Chapter 835 เปลี่ยนร้ายกลายเป็นดี
โม่ซ่างและเหล่าติง หากว่าเห็นเหตุการณ์นี้ จะต้องกอดคอกันร้องไห้น้ำตาตกอย่างแน่นอน.
หลังจากเปิดเครื่องดูดฝุ่น ท่อดูด จะดูดส่วนศีรษะของเขาทันที แม้แต่ดูดเส้นผมของพวกเขาไปด้วย
ทว่าท่อดูดที่จุนซ่างเซียวใช้ออกมาในเวลานี้กับดูดไปยังแขนของหญิงสาว ไม่ได้ดูดไปที่ศีรษะเหมือนกับพวกเขา.
ช่างเป็นอะไรที่ลำเอียงเป็นอย่างมาก.
“ฟู่ ฟู่!”
ภายใต้โหมดที่แข็งแกร่งที่สุด พลังดูดที่ระเบิดออกมา ร่างของซีจิงเสวียนที่ไม่สามารถต่อต้านได้ พลังที่บ้าคลั่งเวลานี้ถูกดึงออกมาในทันที.
จุนซ่างเซียวไม่สามารถที่จะประมาทได้เลยแม้แต่น้อย.
เพราะเขาจะต้องดูดสิ่งไม่บริสุทธิ์ทุกอย่างออกมาให้หมด.
ไม่ว่าจะเป็นเผ่าวิญญาณที่จะสร้างปัญหา หรือเพื่อช่วยซีจิงเสวียนที่กำลังคลั่ง ก็ต้องกำจัด อย่าให้หลงเหลือ!
“ฟู่ ฟู่!”
พลังที่แปลกประหลาดถูกดึงออกมา พลังวิญญาณของซีจิงเสวียนที่ค่อย ๆ สงบลง ดวงตาที่มืดครึ้มเย็นชากลายเป็นใสกระจ่าง.
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ลวดลายที่ดวงตาซ้ายของนางที่หายไป ราวกับว่ามันไม่เคยมีมาก่อน.
“นี่มัน......”
จางซุนฟางฮัวและเหลิงซิงเยวีที่จ้องมองกันและกันชะงักงัน.
นางที่เคยได้ยินเจ้าวังคนก่อนเอ่ย เวลานี้มันดังก้องในหูของนาง“เมื่อเครื่องหมายตราผนึกบนใบหน้าของนางหายไป นางก็จะไม่ตกอยู่ในสภาวะคลั่งอีกต่อไป.”
ในเวลานี้.
ตอนนี้.
ไม่ใช่ว่าหายไปแล้วรึ?!
จางซุนฟางฮัวและเหลิงซิงเยว่ที่เต็มไปด้วยความยินดี.
เจ้าวังไม่เพียงรอดจากบ่อพิษอเวจี อาหารเจ็บป่วยที่แปลกประหลาดยังหายไป เปลี่ยนจากโชคร้ายเป็นได้รับพรจากสวรรค์.
ในเวลานี้.
อาวุโสทั้งสองของวังเมี่ยวฮัว เริ่มรู้สึกดี ๆ กับจุนซ่างเซียวขึ้นมา.
“ฟู่ ฟู่!”
พลังดูดอันบ้าคลั่งที่ยังคงดำเนินไป.
กลิ่นอายที่แปลกประหลาดในร่างกายของซีจิงเสวียนที่ถูกดูดไปจนหมด ท้ายที่สุดก็มาอยู่ในเครื่องดูดฝุ่นแล้ว แม้นว่าจะพยายามขัดขืน แต่ก็ไม่สามารถทำได้.
หลังจากไปผ่านหนึ่งนาที.
เมื่อลวดลายตาซ้ายของนางหายไป ตราผนึกที่ใบหน้าของนางก็หายไป นางที่ล้มลง หมดสติลงไปในทันที.
“แก๊ก!”
จุนซ่างเซียวที่ปิดเครื่องดูดฝุ่น ก่อนที่จะปาดเหงื่อ ถอยหายใจยาว ท้ายที่สุดก็เปลี่ยนอันตรายเป็นปลอดภัยได้.”
“พรึด โครม!”
เพราะว่าใช้พลังวิญญาณไปไม่น้อย จึงไม่ทันได้พุ่งเข้าไปรับร่างของนางที่ล้มลงบนพื้น.
จุนซ่างเซียว“......”
จางซุนฟางฮัวและเหลิงซิงเยว่“......”
ระบบแทบทรุด “การปาดเหงื่อมันสำคัญกว่าช่วยสาวงามรึไง แค่นี้ก็ยังคิดไม่ออก!”
......
“หายไปซะ!”
บนลานยุทธ์ หมอกพิษที่อยู่รอบ ๆ ถูกเครื่องดูดฝุ่นสูบหายไปหมด เจียงเซี่ยที่ยืนมือขัดหลัง กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
ในเวลานี้.
