บทที่ 15

ศาลาหลิงตัน เป็นสถานที่ซึ่งบรรดานักปรุงยามักจะมาเยือนเป็นแหล่งรวมสุดยอดยาอายุวัฒนะชั้นเลิศ ตัวยาที่ต่ำกว่าระดับหนึ่งก็เหมือนกับเศษขยะสำหรับศาลาหลิงตัน

หากนักปรุงยาคนใดนำยาที่มีระดับต่ำมาเสนอขายย่อมต้องถูกโยนออกไปจากศาลาหลิงตัน อย่างแน่นอน

เฉินฮั่น กระแอม เบา ๆ โบกแขนเสื้อ อย่างรวดเร็ว ทันใดนั้น ยาก็ปรากฏ บนโต๊ะนับร้อยชนิด

หยิงมู่ ผู้เฒ่า แห่งศาลาหลิงตัน เบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจแม้ว่า ยาเหล่านี้จะเป็นยา สามัญ ทั่วไปแต่ด้วยจำนวนที่มากมายเช่นนี้ก็สร้างความตกตะลึงให้กับเขา ยิ่งไปกว่านั้นในบรรดายาเหล่านี้ยังมียาระดับสาม ปะปนอยู่ ด้วย

แม้ว่ายาระดับสามจะมีราคาไม่แพง แต่การที่เฉินฮั่นนำยาออกมาจำนวนมากขนาดนี้ ย่อมแสดงให้เห็นว่าตระกูลเสี่ยวมีฐานะที่ร่ำรวยขึ้นอย่างแน่นอน

"คุณชายเฉินฮั่น ยาเหล่านี้ สามารถขายได้หรือไม่?"

น้ำเสียงของ หยิงมู่ ผู้เฒ่าแห่งศาลาหลิงตัน อ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด

ปริมาณยาที่มากมายขนาดนี้ถือเป็นรายได้ก้อนโตสำหรับ ศาลาหลิงตัน เช่นกัน

เฉินฮั่น พยักหน้า "ท่านผู้อาวุโส ช่วยประเมินราคาให้หน่อยข้าคิดว่ามันน่าจะมีมูลค่ามากพอสมควร"

รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของหยิงมู่

ราคาของ ยาระดับสามนั้นไม่ต่ำกว่าหนึ่งหมื่นเหรียญวิญญาณบวกกับ ยาระดับสองอีกเกือบร้อยชนิดมูลค่ารวมของยาเหล่านี้อาจจะ เกือบ 100,000 เหรียญวิญญาณ !

"100,000 เหรียญวิญญาณแม้จะขายทั้งตระกูลเสี่ยว ก็ไม่มีทางได้เงิน มากมายขนาดนี้ "

หยิงมู่กล่าว พร้อมกับโบกมือเรียกนักปรุงยาฝึกหัด ที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ

นักปรุงยาฝึกหัดรีบวิ่งเข้าไปหยิบยาเพื่อนำไปตรวจสอบ ไม่นานนักปรุงยาฝึกหัดก็วิ่งกลับมา พร้อมกับกระซิบบอกราคาที่คำนวณให้กับหยิงมู่

รอยยิ้มกว้างปรากฏบนใบหน้าของหยิงมู่

"คุณชายเฉินฮั่น ศาลาหลิงตัน ของเรายินดีรับซื้อยาวิเศษเหล่านี้ในราคา 100,000 เหรียญวิญญาณ

คุณชายต้องการขายหรือไม่?"

เฉินฮั่นพยักหน้าอย่างรวดเร็ว "ขาย"

ยาเหล่านี้เดิมทีก็เป็นยาของศาลาหลิงตันอยู่แล้วเพียงแค่เขาทำการคัดลอกและนำมาขายก็สามารถทำกำไรได้ถึง 100,000 เหรียญวิญญาณ!

ที่สำคัญ เขายังมียาอายุวัฒนะอีกมากมายที่รอการคัดลอกและนำมาขายในอนาคตข้างหน้า เขาจะต้องกลายเป็นเศรษฐีที่ร่ำรวยที่สุดในโลกอย่างแน่นอน!

การค้าขายครั้งนี้ถือว่าไม่ขาดทุนเลยแม้แต่น้อย!แถมเฉินฮั่นยังได้กำไรมหาศาลเขารู้ดีว่านี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของเขาเท่านั้นในอนาคต เขาจะต้องประสบความสำเร็จมากกว่านี้

หยิงมู่โบกมือเบา ๆ ทันใดนั้น กองเหรียญวิญญาณ จำนวน 100,000 เหรียญก็ปรากฏบนโต๊ะ

เฉินฮั่น ไม่รีรอเก็บเหรียญวิญญาณทั้งหมดใส่ไปในกระเป๋ามิติทันที

ด้วยเงิน 100,000 เหรียญวิญญาณ นี้บวกกับยาที่เหลือเพียงพอเเล้วสำหรับตระกูลเสี่ยวที่จะ ฟื้นฟูฐานะขึ้นมาใหม่อีกครั้ง

"ขอบคุณผู้อวุโส  ข้าขอตัวก่อน"

