บทที่ 539 สินสอดของ อ่าวชิงโหรว

เมื่อมีการกล่าวถึงซูเฉิน ใบหน้าของอ่าวชิงโหรวก็เต็มไปด้วยความสุข

เมื่อเห็นท่าทางที่ราวกับยอมทุกอย่างเพื่อความรักของ อ่าวชิงโหรว แล้ว อ่าวฉิน ก็ตบหน้าผากของเขาอย่างช่วยไม่ได้

“มันขึ้นอยู่กับลูกนั่นแหล่ะ ตราบใดที่ ชิงโหรว ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข พ่อของเจ้าก็พอใจแล้ว ถ้าผู้ชายคนนั้น ซูเฉิน กล้ารังแกเจ้า ชิงโหรว มาบอกข้าซะ ข้าจะไม่มีวันปล่อยเขาไป!”

อ่าวฉิน มองไปที่ อ่าวชิงโหรว ตรงหน้าเขาแล้วพูดออกมาแบบนี้

อ่าวชิงโหรว พยักหน้าอย่างมีความสุข ดูเหมือนเธอจะไม่ฟังคำพูดของ อ่าวฉิน ที่แฝงไว้ด้วยแรงอาฆาตแต่อย่างใด

ไม่กี่ชั่วโมงต่อมา ผู้พิทักษ์วังมังกร มาหา อ่าวฉิน อีกครั้งและกล่าวด้วยความเคารพ: "รายงานต่อราชามังกร ทุกสิ่งที่ท่านร้องขอได้เตรียมไว้แล้วขอรับ!"

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ อ่าวชิงโหรวที่อยู่ด้านข้างก็ถามอย่างสงสัย: "ท่านเตรียมอะไรไว้เหรอเจ้าคะ! ท่านพ่อ ท่านเตรียมอะไรน่ะ?"

อ่าวฉิน กล่าวด้วยรอยยิ้ม: "ลูกไม่ได้บอกให้พ่อของเจ้าช่วยเจ้าขอแต่งงานกับ ซูเฉินหรอกรึ ในเมื่อมันเป็นข้อเสนอแต่งงาน เราจะทำได้ยังไงถ้าไม่มีสินสอดน่ะ! พ่อของเจ้ากำลังเตรียมสินสอดให้เจ้าอยู่น่ะสิ! "

เมื่อได้ยินคำพูดออกมาของ อ่าวฉิน ใบหน้าเล็ก ๆ ของ อ่าวชิงโหรว ก็เปลี่ยนเป็นสีแดงทันที

อ่าวชิงโหรวถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา: "นั่นสินะ... ถ้าอย่างนั้น ท่านพ่อ เมื่อไหร่เราจะไปหาเสด็จพี่เฉินกันเจ้าคะ?"

อ่าวฉิน จงใจก้มหน้าลง เขาดูไม่พอใจเล็กน้อยและถามว่า: "ทำไม เจ้าเพียงมาถึงบ้านพ่อไม่ถึงครึ่งวันและอยากจะออกไปแล้วรึ! ที่นี่ใน วังมังกร มันแย่ขนาดนั้น เลยรึไงกัน!"

เมื่อเห็นว่า อ่าวฉิน ดูโกรธ อ่าวชิงโหรว จึงพูดออกมาด้วยความตื่นตระหนก: "ไม่ ไม่ใช่เจ้าค่ะ ท่านพ่อ ข้าแค่..."

อ่าวฉินหัวเราะเบา ๆ และถามว่า "แค่เจ้าอยากจะมีพระสวามีแล้วใช่หรือไม่"

เมื่อได้ยินพ่อของเธอล้อเธอแบบนี้ ใบหน้าของ อ่าวชิงโหรว ก็เปลี่ยนเป็นสีแดงราวกับแอปเปิ้ลแดง

“เอาล่ะ ข้าจะไม่แกล้งเจ้าแล้ว ออกเดินทางสู่เมืองหลวงแห่งอาณาจักรเทพยุทธ์กันเถอะ”

อ่าวฉินพูดออกมาด้วยรอยยิ้ม

"เจ้าค่าาาา!"

อ่าวชิงโหรว พยักหน้าอย่างรวดเร็ว

ไม่นานวันก็ผ่านไป

และ อ่าวฉิน ยังได้นำ อ่าวชิงโหรว ออกจาก วังมังกร เป็นการส่วนตัว ด้านหลัง อ่าวฉิน และ อ่าวชิงโหรว มีสัตว์ประหลาดทางทะเลหลายพันตัวติดตามพวกเขา สัตว์ประหลาดทะเลเหล่านี้ล้วนเป็นผู้ฝึกฝนที่มีผู้บ่มเพาะระดับอาณาจักรที่สี่ เพราะพวกมันมีทรัพยากรการบ่มเพาะจำนวนมาก บนร่างกายของพวกมันเอง

ทรัพยากรการบ่มเพาะเหล่านี้เป็นสินสอดที่จัดทำโดย อ่าวฉิน สำหรับ อ่าวชิงโหรว

ในความเป็นจริง มีมังกรทะเลจีนใต้หลายตัวอยู่ในวังมังกรหนานไฮ่ พวกเขาทั้งหมดเป็นพี่น้องของ อ่าวชิงโหรว อย่างไรก็ตาม เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการทำสงครามกับเหล่าทวยเทพครั้งต่อไป พวกเขาจะต้องอยู่ในวังมังกรหนานไฮ่ .

