บทที่ 246: วันที่ฉันตั้งตารออย่างกะทันหัน
บทที่ 246: วันที่ฉันตั้งตารออย่างกะทันหัน พวกเขาได้รับเชิญอย่างอบอุ่นจากคนในหมู่บ้านและได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นมาก แม้ว่าอาหารทานเล่นจะดูไม่สำคัญนักก็ตาม แต่น้ำใจที่ชาวบ้านแสดงออกมานั้นมีค่าอย่างหาที่เปรียบมิได้ ห้องที่ไม่ใหญ่เกินไปเป็นที่ที่หมู่บ้านจัดให้พวกเขาพักผ่อนในวันนี้ แม้ว่าห้องจะเรียบง่...