ตอนที่แล้วChapter 831 ตะลึงงัน เจ้านิกายนิรันดรช่างเปิดเผยจริง ๆ
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 833 สาวงามมักอาภัพ.

Chapter 832 มาดูว่าใครกล้าขยับ


สนามพลังวิญญาณของจุนซ่างเซียวที่ปล่อยออกมานั้น มีระดับที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก.

ถึงแม้นว่าจะเป็นระดับจักรพรรดิยุทธ์ก็ยากจะต้านทาน แล้วทำไมเหมียวไซเฟิงที่มีระดับบรรพชนยุทธ์ถึงไม่ได้รับผล?

นั่นก็เพราะค่ายกล ไม่เพียงแค่ปกคลุมร่างนาง ทว่ายังปกคลุมไปทั่วห้องโถง.

จุนซ่างเซียวที่พบค่ายกลตั้งแต่แรกแล้ว ดังนั้นจึงไม่ได้ทำลายค่ายกล.

เขาจงใจยืนรับพิษทั้งสามเพื่อทดสอบพลังของมัน.

ดังนั้น.

การที่เขายืนรับพิษ ไม่ใช่เพราะว่าอยากเท่ ไม่ใช่ต้องการแสดงกายาเพลิงศักดิ์สิทธิ์ ทว่าเขามีแผนการ.

“เจ้า......”

ใบหน้าของเหมียวไซเฟิงที่กลายเป็นบิดเบี้ยว ดวงตาที่เผยท่าทางไม่อยากเชื่อออกมา.

สามพิษที่เข้าไปในร่างกาย ถึงแม้นว่าจะไม่สามารถสังหารได้ ทว่าก็ควรจะสะกดพลังบ่มเพาะได้ ทำไมถึงไม่สามารถทำอะไรเขาได้เลย!

อีกอย่าง ด้านหน้านาง ก็มีค่ายกลที่แข็งแกร่งมาก ทำไมถึงพลังทะลายเพียงแค่การโจมตีเดียว.

เหมียวไซเฟิงที่มั่นใจในความปลอดภัยที่จะประจันหน้ากับจุนซ่างเซียว ทว่าทั้งพิษและค่ายกลกับไม่ส่งผลกับอีกฝ่าย อย่างคาดไม่ถึง

“แก๊ก!”

เขาที่เพิ่มแรงขึ้นอีกครั้ง.

จุนซ่างเซียวที่แค่นเสียงเย็นชา.“เปิ่นจั้วมีวิธีมากมาย ที่จะทำให้เจ้าตายอย่างทรมาน.”

“แค๊ก......แค๊ก......”

เหมียวไซเฟิงที่หายใจหอบ ใบหน้าบิดเบี้ยวมากขึ้นและก็มากขึ้น.

สตรีที่ยึดมั่นถือมั่นเป็นอย่างมาก ถึงจะตกอยู่ในความเป็นความตาย ก็ยังไม่ยอมง่าย ๆ.

“พูด.”

จุนซ่างเซียวที่เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา“เจ้าวังซีอยู่ที่ใหน.”

จิตสัมผัสของเขาที่ปล่อยออกไป ทว่าในตำหนักเก้าพิษยังมีค่ายกลอีกมากมาย และยังมีหมอกพิษปกคลุมอยู่ด้วย จึงไม่สามารถที่จะหาพบได้ง่าย ๆ.

ระบบแทบทรุด “ผ่อนแรงหน่อย รุนแรงแบบนี้จะพูดได้ไง.”

ก็ใช่.

จุนซ่างเซียวที่ผ่อนแรงลง.

เหมียวไซเฟิงที่ความเจ็บค่อย ๆ ลดน้อยลง ทว่าก็ยังเผยยิ้มหยันออกมาได้ “เจ้านิกายจุน...คงเป็นห่วงซีจิงเสวียน คงจะเป็นหวานใจเจ้า.....”

“หมายความว่าอย่างไร?”

จุนซ่างเซียวยังคงรอฟังคำพูดของนาง.

เหมียวไซเฟิงที่เผยยิ้มดุร้ายและน่ากลัวขึ้นเรื่อย ๆ “ตำหนักเก้าพิษของข้ามีพิษด้วยกันเก้าชนิด สี่ชนิดสามารถใช้ได้เลย ส่วนอีกห้าชนิดไม่สามารถใช้ได้ เพราะพวกมันอยู่ในบ่อพิษอเวจี.”

“แก๊ก!”

จุนซ่างเซียวที่เพิ่มแรงบีบ กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา“นี่เจ้าจะส่งเจ้าวังซีเข้าไปในบ่อพิษอเวจีอย่างงั้นรึ?”

