บทที่ 14 ในป่าหนาทึบยังมีแสงส่องทาง

ปีติ๋งที่สิบสาม 《ซางซู》 《ชี》《หลี่》และตำราโบราณอื่นๆ ได้ปรากฏออกมาอีก นักอ่านหนังสือทั่วใต้หล้ายิ่งคิดถึงประวัติศาสตร์ที่สูญหายไปช่วงนั้น

ปีติ๋งที่สิบห้า จักรพรรดิประชวรหนัก อยากได้ยาอายุวัฒนะอีกเพื่อยืดชีวิต จึงส่งทหารกว่าสิบหมื่นไปขุดสุสานทั่ว ตามหาร่องรอยยาอายุวัฒนะ

แม้ขุนนางราชสำนักส่วนใหญ่จะมีข้อท้วงติงเบาๆ แต่ก็ไม่ได้ส่งหนังสือคัดค้านในวงกว้าง

น่าเสียดายที่ยาอายุวัฒนะหายาก แม้ขุดสุสานออกมากว่าร้อยแห่ง ก็ยังไม่เห็นร่องรอยของมัน

ปลายปี จักรพรรดิสิ้นพระชนม์ด้วยความเสียดาย ก่อนสิ้นพระชนม์ทรงมอบราชบัลลังก์ให้หลางเอ๋อหวาง

ถึงจุดนี้ หลี่ฟานในที่สุดก็ได้ครอบครองแผ่นดินอย่างลับๆอีกครั้ง

และภายใต้อิทธิพลของหลี่ฟาน กระแสการสำรวจสุสานทั่วใต้หล้ายิ่งรุนแรงขึ้น

ปีติ๋งที่สิบเจ็ด พรานล่าสัตว์ในภูเขาคนหนึ่ง เพราะได้ค้นพบสุสานโบราณแห่งหนึ่ง ได้รับความโปรดปรานจากไท่ซือ ได้รับแต่งตั้งเป็นขุนนาง หลังจากนั้นชาวใต้หล้ายิ่งหลงใหลคลั่งไคล้การสำรวจโบราณสถานมากขึ้น ไม่ว่าป่าเขาที่ห่างไกลสักเพียงใด ก็มีนักสำรวจไปเป็นกลุ่มเป็นก้อน

กาลเวลาผ่านไป มาถึงปีติ๋งที่ยี่สิบสาม

หลี่ฟานยืนอยู่ในจวนไท่ซือ มองดูการรวบรวมเบาะแสจากการสำรวจโบราณสถานของทั้งทางการและเอกชนมาหลายปี

ก่อนหน้านี้ ในยุคนี้มีการบันทึกเพียงสามพันปี รวมยี่สิบสามราชวงศ์

แต่เมื่อสุสานโบราณถูกขุดออกมาทีละแห่ง ประวัติศาสตร์ที่สูญหายไปก่อนหน้าก็ค่อยๆ สมบูรณ์ขึ้น

ก่อนยี่สิบสามราชวงศ์นี้ ยังมีอีกสิบหกราชวงศ์ สามารถย้อนไปได้ราวหกเจ็ดพันปีก่อน

และราชวงศ์ที่เก่าแก่ที่สุดที่สามารถค้นพบได้ มีชื่อว่าชี่

"หกเจ็ดพันปี ใกล้เคียงกับยุคอพยพใหญ่แล้ว" หลี่ฟานคิดในใจ

ทันใดนั้น เขาก็เริ่มสั่งให้ลูกน้องเน้นขุดค้นสุสานโบราณของราชวงศ์ชี่

ยิ่งไปกว่านั้น ยังประกาศรางวัลไปทั่วใต้หล้า ผู้ใดก็ตามที่สามารถค้นพบสุสานโบราณของราชวงศ์ชี่ จะได้รับการแต่งตั้งเป็นขุนนางทั้งหมด

