บทที่ 1620 : เบอร์ธา ฉันเชื่อใจเธอขนาดนี้เลยนะ! (2)
บทที่ 1620 : เบอร์ธา ฉันเชื่อใจเธอขนาดนี้เลยนะ! (2) ร่างที่มีผมยาวสีเขียวก้าวลงจากรถและเดินเข้าไปในห้องโถงของคฤหาสน์อย่างรวดเร็ว “ นายท่าน!" หญิงสาวสวยคุกเข่าลงด้วยความเคารพต่อหน้าหวังเต็ง “ เบอร์ธา ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ!” หวังเต็งยิ้ม “ ลุกขึ้นเถอะ ไม่ต้องมีพิธีการใดๆ” หญิงสาวลุกขึ้นยืน “ นั่งลงสิ” ...