“ถูกพิษทั้งห้าแล้ว ไม่มียาที่ใหนจะรักษาได้!”

เหมียวไซเฟิงที่กล่าวด้วยใบหน้าดุร้าย“บ่อพิษนั้นอยู่ทางตะวันตก ในหุบเขา หากว่าเจ้าไปตอนนี้ บางที....คงจะเห็นหวานใจของเจ้าอยู่ที่นั่น....”

“โครม!”

จุนซ่างเซียวที่จับนางโขลกไปบนกำแพง ทำให้นางหมดสติทันที ก่อนที่เขาจะบินตรงไปทางตะวันตกด้วยความเร็ว.

“เจ้าวัง!”

เมื่อสนามพลังวิญญาณสลายหายไป ศิษย์ของนิกายเก้าพิษก็เร่งรีบวิ่งเข้ามา.

“แก๊ก!”

เจียงเซี่ยที่ดึงเครื่องดูดฝุ่นออกมา พร้อมกับตะโกนออกไปเสียงดัง“ข้าจะดูว่าใครมันกล้าขยับ---”

“ฟู่ ฟู่!”

สนามพลังวิญญาณที่ปกคลุมทั่วลานยุทธ์.

ศิษย์วังเก้าพิษที่พอขยับได้ ถูกสะกดลงอีกครั้ง.

ในเวลานี้การที่พวกเขาตกอยู่ในเงื้อมมือศัตรูที่โกรธเกรี้ยวทำให้พวกเขาตื่นตะลึงหวาดหวั่นขึ้นมาในทันที.

เมื่อพิษไม่มีผล อาวุโสเจียงก็กลับมา ทรงพลังอีกครั้ง.

ส่วนเหล่าเหว่ย แม้นว่าพิษจะถูกถอนแล้ว ทว่าใบหน้าของเขาก็ยังคงเศร้าสร้อย.

เมื่อพี่ชิงเฟิงเป็นใหญ่ ข้าจะรอคอยอยู่ที่นี่ เสียงที่ก้องในหูแต่กับบาดที่หัวใจเป็นอย่างมาก.

“เหล่าเหว่ย.”

เจียงเซี่ยที่สงสัยเอ่ยออกมาว่า“ท่านมีสกุลว่าเฟิง ทว่านางไม่ได้ใช้สกุลเฟิง นางเป็นบุตรสาวของท่านแน่รึ?”

“เหลวไหล!”

เหล่าเหว่ยเอ่ย “ข้าและซือซือ แม้นว่าจะรักกัน ทว่าก็ไม่เคยมีอะไรเกินเลยสักครั้ง.”

เขามีความรักที่ลึกซึ้ง ทว่าก็ไม่ใช่คนหื่นกระหาย แม้นว่าจะผูกรักกับสตรีมากมาย ทว่าก็ไม่เคยทำลายพวกนางเช่นกัน.

......

ตำหนักทางตะวันตก.

ภายในหุบเขาที่มีหมอกพิษเต็มไปหมด.

ที่นี่เป็นพื้นที่หวงห้าม หากไม่มีคำสั่ง ไม่มีใครเข้ามาได้.

ในเวลานี้ที่ใจกลางหุบเขา จางซุนฟางหัวและเหลิงซิงเยว่ถูกจับมัดเอาไว้ ในเวลานี้ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว ทว่าร่างของพวกเขาก็อยู่ในสภาพอ่อนแรง.

แน่นอนว่าพวกนางถูกพิษ.

ทำให้ร่างกายของพวกนางที่ไร้ซึ่งเรี่ยวแรง.

“อาวุโสทั้งสอง.”

ในเวลานั้นสตรีที่งดงามวัย 20 ปีเผยยิ้ม“หากพวกท่านแนะนำข้าให้กับเจ้าวังเมี่ยวฮัวคนก่อน ทุกอย่างคงไม่จบลงเหมือนเช่นตอนนี้.”

“ถานฮุยหยิง!”

เหลิงซิงเยว่ที่กล่าวตำหนิ “พวกเราเห็นเจตนาร้ายของเจ้า แล้วจะให้เจ้าได้รับตำแหน่งเจ้าวังได้อย่างไร!”

ถานฮุยหยิงกัดฟัน“ซีจิงเสวียนสังหารแม้แต่บิดามารดาตัวเอง คิดว่าเหมาะสมแล้วรึ? ถึงได้สามารถรับตำแหน่งได้!”

“มันมีเหตุผล......”

“หุบปาก!”

ถานฮุยหยิงแค่นเสียงเย็นชา “วันนี้ ข้าจะให้เจ้าและนั่งผู้หญิงตาบอดนั่น ตายที่นี่ด้วยห้าพิษของบ่อพิษอเวจี!”