กองกำลังขนาดใหญ่นี้มุ่งหน้าไปยังเมืองหลวงแห่งอาณาจักรเทพยุทธ์

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากมีสัตว์ประหลาดทางทะเลในอาณาจักรบ่มเพาะระดับที่สี่ หลายพันตัวภายใต้คำสั่งของ วังมังกรหนานไฮ่ ในกองกำลัง ความเร็วในการบินของพวกมันจึงช้ากว่ามาก

ไม่กี่ชั่วโมงต่อมากองกำลังที่น่าตื่นตาตื่นใจนี้ก็ได้มาถึงนอกเมืองหลวง

หลังจากสัมผัสได้ถึงการมาถึงของกองกำลังที่ทรงพลังเหล่านี้ ซูเฉินก็มาถึงนอกเมืองหลวงเกือบจะในทันที

“ท่านราชามังกร ท่านมาทำอะไรกันล่ะนั่น…?”

เมื่อมองดูกองกำลังที่แข็งแกร่งนี้ ซูเฉินก็สูญเสียอาการไปเล็กน้อย

ในเวลานี้ ซูเฉินรู้สึกประหม่าเล็กน้อย เป็นไปได้ไหมที่ อ่าวฉิน ราชามังกรแห่งทะเลจีนใต้มาโจมตีเขาเพราะเขาขับไล่ อ่าวชิงโหรว กลับไปที่ทะเลจีนใต้? !

ประเด็นสำคัญคือเขาไม่ได้ทำอะไรเพื่อให้รู้สึกเสียใจกับ อ่าวชิงโหรว เขาได้ช่วย อ่าวชิงโหรว เติมเต็มประสบการณ์ทั้งหมดของเธอบนแผ่นดินใหญ่แล้ว

อย่างไรก็ตาม อ่าวฉิน ไม่ได้ชั่วร้ายอย่างที่ ซูเฉินคิด

อ่าวฉินยิ้มและพูดออกมาว่า "ซูเฉิน วันนี้ข้ามาที่นี่เพื่อขอแต่งงานให้ลูกสาวของข้า อ่าวชิงโหรว!"

ขอแต่งงาน? !

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ซูเฉินก็รู้สึกถึงลางสังหรณ์ที่เป็นลางไม่ดีในใจของเขา

“ขะขะขอ...ขอแต่งงาน?!”

ซูเฉินพูดออกมาติดอ่างเล็กน้อย

อ่าวฉิน พยักหน้าและกล่าวว่า: "เออสิ ขอแต่งงาน! ลูกสาวของข้า อ่าวชิงโหรว ชื่นชอบเจ้ามานานแล้ว วันนี้ ในนามของ วังมังกรหนานไฮ่ เรามาสู่ขอท่านเพื่อ อ่าวชิงโหรว ลูกสาวของข้า ข้าสงสัยว่าท่านคิดเห็นเป็นเช่นใด ซูเฉิน! "

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ซูเฉินก็นิ่งอึ้ง และทันใดนั้น เขาก็มองไปในทิศทางของ อ่าวชิงโหรว

ใบหน้าสวยของ อ่าวชิงโหรว แดงเล็กน้อย เธอก้มหัวลงและไม่มองซูเฉิน

คนดี ท่านแทงข้าที่หลังได้ยังไง!

จู่ๆ ซูเฉินก็ยิ้มอย่างขมขื่น

เขามอง อ่าวฉิน แบบนั้น แน่นอนว่าอีกฝ่ายพร้อมที่จะมีเรื่องกับเขาถ้าเขาไม่เห็นด้วย อย่างไรก็ตาม เขามี กู่หนิงเอ๋อ, เย่หลิงอ้าย และ ไต๋หยุนชี่ อยู่แล้ว แล้วเขาจะแต่งงานต่อไปได้อย่างไร? !

ในเวลานี้ อ่าวฉินเห็นว่าซูเฉินยังคงลังเล เขาจึงปรบมือและพูดออกมาเสียงดัง: "ยังไงก็ตาม ข้าได้เตรียมสินสอดสำหรับชิงโหรวแล้ว นำออกมาซะ!"

