Chapter 881 เปิ่นจั้วกลับมาแล้ว
เจ้านิกายจุนที่ล่วงไปนอนบนพื้น กลายเป็นภาพเหตุการณ์ที่อักอ่วนเป็นอย่างมาก.
อย่างไรก็ตาม เขาที่ตอบสนองได้เป็นอย่างดี ก่อนที่จะกลิ้งตัวนอนแผ่ อย่างสบาย ๆ พร้อมกับแสดงท่าทางเรียกแขกทันที.
เจ้าเด็กนี่โอหังจริง ๆ!
ยอดฝีมือพิภพทั้งสองที่โกรธเกรี้ยวอย่างหนัก.
“ชิ!”
ชายวัยกลางคนแค่นเสียง “นอกเกลือกกลิ้งบนพื้นแกล้งตายรึไง รีบไสหัวออกมา!”
จุนซ่างเซียวที่ยืนขึ้น ก่อนที่จะดีดนิ้วใหม่.
เซียวจุ้ยจื่อครั้งนี้ไม่ลืม เร่งรีบนำเก้าอี้ออกมาในทันที.
จุนซ่างเซียวที่นั่งอย่างมั่นคง ยกขาข้างหนึ่งไขว้ห้าง ยกขึ้นทับอีกข้าง นำบุหรี่ออกมาจุด ก่อนที่มือหนึ่งจะสร้างเพลิงขึ้นจุดบุหรี่และเอ่ยออกมาว่า“ไม่ต้องรีบ ให้เปิ่นจั้วได้หายใจหน่อย.”
ไม่ทำเท่อีกแล้วรึ?
ในเวลานี้เหล่ายอดฝีมือหลายสิบคนถึงกับพูดไม่ออก.
2 ยอดฝีมือระดับลึกล้ำ.
พร้อมกับระดับเหลืองกว่า 30 คน.
“ฟู่!”
จุนซ่างเซียวที่พ่นควันเป็นวงแหวน ลอบคิดในใจ “ก็ไม่ได้เป็นปัญหาเท่าใดนัก.”
หลี่ชิงหยาง เซียวจุ้ยจื่อและคนอื่น ๆ ที่จ้องมองเหล่ายอดฝีมือที่ลอยอยู่ แววตาที่เป็นประกายเปี่ยมไปด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้!
ความแข็งแกร่งของคนเหล่านี้แข็งแกร่งกว่าสัตว์วิญญาณในเขตแดนลับเป็นตายมาก หากได้สู้ด้วย จะต้องตื่นเต้นและสร้างประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยมอย่างแน่นอน!
ด้วยการฝึกฝนของเจ้านิกายจุน ศิษย์ของนิกายนิรันดรเป็นเหมือนดั่งนักรบที่กระหายการต่อสู้อย่างแน่นอน.
ยอดฝีมือจากทั้งสองพิภพที่กำลังเพ่งพิศตรวจสอบผู้ฝึกยุทธ์ทวีปชิงหยุน พวกเขาเห็นคนกลุ่มนี้ส่วนมากมีระดับ“เหลือง”ดังนั้นจึงได้แค่นเสียงดูแคลน.
“เจ้านิกาย.”
ติงซิงหวังที่ส่งเสียงผ่านวิญญาณ “ขอเพียงสังหารพวกเขา จะได้รับแต้มบุญ และขยายฐานที่มั่นอย่างงั้นรึ?”
“ไม่ผิด.”จุนซางเซียวเอ่ย.
ติงซิงหวังที่รู้สึกอดรนทนไม่ไหวกระสันสู้เช่นกัน “เริ่มเมื่อไหร่?”
“ตอนนี้.”
ศิษย์ของเขาใช้ยันต์ทะยานาสวรรค์เข้ามา แต่ละวินาทีล้วนแต่ล้ำค่า ดังนั้นจุนซ่างเซียวจึงไม่ต้องการเสียเวลา แววตาที่กลายเป็นเย็นชา โบกมือออกไปทันที“ศิษย์ทุกคนรับคำสั่ง จัดการให้หมด.”
“รับทราบ!”
“ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!”
