Chapter 838 ก่อตั้งพันธมิตรกับวังเมียวฮัว
แม้นว่าซีจิงเสวียนจะฟื้นคืนการมองเห็น ทว่าก็ยังไม่ได้สามารถพิสูจน์การคลั่งของนางว่าได้หายไปจริงหรือไม่? จุนซ่างเซียวจึงได้ลองเล่าเรื่องราวน่าเศร้าให้นางได้ฟัง.
หลังจากนางได้ฟัง เจ้าวังซีที่เพียงแค่ขมวดคิ้ว เผยความเศร้าออกมา เหมือนกับคนทั่วไป หากแต่ไม่มีอาการคลั่งแต่อย่างใด.
ด้วยเหตุนี้ จุนซ่างเซียวจึงสรุปชั่วคราวว่า พลังงานแปลกประหลาดที่ดูดเข้าไป คือต้นเหตุให้นางคลั่งกลายเป็นอีกคนนั่นเอง!
ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจ“เป็นไปไม่ได้ที่จะเปิดเอาพลังนั่นออกมา.”
ภายในเครื่องดูดฝุ่น ด้านในมีม่านพลังที่แข็งแกร่ง สิ่งแปลกปลอมไม่สามารถหนีออกมาได้ ถูกขังไว้ด้านใน ไม่มีทางออมาได้แน่.
“เจ้านิกายจุน.”
ซีจิงเสวียนเอ่ย“มีเรื่องเล่าอีกไหม?”
“มี!”
จุนซ่างเซียวที่นั่งขัดสมาธิ เคี้ยวแอปเปิล พลางกล่าวออกมาว่า“เมื่อวานเล่าเรื่องโรมิโอและจูเรียสแล้ว วันนี้จะเล่าเรื่องเหลียงซานป๋อและจู๋อี้ไถให้ท่านฟังแล้วกัน.”
ระบบ“........”
“ดีเลย!”
ซีจิงเสวียนที่ดวงตาเบิกกว้างกลมโต ใบหน้าที่เผยความคาดหวัง.
“เรื่องราวเป็นเช่นนี้.........”
“หลังจากนั้น เหลียงซานป๋อก็ตายไป จู่อี้ไถที่คุกเข่าร้องไห้หน้าหลุมศพ ทันใดนั้นก็พบร่างของเหลียงซานป๋อ ดังนั้นทั้งสองจึงกลายเป็นผีเสื้อบินจากไป.”
หลังจากได้ฟังเรื่องราว ซีจิงเสวียนที่ร้องไห้น้ำตาอาบแก้ม.
นางที่ถอดแว่นปาดน้ำตา สะอื้น“ทำไมครอบครัวของพวกเขาไม่ให้พวกเขารักกันล่ะ?”
“เฮ้อ.”
จุนซ่างเซียวที่ส่ายหน้าไปมา “ถามโลกหล้ารักนั้นเป็นฉันใด แม้นเป็นตาย ยังขออยู่คู่เคียงกัน”
“เจ้าวังซี.”
เขาหยุดและเอ่ยออกมาว่า“พรุ่งนี้ข้าจะเล่าเรื่องหนุ่มเลี้ยงโคกับสาวทอผ้าให้ท่านฟังอีกครั้ง.”
ระบบอดรนทนไม่ได้จนต้องเอ่ยกล่าวล้อเลียน“ข้าคิดว่าโฮสน์ ในเวลานี้คงกำลังร้องเพลง เลิกกันแล้วไม่เป็นเพื่อนกัน เลิกกันแล้วเพราะหวังดีต่อเธอ ให้เธอได้พบกับฤดูใบไม้ผลิที่แสนสดใส จึงต้องเลิกกัน!”
“ไปไกล ๆ.”
“ข้าไม่ร้องเพลงนี้แน่!”
......
ระหว่างทาง.
ขอเพียงผ่านไปพบกับสถานที่งดงาม จุนซ่างเซียวก็จะหยุด พาซีจิงเสวียนไปชื่นชม.
คนอื่น ๆ ที่รู้งาน มักจะปล่อยให้ทั้งสองอยู่กันตามลำพัง.
