Chapter 874 ลู่เชียนเชียนตัดผ่านไปยังระดับจักรพรรดิยุทธ
ซูเซียวโม่ก็ยังคงเป็นสายลับ ในนิกายไท่เสวียนเซิ่ง ส่วนจุนซ่างเซียวเวลานี้ได้เตรียมการที่จะกลับไปยังพิภพสงครามอีกครั้ง.
ด้วยการได้ยินว่าทวีปชิงหยุนอีกห้าปีจะเข้าไปด้านใน แม้แต่ครึ่งก้าวปราชญ์ยุทธ์เช่นเจ้าเมืองมู่ ยังเตรียมใจที่จะไปตายด้านใน ทำให้เขาตัดสินใจทำอย่างหนึ่งทันที!
ก่อนหน้านี้เป็นความแค้นส่วนตัวล้วน ๆ ที่เขาจะเข้าไปพิภพสงครามอีกครั้ง ตอนนี้แตกต่างออกไป เขาจะทำเพื่อแผ่นดินเกิดแล้ว!
แน่นอน.
การเสียสละย่อมต้องได้รับผลตอบแทนด้วย.
สิ่งที่จุนซ่างเซียวคิด ไม่สามารถโต้เถียงได้เลย.
ทวีปชิงหยุนต้องการปาฏิหาริย์ ไม่ว่าจะให้ทำอย่างไร อย่างน้อยก็ขอรักษาชีวิตรอดปลอดภัยได้.
“อีกอย่างนะ.”
จุนซ่างเซียวที่กอดอกเอ่ยกล่าวออกมาอย่างหนักแน่น “พิภพสงครามนั้นเต็มไปด้วยอันตรายนับไม่ถ้วน การที่ข้านำคนเข้าไปเสี่ยงตายก่อน ต้องการผลประโยชน์บ้างมันเกินไปงั้นรึ?”
“ฟิ้ว!”
เขาที่ก้าวออกจากห้องโถง เข้าไปในเขตแดนลับกาลอากาศ เริ่มบ่มเพาะอย่างเอาจริง.
ในปีนี้ เพราะสองภารกิจมหากาพย์ที่สะกดเขตแดนบ่มเพาะของเขาเอาไว้ การเพิ่มพลังนั้นไม่ได้มีความหมาย ทว่าก็ช่วยยกระดับความเข้าใจวิถียุทธ์ของเขาได้เช่นกัน.
ยกตัวอย่าง ฝ่ามือปัญญามังกรคชสาร.
วิชานี้ เขาได้ใช้ทำลายตำหนักเก้าพิษไปอย่างง่ายดาย เป็นวิชาที่ร้ายกาจไม่น้อย.
ไม่ใช่ว่าจุนซ่างเซียวไม่ต้องการใช้ ทว่าเขายังไม่ได้ก้าวไปถึงระดับสุดยอด อีกอย่างมันยังไม่สามารถใช้ออกมาได้ทันทีเหมือนกับคมเพลิงวิญญาณแผดเผา.
“ฟู่ ฟู่ ---”
ในเขตแดนลับ ภายในค่ายกลปรากฏคลื่นอากาศที่หมุนวน พลังวิญญาณที่ควบรวมตัวกันเป็นมังกรคชสารที่ตัวใหญ่ยักษ์ แผ่กลิ่นอายโบราณออกไป สัตว์ร้ายในยุคโบราณ ที่เป็นเงาบนอากาศ!
จุนซ่างเซียวที่ยืนตรงองอาจ ก่อนที่จะผลักมือขวาออกไป.
“ฝ่ามือปัญญามังกรคชสาร!”
“ฟู่ ฟู่!”
“ตูมมม! ตูมมม! ตูมมม!”
พลังมังกรคชสารสิบตนที่พุ่งกระแทกพื้น เสียงดังสนั่น พลังอำนาจที่รุนแรง สั่นคลอนทำให้ลี่ชิงหยาง เซียวจุ้ยจื่อและศิษย์คนอื่น ๆ ตื่นตกใจไปตาม ๆ กัน.
