บทที่ 1624 : ช่างน่าสงสาร!
บทที่ 1624 : ช่างน่าสงสาร! หวังเต็งยืนอยู่หน้าทีมทหารรับจ้างดวงใจสงครามและถาม “ พวกคุณทุกคนเป็นเพื่อนร่วมทีมของซัวหานหรอ?” เขาไม่ได้กอดสาวงามอีกต่อไป หลินซัวหานยืนอยู่ข้างหลังเขาโดยก้มศีรษะลงเล็กน้อย มีสีแดงบนใบหน้าของเธอ ตอนนี้เธอดูเขินอายเล็กน้อย นี่เป็นครั้งแรกที่เธอกอดใครสักคนต่อหน้าฝูงชน กลุ่มท...