“นี่คือน้ำตก.”
ซีจิงเสวียนจ้องมองสายน้ำที่ไหลล่วงหล่นลงมา ใบหน้าของนางที่ยิ้มอย่างสดใส.
หลายวันมานี้ นางที่ปรับตัวเข้ากับโลกใหม่ ทำให้อารมณ์ของนางดีขึ้นเป็นอย่างมาก.
แน่นอน.
ซีจิงเสวียน ที่เข้าใจดีว่า ทั้งหมดทั้งมวลเป็นเพราะจุนซ่างเซียว แม้แต่ลอบมองอีกฝ่าย พร้อมกับเผยใบหน้าแดงออกมาอย่างช่วยไม่ได้.
จุนซ่างเซียวกับไม่ได้รู้สึกอะไร.
เมื่อมีเวลา ก็มักจะนำเครื่องดูดฝุ่นที่ขังพลังที่แปลกประหลาดเอาไว้ด้านใน มาศึกษา.
พลังนี้ช่วยยกระดับพลังเพิ่มขึ้นได้หลายเท่า หากศึกษาว่าทำอย่างไรจะไม่เสียสติขณะใช้พลังดังกล่าว จะถือว่าสมบูรณ์แบบ.
น่าเสียดาย ไม่ว่าจะศึกษาอย่างไร แต่กับไม่ได้รับผลประโยชน์ใด ๆ กลับมาเลย.
เช้าวันถัดมา.
เมื่อมาถึงทางแยก.
“เจ้าวังซี.”
จุนซ่างเซียวหยุด และยกมือประสานไปด้านหน้า“พวกเราคงต้องแยกกันตรงนี้ เดินทางกลับระวังความปลอดภัยด้วย.”
“อืม.”
ซีจิงเสวียนพยักหน้ารับ ขณะเตรียมจากไป ก่อนที่จะหันหน้ามา“ขอบคุณเจ้านิกายจุนที่ยื่นมือช่วยเหลือ บุญคุณครั้งนี้ข้าจะจดจำในใจมิรู้ลืม.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “พวกเราเป็นสหายกัน.”
“ในเมื่อเป็นสหายกัน ทำไมไม่ก่อตั้งเป็นพันธมิตรกันเลยล่ะ?”ซีจิงเสวียนเผยยิ้ม.
ก่อนหน้านี้นิกายเขาซ่างซานและนิกายนิรันดรได้เป็นพันธมิตรกัน นางที่เคยเอ่ยเรื่องนี้มาก่อนเช่นกัน ทว่าเหล่าอาวุโสต่างก็คัดค้าน คิดว่าจุนซ่างเซียวจะนำปัญหามาให้.
หากแต่ตอนนี้.
จางซุนฟางฮัวและเหลิงซิงเยว่ต่างก็สนับสนุนเป็นอย่างมาก.
เจ้านิกายจุนเอ่ย“ตกลง.”
แต่ละนิกายสร้างพันธะมิตรกันกับหลายนิกายเป็นเรื่องธรรมดา เขาเองแน่อนว่าไม่จำเป็นต้องหลบเลี่ยง.
“หลังจากกลับไป ข้าจะประกาศต่อสาธารณะชน.”ซีจิงเสวียนเอ่ย.
“อืม.”
การก่อตั้งพันธะมิตร ไม่สามารถทำได้เพียงแค่ตกลงกันเองเท่านั้น ไม่เพียงแค่การตัดสินใจของเจ้านิกายทั้งสอง ยังต้องได้รับความเห็นชอบจากเหล่าอาวุโสด้วย! ซึ่งแน่นอนว่าแตกต่างจากนิกายนิรันดรที่ทุกอย่างอยู่ที่จุนซ่างเซียวเพียงคนเดียว.
“ขอลา.”
“ขอลา.”
ซีจิงเสวียนที่นำอาวุโสทั้งสองของวังเมี่ยวฮัวจากไป จุนซ่างเซียวก็นำคนของเขากลับนิกายนิรันดร.
“เหล่าเหว่ย.”
