บทที่ 20

"สุนัขจรจัด? เจ้ากล้าพูดว่าพวกเราเป็นสุนัขจรจัดงั้นหรือ?" ป๋ายหยงเอ่ยถาม น้ำเสียงของเขาเย็นยะเยือก ดวงตาฉายแววโกรธเกรี้ยว

บรรยากาศภายในโรงฝึกสกัดแร่สวรรค์ตึงเครียดขึ้นทันที

เหล่าคนงานของตระกูลเสี่ยวต่างมองดูด้วยความกังวลพวกเขารู้ดีว่าตระกูลป๋ายเป็นตระกูลใหญ่มีอิทธิพลมากกว่าตระกูลเสี่ยวมากการที่เฉินฮั่นต่อปากต่อคำกับป๋ายหยงอาจจะนำมาซึ่งปัญหาใหญ่หลวง

"ข้าพูดผิดตรงไหน?" เฉินฮั่นย้อนถาม

"พวกเจ้ามาอาละวาดที่นี่เหมือนกับสุนัขจรจัดที่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงข้าเรียกพวกเจ้าว่าสุนัขจรจัดยังมีคำพูดไหนที่เหมาะสมกว่านี้อีกหรือ?"

"เจ้า!" ป๋ายหยงโกรธจนตัวสั่นเขาไม่เคยถูกใครดูถูกขนาดนี้มาก่อน

"เจ้าอย่าคิดว่าข้ากลัวเจ้าไอ้หนุ่มขี้ขลาด!" ป๋ายหยงตะโกน

"ข้าไม่ใช่คนขี้ขลาด ข้าแค่ไม่อยากฆ่าเจ้าเท่านั้น" เฉินฮั่นพูด

"เจ้าพูดอะไรนะ?" ป๋ายหยงตกตะลึง

เขาไม่คิดว่าเฉินฮั่นจะกล้าพูดจาหยาบคายกับเขาแบบนี้

"ข้าบอกให้พวกเจ้าออกไปจากที่นี่ไม่อย่างนั้นข้าจะไม่ไว้ชีวิตเจ้า!" เฉินฮั่นพูด

"เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใคร?กล้ามาสั่งข้า?" ป๋ายหยงพูด

"ข้าคือคนที่ จะเอาชีวิตพวกเจ้า!" เฉินฮั่นตะโกน

ทันใดนั้นพลังปราณอันทรงพลังก็พุ่งออกมาจากตัวของป๋ายหยงคนอื่นๆต่างก็ตกตะลึง

เฉินฮั่นเหลือบมองป๋ายหยงและคนอื่นๆ พลังของป๋ายหยงนั้นแข็งแกร่งที่สุด อยู่ในระดับขั้นที่ 8 ของแดนกลั่นเทพ! พลังระดับนี้ แม้ในตระกูลป๋ายเอง ก็จัดว่าเป็นระดับแนวหน้า การที่ป๋ายอี๋ส่งตัวป๋ายหยงมาจัดการกับตระกูลเสี่ยว แสดงว่าป๋ายอี๋ได้วางแผนมาเป็นอย่างดี

"แต่ว่าป๋ายอี๋ คงคิดน้อยเกินไป ที่คิดส่งเจ้ามาสอนบทเรียนให้กับข้าได้" เฉินฮั่นยิ้ม

"ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง!" ศิษย์สำนักป๋ายคนหนึ่งคำราม แววตาไร้ซึ่งความเกรงกลัว

"ข้ามาที่นี่วันนี้ เพื่อจะกำจัดพวกเจ้า!"

เขาพุ่งเข้าใส่เฉินฮั่นอย่างรวดเร็ว ราวกับพายุที่โถมเข้าใส่ แต่ทว่าเฉินฮั่นเพียงแค่เหลือบมองด้วยหางตาก่อนจะยกมือขึ้นฟาดฟันลงเบาๆเหมือนปัดยุงตัวหนึ่ง

ศิษย์สำนักป๋ายผู้นั้นไม่ทันได้ตั้งตัวก็กระเด็นออกไปราวกับใบไม้ปลิวพุ่งชนกำแพงด้านหลัง