อาวุโสและศิษย์ตำหนักเก้าพิษที่นอนหมอบอยู่กับพื้น.
นิกายที่มีชื่อเสียงเรื่องการใช้พิษ ทว่าตอนนี้กับไม่สามารถใช้ประโยชน์ได้ ตอนนี้แม้แต่ศิษย์สายนอกนิกายนิรันดร ก็สามารถบดขยี้พวกเขาได้.
“จบ จบสิ้นแล้ว.”
อาวุโสคนหนึ่งที่ร้องโอดครวญในใจ.
นางไม่เห็นด้วยตั้งแต่แรกแล้วที่เจ้าวังจะช่วยถานฮุยหยิงจัดการกับเจ้าวังเมี่ยวฮัว ต้องไม่ลืมว่าจะดีจะร้ายอีกฝ่ายก็คือนิกายระดับสี่ ทว่าที่คาดไม่ถึงที่สุด ก็คือพวกเขานั้นเกี่ยวข้องกับนิกายนิรันดร.
เกี่ยวกับข่าวที่ได้รับมา นิกายเกิดใหม่ที่ทำลายนิกายปิศาจมากมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งนิกายระดับสาม สองนิกายยังพ่ายแพ้ ตอนนี้การล่วงเกินพวกเขา คงมีชะตากรรมเดียวคือถูกกวาดล้างทั้งนิกายเท่านั้น.
“ฟู ฟู่-”
เพียงไม่นาน กลิ่นอายที่หนักหน่วงรุนแรงที่แผ่มาถึงที่นี่.
สายตาของทุกคนที่จ้องมองอย่างสงสัย แม้แต่ตื่นตะลึงต้าค้าง.
ก่อนที่ทุกคนจะเห็นที่ตำแหน่งห้องโถงใหญ่ ปรากฏร่างมังกรคชสารสองตัวปรากฏขึ้น แรงกดดันที่หนักหน่วงรุนแรงจากโบราณกดทับลงมา.
“เฮ้ย!”
เจียงเซี่ยที่สะดุ้งตกใจ “นี่มันอะไรกัน!”
“ตูมมมมมมมมมม-”
พลังของมังกรคชสารที่ดุร้ายน่าพรั่นพรึง บดขยี้ตำหนักเก้าพิษหายไปในทันที เวลานี้กลายเป็นหลุมหลายสิบจั้งปรากฏแทน.
ฝุ่นที่ค่อย ๆ สลายหายไป.
จุนซ่างเซียวที่อุ้มซีจิงเสวียนเดินเข้ามา.
ฝ่ามือปัญญามังกรคชสาร ใช้ทำลายสิ่งก่อสร้าง ได้ผลดีจริง ๆ!
แม้นว่าถานฮุยหยิงจะตายด้วยพิษจากบ่อพิษอเวจีไปแล้ว ทว่าซีจิงเสวียนก็เกือบตกตายไปด้วย ดังนั้นตำหนักเก้าพิษก็ไม่จำเป็นต้องมีอยู่.
ที่จริงการที่พวกเขาทำร้ายเหล่าเหว่ยและเจียงเซี่ย ก็มีเหตุผลพอให้จุนซ่างเซียวทำลายที่นี่ไปแล้ว.
จางซุนฟางฮัวและเหลิงซิงเยว่ที่แววตาตื่นตะลึง พวกนางที่รู้ว่าชายคนนี้เป็นคนโจมตี พลังของเขาช่างน่าหวาดกลัวจริง ๆ.
ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า ทั้งสองที่เห็นจุนซ่างเซียวแต่ละครั้ง อีกฝ่ายจะต้องแข็งแกร่งขึ้นชนิดเทียบกันไม่ได้เลย.
เจียงเซี่ยที่เห็นอาวุโสวังเมี่ยวฮัว ที่ใบหน้ากลับมาเป็นปรกติแล้ว ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะได้รับการแก้พิษจากเครื่องดูดฝุ่นไปเรียบร้อยแล้ว.
“เจ้านิกาย.”
เจียงเซี่ยเอ่ยถาม “เหล่าคนระดับสูงและศิษย์พวกเขาจัดการอย่างไร?”
“ทำลายแกนวิญญาณและชีพจรซะ!”
แม้นว่าจุนซ่างเซียวจะชอบทำลายนิกายอื่น ทว่าเขาก็ไม่ใช่ตัวร้ายเสมอไป อีกอย่างการทำลายพลังบ่มเพาะอีกฝ่าย ถือว่าร้ายแรงยิ่งกว่าสังหารอีก.
แม้นว่านี่จะเป็นต่างโลก.
ทว่าเขาเองก็ไม่จำเป็นต้องเป็นเหมือนกับคนอื่น ๆ แต่อย่างใด.
“รับทราบ!”
เจียงเซี่ยที่จัดการทันที.
เขาที่เริ่มจัดการกับเหล่าคนของนิกายเก้าพิษทันที ซึ่งเวลานี้ไร้พลังต่อต้านนอนกลิ้งอยู่บนพื้น.