เมื่อ อ่าวฉิน พูดออกมาจบ สัตว์ประหลาดทางทะเลจากด้านหลังซึ่งอยู่ในอาณาจักรบ่มเพาะระดับสี่ก็เข้ามาข้างหน้าทีละตน และวางทรัพยากรฝึกฝนบ่มเพาะที่เขาแบกไว้ต่อหน้า ซูเฉิน

สัตว์ประหลาดทรงพลังเหล่านี้ซึ่งถือเป็นกองกำลังที่โดดเด่นในสนามรบ ตอนนี้มีคุณสมบัติที่จะทำงานแบกสัมภาระให้ อ่าวฉิน ได้เพียงเท่านั้น นี่แสดงให้เห็นว่า วังมังกรหนานไฮ่ มีรากฐานที่ลึกซึ้ง

“ยาปีศาจปลาวาฬสีน้ำเงินลึก 100 เม็ดในขอบเขตระดับอาณาจักรที่สี่!”

“ยาปีศาจ 100 เม็ดจากจาง หยู่ ในขอบเขตบ่มเพาะระดับอาณาจักรที่สี่ !”

“เห็ดหลินจือใต้ทะเล 100 ดอก!”

“ยารวบรวมวิญญาณ 100 เม็ด!”

…

เมื่อใดก็ตามที่ทรัพยากรฝึกฝนบ่มเพาะถูกวางต่อหน้าซูเฉิน สัตว์ทะเลที่มีลักษณะคล้ายเต่าที่ติดตามอ่าวฉินซึ่งสามารถพูดออกมาภาษามนุษย์ได้จะอ่านชื่อของทรัพยากรฝึกฝนบ่มเพาะ

ซูเฉินเหลือบมองสัตว์ทะเลที่มีลักษณะคล้ายเต่า ระดับฝึกฝนบ่มเพาะของสัตว์ทะเลที่มีลักษณะคล้ายเต่าได้มาถึงอาณาจักรบ่มเพาะเทพสงครามแล้ว!

คนดี นายกเต่าออกมาแล้วใช่ไหม? !

ซูเฉินคิดอย่างนิ่งอึ้งเล็กน้อย

อย่างไรก็ตาม ฉากต่อไปทำให้ซูเฉินตกใจมากยิ่งขึ้น

ทรัพยากรการบ่มเพาะจำนวนมากถูกวางไว้ด้านหน้าของ ซูเฉินมีทรัพยากรการบ่มเพาะหลายพันประเภทและมีทรัพยากรการบ่มเพาะแต่ละประเภทอย่างน้อยหนึ่งร้อยชุด

อ่าวฉิน คนนี้ใจดีมาก ทรัพยากรฝึกฝนบ่มเพาะเหล่านี้น่าจะมากเกินพอที่จะฝึกฝนเทพแห่งการต่อสู้ได้ร้อยคนเป็นอย่างน้อย? !

เมื่อมองดูทรัพยากรฝึกฝนบ่มเพาะอันเป็นโลภะที่อยู่ตรงหน้าเขา ซูเฉินก็เรียกว่า "คนใจดี" ในใจ

“ท่านราชามังกร ข้า...”ซูเฉินลังเล

ในขณะนี้ มีร่างสามร่างบินออกมาจากพระราชวังและมาอยู่เคียงข้างซูเฉิน

เจ้าของร่างทั้งสามนี้คือ กู่หนิงเอ๋อ, เย่หลิงอ้าย และ ไต๋หยุนชี่

“เสด็จพี่เฉินเพคะ ในเมื่ออ่าวชิงโหรวชอบท่านมาก ยอมรับนางเถอะเพคะ!”

กู่หนิงเอ๋อ ยิ้มและจับมือของ ซูเฉินแล้วกล่าวออกมา

เย่หลิงอ้าย และ ไต๋หยุนชี่ พยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำ โดยหวังว่า ซูเฉินจะยอมรับข้อเสนอการแต่งงานของ อ่าวชิงโหรว

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ซูเฉินก็ดูหมดหนทางมากยิ่งขึ้น

ซูเฉินไม่เข้าใจว่าทำไมผู้หญิงทุกคนที่เขาแต่งงานด้วยจึงเข้มงวดในเรื่องให้เขาหาภรรยาคนต่อๆไปนักหนา!

เมื่อมองดูท่าทางที่ยืนยันของ กู่หนิงเอ๋อ, เย่หลิงอ้าย และ ไต๋หยุนชี่ ตลอดจนรูปลักษณ์ที่คาดคิดบนใบหน้าของ อ่าวชิงโหรว ถัดจาก อ่าวฉิน ในระยะไกล ซูเฉินก็รู้สึกว่าหัวของเขากำลังจะระเบิด

“ชิงโหรว ท่านอยากอยู่กับข้าจริงๆ เหรอ? ท่านเคยคิดเรื่องนี้จริงๆ บ้างไหม?”

ซูเฉินมองไปที่อ่าวชิงโหรวแล้วถาม

ดวงตาสีฟ้าน้ำทะเลของ อ่าวชิงโหรว ดูชัดเจนมาก เธอพยักหน้าอย่างแรงและพูดออกมาเบา ๆ แต่หนักแน่น: "ข้าคิดเรื่องนี้อย่างดีแล้ว!"