพเจ้าในการต่อสู้ครั้งนั้น แล้วถอนตัวออกจากแผ่นดินใหญ่เพื่อสะสมกำลังในวังมังกรหนานไฮ่อยู่ก็ตาม แต่ชื่อของเผ่ามังกรทะเลจีนใต้ของเรายังคงอยู่ในหัวใจของเผ่าพันธุ์มนุษย์มายาวนาน เวลาที่ผ่านมานี้ทำให้สมาชิกทุกคนของเผ่ามังกรทะเลจีนใต้ได้รับพรด้วยพลังแห่งความศรัทธา!”

ซูเฉินพยักหน้าเล็กน้อย แต่แล้วถามว่า: "ถ้าเป็นเช่นนั้น แล้วชิงโหรวล่ะ? ทำไมข้าไม่รู้สึกถึงความผันผวนของพลังแห่งศรัทธาในชิงโหรวเลย!"

ต้องรู้กันก่อนว่าซูเฉินเคยต่อสู้กับสมเด็จพระสันตะปาปาแห่งอาณาจักรแห่งพระเจ้าที่ใช้พลังแห่งศรัทธาเพื่อบรรลุอาณาจักรบ่มเพาะระดับสูง นี่ทำให้ซูเฉินรู้ดีว่าพลังแห่งศรัทธาเป็นพลังงานประเภทใด

หาก อ่าวจี้ยี่ และคนอื่น ๆ ยับยั้งความผันผวนในพลังแห่งศรัทธาของพวกเขาจน ซูเฉินไม่สามารถตรวจสอบได้ ดังนั้น อ่าวชิงโหรว ที่ปล่อยทุกสิ่งใส่เขาไปอย่างสุดใจเมื่อคืนนี้ และมันเป็นไปไม่ได้สำหรับเขาที่จะไม่สามารถตรวจสอบ อ่าวชิงโหรว ได้ ว่าเธอมีพลังแห่งศรัทธาในร่างกายหรือไม่!

ในเวลานี้ อ่าวหยิงหลงที่อยู่ด้านข้างเข้ามาแทรกแซงและอธิบายว่า: "นั่นเป็นเพราะชิงโหรวเสียชีวิตครั้งหนึ่งเมื่อเธอยังเป็นไข่มังกร ถ้าราชินีแม่ไม่แลกชีวิตของเธอกับการเกิดใหม่ของไข่มังกร ข้าเกรงว่าชิงโหรวจะ ไม่สามารถเกิดมาในโลกนี้ได้ ด้วยเหตุนี้ ร่างกายของอ่าวชิงโหรวจึงหลีกเลี่ยงการสัมผัสของพลังแห่งศรัทธาโดยปริยาย ซึ่งหมายความว่าไม่มีพลังแห่งศรัทธาจากเผ่าพันธุ์มนุษย์ในร่างกายของเธอ!”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ในที่สุดซูเฉินก็พยักหน้าด้วยความเข้าใจ

แม้ว่า อ่าวชิงโหรว จะไม่มีพลังแห่งความศรัทธาของกลุ่มมังกรหนานไฮ่ แต่พลังแห่งโชคชะตาชะตาที่เขามอบให้ก็ไม่อ่อนแอไปกว่าพลังแห่งความศรัทธาของเผ่ามังกร หนานไฮ่เช่นกัน

ท้ายที่สุดแล้ว พลังแห่งความศรัทธาของเผ่ามังกรทะเลจีนใต้นั้น มาจากความเชื่อเพียงบางส่วนของมนุษย์บนแผ่นดินใหญ่ส่วนใหญ่ในเผ่ามังกรทะเลจีนใต้เท่านั้น

แต่พลังแห่งโชคชะตาชะตาของอาณาจักรเทพยุทธ์นั้น เกิดขึ้นจากดินแดนอันกว้างใหญ่ของอาณาจักรเทพยุทธ์ทั้งหมด ผู้คนหลายพันล้านคน ซึ่งเป็นยุคสมัยที่รุ่งเรืองที่สุดในตอนนี้

