Chapter 1002 เจ้านิกายราชันย์มาร
ลานด้านนอกนิกายราชันย์มาร คนชุดดำสวมหน้ากากกระโดดออกไป.
พวกเขาที่เข้าแถวสองแถว มือขวาที่ขยับ พร้อมกับชักกระบี่ออกมาชูประสาน วางชิดแตะกัน พาดเป็นทางเดิน อย่างยิ่งใหญ่.
“ยินดีต้อนรับเจ้านิกาย!”
“ฟิ้ว!”
ในเวลานั้นชายชุดดำที่แผ่กลิ่นอายน่าเกรงขาม ก้าวออกมาจากด้านใน.
เขาที่ก้าวออกมาผ่านทางเดินกระบี่ที่ตั้งขบวนต้อนรับ นอกจากนี้ยังมีการชูป้าย นิกายราชันย์มารแสดงอีกด้วย.
“เย้ดเข้!”
จุนซ่างเซียวที่ดวงตาเบิกกว้าง.
สร้างทางเดิน ขบวนเสด็ดอย่างยิ่งใหญ่เชียว.
ดูเหมือนว่าเปิ่นจั้วจะต้องศึกษา ไว้เลียนแบบบ้างแล้ว!
“เจ้านิกาย!”
นายน้อยหยวนและเหล่าชายชราชุดดำที่เร่งรีบเข้ามาคารวะด้วยความเคารพ.
“อืม.”
เจ้านิกายราชันย์มารที่พยักหน้ารับ เพราะว่าสวมหน้ากากอยู่ จึงยากจะมองเห็นแววตาและอารมณ์ได้.
“เจ้านิกายจุน.”
เขาที่มายืนอยู่ด้านหน้า เผยท่าทางสูงส่งเอ่ยออกมาว่า“เจ้าเรียกร้องสมบัติครั้งแล้วครั้งเล่า คิดว่านิกายราชันย์,kiของข้าเป็นเหมืองทำเงินตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?”
จุนซ่างเซียวที่กล่าวออกมาอย่างไร้อารมณ์“ที่พูดมานี้ต้องการจะบอกว่าเปิ่นจั้วจงใจมาไถเงินของพวกเจ้างั้นรึ?”
เจ้านิกายราชันย์มารแค่นเสียง“เจ้านิกายจุน นิกายราชันย์มารของข้าทำร้ายพันธมิตรของเจ้า เปิ่นจั้วก็รู้สึกเสียใจ แต่ไม่มีเหตุผลต้องชดเชยใด ๆ.”
นายน้อยหยวนที่มุมปากกระตุก.
ตัวเขาที่ต่อรองกับจุนซ่างเซียวอย่างยากลำบาก เจ้านิกายออกมา แผนการทั้งหมดรวนไม่เป็นท่า หากยังดำเนินการต่อไป เกรงว่าสถานการณ์คงเดือดจนไม่สามารถต่อรองกันได้อีกแล้วเป็นแน่!
หัวใจของข้า.
เหนื่อย เหนื่อยล้า มันเหนื่อยล้าเหลือเกิน.
“นายน้อยหยวน.”
จุนซ่างเซียวที่จ้องมองขมวดคิ้วเล็กน้อย “เจ้านิกายของเจ้าเอ่ยว่าเสียใจสุดซึ้ง ไม่ต้องการชดเชยอย่างงั้นรึ?”
นายน้อยหยวน.“......”
“เจ้านิกายจุน.”
เจ้านิกายราชันย์มารเอ่ยออกมาเล็กน้อย “เปิ่นจั้วขอโทษแล้ว เห็นแก่หน้าของเจ้า ที่ไม่รู้ความรีบจากไปให้เร็ว นับจากนี้น้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลอง.”
“หากข้าไม่ไปล่ะ?”จุนซ่างเซียวเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
เขาเดินทางมายังหุบเขาข้ามวิญญาณ พาเจ้าวังซีมาด้วย หากกลับไปมือเปล่า หน้าหล่อ ๆ เช่นข้าจะเอาไปวางไว้ที่ใหน?
