บทที่78 เรื่องราวของริวอุนและซึนาเดะ ฟรี

‘ต้องวิ่งแล้ว!’ ริวอุนคร่ำครวญในใจ

สถานการณ์ตอนนี้หากไม่วิ่ง ก็ไม่รู้ว่าจะต้องวิ่งตอนไหนแล้ว ครั้งนี้องค์หญิงซึนาเดะจะต้องโกรธเขามากแน่ ๆ

สายฟ้าจากอาภรณ์สายฟ้าปรากฏขึ้น ทุกอย่างสว่างวาบ พอทุกคนลืมตามาอีกที ร่างของริวอุนก็หายวับไปแล้ว ไม่มีใครรู้ว่าเขาไปไหน ทุกคนต่างมองหน้ากันด้วยสายตาตกตะลึง

“ไอ้ ไอ้เด็กนั่นกล้าดียังไง!” จิไรยะกำหมัดแน่น ตัวสั่นเทา ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอิจฉาหรือว่าไม่อยากเชื่อว่าซึนาเดะพลาดขนาดนี้

ที่แน่ ๆ ซึนาเดะเหมือนกับเทพีของจิไรยะ เขาอาจเคยแตะตัวเธอแต่เขาไม่เคยทำแบบริวอุนมาก่อน แต่ตอนนี้เทพีของเขากลับโดนริวอุนตบก้นกลางหน้าฝูงชน

ความโกรธของจิไรยะปะทุขึ้นราวกับภูเขาไฟระเบิด

“อ อาจารย์จิไรยะ” มินาโตะถอยหลังไปก้าวหนึ่งพร้อมกับเม็ดเหงื่อที่ไหลลงข้างแก้ม

“ชิบะ ริวอุน!!!” เสียงน่าสะพรึงกลัวราวปีศาจร้ายที่บ้าคลั่งดังขึ้น

ทุกคนมองไปที่ซึนาเดะ เธอก้มหน้าลงกับพื้น มือของเธอกำแน่น มีความสั่นเทา บรรยากาศรอบข้างราวกับอยู่ในขั้วโลก

ในที่สุดซึนาเดะก็เงยหน้าขึ้น หมายจะซัดไอ้คนที่ทำให้เธออับอาย ดวงตาลุกเป็นไฟ ทว่าคนตรงหน้ากลับหายไปแล้ว

แม้ว่าเธอจะอยากระบาย ก็ไม่มีทางให้ระบายออก

“อาจารย์ พวกเรา... ควรไปกันก่อนดีกว่าไหมครับ?” มินาโตะขมวดคิ้ว สังหรณ์ไม่ดีแล่นเข้ามาในหัวใจ ไม่รู้ว่าเป็นภาพลวงตาของเขาเพียงคนเดียวหรือเปล่า เขารู้สึกว่าชีวิตอาจารย์ของเขากำลังตกอยู่ในอันตราย หากยังอยู่ที่นี่ต่อไป คงต้องตายแน่

“ไป? ไปไหน?” ซึนาเดะเป็นคนตอบสนองกับคำพูดของมินาโตะก่อนจิไรยะ

พริบตาที่เธอพลาดจากริวอุน เธอก็ได้ยินเสียงมินาโตะพอดี หากมินาโตะอยู่ที่นี่ นั่นหมายความว่าจิไรยะก็ต้องอยู่ ใบหน้าของซึนาเดะเต็มไปด้วยรอยยิ้มเหี้ยมเกรียม

จิไรยะที่ยังโกรธริวอุนอยู่ตัวสั่น ลางมรณะมาเยือน

“ซึ... ซึนาเดะ ด เดี๋ยว...” จิไรยะกลืนน้ำลายแล้วเผลอถอยหลังกลับไปโดยไม่รู้ตัว

หญิงสาวผมทองยิ้มสยอง จากนั้นก็กระโดดโถมตัวเข้าใส่จิไรยะอย่างแรง

ตูม!

จิไรยะผู้บริสุทธิ์บินถอยหลังไปราวกับลูกกระสุนปืนใหญ่ ชนกำแพงแล้วกำแพงเล่าจนถล่มลงมาเป็นซากปรักหักพัง

“ไอ้พวกคิริงาคุเระ ฉันจะไม่ปล่อยพวกแกไปแน่!!!” ซึนาเดะกู่ร้องคำรามขึ้นฟ้า จากนั้นก็กระโดดขึ้นหลังคาบ้านเรือนหลบหนีออกไปจากซอยแห่งนี้

ทางด้านเด็ก ๆ ก็ตัวสั่นไม่ต่างกัน

“ป ป ป้าซึนาเดะ น่ากลัวจัง...” อุจิฮะ โอบิโตะและคนอื่นกลืนน้ำลาย เหงื่อไหลอาบแก้ม

เวลาผ่านไปไม่นาน ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ ข่าวคราวเกีี่ยวกับซึนาเดะและริวอุนก็แพร่กระจายเหมือนไฟลามทุ่ง

ข่าวที่ว่าก็คือข่าวที่ชิบะ ริวอุนแห่งคิริงาคุเระมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเจ้าหญิงซึนาเดะแห่งโคโนฮะ