ข่าวออกไป ผู้คนทั่วใต้หล้าก็วิ่งบอกกันไปมา

ชายหนุ่มนับไม่ถ้วนออกเดินทางสำรวจโบราณสถานเป็นกลุ่มๆ

ไม่ว่าประวัติศาสตร์จะถูกฝุ่นกลบไว้นานเท่าใด ก็ทนไม่ไหวต่อการขุดค้นสืบหาอย่างดุเดือดของผู้คนทั้งใต้หล้าเช่นนี้

ปีติ๋งที่ยี่สิบห้า สุสานของกษัตริย์องค์แรกของราชวงศ์ชี่ อี้ซิง ในที่สุดก็ถูกค้นพบ

หลี่ฟานทราบข่าว จึงนำคนสนิทไปยังที่เกิดเหตุด้วยตนเอง ปิดล้อมบริเวณโดยรอบ

นับสิบปี เทคนิคการขุดสุสานของราชวงศ์เสวียนพัฒนาอย่างก้าวกระโดด สรุปออกมาเป็นวิธีการขุดสุสานที่มีประสิทธิภาพสูงมาก

ถึงแม้สุสานของจักรพรรดิองค์แรกแห่งโลกจะมีขนาดมหึมา มีกับดักนับไม่ถ้วน แต่ภายใต้ความพยายามของทหารสำรวจโบราณสถานจำนวนมาก ไม่นานเกินหนึ่งเดือน ทางเดินไปยังห้องฝังศพหลักก็ถูกเจาะทะลุ

หลังจากอุปสรรคทั้งหมดถูกกำจัด หลี่ฟานก็เข้าไปด้านในสุสานโบราณท่ามกลางการห้อมล้อมของผู้คน

ทางเดินไปยังห้องฝังศพหลักทอดยาวนับร้อยเมตร ผนังทั้งสองฝั่งเต็มไปด้วยภาพเขียนที่สมจริงเหมือนมีชีวิต แม้ผ่านมาหลายพันปีแล้ว แต่ยังคงมองเห็นได้ชัดเจน

หลี่ฟานก้าวเดินอย่างเชื่องช้า มองภาพเขียนเหล่านี้ไปตลอดทางที่เดิน

ภาพเขียนแบ่งออกเป็นส่วนใหญ่ๆ หลายส่วน

ส่วนแรก ตัวเอกในภาพ ก็คือกษัตริย์องค์แรกของราชวงศ์ชี่ อี้ซิง นั่งอยู่บนยอดเขา เหนือเมฆหมอกมีเงาร่างของเซียนหลายสาย ดูเหมือนจะกำลังพูดอะไรบางอย่างกับเขา

ส่วนที่สอง ความมืดที่แทนวิบากกรรมได้เข้ามา สีแดงที่แทนเลือดเนื้อสาดกระจายไปทั่วแผ่นดิน ภายใต้การนำของอี้ซิง ผู้คนที่รอดชีวิตมาได้ เดินทางด้วยเรือยักษ์หลายลำที่ดูคล้ายเครื่องมือ บินผ่านทะเลเมฆอันกว้างใหญ่ ผ่านอันตรายนับไม่ถ้วน มายังที่ราบกว้างแห่งหนึ่ง หลังจากนั้น ผู้คนก็ตั้งรกรากอยู่ที่นี่

ส่วนที่สาม อี้ซิงได้รับการสนับสนุนจากประชาชน จึงตั้งตนเป็นจักรพรรดิ ก่อตั้งราชวงศ์ชี่ขึ้น

ส่วนที่สี่ เป็นเรื่องราวเล็กๆ น้อยๆ ต่างๆ ที่เกิดขึ้นในช่วงที่อี้ซิงปกครอง

......