หลี่ชิงหยาง เซียวจุ้ยจื่อและศิษย์คนอื่น ๆ ที่ก้าวออกจากฐานที่มั่น กลิ่นอายที่แผ่แรงกดดันที่หนักหน่วงปะทุ พวยพุ่งล้นออกมา ราวกับว่าได้ปลดผนึก กลายเป็นอสุรกายที่กำลังปรากฏขึ้นจากขุมนรก!
หากเหล่าผู้ฝีกยุทธ์ทวีปชิงหยุนได้เห็นจะต้องตื่นตะลึงอย่างแน่นอน.
ทว่าคงไม่มีใครได้รู้แน่ เพราะว่าพวกเขายังไม่ได้เข้ามาในพิภพสงคราม นอกจากนี้คนอื่น ๆ เองต่างก็ไม่ต้องการเข้ามาอยุ่แล้ว ใครสนกันเล่า.
แม้แต่คิดก็หวาดผวาแล้ว.
“กล้าออกมาจริง ๆ?”ชายวัยกลางคนกล่าวหยัน.
แม้นว่าจะไม่เข้าใจว่าทำไมคนทวีปชิงหยุนกล้าออกมา ทว่าในเมื่อออกมาแล้ว ก็คงต้องซ้อมมือสักหน่อย.
การรังแกมือใหม่นั้น ทวีปฉีไห่ยินดีอย่างยิ่ง หลายปีมานี้ พวกเขาได้จัดการมือใหม่จากพิภพต่าง ๆ มานับไม่ถ้วน.
“ฟิ้ว ----”
ในเวลานั้น ชายชราผมขาวทวีปหลิงหยุนไม่พูดพร่ำอะไรลงมือก่อนเลย เขาที่ปลดปล่อยแรงกดดันออกมา ราวกับว่ากำลังทุ่มสุดตัว.
ไม่ว่าอย่างไรการสังหารคนของทวีปชิงหยุนครั้งแรก อย่างน้อยก็ได้รับ 100 แต้มบุญแน่ ๆ!
ชายวัยกลางคนเองก็คิดเช่นกัน.
แม้แต่หวั่นเกรงว่าชายชราผมขาวจะจัดการหมดก่อน.
สองยอดฝีมือระดับลึกล้ำที่พุ่งออกไปเร็วกว่าใคร ๆ ราวกับว่าจะเอาที่หนึ่งในการชโลมโลหิตทวีปชิงหยุนเป็นคนแรก!
“ฟู่ ฟู่!”
ยอดฝีมือทวีปฉีไห่และทวีปหลิงหยุนที่พุ่งออกไป แรงกดดันที่แผ่ออกมานั้น เห็นชัดเจนว่าเหนือกว่ามู่ซ่างหงที่มีระดับครึ่งก้าวปราชญ์ยุทธ์มาก.
หลี่ชิงหยางที่เห็นฝ่ายตรงข้ามคึกเป็นอย่างมาก หาได้สนใจ ทว่าตอนนี้จ้องมองไปยังยอดฝีมือระดับเหลือง เพราะว่าคนเหล่านี้คือคู่ต่อสู้ของพวกเขา.
“คนด้านซ้ายสุดให้กับข้า.”
“ข้าเลือกคนที่สอง.”
“เช่นนั้นคนขวาสุดให้ข้าก็แล้วกัน.”
พวกเขาที่ใช้ทักษะเสียงผ่านวิญญาณแลกเปลี่ยนพูดคุย แบ่งเป้าหมายกัน.
“ตาย!”
“ฟู่ ฟู่-”
ชายชราผมขาวที่สะบัดสร้างฝ่ามือใหญ่ยักษ์โจมตีออกมาทันที.
จิตสังหารแรงกดดันที่หนักหน่วงรุนแรง ราวกับว่าจะกวาดแต้มบุญทั้งหมดให้ได้เพียงคนเดียว!
“กึก!”
ขณะที่ฝ่ามืออากาศล่วงหล่นลงมา ติงซิงหวังก็ก้าวออกไปทันที.
เขาที่เงยหน้าขึ้นมาเล็กน้อย ที่มุมปากยกยิ้มอย่างสบาย ๆ พร้อมกับเอ่ยออกมาว่า“แสงหิ่งห้อยหรือจะเทียบกับแสงตะวันจันทรา.”
“ฟิ้ว!”
หมัดขวาของเขาที่ต่อยขึ้นไปบนท้องฟ้าในทันที!
