Chapter 1005 ต้องการบังคับข้าฆ่าตัวตายเลยรึ?
“เจ้านิกายจุน พวกเราถือว่าเป็นสหายเก่ากัน ยังไม่คุยกันก็จะไปแล้วรึ?”
ในอดีตที่ภูเขาหยิงฮุย นายน้อยหยวนเคยกล่าวกับเขาต่อหน้าคนนิกายใหญ่ฝ่ายธรรมมะ เพื่อให้จุนซ่างเซียวถูกสงสัย ว่าได้สมคบกับนิกายราชันย์มาร.
วางแผนใส่ข้ารึ?
ดี!
วันพระไม่ได้มีหนเดียว!
วันนี้เขาได้ใช้ทักษะจิตสังหารพิฆาต เหล่ายอดฝีมือนิกายราชันย์มารที่ถูกจ้องมอง มีเพียงเขาที่รอดพ้น ไม่ได้รับบาดเจ็บ ก่อนที่เขาจะเอ่ย “นายน้อยหยวน ยินดีที่ได้ร่วมมือ.”
คำพูดไม่กี่คำ แต่ความหมายกับยิ่งใหญ่!
ท่าทางของนายน้อยหยวนถึงกับเหรอหรา ก่อนที่จะจ้องมองไปยังเจ้านิกายราชันย์มาร ที่ฝ่ายตรงข้ามจ้องเขาเขม็งราวกับจะกินเลือดเนื้อ.
จบกัน!
เข้าใจผิดอย่างแน่นอน!
“เจ้านิกาย ข้า......”
นายน้อยหยวนที่กำลังจะอธิบาย ทว่าอาวุโสปราชญ์ยุทธ์ที่ทนไม่ไหวเจ็บแสบรูก้น คำรามออกมาด้วยความโกรธ “หยวนเฟิงเจ้าทำได้ดี คาดไม่ถึงจะสมคบคิดกับนิกายนิรันดร!”
เหล่าอาวุโสหลายคนที่เจ็บแค้นอยู่แล้ว กัดฟัน ส่ายก้นไปมา “ไม่สงสัยเลยว่าพวกเขาหาที่ตั้งนิกายเจอได้อย่างไรซ้ำแล้วซ้ำเล่า แท้จริงแล้วเป็นเจ้านี่เองที่ทรยศ!”
“......”
หยวนเฟิงที่รู้สึกสิ้นหวังเป็นอย่างมาก!
เจ้าพวกแก่ เจ้าเล่ห์ รอคอยที่จะหาเรื่องเขาอยู่แล้ว ตอนนี้เมื่อจุนซ่างเซียวเปิดปากนำทาง แน่นอนว่าพวกเขาย่อมร่วมผสมโรงไปในทันที.
ไม่ว่าเหล่าอาวุโสจะเข้าใจผิดอย่างไร ก็ไม่มีความหมาย ขอเพียงเจ้านิกายเชื่อเขาก็พอ!
“หยวนเฟิง.”
เจ้านิกายราชันย์มารแววตากลายเป็นเย็นชาเอ่ยออกมาว่า“เจ้าทำให้เปิ่นจั้วผิดหวัง.”
นายน้อยหยวนที่ได้ยินคำพูดดังกล่าว ร่างกายที่สั่นสะท้านราวกับถูกผลักลงนรก จากนั้นเขาที่เจ็บปวดต้องกระอักโลหิตออกมา.
“ปู้ด ------”
เผ้าผมของนายน้อยหยวนที่กระเซอะกระเซิง มุมปากกระตุกด้วยความเศร้า.
“นาย....นายน้อย!”
ชายชราชุดดำที่กุมก้น ใบหน้าบิดเบี้ยวตะโกนออกมาเสียงดัง.
นายน้อยหยวนที่จ้องมองไปยังห้องโถงนิกายราชันย์มาร น้ำตาที่ไหลอาบแก้ม คำรามออกมาด้วยความเศร้า “ข้าหยวนเฟิงทำเพื่อนิกายราชันย์มาร! เพื่อเจตจำนงราชันย์มาร! แทบไม่กินไม่นอย! ทำงานทั้งวันทั้งคืน! ท้ายที่สุดก็ได้ผลตอบแทบเช่นนี้!”
“น่าหัวเราะ!”
“น่าหัวเราะจริง ๆ!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า! ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!”
นายน้อยหยวนที่เงยหน้าขึ้นหัวเราะ น้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุด.
จากฤดูใบไม้ผลิ ฤดูร้อน และหนาว กลางวันกลางคืน เขาก็ทำเพื่อนิกาย ทำงานสุดจิตสุดใจ เพียงคำพูดไม่กี่คำ เจ้านิกายกับสงสัยในตัวเขา.
โคตรเศร้า น่าอนาถยิ่งนัก!
“เจ้านิกาย.”