ระหว่างทาง เจียงเซี่ยที่กล่าวเสียงเบา “อาวุโสเหลิงไปแล้ว ท่านไม่เอ่ยอะไรเลยรึ?.”
“เฮ้อ.”
เหล่าเหว่ยถอนหายใจ.
ตั้งแต่กลับมาจากป่าหมื่นพิษ เขาก็เงียบมาตลอด เห็นชัดเจนว่าไม่สามารถยอมรับคนรักที่ตกตายจากไปได้.
จุนซ่างเซียวที่เห็นเหล่าเหว่ยผอมแห้ง ทำให้เขาได้แต่คิดในใจ“เช่นนั้นข้าต้องพัฒนานิกายอย่างเงียบ ๆ อย่าได้ผูกสัมพันธ์กับใครดีกว่า ไม่เช่นนั้นจะต้องได้รับการบาดเจ็บทางอารมณ์ได้.”
ระบบกล่าวล้อ “พูดยังกับจะหาผู้หญิงได้.”
......
นิกายนิรันดร.
หลังจากจุนซ่างเซียวกลับมาแล้ว เหมียวไซเฟิงก็ถูกนำไปขังในคุก.
เจาโตวโตวที่รู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก ไม่คาดคิดว่า จะมีนักโทษมาใหม่ และยังเป็นสตรีที่งดงามเป็นอย่างมาก.
อย่างไรก็ตาม.
ในเย็นวันนั้นเขาก็ร้องเสียงดังในทันที.
นั่นเพราะว่าสตรีผู้นั้น แม้นว่าจะถูกผนึกชีพจรแล้ว ทว่ากับยังมีความสามารถในการเรียกแมงมุม ตะขาบและสัตว์มีพิษอีกมากมายออกมา.
เขาที่กุม ซี่ห้องขัง ตะโกนด้วยความเศร้าสลด “เจ้านิกายจุน เปลี่ยนคุกให้ข้า.”
“เจ้านิกาย.”
เจียงเซี่ยเอ่ย “สตรีผู้นั้นเพียงแค่ขังไว้เท่านั้นรึ?”
“อืม.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “ขังไว้ก่อน.”
ติงซิงหวังแนะนำ “วิชาใช้พิษของนางนั้น ถือว่าไปถึงขั้นสุดยอดแล้ว เป็นไปไม่ได้เลยที่จะป้องกันนาง เจ้านิกายควรจะรัดมือรัดเท้าของนางไว้.”
“ใช่แล้ว.”
สองพี่น้องหนิงต่างก็เห็นด้วยเช่นกัน.
จุนซ่างเซียวนำเหมียวไซเฟิงกลับมา ที่จริงเขามีแผน.
เขารู้ดีว่าอีกฝ่ายยอมตายดีกว่ายอมจำนต่อเขา การที่จะทำให้สตรีที่หัวรั้นเช่นนี้ศิโรราบ บางทีคงไม่ใช่เรื่องง่าย.
ในเมื่อเป็นเช่นนี้.
เขาจึงต้องการขังอีกฝ่ายเอาไว้ก่อน.
เพราะว่านางมีความสามารถใช้พิษที่ร้ายกาจมาก ดังนั้นจุนซ่างเซียวจึงนำเหมียวไซเฟิง ไปขังยังห้องขังเดียวเพียงลำพัง.
เจาโตวโตวที่ถอนหายใจยาว กุมหน้าออก“ข้าเป็นเพื่อนร่วมห้องขังกับราชาสัตว์ ไม่หวังที่จะเป็นเพื่อนร่วมห้องขังกับนังสตรีงูพิษนี้เด็ดขาด!”
......
ไม่กี่วันหลังจากนั้น.
วังเมี่ยวฮัวได้ประกาศเป็นพันธมิตรกับนิกายนิรันดร.
เพราะเรื่องราวมากมายก่อนหน้านี้ แน่นอนว่าหลายคนที่เชื่อว่าจุนซ่างเซียวที่เป็นนิกายระดับสี่แล้ว การที่ได้เป็นพันธมิตรกับนิกายนิรันดร ถือว่าเป็นเกียรติเป็นอย่างมาก.