“ฟู่ ซูมมมมม ----”
กลิ่นอายปิศาจที่ระเบิดออกมาหมัดสีดำกระแทกฝ่ามือยักษ์.
พลังที่สลายฝ่ามือให้หายไป ทำให้ชายชราผมขาวตื่นตะลึงเร่งรีบถอย กว่าจะยั้งเท้าได้ ก็อุทานออกมาเสียงสั่น“ยอดฝีมือระดับ”ปฐพี“?!”
“วูซซซ!”
พริบตานั้น ห้วงมิติก็สั่นไหวเล็กน้อย.
“ตาย!”
เหล่าติงที่ก้าวเข้าไปหา ฝ่ามือของเขาที่สะบัดกระแทกออกไป.
ชายชราผมขาวขณะที่คิดจะหันหลังถอยหนี ทว่าขณะหันกลับก็ถูกฝ่ามือกระแทกไปยังใบหน้าแล้ว เกิดเสียงดังสนั่น ร่างของเขาที่กระเด็นอัดไปยังแผนดินสีแดงชาดทันที!
ผืนปฐพีที่สั่นไหวไปมา ฝุ่นผงที่ลอยฟุ้งกระจายไปทั่ว.
เหล่ายอดฝีมือที่ส่งจิตสัมผัสออกไป การโจมตีนั่น ชายชราผมขาวที่จมอยู่ในหลุมลึก ใบหน้าที่ไหม้เกรียมเป็นสีดำ ไร้ซึ่งลมหายใจไปสะแล้ว.
ตาย!
สังหารยอดฝีมือระดับ“ลึกล้ำ”ทันที!
ชายวัยกลางคนอีกคนที่เวลานี้หัวใจเต้นโครมครามไม่เป็นจังหวะ.
ขณะที่คิดจะโจมตี ก็เปลี่ยนเป็นถอยหนีทันที ทว่าในเวลานั้น เพลิงสีแดงก็พุ่งมาจากด้านล่างขึ้นบน!
“แย่แล้ว......”
“ตูมมมม ------”
ฝ่ามือเปลวเพลิงได้กระแทกเขาบนอากาศ ระเบิดเสียงดังก่อนแตกเป็นฝนเพลิงกระจายออกไปรอบ ๆ สว่างวาบราวกับดอกไม้ไฟขนาดใหญ่.
คมเพลิงวิญญาณแผดเผาที่ใช้โดยกงซุนเหาไห่ เขาที่ยืนอยู่ด้านหน้าศิษย์คนอื่น ๆ จากนั้นก็ยกมือขึ้นอีก ขณะที่รวมลำแสงเข้าไว้ด้วยกัน ก่อนที่จะปล่อยลำแสงพุ่งออกไปสองลำแสง!
“ตูมมมมม!”
ด้วยแสงเจ็ดสีทำลายล้าง กระแทกชายวัยกลางคนที่มีสภาพอนาถบนท้องฟ้า เสื้อผ้าขาดวิ่น หน้าอกปรากฏสองรอยบุบ.
“อัก!”
โลหิตสาดกระจาย ใบหน้าที่ขาวซีด.
เหล่าติงมีระดับปราชญ์ยุทธ์จึงสามารถสังหารระดับลึกล้ำได้อย่างง่าย ๆ
ขณะที่กงซุนเห่าไห่นั้นเป็นเพียงครึ่งก้าวปราชญ์ยุทธ์และยังตัดผ่านระดับมาไม่ถึงสองปี การที่สร้างอาการบาดเจ็บให้กับระดับเดียวกัน จากการลงมือสองครั้ง ก็ถือว่ามีความแข็งแกร่งที่ไม่ธรรมดาแล้ว.
ในเวลานี้เขานี้เขาพึงพอใจกับการใช้ชีวิตภายในนิกายนิรันดรเป็นอย่างมาก แม้แต่มีเป้าหมายในการดำเนินชีวิตใหม่เรียบร้อยแล้ว.
กงซุนเห่าไห่นั้นไม่ปล่อยให้ฝ่ายตรงข้ามตั้งตัว ได้สร้างคมเพลิงวิญญาณแผดเผาอีกครั้งพร้อมกับโจมตีออกไป.
“ตูมมมมมมม!”