เหล่าติงที่ส่งเสียงผ่านวิญญาณ “เขาเสียสติไปแล้วรึ?”
จุนซ่างเซียวที่ได้แต่ส่ายหน้าไปมา “หากเปิ่นจั้วมีเพื่อนร่วมทีมสมองหมูมากมายเพียงนี้ เกรงว่าคงเสียสติเช่นกัน.”
“หยวนเฟิง อย่ามาแสดง!”
“นิกายนิรันดรพบฐานที่มั่นของพวกเราครั้งแล้วครั้งเล่า จะต้องเป็นเจ้าแน่นอนที่เผยข้อมูล!”
“เจ้าคนทยศ!”
“ทรยศ! ทรยศ! ทรยศ......”
เสียงดังกล่าวที่ดังก้องในจิตสำนึก วนมาวนไป มันกระแทกกระทั้นอวัยวะภายในกระจายไปทั่วชีพจร จนทำให้เขาต้องกระอักเลือดออกมาอีก.
“พรึด โครม!”
นายน้อยหยวนที่ใบหน้าซีดขาวทรุดลงไปนั่งกับพื้น.
โชคดีเขาเป็นผู้ฝึกยุทธ์ที่แข็งแกร่งไม่เลว แม้นว่าจะเสียโลหิตมากก็ไม่ได้ร้ายแรง หากเป็นคนทั่วไป เกรงว่าคงตายไปแล้ว.
“กึก.”
จุนซ่างเซียวที่ก้าวมาจากด้านหลัง พร้อมกับเข้าไปพยุงเขาอย่างระมัดระวัง“เหล่าหยวน หลายปีมานี้ลำบากเจ้าแล้ว.”
เจ้านิกายราชันย์มารที่แววตากลายเป็นเย็นชาทันที.
ก่อนหน้านี้ เขาให้อีกฝ่ายไปทำหน้าที่จัดเก็บตำรา ในนิกายราชันย์มาร ถือว่าเป็นการเมตตาไว้ชีวิตอีกฝ่ายแล้ว.
“จุนซ่างเซียว....”นายน้อยหยวนเพราะว่ากระอักโลหิต ซึ่งมันยังค้างที่ลำคอ แม้ดวงตาของเขาจะเต็มไปด้วยเส้นเลือดฝอย เขาที่เอ่ยออกมาอย่างกุกกัก “ต้องการให้ข้า ฆ่าตัวตายเลยรึไง!”
“แกล้งมาแกล้งกลับตามมารยาท.”จุนซ่างเซียวที่เอ่ยเสียงเบา.
“พรึด!”
นายน้อยหยวนที่กระอักเลือดซ้ำอีกครั้ง.
ในเวลานี้ เขาเข้าใจอย่างชัดเจน ด้วยการแสดงของเจ้าคนนี้ เขาไม่สามารถกลับเข้านิกายราชันย์มารได้อีกแล้ว.
“เหล่าเจียง.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “มาประคองเหล่าหยวนไป.”
“รับทราบ.”
เจียงเซียที่ก้าวเข้ามา ประครองเหล่าหยวนที่อ่อนแอ กลับไปด้านหลัง.
“ฟิ้ว!”
ในเวลานั้น เจ้านิกายราชันย์มารที่หนีบขาอยู่ตลอด พุ่งเข้ามา ฝ่ามือที่อาบไล้ด้วยปราณมาร ก่อรูปฝ่ามือขนาดใหญ่พุ่งเข้ามาหาเขาทันที.
“ฟู่ ฟู่ ----”
พลังที่หนักหน่วงรุนแรง ห้วงมิติที่บิดเบี้ยวไปในทันที.
เจ้านิกายราชันย์มารที่ลงมืออย่างรวดเร็ว!
ทว่าหลังจากนั้น เพียงแค่โจมตีออกไป ยังไม่เข้าเป้า ก็รู้สึกที่ก้นของเขาเย็นวูบขึ้นมาอีก!
“ไม่ได้การแล้ว!”
“ฟู่ ฟู่-”
เวลาต่อมา พลังที่ปะทุขึ้นที่ด้านหลัง.
จุนซ่างเซียวที่ไม่รู้ว่าอ้อมมาอยู่ด้านหลังเมื่อไหร่ ไม้เท้าแม่น้ำและขุนเขานำทาง ส่องประกายแสงสว่างวาบ ก่อนที่จะโจมตีออกไป.
“ตูมมมมมมม!”
เพราะเป็นการโจมตีทางกายภาพ ทำให้เกิดเสียงดังสนั่น!
“อ๊ากกกก----”
เสียงที่ดังหวีด เห็นเพียงเจ้านิกายราชันย์มารลอยกระเด็นขึ้นไปบนท้องฟ้า ที่ก้นของเขานั้นมีริ้วแสงเป็นเหมือนกับควันสีขาว เหมือนไอพ่น ส่งร่างของเขาลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า.