แม้ว่า อ่าวชิงโหรว จะได้รับพลังแห่งโชคชะตาจาก ซูเฉินเท่านั้น แต่ความแข็งแกร่งของพลังแห่งโชคชะตาที่มีอยู่ในร่างเธอนั้น ก็แข็งแกร่งกว่าพลังแห่งความศรัทธาที่ครอบครองโดยเผ่ามังกรแห่งทะเลจีนใต้หลายสิบเท่า!

“ข้าเข้าใจแล้ว อย่างไรก็ตาม มีมังกรทะเลจีนใต้กี่ตนนในวังมังกรหนานไฮ่หรือ? ตั้งแต่ครั้งที่ข้ามาที่วังมังกรหนานไฮ่จนถึงตอนนี้ ดูเหมือนว่าข้าจะไม่เคยเห็นทะเลจีนใต้แห่งอื่นเลย นอกจากพวกท่าน!”

ซูเฉินถามอย่างสงสัย

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ การแสดงออกของ อ่าวจี้ยี่ และคนอื่น ๆ ก็มืดมน

เมื่อเห็นฉากนี้ ซูเฉินก็ตระหนักว่าเขาดูเหมือนจะพูดออกมาผิดไป

โชคดีที่ อ่าวจี้ยี่ และคนอื่น ๆ ไม่ได้ตั้งใจที่จะตำหนิเขา ท้ายที่สุด ซูเฉินไม่ได้ตั้งใจ ซูเฉินไม่รู้จริงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นในปีนั้น

ข้าได้ยิน อ่าวจี้ยี่ พูดออกมาด้วยน้ำเสียงต่ำ: "ยกเว้นพ่อของข้าและ ชิงโหรว มีพวกเราเพียงแปดพี่น้องที่เหลืออยู่ในเผ่ามังกรของ วังมังกรหนานไฮ่ สำหรับเผ่ามังกรหนานไฮ่ ในรุ่นพ่อของข้า เช่นเดียวกับ บรรพบุรุษที่มีอำนาจมากกว่าก็ตายกันหมดในการต่อสู้ครั้งนั้น ”

ซูเฉินเงียบไป

หลังจากที่เขามาถึง วังมังกรทะเลหนานไฮ่ สิ่งที่เขาเห็นคือฉากของสัตว์ทะเลจำนวนนับไม่ถ้วนที่บูชาและความงดงามของ วังมังกรทะเลหนานไฮ่ เขาไม่เคยคิดเลยว่ากลุ่มมังกรทะเลจีนใต้ในปัจจุบันจะตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ .

ไม่น่าแปลกใจเลยที่กลุ่มมังกรทะเลจีนใต้ออกจากแผ่นดินใหญ่หลังสงครามครั้งนั้น แยกตัวจากแผ่นดินใหญ่มาที่พระราชวังมังกรหนานไฮ่เช่นนี้

เขามองไปที่ อ่าวจี้ยี่ และคนอื่น ๆ ที่อยู่ตรงหน้าเขา

การใช้ชีวิตในวังมังกรแห่งนี้ในทะเลจีนใต้นับหมื่นปีคงเหงามาก...

ซูเฉินคิดเช่นนั้น

หลังจากพูดออกมาคุยกันสั้นๆ ทุกคนก็ไปที่ห้องโถงใหญ่เพื่อรับประทานอาหารกลางวัน

หลังจากรับประทานอาหารกลางวันแล้ว ผู้คน 50,000 คนของอาณาจักรเทพยุทธ์ที่เดินทางมายังวังมังกรหนานไฮ่เพื่อเข้าร่วมในงานแต่งงานก็เริ่มออกจากวังมังกรหนานไฮ่อย่างเป็นระเบียบภายใต้การจัดเตรียมของวังมังกรหนานไฮ่ผ่าน ฟองสบู่ที่สร้างขึ้นโดยปลาฟอง สัตว์ประหลาดในมหาสมุทรมุ่งหน้าสู่ชายฝั่งทางใต้ของภาคใต้ของแผ่นดินใหญ่