“เจ้านิกายจุน นิกายนิรันดรสำเร็จจนมาถึงทุกวันนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย ดังนั้นควรจะรู้อะไรควรไม่ควร.”เจ้านิกายราชันย์มารเอ่ย.
จุนซ่างเซียวเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา“เจ้าขู่ข้าอย่างงั้นรึ?”
“ฟู่! ฟู่!”
เจ้านิกายราชันย์มารปลดปล่อยพลังมารที่หนักหน่วงรุนแรงออกมาทันที กล่าวออกมาว่า“เปิ่นจั้วจะให้เจ้านิกายจุนรู้เองว่าอะไรคือความเป็นจริง.”
ข่มขู่.
คุกคามอย่างที่สุด!
“ติ๊ง! ภารกิจสนับสนุนเปิด.”
จุนซ่างเซียวที่เปิดคอนโซนภารกิจขึ้นมา เนื้อหาภารกิจปรากฏ สั่งสอนเจ้านิกายราชันย์มาร [ภารกิจระดับสูง].
ง่าย ๆ ตรงไปตรงมา!
“นายน้อยหยวน.”จุนซ่างเซียวที่เหลือบตามอง เอ่ยออกมาว่า“เจ้านิกายของเจ้า ดูเหมือนว่าจะขัดขืนสินะ.”
“......”
นายน้อยหยวนที่ได้แต่เงียบ.
เขาเป็นรองเจ้านิกาย ไม่มีสิทธิ์จที่จะขัดการตัดสินใจของเจ้านิกายได้.
โอ้วสวรรค์!
ทำไมข้าถึงได้มีแต่เพื่อร่วมทีมสมองหมู อ๊าก!
“.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “ในเมื่อไม่ส่งเงิน ข่มขู่เปิ่นจั้วอีก คงมีเพียง....”จุนซ่างเซียวที่จ้องมองออกไป“ต้องต่อสู้เท่านั้น!”
“ต่อสู้รึ?”
เจ้านิกายราชันย์มารแค่นเสียงดูแคลน“เจ้านิกายจุน คิดดีแล้วรึ?”
“ใช่แล้ว”
จุนซ่างเซียวที่ชี้ขึ้นไปบนท้องฟ้า “ดูนั่น ชีเปลือย”
ชีเปลือย?
“ซูมมมมม ----”
ในเวลานั้นราชาสัตว์จื่อหลินที่ลอยอยู่ ยื่นมือขวาออกไปด้านหน้า ปราณอสูรที่ระเบิดสร้างฝ่ามือที่ใหญ่ยักษ์ โจมตีลงมาจากด้านบนทันที.
“สามหาว!”
เจ้านิกายราชันย์มารแค่นเสียง ยกมือสองข้างขึ้นทันที สร้างปราณมารขึ้นมา ส่งพลังเข้ารับการโจมตีของปราณอสูรที่โจมตีมาในทันที.
“ตูมมมมมมมมม!”
พลังที่แข็งแกร่งมากมายมหาศาลสองสายปะทะกัน คลื่นพลังที่มองไม่เห็นสาดซัดกวาดม้วนออกไปทั่วทิศ ทำให้ผู้คนรอบ ๆ ข้างหูดับ พื้นดินสั่นไปมา.
บนลานด้านนอก ศิษย์นิกายราชันย์มารจำนวนมากที่กระเด็นออกไป แววตาเต็มไปด้วยความตื่นตะลึง!
นายน้อยหยวนที่กระอักโลหิตออกมา หัวใจที่เย็นยะเยือบ.
ดูเหมือนว่าความขัดแย้งกับนิกายนิรันดร มาถึงจุดที่ไม่สามารถยอมกันได้แล้ว.
เขาที่หลีกเลี่ยงไม่เป็นศัตรูกับจุนซ่างเซียว แม้แต่ยอมเฉือนเนื้อตัวเอง สุดท้ายแล้วกับมาเป็นเช่นนี้ ไม่ต้องบอกเลยว่าทุกอย่างมันช่างสูญเปล่า!
“ตูมมมมม!”
“ตูมมมมม!”