ช้าก่อน!
พวกเราอยู่ที่นี่ด้วยนะ?
เจ้านิกายที่แสดงความยอดเยี่ยม สร้างความตื่นตะลึงต่อทุกคน นี่คือวิชาของนิกายนิรันดรอย่างงั้นรึ?
เริ่มแรกเขาสามารถสร้างมังกรคชสารได้สองตัว ตอนนี้สร้างได้ถึงสิบ นับว่าเป็นการเติบโตที่รวดเร็วมาก.
ต่อไปอาจจะสร้างได้เป็นร้อยเป็นพันหรือเป็นหมื่นตัวได้แน่..........
ความจริงมังกรคชสารนั้นมีขนาดใหญ่โตมโหฬารมาก กล่าวได้ว่าเท่ากับโลกใบหนึ่งเลย.
สิ่งที่เขาสร้างนั้นก็คือรูปร่างฉบับพกพานั่นเอง.
ตอนนี้ไม่มีทางที่จุนซ่างเซียวจะสามารถสร้างมันขึ้นมา ในระดับดังกล่าวได้.
“ฟู่ ฟู่!”
เขาที่เก็บกลิ่นอายคืนมา เอ่ยออกไปว่า“ท้ายที่สุดก็สร้างมังกรคชสารได้สิบตัว นับว่าพัฒนา หากตัดผ่านไปยังครึ่งก้าวปราชญ์ยุทธ์คงจะสร้างได้มากกว่านี้.”
กล่าวได้ว่าวิชานี้ยิ่งต้องการยกระดับให้สูงขึ้นเท่าไหร่ก็ย่อมต้องมีพลังบ่มเพาะที่มากพอด้วย.
เหมือนกับดาบมังกรเขียวในอดีต หากไม่มีพลังเพียงพอ ก็ไม่มีทางที่จะยกขึ้นหรือใช้ได้.
เขาที่เปิดคอนโซลระบบ เหลืออีกสิบวันก็จะประเมินผล.
จุนซ่างเซียวที่ส่ายหน้าไปมา “ข้าใช้อายุไขสิบวัน แลกเปลี่ยนกับการสรุปภารกิจครั้งนี้เลยได้หรือไม่.”
“สิบปีล่ะ?”
“คิดเสร็จยัง ข้ารออยู่.”
ตั้งแต่แรกที่เขาเข้ามาในเขตแดนลับกาลอวกาศ หวังว่าเวลาภารกิจจะเลื่อนเร็วขึ้น ท้ายที่สุดกับอยู่คนละมิติกัน เห็ดชัดเจนว่าไม่มีอะไรเปลี่ยนไป.
“ไม่ต้องรีบ ไม่ต้องรีบ.”
จุนซ่างเซียวที่ปิดคอนโซนระบบ“จะช้าจะเร็วเดี๋ยวก็มาถึง.”
......
ฝ่ามือปัญญามังกรคชสารเขาซื้อและกลับนิกายได้คัดลอกตำราแจกจ่ายทุกคนไปแล้ว.
อย่างไรก็ตามเพราะว่ามันจำกัดระดับ จึงมีไม่กี่คนที่สามารถฝึกได้.
ตอนนี้มีคนก้าวมาถึงกษัตริย์ยุทธ์ขั้นปลายคนแล้วคนเล่า แม้แต่ระดับจักรพรรดิยุทธ์ ดังนั้นจึงเริ่มมีคนฝึกฝนบ้างแล้ว.
ที่เห็นได้ชัด ๆ ก็คือเหออู่ตี้.
เพราะว่าเขาตัดผ่านระดับได้เร็วที่สุด ทำให้มีเวลาศึกษา ตอนนี้สามารถสร้างมังกรคชสารได้สี่ตัวแล้ว.