เมื่อดูภาพเขียนจบ หลี่ฟานก็มาถึงห้องฝังศพหลัก

ห้องฝังศพสูงราวสี่ห้าสิบเมตร มีความยาวและกว้างนับพันเมตร

เพดานสุสานดูเหมือนจะจำลองการจัดวางดวงดาว ฝังไข่มุกราตรีนับพันนับหมื่นเม็ด

ภายในห้องฝังศพจำลองแนวภูเขาของสถานที่แห่งหนึ่ง มียอดเขาตั้งเด่นหลายแห่ง จมอยู่ในทะเลหมอก

ทะเลหมอกนี้ไม่รู้ว่าเกิดขึ้นได้อย่างไร แต่อยู่นิ่งในห้องฝังศพ ไม่ได้ลอยไปมา แม้ผ่านไปนับพันปี ก็ยังไม่จางหาย

ยอดเขาแต่ละแห่งมีทางเชื่อมต่อแต่มองไม่เห็น ผู้คนเดินมาตลอดทาง ต่างอุทานด้วยความแปลกใจ ชื่นชมไม่หยุด

"ช่างเป็นกลเม็ดของเหล่าเซียนจริงๆ" หลี่ฟานคิดในใจ

ที่ยอดเขาสูงสุด มีกระท่อมหญ้าอย่างง่ายๆ หลังหนึ่ง นอกกระท่อมเป็นไร่นาอันอุดมที่ถูกทิ้งร้างไปแล้ว

ผู้คนเข้าไปใกล้จึงพบว่า หญ้าคาของกระท่อมนั้นถูกม้วนด้วยเส้นใยทองเส้นเล็กนับไม่ถ้วนกลายเป็นหลังคา

เห็นได้ชัดว่า กระท่อมหลังนี้ก็คือโลงศพของอี้ซิง

ภายใต้การบอกใบ้ของหลี่ฟาน ผู้คนเปิดประตูกระท่อมหญ้าออกก่อน

เหนือความคาดหมายของทุกคนคือ ภายในกระท่อมไม่มีศพของอี้ซิง

มีแต่ป้ายไม้ป้ายหนึ่ง ตั้งอยู่ข้างในอย่างเงียบสงบ

บนป้ายเขียนตัวอักษรสีทองไว้ไม่กี่ตัว "สุสานศิษย์นอกสำนักไท่เหยียน อี้ซิง"

นอกจากนี้ก็ไม่มีของอื่นอีกแล้ว

"ดูเหมือนคนผู้นี้แม้จะเข้าร่วมสำนักที่เรียกว่าไท่เหยียน แต่ตลอดมาก็เป็นแค่ศิษย์นอก ไม่ได้ก้าวเข้าสู่เส้นทางเซียน สุดท้ายก็ยังถูกเหล่าผู้ฝึกเซียนเนรเทศมาอยู่ที่นี่"

"ก่อนตาย เขายังคิดถึงสำนักตัวเองไม่ลืมไม่วาย ไม่ถือว่าตัวเองเป็นจักรพรรดิ แต่ตลอดมาก็ถือว่าเป็นศิษย์นอกของสำนักไท่เหยียน"

"ตามคำพูดของโข่วหงก่อนหน้านี้ สำนักต่างๆ ใต้หล้าควรจะสูญสลายไปหมดแล้วในมหาวิบัติก่อนยุคอพยพใหญ่ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า ในเรื่องนี้จะมีเงื่อนงำอย่างอื่นอีก"

หลี่ฟานครุ่นคิดไม่หยุดในใจ

"อี้ซิงนี่น่าจะได้รับคำสั่งของผู้ฝึกเซียนสำนักไท่เหยียน รับผิดชอบการอพยพใหญ่ในโลกนี้ ไม่รู้ว่าครั้งนี้จะหาเรือบินที่ใช้อพยพในตอนแรกเจอหรือไม่"

การค้นหาในห้องฝังศพหลักไม่เป็นผล หลี่ฟานจึงสั่งให้ทหารสำรวจโบราณขุดค้นบริเวณโดยรอบ พยายามหาเบาะแสจากหลุมศพข้างเคียง

หลายวันต่อมา มีข่าวร้ายส่งมา ทำให้หลี่ฟานรู้สึกโกรธแค้นและสิ้นหวังเป็นที่สุด

ที่แท้ ทหารสำรวจโบราณได้พบบันทึกที่เกี่ยวข้องกับเรือบินในรายการของที่ฝังร่วมในสุสานข้างเคียงแห่งหนึ่ง แต่น่าเสียดายที่สุสานแห่งนี้ถูกขโมยไปก่อนแล้ว

และดูจากร่องรอยความเสียหาย การถูกขโมยก็เกิดขึ้นเมื่อพันปีก่อนแล้ว

"อีกแล้ว อีกแล้ว! ทุกครั้งทำให้ข้าเห็นความหวัง แต่สุดท้ายก็เป็นเพียงภาพลวงตาที่เอื้อมไม่ถึง!"

