บทที่ 168 – โลกที่จอมมารเท่านั้นที่รู้ (5)
บทที่ 168 – โลกที่จอมมารเท่านั้นที่รู้ (5) “ฟู่ววว” ผมเหยียดยืดร่างกาย ลมเย็นในยามค่ำทำเอาปอดผมสดชื่น ความรู้สึกที่ได้ทำงานเสร็จนี่ช่างสบายยิ่งนัก กระดาษหลายต่อหลายแผ่นอยู่ในมือผม ผมโต้รุ่งเพื่อที่จะเขียนเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นในสงครามกลางเมืองของฟรานเคีย จะพูดว่ามันเป็นผลงานชิ้นโบว์แดงในชีวิตขอ...