การก่อตั้งพันธมิตรครั้งนี้ ไม่ได้เป็นที่ฮือฮาแต่อย่างใด เพราะว่าพวกเขาคาดเดาได้ตั้งนานแล้ว เจ้านิกายนิรันดรและเจ้าวังเมี่ยวฮัว มีสัมพันธ์ลับกัน การที่จะก่อตั้งพันธมิตร ก็แทบจะถือเป็นเรื่องธรรมดา.
“หลังจากนี้ วังเมี่ยวฮัวไม่สามารถยุแหย่ได้!”
“ฟังให้ดี หลังจากนี้ลงเขา หากพบกับศิษย์วังเมี่ยวฮัว ต้องระวัง อย่าไปหาเรื่องพวกนางเด็ดขาด!”
เหล่านิกายระดับสี่-ห้า ต่างก็เตือนศิษย์ของตัวเอง เห็นชัดเจนว่าชื่อเสียงของนิกายนิรันดรนั้น ทำให้กลุ่มอิทธิพลไม่น้อยที่หวั่นเกรง.
......
“การก่อตั้งเครือข่ายข่าวเป็นอย่างไร?”
วันนี้ จุนซ่างเซียวที่มาถึงหอฝนพรำเพื่อสอบถาม.
ลี่ลั่วฉิวที่นำแผนที่ออกมากาง ก่อนที่จะชี้ไปยังเส้นทางจังหวัดต่าง ๆ“อย่างน้อยห้าจังหวัดได้ก่อตั้งแล้ว จังหนานซีตอนนี้กำลังขยาย ราว ๆ หนึ่งเดือนคงจะปกคลุมทั้งหมดได้.”
“ถือว่าเติบโตไม่เลว.”
“หากมีเงินเพียงพอ.”
การสร้างสายข่าวนั้นไม่ได้ใช้ศิษย์ของเขาทั้งหมด สมาชิกที่รับเข้ามานั้น ล้วนแต่ต้องอาศัยผู้ฝึกยุทธ์ไร้สังกัด.
กล่าวให้ถูก.
หอฝนพรำมีระบบในการรวบรวมข้อมูล ซึ่งมีศิษย์จำนวนน้อยที่เข้าไปประจำการ ส่วนมากจะรับผู้ฝึกยุทธ์ไร้สังกัด โดยว่าจ้างและมีระบบรางวัล.
เกี่ยวกับรางวัล หากพวกเขาทำผลงานได้ดี ก็จะได้รับการแนะนำให้เป็นคนของนิกายนิรันดรแม้แต่ได้เป็นเจ้าสาขาอีกด้วย..
แน่นอนว่านี่คืออีกช่องทางหนึ่งในการรับศิษย์ นอกจากการทดสอบขึ้นเขา ทำให้สามารถคัดเลือกผู้เยาว์ที่มีความสามารถสูงเข้ามาได้.
ในเวลานี้เมื่อทุกอย่างเป็นระบบ การรับศิษย์เจ้านิกายจุนแทบไม่ต้องลงไปจัดการเองเลย.
ส่วนทรัพยากรยา หลี่ชิงหยางก็เป็นคนรับผิดชอบ เม็ดยาอะไรขาดเขาก็จะทำการหลอมขึ้นมา ทดแทนจนพอ.
“สบาย.”
จุนซ่างเซียวที่นั่งพักอยู่ในห้องหนังสือ จุนซ่างเซียวที่หลับตาลงพักผ่อนอยู่ชั่วครู่.
แม้นว่าจะมีเรื่องราวมากมายให้ต้องคิด ทว่าเมื่อทุกอย่างเข้ารูปเข้ารอย เป็นไปตามระบบ เรื่องให้ต้องกังวลก็ ค่อย ๆ น้อยลงเรื่อย ๆ.
เขาที่วางแขนที่พนักพิง.
เขารู้สึกผ่อนคลายอย่างแท้จริง.
“ใช่แล้ว.”จุนซ่างเซียวที่ลืมตาขึ้น“ยังไม่ได้นำประตูเคลื่อนย้ายพิภพสงครามออกมาดูเลย.”