หลี่ฟานโกรธเกรี้ยวอย่างหาได้ยาก ทำลายสิ่งของที่อยู่ข้างกายไปหลายชิ้น

คนข้างกายล้วนเงียบราวกับจักจั่นในอากาศหนาว

ผ่านไปนานมาก หลี่ฟานจึงระงับใจที่สับสนวุ่นวายของตนเองลงได้

เขายังคงสั่งให้ทหารสำรวจโบราณขุดค้นสุสานไปทั่ว ตามหาร่องรอยที่เรือเซียนอาจมีอยู่ แต่ตัวเองกลับกลับไปที่เมืองเสวียนจิง ดูเหมือนจะไม่ค่อยหวังอะไรแล้ว

เวลาผ่านไปอย่างนี้อีกสิบปี มาถึงปีติ๋งที่สามสิบห้า แต่สถานการณ์กลับเปลี่ยนแปลง

วันนี้ หลี่ฟานได้รับรายงานด่วน

"พบสุสานเซียนงั้นหรือ?" หลี่ฟานงงงวยไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็ดีใจยิ่ง สอบถามอย่างละเอียด

ที่แท้ ในช่วงหลายปีนี้ แม้หลี่ฟานจะรู้สึกท้อแท้บ้าง แต่ความกระตือรือร้นในการสำรวจโบราณของชาวบ้านกลับไม่ลดลงเลย สุสานโบราณบนแผ่นดินเสวียนถูกขุดมากมาย

และเมื่อสุสานโบราณขนาดใหญ่เหล่านั้นถูกขุดจนเกือบหมด ผู้คนก็เริ่มหันไปให้ความสนใจกับสุสานขนาดเล็กที่ไม่มีใครสนใจมาก่อน

เมื่อไม่กี่วันก่อน กลุ่มคนหนุ่มสาวกำลังขุดค้นสุสานที่ไม่น่าสนใจแห่งหนึ่ง กลับถูกพลังปริศนาทำร้ายอย่างกะทันหัน มีผู้บาดเจ็บล้มตายจำนวนมาก

ผู้ที่รอดชีวิตรีบรายงานเรื่องนี้ให้ทางการทันที

ต้องรู้ว่า ในหลายสิบปีที่เสวียนสำรวจโบราณสถาน ถึงจะมีคนบาดเจ็บล้มตาย ก็มักเป็นเพราะโดนกลไกทำร้าย การเจอเรื่องประหลาดเช่นนี้ก่อนเปิดสุสานยังเป็นครั้งแรก

ทหารสำรวจโบราณไม่กล้าประมาท ส่งคนไปสืบหาทันที

ถึงแม้จะมีมือเก๋าที่ประสบการณ์สูงและทหารติดอาวุธครบมือร่วมมือกัน ก็ยังไม่สามารถขยับหลุมศพเล็กนี้ได้แม้แต่น้อย

ทุกคนตกใจปนดีใจ รีบรายงานเรื่องนี้ให้หลี่ฟานทราบ

หลี่ฟานรับข่าวก็มาถึง หลังจากใช้หมอกพิษเซียนมนุษย์ ในที่สุดก็ทำลายพลังปริศนาที่อยู่รอบๆ สุสานได้

เข้าไปในหลุมศพ ในบรรดาของที่ฝังร่วมทั้งหลาย เรือไม้เล็กๆ ลำหนึ่งอยู่ในนั้นอย่างโดดเด่น