เพื่อปกป้องริวอุน ซึนาเดะถึงกับทำร้ายจิไรยะที่เป็นสามนินจาเหมือนกัน

ทันทีที่ข่าวลือเหล่านี้กระจายก็ไปทั่วโคโนฮะแทบจะในทันที

“พวกนายเคยได้ยินมาหรือเปล่าว่าท่านซึนาเดะกับชิบะ ริวอุนจากคิริงาคุเระ จริง ๆแล้วเป็นคนรักกันน่ะ”

“ฉันก็ได้ยินมาเหมือนกัน ฉันได้ยินมาว่าชิบะ ริวอุนตีก้นหยอกล้อท่านซึนาเดะได้เลยนะ”

“ใช่ ๆ ไม่ใช่แค่นั้นนะ ท่านจิไรยะเห็นก็พยายามจะเข้ามาปกป้องท่านซึนาเดะโดยการทำร้ายชิบะ ริวอุน สุดท้ายท่านซึนาเดะก็ปกป้องชิบะ ริวอุนด้วยการทำร้ายท่านจิไรยะ”

โคโนฮะที่ได้ยินเรื่องนี้ต่างก็ไม่พอใจ ขณะเดียวกันก็มีความกังวลในใจเล็ก ๆเช่นกันด้วย

เพราะความสัมพันธ์ระหว่างโคโนฮะและคิริงาคุเระไม่ดี ริวอุนได้ตกเป็นเป้าหมายของความเกลียดชังสูงสุดของโคโนฮะ

หากซึนาเดะเกี่ยวข้องกับริวอุนจริง ๆมันคงน่าลำบากใจ

ดังนั้นข่าวนี้จึงรับรู้ไปถึงหูของโฮคาเงะรุ่นที่ 3 ซารุโทบิ ฮิรุเซ็น

เขามีหูตากว้างไกล เขาย่อมรู้ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างซึนาเดะและริวอุน รวมไปถึงข่าวลือด้วย

‘ดันโซกล้าดียังไงมาปล่อยข่าวเสื่อมเสียกับพวกเดียวกันแบบนี้!!’ ฮิรุเซ็นคิดในใจ

ใครในหมู่บ้านนี้ที่สามารถกระจายข่าวนี้ได้นอกจากเขา ตอนนี้มันมีเพียงดันโซคนเดียวนั่นแหละ ซึนาเดะเป็นลูกศิษย์ของเขาเอง เขาไม่มีทางปล่อยข่าวแบบนี้ให้เสื่อเสียยลูกศิษย์หรอก

ฮิรุเซ็นรู้ว่าไม่ควรปล่อยให้ลืมกันไปกว่านี้ ไม่อย่างนั้นจะส่งผลกระทบต่อโคโนฮะได้ง่าย ๆ ดังนั้นเขาเลยออกคำสั่งกับหน่ายลับให้ไปหาดันโซ

“ไปเรียกดันโซมา”

“รับทราบครับ” หน่วยลับพยักหน้าทันทีจากนั้นก็หายวับไป

ตกค่ำ

ริวอุนได้กลับมารวมตัวกับกลุ่มของเขา

“อาจารย์ กลับมาสักที!!” คุโมะเป็นคนแรกที่วิ่งเข้ามาชื่นชม

ข่าวลือแพร่ไปทั่วโคโนฮะแล้ว พวกเด็ก ๆก็ต้องไปยินเรื่องนี้เป็นธรรมดา มีเพียงเมย์เท่านั้นที่ดูไม่สบายใจสักเท่าไหร่ ซึ่งมันก็เหมือนนิสัยเดิมของเธอที่ดูพยศนิดหน่อยอยู่แล้ว

ริวอุนถอนหายใจ รู้ว่าเด็กพวกนี้จะต้องรู้บางอย่างแน่แล้ว เขารู้ตัวด้วยว่าการกระทำของเขาจะทำให้ซึนาเดะหาทางแก้แค้นแน่ หากเจอกันอีกรอบ บางทีอาจจะถึงวันตายของเขาก็เป็นไปได้

“เอาล่ะ เลิกเรื่องไร้สาระแล้วมาฟังเรื่องหลักกันดีกว่า” ริวอุนกระแอม “การสอบจะแบ่งออกเป็นสามช่วง ช่วงแรกข้อเขียน รอบที่สองต่อสู้เป็นทีม ต้องผ่านพร้อมกัน ส่วนรอบสุดท้ายเป็นการจับคู่ต่อสู้แบบแล้วแต่ดวงน่ะนะ”

ริวอุนเข้าใจว่าการสอบครั้งนี้ทำไมต้องเน้นไปที่การต่อสู้ กลยุทธ์ถนัดของบางคน เงาแห่งสงครามใกล้จะปกคลุมโลกนินจาแล้ว ทุกฝ่ายต้องการเห็นไพ่ตายและเด็กรุ่นใหม่ของแต่ละหมู่บ้านและเพื่อแสดงอำนาจของเด็ก ๆในหมู่บ้านตกเอน

“การสอบจะเริ่มวันมะรืน พวกเธอเป็นตัวแทนของคิริงาคุเระ ดังนั้นต้องต่อสู้ให้สุดกำลังล่ะ” ริวอุนสั่นยิ้ม ๆ

“ครับ/ค่ะ!!” เกะนินทั้งสามที่เข้าร่วม ตะโกนตอบรับออกมา

*******************