เย่ซิงเฉินที่เวลานี้เหลือก้าวเดียวก็จะตัดผ่านไปยังระดับจักรพรรดิยุทธ์แล้ว เริ่มฝึกฝ่ามือปัญญามังกรคชสารเช่นกัน ตอนนี้สร้างมังกรคชสารได้สองตัว.
หมายเลขหนึ่งและสอง ที่เริ่มฝึกฝนวิชาดังกล่าว ก็ตื่นตะลึงไปเหมือนกัน แม้แต่คิดว่า วิชานี้จะต้องมาจากพิภพเบื้องบนเป็นแน่.
การที่พวกเขาคิดก็ไม่มีอะไรแปลก.
วิชาฝ่ามือปัญญามังกรคชสารนั้น ด้วยระดับของมันในพิภพระดับล่างไม่มีทางที่จะหาเจอได้จริง ๆ.
“ฟู่ !”
หลี่ชิงหยางขณะบ่มเพาะโคจรวิชา ร่างกายที่แผ่กลิ่นอายโบราณออกมา บนศีรษะปรากฏรูปมังกรคชสารขึ้น แม้นว่าจะแตกต่างจากจุนซ่างเซียวไกลโข ทว่าอย่างน้อยก็พอเข้าใจหลักการเบื้องต้นแล้ว.
เซียวจุ้ยจื่อ หลี่เฟยและอีกหลายคนที่เวลานี้ยังคงศึกษาอยู่.
ด้วยพรสวรรค์ ตลอดจนเวลาในเขตแดนลับกาลอวกาศ สามารถช่วยให้พวกเขาศึกษาวิชาต่าง ๆ ที่ลึกล้ำให้เข้าใจได้อย่างไม่มีปัญหา.
เจียงเซี่ยและสองพี่น้องหนิง เองก็ฝึกฝนวิชาปัญญามังกรคชสารมาเป็นเวลานาน ดูเหมือนว่าจะก้าวหน้ากว่าเหล่าศิษย์อยู่มาก.
กล่าวให้ถูกต้อง เหล่าตัวตนระดับสูงของนิกายนิรันดร แม้นว่าภาพรวมจะยังด้อยกว่านิกายใหญ่ แต่อย่างน้อยระดับวิชาก็เหนือกว่า และในอนาคตก็จะก้าวแซงได้อย่างง่ายดาย.
“รอจนได้เข้าไปในพิภพสงคราม ศิษย์ทุกคนสร้างมังกรคชสารได้ทุกคน ภาพนั้นจะเป็นอะไรที่สุดยอดขนาดใหน.”จุนซ่างเซียวที่คาดหวัง.
......
“ฟู่ ฟู่!”
เหลืออีกห้าวันจะถึงการประมวลผลจบภารกิจมหากาพย์ ในลานด้านในปรากฏกลิ่นอายที่หนักหน่วงรุนแรงพวยพุ่งขึ้นมาทันที.
“เชียนเชียนตัดผ่านระดับอย่างงั้นรึ?”
จุนซ่างเซียวที่เผยท่าทางประหลาดใจขณะนั่งอยู่ในที่พัก.
สตรีที่แฝงไปด้วยความเย็นชา เก็บตัวอยู่คนเดียวแทบจะไม่โผล่หน้าให้ใครเห็น ทำให้เขาไม่สามารถใช้แว่นตากันแดดหรูหราตรวจสอบได้ทุกวัน ดังนั้นเขาจึงคาดไม่ถึง ว่าคนที่สองที่ตัดผ่านไปยังระดับจักรพรรดิยุทธ์ถัดจากเหออู๋ตี้จะเป็นนาง.
แม้นว่าจะประหลาดใจเล็กน้อย แต่การที่นางตัดผ่านไปยังระดับจักพรรดิยุทธ์ได้ ก็พอเข้าใจได้ ต้องไม่ลืมว่านางได้รับมรดกของราชันย์เหมันต์จากที่ซ่อนทวีปตงเป่ยลู่.
“น่ารังเกียจ!”