หลังจากรับเหรียญวิญญาณเฉินฮั่นก็เตรียมตัวจะออกจาก ศาลาหลิงตัน

"รอก่อน" หยิงมู่เรียกเฉินฮั่นไว้พร้อมกับหยิบตราสีเงินออกมาจากกระเป๋ามิติ

"คุณชายเฉินฮั่น นี่เป็นตราสัญลักษณ์ ระดับสูงของศาลาหลิงตันของข้า

สัญลักษณ์นี้สามารถใช้ยื่นได้กับ ศาลาหลิงตันทุกสาขานอกจากสิทธิพิเศษระดับสูงแล้วท่านยังสามารถใช้ตราสัญลักษณ์นี้ เพื่อเข้าร่วมการ ประมูลยาวิเศษ ของวิเศษ ของศาลาหลิงตันได้ อีกด้วย"

เฉินฮั่นรับ ตราสัญลักษณ์นั้นมาและเก็บใส่ กระเป๋ามิติ

"ขอบคุณ ท่านผู้อาวุโส "

หลังจากพูดจบเฉินฮั่นก็หันหลังเดินออกจาก ศาลาหลังตัน

หยิงมู่ ผู้เฒ่า แห่งศาลาหลิงตันมองตามหลังเฉินฮั่นด้วยความคิดเเละสงสัย

เขารู้สึกสงสัยเด็กหนุ่มคนนี้มาจากตระกูลเสี่ยว เเต่ตระกูลเสี่ยวเป็นตระกูลที่อ่อนแอเเต่กลับมียาที่น่าทึ่งมากมายเช่นนี้เบื้องหลังเขาจะต้องมีใครคอยช่วยเหลืออยู่เป็นเเน่

เขาเรียกผู้ฝึกยุทธระดับ กลั่นเทพ คนหนึ่งที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ

"เจ้าไปติดตาม เฉินฮั่นแล้วสืบหาข้อมูลว่าเบื้องหลังตระกูลเสี่ยวมีผู้อวุโสคนไหนคอยช่วยเหลืออยู่หรือไม่"

ผู้ฝึกยุทธระดับกลั่นเทพ ผู้นั้นมองหยิงมู่ด้วยความลังเล

"ท่านผู้อาวุโสเราจำเป็นต้องให้ความสนใจกับตระกูลเสี่ยวมากขนาดนี้ เลยหรือ? บางทีตระกูลเสี่ยวอาจจะเเค่โชคดีก็เป็นได้"

หยิงมู่หรี่ตามองชายคนนั้น

"เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา แม่ทัพปางได้เดินทางไปยังตระกูลเสี่ยวแต่กลับได้รับบาดเจ็บและต้องหนีออกมาเจ้าคิดว่าด้วยฐานะของตระกูลเสี่ยวจะสามารถเชิญผู้อวุโส หรือผู้คุ้มกัน ระดับไหนมาช่วยเหลือได้บ้างละ?"

"สัญชาตญาณของข้าบอกว่าการล่มสลายของตระกูลหลินและอาการบาดเจ็บของแม่ทัพปางล้วนเกี่ยวข้องกับเฉินฮั่นคนนี้"เขาพึมพำกับตัวเอง

ในขณะเดียวกันเฉินฮั่นที่เดินออกจากศาลาหลิงตันไม่ได้กลับไปที่บ้านสกุลเสี่ยวโดยตรงแต่กลับมุ่งหน้าไปยังเล้งหยวนโหลว

เพื่อนสนิทของเสี่ยวหยูหยานอย่างหวงซานซานกำลังจัดงานเลี้ยงที่เล้งหยวนโหลวเสี่ยวหยูหยานขอให้เฉินฮั่นไปรับเธอหลังจากเสร็จธุระ

"น่าจะถึงเวลาแล้ว ข้าต้องเดินทางไปหาภรรยา"

ในที่สุดเขาก็มาถึงเล้งหยวนโหลวเสียงเพลงและเสียงหัวเราะดังมาจากด้านในเฉินฮั่นที่ยืนอยู่หน้าประตูสูดหายใจเข้าลึกก่อนที่จะเปิดประตูและก้าวเข้าไป

ทันทีที่ก้าวเท้าเข้าสู่เขาก็ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายดังมาจากชั้นบน

"เสี่ยวหยูหยาน นางผู้หญิงคนนี้ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง!

ข้าป๋ายอี๋หมายปองเจ้าถือเป็นโชควาสนาของเจ้าถ้าเจ้าทำให้ข้าไม่พอใจเชื่อหรือไม่ว่าข้าจะทำให้ตระกูลเสี่ยวหายไปจากจีหนานเฉิงด้วยคำพูดเพียงคำเดียว!"

เฉินฮั่นขมวดคิ้วเขาจำได้ชายหนุ่มคนนี้คือป๋ายอี๋ลูกชายคนเดียวของตระกูลป๋ายหนึ่งในตระกูลใหญ่ของจีหนานเฉิงเขาเป็นคนที่หยิ่งยโสและชอบรังแกผู้อื่น โดยเฉพราะผู้ที่อ่อนเเอ่

"เกิดอะไรขึ้น?"

เขาถามคนรับใช้ที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ"คุณชายเฉินคุณหนูเสี่ยวกำลังถูกคุณชายป๋ายรังแกอยู่ขอรับ"คนรับใช้ตอบ

เฉินฮั่นไม่รอช้ารีบขึ้นไปชั้นบนทันที