ร่างของเขายุบลงอ้าปากพ่นเลือดสดออกมา

"ไอ้สารเลว!" ป๋ายหยงตะโกนเสียงดัง

ดวงตาแทบจะถลนออกจากเบ้าด้วยความโกรธแค้นที่ลูกน้องคนโปรดของเขาถูกจัดการอย่างง่ายดาย

ในขณะเดียวกันเฉินฮั่น มองไปที่กำแพงที่บุ๋มแล้วขมวดคิ้วราวกับไม่พอใจกับผลงานของตัวเอง

"เจ้าต้องรับผิดชอบกับความเสียหายที่เกิดขึ้น"

คำพูดของเฉินฮั่นทำเอาคนตระกูลป๋ายอึ้งไปชั่วขณะพวกเขาไม่คิดว่าหลังจากที่โดนรังแกยังจะต้องมาชดใช้ค่าเสียหายอีก

"เจ้า...เจ้าพูดอะไรนะ?"

ชายคนหนึ่งจากตระกูลป๋ายเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเทาไม่ใช่เพราะความเจ็บแต่เป็นเพราะความโกรธแค้น

"ได้ยินไม่ชัดหรือ?" เฉินฮั่นสวนกลับดวงตาของเขายังคงฉายแววเย็นชา

"ข้าบอกให้พวกเจ้าชดใช้กำแพงที่พังไป!"

"พวกเราจะไม่จ่าย!" ป๋ายหยงตะโกนแม้จะตกใจกับพลังของเฉินฮั่นแต่ศักดิ์ศรีของตระกูล ละความโกรธแค้นที่ลูกน้องถูกทำร้าย ไม่ยอมให้เขายอมแพ้เด็ดขาด

"ถ้าพวกเจ้าไม่จ่ายข้าก็ไม่ปล่อยพวกเจ้าไป!"

ป๋ายหยงคำรามเสียงเย็น พลังออร่าอันทรงพลังพุ่งทะลักออกมาจากร่างกายของเขา!

"พี่ใหญ่ป๋ายหยงลงมือเเล้ว ไอ้เฉินฮั่นนี้ต้องตายแน่!" ทุกคนในตระกูลป๋ายต่างเชียร์พี่ใหญ่ของตัว ตระกูลเสี่ยวเป็นตระกูลเล็ก ๆ จะไปมีขั้นบังเกิดเทพได้อย่างไร พี่ใหญ่ป๋ายหยงลงมือจัดการ ย่อมไม่ใช่ปัญหา!

ท่ามกลางเสียงเชียร์ของคนตระกูลป๋าย ความมั่นใจของป๋ายหยงเพิ่มพูนขึ้นอย่างมหาศาล เขาก้าวเท้าออกไปข้างหน้า แล้วพุ่งทะยานเข้าใส่เฉินฮั่น พลังออร่าอันทรงพลังของป๋ายหยงพุ่งเข้าใส่เฉินฮั่น ราวกับพายุคลั่งจากนรก! ใบไม้รอบตัวสั่นระริก ราวกับหวาดกลัวพลังอันน่าสะพรึงกลัว ฝุ่นควันฟุ้งกระจายบดบังทัศนียภาพ ราวกับสนามรบของเทพเจ้า!

ทุกคนต่างจับจ้องไปที่เฉินฮั่น อยากเห็นว่าไอ้หนุ่มผู้นี้จะรับมือกับสถานการณ์นี้อย่างไร

ป๋ายหยงเป็นผู้ฝึกฝนระดับขั้นที่ 8 ของแดนกลั่นเทพ! แถมยังเป็นที่รู้จักดีในฐานะจอมยุทธ์ฝีมือฉกาจของเมืองจีหนานเฉิงแค่ตระกูลเสี่ยวคิดจะขวางป๋ายหยง มันก็เป็นแค่ความเพ้อฝัน!

เฉินฮั่นยืนนิ่ง ดวงตาของเขาเปล่งประกายเย็นชา

เขาไม่ได้หลบหลีก แต่กลับยกมือขึ้น ชี้ไปยังพายุที่โหมกระหน่ำ

ทันใดนั้น พลังปราณอันมหาศาลก็พุ่งออกมาจากร่างของเขา เปลวไฟสีฟ้าลุกโชน ราวกับสายฟ้าฟาดฟันลงบนพายุ!