หลังจากที่ผู้คนส่วนใหญ่ในอาณาจักรเทพยุทธ์จากไป ซูเฉินและพรรคพวกของเขาก็กล่าวคำอำลากับอ่าวฉินและคนอื่น ๆ และกลับไปยังเมืองหลวง

หลังจากกลับมายังเมืองหลวง ซูเฉินก็มาถึงสำนักงานใหญ่ของกระทรวงการต่างประเทศของอาณาจักรเทพยุทธ์ซึ่งซูจินซีประจำอยู่

“จินซี ต่อไปข้าวางแผนที่จะยึดครองนิกายหลายร้อยนิกายทุกขนาดในที่ราบภาคกลางของแผ่นดินใหญ่ และงานทางการทูตถัดไปเพื่อเชื่อมโยงพวกเขา ปล่อยให้กระทรวงการต่างประเทศของเจ้าจัดการ!”

ซูเฉินพูดออกมากับซูจินซี

ซูจินซีพยักหน้าเล็กน้อยแล้วถามว่า: "เสด็จพี่เฉินเพคะ เจ้ามีรายชื่อนิกายเหล่านั้นหรือไม่เพคะ? ข้าต้องการแค่ชื่อของนิกายเหล่านี้และที่อยู่ทางเข้านิกายของพวกเขาเท่านั้น !"

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ซูเฉินพยักหน้าเล็กน้อย เขียนชื่อของนิกายทั้งหมดในที่ราบภาคกลางของแผ่นดินใหญ่และตำแหน่งของทางเข้านิกายพวกเขาลงบนกระดาษแผ่นหนึ่ง และยื่นกระดาษให้ซูจินซี

เร็วที่สุดเท่าที่ซูเฉินมีความคิดนี้ เขาได้รับรายชื่อนิกายเหล่านี้จากอันชิงหยางแล้ว ดังนั้น เขาจึงเตรียมพร้อม

หลังจากได้รับรายชื่อแล้ว ซูจินซีก็ใช้เวลาในการเตรียมการ

เธอรู้ดีว่าด้วยระดับพลังยุทธ์ในปัจจุบันของซูเฉินที่จุดสูงสุดของก้าวที่หกสู่ความเป็นอมตะ อาจใช้เวลาเพียงหนึ่งหรือสองวันสำหรับเขาในการพิชิตนิกายทั้งหมดในภูมิภาคที่ราบตอนกลางของแผ่นดินใหญ่

หากซูเฉินรีบร้อน เขาก็สามารถทำสิ่งเหล่านี้ให้เสร็จสิ้นได้ภายในเวลาไม่ถึงครึ่งวัน!

ดังนั้น กระทรวงการต่างประเทศของอาณาจักรเทพยุทธ์ที่นำโดยซูจินซีจะต้องเตรียมพร้อมอย่างเต็มที่อย่างรวดเร็วเพื่อหลีกเลี่ยงการรีบร้อนหลังจากภารกิจเสร็จสิ้นอย่างเป็นทางการ

หลังจากที่ซูจินซีสั่งให้กระทรวงการต่างประเทศของอาณาจักรเทพยุทธ์ดำเนินการ ซูเฉินก็อยู่ที่นี่ได้ไม่นาน

เขากลับไปที่วังและพบอ่าวชิงโหรวที่กำลังจัดข้าวของของเธอ

หลังจากแต่งงานกับซูเฉินแล้ว อ่าวชิงโหรวจะย้ายไปที่หอตำราจักรพรรดิ ดังนั้น เธอจึงต้องเก็บข้าวของที่เธอใส่ไว้ในที่พักเดิมของเธอมายังที่นี่