เป็นทักษะที่รวดเร็ว ชายวัยกลางคนที่บาดเจ็บอยู่แล้วไม่มีทางหลบได้ ถูกฝ่ามือเพลิงสับเข้าให้ ก่อนที่จะร่วงหล่นราวกับว่าวสายป่ายขาด ล่วงหล่นลงพื้นทันที.
เหล่ายอดฝีมือทวีปฉีไห่และทวีปหลิงหยุนคนอื่น ๆ ที่เวลานี้ต่างก็หวาดผวาไปตาม ๆ กัน.
ในความเห็นของพวกเขา เหล่ายอดฝีมือที่เพิ่งมาใหม่ไม่ควรที่จะต่อต้านพวกเขาได้ ท้ายที่สุดกับสังหารยอดฝีมือระดับ“ลึกล้ำ”สองคนไปอย่างรวดเร็ว!
“ถอย!”
บางคนที่ได้สติ อุทานออกมาเสียงดัง.
สังหารยอดฝีมือระดับลึกล้ำได้ในทันที ยอดฝีมือทวีปชิงหยุนแข็งแกร่งเกินไปแล้ว ตอนนี้ ทางเลือกที่ถูกต้องที่สุดก็คือถอย!
ถอยรึ?
ไม่มีเวลาเพียงพอแล้ว!
ตั้งแต่ชายวัยกลางคนที่ล่วงหล่นลงพื้น หลี่ชิงหยาง เซียวจุ้ยจื่อและคนอื่น ๆ ต่างก็รวมพลังบินออกไปแล้ว นอกจากนี้ด้วยการสวมปีกโลหะ ยิ่งทำให้พวกเขาเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงมาก!
“ฟิ้ว---”
หลี่ชิงหยางที่บินออกไป ในมือถือกระบี่เจิ้นหยางที่ส่องประกายแสงแวววับ ตัดฉับลงทันที ปราณกระบี่ที่เย็นยะเยือบก่อรูปพุ่งออกไป.
ลี่เฟยและคนอื่น ๆ ใช้คมเพลิงวิญญาณแผดเผา หรือแสงเจ็ดสีทำลายล้างโจมตีออกไปเช่นกัน.
“ฟู่ ฟู่ ซูมมมม!”
“ฟู่ ฟู่ ฟู่ ฟู่!”
พริบตานั้น เปลวเพลิงและลำแสงจากฐานที่มั่นทวีปชิงหยุนพุ่งออกไปราวกับยิงดอกไม้ไฟ เต็มไปด้วยลำแสงหลากสีสันระรานตา!
“พรึด ซี่!”
คมกระบี่ ที่สะบั้นแขนอีกฝ่ายขาดออกจากัน!
“อ๊าก -----”
หลี่ชิงหยางที่ตัดแขน ก่อนที่จะสะบัดกระบี่โจมตีใหม่อีกครั้ง.
“ตูมมมม!”
“ตูมมมม!”
ยอดฝีมือทวีปหลิงหยุนที่โจมตีไปยังเซียวจุ้ยจื่อ ทว่ากับไม่สามารถกระแทกอีกฝ่ายสร้างรอยแผลได้เลยแม้แต่น้อย กระทั่งตัวเองยังถอยออกไปครึ่งก้าว.
ไม่จำเป็นต้องคิด ถอยสิ!
“ซูมมม ฟู่!!!”
มิติที่สั่นไหวเป็นระลอก พลังธาตุดินที่ปะทุขึ้นมา ก่อรูปเป็นกำแพงขวางทางยอดฝีมือคนดังกล่าวไว้.
เซียวจุ้ยจื่อที่พุ่งเข้าไป แววตาที่เปี่ยมล้นด้วยเปลวเพลิง“มาสู้กัน ให้สนุกดีกว่า!”
“ตูมมม! ตูมมม!”
“อ๊าก ๆ ----”
......
ศิษย์ทุกคนที่เข้าต่อสู้ พร้อมเผยทักษะที่ทรงพลังออกมาไม่หยุด จุนซ่างเซียวยังคงนั่งบนเก้าอี้สูบบุหรี่พ่นควันโขมง พลางเผยยิ้ม“ยอดฝีมือพิภพสงคราม เปิ่นจั้วกลับมาแล้ว พวกเจ้าเตรียมตัวพร้อมหรือยัง?”