วิชาจิตสังหารพิฆาตที่ใช้ไปก่อนหน้านี้ เป็นการโจมตีลวงตา.
ทว่าการโจมตีครั้งนี้ เป็นการโจมตีทางกายภาพที่รุนแรง ราชาสัตว์จื่อหลินที่จ้องมองอยู่ใบหน้ากลายเป็นโง่งมไปเลย.
ครั้งนี้ เขาที่เป็นพยานได้เห็นการโจมตีของเจ้านิกายที่ใช้อาวุธประหลาด ทะลวงก้นของอีกฝ่ายจนกระเด็นลอยออกไป เวลานี้มุมปากของเขาที่กระตุกไปมา.
ซีจิงเสวียนที่ยกมือกุมปาก แววตาที่เผยท่าทางไม่อยากเชื่อ.
“นี่คืออาวุธพิเศษที่จะทำให้คนที่ถูกโจมตีไม่ลืมไปตลอดกาล.”คำพูดของจุนซ่างเซียวที่ดังก้องในหูของนาง ท้ายที่สุดนางก็เข้าใจ คำว่าไม่ลืมไปตลอดกาลได้!
“พรึด โครม!”
เจ้านิกายราชันย์มารที่หมดแรงส่ง ก่อนล่วงหล่นลงบนพื้น จมลงไปในพื้นดิน ทว่าแม้นว่าจะหล่นลงพื้นแล้ว ก้นก็ยังคงยกชี้ฟ้า มีควันสีขาวลอยออกมา.
“ติ๊ง! ภารกิจสนับสนุนสำเร็จ ได้รับ 20,000 แต้มสนับสนุน.”
“ติ๊ง! คะแนนสนับสนุนนิกาย : 47650 / 70000.”
“ติ๊ง! ยินดีกับโฮสน์ที่ทำภารกิจสนับสนุนสำเร็จ ได้รับรางวัลพิเศษ สูตรยาบูรณะร่างกายระดับสูง 1 สูตรหนึ่งวันเที่ยวแม่น้ำเหลือง 1 ยันต์เปิดผนึกแบบใหม่ 1.”
“ยันต์เปิดผนึก!”จุนซ่างเซียวที่ตื่นเต้นดีใจ ตั้งแต่ดาบหนานโชวเปลี่ยนรูป เขาก็มียันต์เปิดผนึกสองใบ ใช้ไปแล้วหนึ่งเหลือหนึ่ง ได้เพิ่มมาหนึ่งตอนนี้ กลายเป็นสองเท่าเดิม ทำให้เขามีความมั่นใจเพิ่มขึ้น!
เม็ดยาบูรณะร่างกายระดับสูงก็ถือว่าไม่เลว หากกลั่นออกมาจำนวนมาก จะสามารถทำให้ศิษย์มีร่างกายที่แข็งแกร่งขึ้นไปอีก.
อย่างไรก็ตาม สูตรหนึ่งวันท่องแม่น้ำเหลืองคือ? อาวุธ? ยันต์? หรือเม็ดยา?
จุนซ่างเซียวที่ครุ่นคิด เขาที่เดินมายังด้านหน้าเจ้านิกายราชันย์มาร เอ่ยออกมว่า"บินได้ไม่เลว หากแต่เจ้าควรจะศึกษาให้มากกว่านี้สักหน่อย จะได้รู้ว่าการแสดงความยอดเยี่ยมนั้นทำอย่างไร?”
“......”
เจ้านิกายราชันย์มารที่นอนชูตูด ปวดแสบปวดร้อนเป็นอย่างมาก!
แม้นว่าแม่น้ำและขุนเขานั้นจะดูแปลกประหลาดสักหน่อย ทว่ามันคืออาวุธจากหอฟังก์ชันอาวุธเทวะ ที่มีระดับเหนือเทวะ ถึงฝ่ายตรงข้ามจะเป็นปราชญ์ยุทธ์ขั้นสมบูรณ์ ทว่าได้ถูกต่อยจนบอบช้ำจากการต่อสู้กับถางจู่จื่อก่อนแล้ว แน่นอนว่าตอนนี้เขาไม่สามารถต้านเอาไว้ได้.
บางทีในประวัติทวีปชิงหยุน คงจะเป็นเขาคนแรกที่มีพลังรองลงมาจากราชันย์ยุทธ์ต้องพ่ายแพ้อย่างอนาถเช่นนี้.
“บอกมา.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “จะเลือกตายหรือเลือกจ่ายเงิน.”
“.....จ่ายเงิน!”
“ปู๊ดดด!”
สิ้นคำพูดเจ้านิกายราชันย์มาร นายน้อยหยวนที่กระอักโลหิตซ้ำอีกครั้ง.
เขาที่เป็นคนที่น่าสงสารเป็นอย่างมาก ถูกทำร้ายจิตใจครั้งแล้วครั้งเล่า จนเลือดใกล้จะหมดตัวแล้ว.