คนระดับสูงถูกทำลายแกนพลัง ระดับต่ำทำลายชีพจร.
ชั่วชีวิตนี้ ไม่สามารถบ่มเพราะได้อีกต่อไป เว้นแต่จะมีของวิเศษฟ้าดินที่ต่อต้านสวรรค์ ไม่เช่นนั้นก็ไม่มีทางรักษาได้.
“ไม่......”
“ไม่....ไม่สามารถบ่มเพาะได้อีกต่อไป.........”
ศิษย์นิกายเก้าพิษที่เวลานี้ไม่สามารถลุกขึ้นยืนยังคงนอนกลิ้งโอดครวญต่อไป.
แม้นว่าพวกเขาจะใช้พิษ ทว่าก็ต้องใช้ประกอบกับวิชาลับด้วย การถูกทำลายพลังบ่มเพาะ ก็เท่ากับทำลายวิธีการใช้พิษไปกว่า 80% แล้ว.
“เจ้านิกาย.”
เจียงเซี่ยเอ่ย“แล้วจัดการกับสตรีคนนี้ อย่างไร?”
จุนซ่างเซียวที่จ้องมองเหมียวไซเฟิงที่หมดสติ ก่อนจะจ้องมองเหล่าเหว่ยที่จ้องมองนางเขม็ง เขาที่ส่ายหน้าไปมา เอ่ยออกมาว่า.“นำกลับนิกายนิรันดร.”
เมื่อเข้ามาในวังเก้าพิษ เขาได้ยินการพูดคุยของทั้งสองแล้ว.
รู้ว่าเจ้าวังเก้าพิษนั้น เป็นบุตรสาวกับคนรักเก่า ดังนั้นเขาจึงไม่คิดจะจัดการอีกฝ่าย.
ทว่าโทษตายยกเลิกได้ ทว่าโทษเป็นไม่สามารถทำได้.
ตอนนี้คงต้องนำไปขังในคุกนิกายนิรันดรก่อน.
หากเจาโตวโตวรู้ จะต้องดีใจอย่างแน่นอน.
ก่อนหน้านี้ เขาที่ไม่กลัวแม้แต่ราชาสัตว์ แม้แต่ครึ่งปราชญ์ยุทธ์และปราชญ์ยุทธ์ก็เคยอยู่ร่วมห้องขังมาแล้ว ทว่าตอนนี้กับมีสตรีที่งดงามร่วมห้องขัง!
“เจ้านิกาย.”
เหล่าเหว่ยที่ยืนขึ้นอย่างลำบาก เอ่ยออกไปว่า“ขอบคุณ.”
เขารู้ว่า เจ้านิกายไม่สังหารเหมียวไซเฟิงนั้น เพราะว่าตัวเขานั่นเอง.
......
“ฟู่ ฟู่!”
ภายนอกป่าหมื่นพิษ จุนซ่างเซียวที่ก้าวออกมาแล้ว.
ขณะที่พวกเขาก้าวจากไป เปลวเพลิงที่ลุกโชนไปทั่วอากาศ เผาไหม้พื้นที่ป่าพิษไปจนหมด.
นับจากนี้.
วังเก้าพิษจะไม่มีอยู่อีกต่อไป.
ถึงแม้นว่าจะไม่ได้กำจัดศิษย์ของพวกเขา ทว่าถึงอยากจะก่อตั้งนิกายขึ้นมาใหม่ ทว่าป่าหมื่นพิษก็กลายเป็นเถ้าแล้ว ไม่มีทางที่จะหาพื้นที่เหมาะ ๆได้อีก เขาได้ทำลายความหวังของอีกฝ่ายไปอย่างสิ้นเชิง.
“แค๊ก......แค๊ก ............”
ระหว่างทาง จุนซ่างเซียวที่อุ้มซีจิงเสวียนออกมา หนังตาของนางที่ขยับเล็กน้อย ก่อนที่จะค่อย ๆ ลืมตาขึ้นช้า ๆ.
นางรู้สึกสมองแทบระเบิด ความทรงจำสับสน ก่อนที่จะค่อย ๆ ถูกเรียบเรียงขึ้นมาใหม่ ก่อนที่นางจะจำได้ว่าถูกถานฮุยหยิงขังเอาไว้ในบ่อพิษอเวจี.
ช้าก่อน!
ร่างที่อ่อยโยนละเมียดละไมของนางที่สั่นไปมาในทันที.
ในครรลองสายตาที่มืดมิด กับปรากฏแสงสว่างเจิดจ้าพล่ามัวไปหมด นางที่เริ่มขยับ พยายามปรับแสง เพราะว่าไม่เคยมองเห็นมาก่อน ทำให้นางหลับตาลงอีกครั้ง.
“เจ้าวังซี.”
ในเวลานั้นปรากฏเสียงที่ดังก้องขึ้นที่หูของนาง“เป็นไรหรือไม่?”