ทุกคนต่างตกตะลึงเฉินฮั่นคิดจะปะทะกับป๋ายหยงแบบประจัญหน้านี่มันกำลังหาเรื่องตายหรือเปล่า?

"ปัง!"

เสียงดังสนั่นหวั่นไหว ท้องฟ้าสั่นสะเทือน พลังปะทะกันอย่างรุนแรง เกิดเป็นคลื่นพลังอันทรงพลัง กระจายออกไปทุกทิศทุกทาง ฝุ่นควันที่ฟุ้งกระจายถูกพัดกระเด็น

ผลลัพธ์ก็ไม่ได้แตกต่างจากเดิมมากนัก ร่างของป๋ายหยงกระเด็นออกไปด้านหลังอย่างแรง พุ่งชนกำแพง อาเจียนเลือดออกมาไม่หยุด!

เหล่าผู้ติดตามต่างตกตะลึงพวกเขาไม่เชื่อสายตาตัวเองป๋ายหยง ผู้ยิ่งใหญ่ถูกเฉินฮั่นเป่ากระเด็นออกไปด้วยหมัดเดียว!

นี่มัน...เป็นไปได้อย่างไร!

เฉินฮั่นยืดเส้นยืดสายอย่างเบื่อหน่ายเขามองไปที่คนอื่น ๆ ของตระกูลป๋ายรอยยิ้มเยาะปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

"เหรียญวิญญาณหนึ่งพันถ้าพวกเจ้าไม่มีจ่ายก็ไม่ต้องออกไป"

น้ำเสียงของเฉินฮั่นเย็นชาเต็มไปด้วยความกดดันเหล่าผู้ติดตามของตระกูลป๋ายต่างรู้สึกเหมือนถูกก้อนหินขนาดใหญ่ทับอยู่บนอกพวกเขารู้สึกหายใจไม่สะดวกไม่กล้าสบตาเฉินฮั่น

ใบหน้าของป๋ายหยงซีดขาว เหงื่อไหลอาบใบหน้า เขารู้สึกตกตะลึง ไม่คิดว่าเฉินฮั่นจะมีพลังที่แข็งแกร่งขนาดนี้ ราวกับเทพเจ้าผู้ทรงพลัง!

"เจ้า...เจ้า...!"

ป๋ายหยงพูดตะกุกตะกัก หาคำพูดมาบรรยายความรู้สึกของตัวเองไม่ได้

"ข้าบอกแล้ว ว่าพวกเจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า"

ใบหน้าของทุกคนในตระกูลป๋ายซีดเผือด เหรียญวิญญาณหนึ่งพันเหรียญไม่ใช่จำนวนเงินน้อย ๆ หลายคนรีบหามาจ่าย สุดท้ายก็ควักกระเป๋าใบเล็กของป๋ายหยงออกมา รีบส่งเหรียญวิญญาณหนึ่งพันเหรียญส่งให้เฉินฮั่น

หลังจากยื่นเหรียญวิญญาณ ทุกคนในตระกูลป๋ายก็จากไปด้วยท่าทางหวาดกลัว เเละเร่งรีบ

เฉินฮั่นโยนเหรียญวิญญาณให้กับเสี่ยวมู่หยิงโดยตรง สายตาของเขามองไปที่พวกตระกูลป๋ายที่กำลังรีบหนีออกจากตระกูลเสี่ยว

"บนดินแดนของตระกูลเสี่ยวถ้าใครกล้าก่อความวุ่นวาย ข้าเฉินฮั่นเห็นหนึ่งคนฆ่าหนึ่งคน!"น้ำเสียงของเฉินฮั่นดังก้องเต็มไปด้วยพลังอำนาจ

ทุกคนที่ได้ยินต่างรู้สึกหวาดกลัวบรรยากาศภายในโรงฝึกสกัดแร่สวรรค์กลับมาเงียบสงบอีกครั้งแต่ความเงียบสงบครั้งนี้กลับแฝงไปด้วยความตึงเครียดทุกคนรู้ดีว่าเฉินฮั่นไม่ใช่คนธรรมดา

เขาคือผู้พิทักษ์คนใหม่ของตระกูลเสี่ยวใครก็ตามที่คิดจะแตะต้องตระกูลเสี่ยวก็ต้องเผชิญหน้ากับเฉินฮั่นและนั่นหมายถึงการเผชิญหน้ากับความตาย!