บทที่ 422 วิญญาณเด็ก
บทที่ 422 วิญญาณเด็ก “แน่นอน” ซูโม่ตอบ หยิบขนมชิ้นหนึ่งขึ้นมาชิม การดูแลที่อบอุ่น นุ่มนวล และหวานนั้นสมบูรณ์แบบ “เป็นยังไงบ้าง?” ถิงถิงรอคำตอบของเขาด้วยความคาดหวังอย่างกระตือรือร้น “อืม อร่อย” เขาตอบพร้อมหยิบอีกชิ้นขึ้นมา ถิงถิงยิ้มสดใส “แล้วพรุ่งนี้เช้าฉันจะทำเพิ่มอีกหน่อย” คำกล่าวที่ว่าการห่างกันส...