เย่ซิงเฉินกำหมัดแน่น.“ยังมีศิษย์ที่เร็วกว่าข้าอีกคนแล้ว!”
เขาที่เป็นอดีตราชันย์ยุทธ์กลับชาติ มีประสบการณ์ฝึกฝนมากมาย เหลือเพียงก้าวเดียวก็จะตัดผ่านระดับไปยังจักรพรรดิยุทธ์ ทว่าเหออู๋ตี้กับลู่เชียนเชียนกับก้าวนำหน้าเขา ทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองยังจริงจังไม่พอหรือไม่?
อาหนิว เจ้าอย่าเพิ่งร้องไม่ควรโกรธ.
ไม่ใช่ว่าเจ้ายังไม่ได้โดดเด่นหรือจริงจังไม่พอ ทว่าความโดดเด่นของเจ้า มันยังไม่มากพอที่จะเฉิดฉายในนิกายนิรันดร!
“ฟู่ ฟู่ ---”
กลิ่นอายที่พวยพุ่ง ไอเย็นที่กระจายไปทั่ว.
ในฤดูร้อนเช่นนี้ กับพบไอเย็นที่แผ่ออกมาทำให้กลายเป็นฤดูหนาวทันที.
อากาศที่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว ศิษย์ที่บ่มเพาะวิชาคันฉ่องสวรรค์ห้าธาตุ โคจรธาตุเพลิงในเวลานั้น เสื้อผ้าของพวกเขาที่เปียกโชกอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
อากาศหนาวที่กระจายไปทั่ว ดำเนินไปอยู่ราว ๆ ครึ่งชั่วยาม ก่อนที่จะค่อย ๆ คืนกลับสู่ปรกติ ในเวลานี้เสื้อผ้าของทุกคนที่เปียกจนถูกถอดออกไปแล้ว.
หนึ่งเย็น หนึ่งร้อน.
อุณภูมิที่แตกต่างกันทำให้เกิดไอน้ำระเหยเป็นหมอกปกคลุมไปทั่ว.
“ตัดผ่านระดับ?”
“ตัดผ่านระดับ.”
ลู่เชียนเชียนที่ยืนอยู่ด้านหน้านิกาย มือทั้งสองข้างที่กอดอก.
เพราะว่าพลังบ่มเพาะเพิ่มขึ้น ทำให้ร่างกายนางเปลี่ยนไป สัมผัสได้ถึงความเย็นมากกว่าเดิม.
หากเทียบกับเซี่ยซุยหยิงกายาน้ำแข็งก็คือน้ำแข็งร้อยปี ทว่า กายาร่างหัวใจเหมันต์ลึกล้ำนั้น เทียบได้กับน้ำแข็งหมื่นปีที่ไม่เคยละลาย.
จุนซ่างเซียวที่นั่งอยู่ เพราะความเย็นชาแพร่ผ่านเข้ามา ดังนั้นจึงทำให้ดูน่ากระอักกระอ่วนไปด้วยเช่นกัน.
เขาเอ่ยออกไปเล็กน้อย“อีกไม่กี่วันก็จะเข้าไปในพิภพสงคราม เจ้าควรไปเตรียมตัว.”
“อืม.”
ลู่เชียนเชียน“เจ้านิกายแนะนำถูกแล้ว ข้าไปก่อน.”
“ไปเถอะ.”
จุนซ่างเซียวที่โบกมือ ภายในใจที่ลอบคิด“แม้นว่าด้านนอกจะเย็นชากว่าเดิม ทว่าน้ำเสียงกับเหมือนว่าอุบอุ่นขึ้นกว่าก่อนหน้ามาก.”
สตรีที่เย็นชาตลอดเวลา หากเปลี่ยนเป็นอบอุ่น เกรงว่าโลกนี้คงไม่มีหิมะแล้ว.
“ห้าวัน.”
จุนซ่างเซียวที่นั่งอยู่ เอ่ยโอดครวญ“รีบมาถึงเถอะ ความโกรธของข้ากำลังจะปะทุแล้ว!”