ปราณอสูรและปราณมารปะทะกัน ห้วงมิติที่แตกร้าว ก่อนที่จะเห็นราชาสัตว์จื่อหลินและเจ้านิกายราชันย์มารบินขึ้นไปบนท้องฟ้า พร้อมกับเข้าปะทะกันและกัน.
“เจ้าวังซี.”
จุนซ่างเซียวที่แผ่พลังวิญญาณสร้างม่านพลังออกมาด้านหน้าเอ่ยออกไปว่า“เป็นอะไรหรือไม่?”
“...... ไม่เป็นไร......” ซีจิงเสวียนเอ่ย.
นางเพียงระดับกษัตริย์ยุทธ์ หากไม่มีม่านพลังวิญญาณป้องกัน คงไม่สามารถต้านทานแรงกดดันของเจ้านิกายราชันย์มารที่ปล่อยออกมาได้แน่.
“ตูมมมม!”
“ตูมมมม!”
บนท้องฟ้า ทั้งสองยังคงปะทะกัน การต่อสู้ระดับนี้ กล่าวได้ว่าทำให้ห้วงมิติบิดเบี้ยวพังทลาย เหล่าคนระดับสูงและศิษย์นิกายราชันย์มารที่จ้องมองตื่นตะลึงไปตาม ๆ กัน.
“ตูมมมม!”
ราชาสัตว์จื่อหลินและเจ้านิกายราชันย์มารแลกหมัดกันอย่างไม่มีใครยอมใคร แรงกระแทกที่ระเบิดขึ้นเป็นหย่อม ๆ ก่อนที่ทั้งสองจะกระเด็นหล่นลงมาบนพื้นพร้อม ๆ กัน.
เห็นชัดเจนว่าทั้งสองที่แลกการโจมตีกันมีพลังไม่ได้ด้อยกว่ากัน!
ราชาสัตว์จื่อหลินที่ไม่ได้เสียหายอะไรนัก ที่มุมปากยังเผยท่าทางเหยียดหยันออกมาด้วยซ้ำ.
ด้วยความแข็งแกร่ง เจ้านิกายราชันย์มาร ยังเทียบไม่ได้กับอสุรกายสงครามระดับสวรรค์แม้แต่น้อย ถึงเขาจะไม่สามารถเอาชนะอีกฝ่ายได้ ทว่าก็ไม่มีทางพ่ายแพ้อย่างแน่นอน.
“ถางจู่จื่อ.”
จุนซ่างเซียวที่ส่งเสียงผ่านวิญญาณ “เจ้าผลาญพลังอีกฝ่ายให้มากที่สุด จากนั้นก็ให้เป็นหน้าที่ของเปิ่นจั้วเอง.”
“......”
ราชาสัตว์จื่อหลินที่มุมปากกระตุกอย่างแรง.
เจ้านิกายราชันย์มารที่แค่นเสียง“ไม่สงสัยเลยว่ากล้าบุกมาไถ่เงินถึงถิ่นเปิ่นจั้ว แท้จริงมีผู้ใต้บังคับบัญชาที่ทรงพลังอยู่นี่เอง.”
“เลิกพูดไร้สาระได้แล้ว!”
“ตูมมมม! ตูมมม! ตูมมมม!”
ทั้งสองที่บินขึ้นไปแลกหมัดกันบนอากาศอีกครั้ง ภายใต้การโจมตี ทำให้ห้วงมิติบริเวณกว้างพังทลายลงมา.
“โฮกกกก!”
“โฮกกกก!”
เหล่าสัตว์ร้ายในหุบเขาข้ามวิญญาณที่ร้องคำรามวิ่งหนีตายกันจ้าระหวั่น ท่ามกลางการปะทะของคนทั้งสอง.
ห้วงมิติในพิภพสงครามแข็งแกร่งมาก ยังไม่สามารถต้านพลังของราชาสัตว์จื่อหลินและอสุรกายสงครามได้เลย เวลานี้ห้วงมิติในทวีปชิงหยุนยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึง.
ดังนั้น การต่อสู้ของทั้งสองหลายสิบกระบวนท่าจึงทำให้ห้วงมิติหลายร้อยจั้ง พังทลายลง ปราณอสูรและปราณมารที่หนักหน่วงรุนแรงสาดกระเซ็นทำลายทิ้งสิ่งทุกอย่างรอบ ๆ ที่มันกวาดผ่านออกไป.
“ฝ่ามือประทับมาร!”
“ตูมมม ----”
“ตูมมม!”
ในเวลานั้นราชาสัตว์จื่อหลินที่ลอยกระเด็น กระแทกพื้นกลายเป็นหลุมลึกหลายร้อยจั้ง.
ในเวลานี้ราชาพยัคฆ์และราชากวางที่โกรธเกรี้ยวดวงตาเต็มไปด้วยเส้นเลือดฝอยปูดโปน ต้องไม่ลืมว่าที่นี่คือดินแดนของพวกมัน ไม่ว่าใครจะชนะ แต่พื้นที่รอบ ๆจะต้องพังทลายลงอย่างแน่นอน!
“น่ารังเกียจ!”
ราชาสัตว์จื่อหลินที่ลอยขึ้นมาช้า แววตาที่เต็มไปด้วยความโกรธ.
ด้วยความแข็งแกร่ง เจ้านิกายราชันย์มารนั้นด้อยกว่าอสุรกายสงครามระดับสงครามแน่นอน ทว่ากับทำให้เขาตรึงมือซะได้.
ที่เป็นเช่นนี้ เพราะว่าอีกฝ่ายมีทักษะที่มากมายหลากหลาย แตกต่างจากอสุรกายสงครามที่โจมตีอย่างเดียวไร้เล่ห์เหลี่ยม แม้นว่าจะแข็งแกร่งแต่ก็สู้อย่างตรงไปตรงมา.
“ฟิ้ว!”
ราชาสัตว์จื่อหลินที่ยกมือขึ้น.
ในเวลานั้นปรากฏนวมคู่ใจ ถุงมือนรกแห่งความบ้าคลั่งก็ปรากฏขึ้น.
เหล่าผู้คนที่จ้องมอง เห็นถุงมือสีชมพูสดและที่ปลายนวมยังมีอักขณะคลั่งรักอีก เหล่าศิษย์นิกายราชันย์มารแทบกลั้นหัวเราะไม่ไหว.
ไม่ต้องเอ่ยถึงอีกฝ่ายที่ไม่สวมเสื้อผ้า แต่คาดไม่ถึงว่าจะใช้ถุงมือที่มีสีเหมือนกับของสตรี เจ้าคนผมม่วงนี้ ช่างคาดเดาอะไรไม่ได้จริง ๆ!
เจ้านิกายราชันย์มารที่ขมวดคิ้วไปมา“น่าคลื่นไส้ชะมัด!”
“ฟิ้ว!”
ในเวลานั้น ราชาสัตว์จื่อหลินที่มาปรากฏที่ด้านหน้าของเขา พร้อมกับต่อยออกไปในทันที.
“ตูมมมมม---”
เจ้านิกายราชันย์มารถึงกับลอยกระเด็นออกไป กระแทกยอดเขาที่อยู่ไกลออกไปเสียงดังสนั่นหวั่นไหว.
“ฟิ้ว!”
ราชาสัตว์จื่อหลินที่บินออกไป หมัดสีชมพูสดที่ต่อยซ้ำออกไป ยอดเขาดังกล่าวที่ระเบิดเสียงดังกึกก้องไม่หยุด.
“ครืนนนนน!”
เกิดการระเบิดใหญ่ขึ้น ฝุ่นผงที่ลอยฟุ้ง!
ราชาสัตว์จื่อหลินที่หยุดโจมตี สายลมที่กำลังพัดโบกฝุ่นควันออกไป.
เจ้านิกายราชันย์มารที่ยกมือขึ้นป้องกัน ทั่วร่างของเขาที่มีม่านพลังคลุมอยู่ ทว่าเวลานี้ด้านหลังภูเขาพังทลายจนกลายเป็นพื้นราบไปแล้ว!