จางซุนฟางฮัวที่โกรธเกรี้ยวคำรามออกมา“ถานฮุยหยิง เจ้ากล้าแตะแม้แต่เส้นผมสักเส้นเจ้าวัง ไท่จางเหล่าไม่ปล่อยเจ้าแน่!”

“ไท่จางเหล่ารึ?”

ถานฮุยหยิงที่คิดและแค่นเสียงเย็นชา“ถึงนางจะก้าวไปถึงระดับจักรพรรดิยุทธ์แล้วยังไง การจะมายังตำหนักเก้าพิษนั่นก็มีแต่การแส่หาความตายเท่านั้น.”

“......”

จางซุนฟางฮัวและเหลิงซิงเยว่ที่ใบหน้าบิดเบี้ยว.

พวกเขาไม่คาดคิดเลยแม้แต่น้อย นิกายระดับห้าคาดไม่ถึงจะร้ายกาจขนาดนี้ หากรู้ว่าผลลัพธ์จะเป็นเช่นนี้ คงไม่ให้เจ้าวังมาตามนัดแน่!

“เออ ใช่.”

ถานฮุยหยิงเผยยิ้มอย่างเย็นชา “นิกายนิรันดรส่งอาวุโสมาสองคนมา แต่ถูกกักเอาไว้ในหมอก พวกเขามีพลังบ่มเพาะระดับจักรพรรดิยุทธ์ด้วย แล้วเจ้าคิดว่าไท่จางเหล่ามาแล้วจะทำอะไรข้าได้?”

คนของนิกายนิรันดรอย่างงั้นรึ?

จางซุนฟางฮัวและเหลิงซิงเยว่ที่ภายในใจรู้สึกดีใจขึ้นมาทันที.

แม้นว่าพวกนางจะรู้ว่าจุนซ่างเซียวนั้นร้ายกาจเป็นอย่างมาก แต่ก็ไม่หวังให้เขาและเจ้าวังอยู่ใกล้กันแม้แต่น้อย ทว่าก็รู้ว่า ความแข็งแกร่งของเจ้าเด็กนั่นไม่ธรรมดา ตอนนี้ส่งคนมา แน่นอน ต้องรู้แล้ว่าเจ้าวังถูกขังไว้ในวังเก้าพิษ!

“ถานฮุยหยิง.”

เหลิงซิงเยว่แค่นเสียงเย็นชา“คนของนิกายนิรันดร วังเก้าพิษยังกล้าล่วงเกิน รอถูกทำลายทั้งนิกายได้เลย!”

“ถูกทำลายทั้งนิกายอย่างงั้นรึ?”

ถานฮุยหยิงแค่นเสียง“เจ้าควรจะรู้ว่าแม้แต่ปราชญ์ยุทธ์ยังไม่มีปัญญา.”

กล่าวจบ นางที่เดินไปที่ด้านหน้าบ่อ กล่าวออกไปว่า“ซีจิงเสวียน เจ้าขโมยตำแหน่ง เจ้าวังของข้าในอดีต วันนี้ข้าจะให้เจ้าตาย!”

“กึก!”

นางที่จับคันโยก.

ลอกที่มีเชือกยื่นออกไปจับมัดร่างกายของซีจิงเสวียนเอาไว้ พร้อมกับฝ่าปิดบ่อที่ทำจากศิลาแผ่นใหญ่ที่เปิดช่องขึ้นมา ก่อนที่จะพาดหย่อนร่างของนางลงไปในบ่อพิษ หากนางถูกส่งลงไปในบ่อแล้ว ก็จะถูกพิษทรมานอย่างหนักจนตาย.

“ศิษย์พี่ถาน.”

ซีจิงเสวียนที่มีพลังไร้ซึ่งการต่อต้าน“ในสายตาของท่าน ตำแหน่งเจ้าวังสำคัญขนาดนั้นเลยรึ?”

สตรีที่ท่าทางอ่อนแรง หากแต่เมื่อเผชิญกับความเป็นความตาย กับยังคงสุขุมเป็นอย่างมาก.

“หากแพ้ให้กับคนอื่น แน่นอนว่าข้าย่อมไม่สนใจ!”

ถานฮุยหยิงกัดฟันแน่น“หากแต่พ่ายแพ้ให้นังบอดอย่างเจ้า ข้าไม่ยินดี!”

ซีจิงเสวียนเอ่ย “เพราะไท่จางเหล่าและอาวุโส ข้ามีเพียงแค่ต้องรับปาก ข้าไม่คิดที่จะแย่งชิงตำแหน่งเจ้าวังจากศิษย์พี่เลย.”

“คิดว่าข้าจะสงสารอย่างงั้นรึ?!”ถานฮุยหยิงกล่าวคำรามด้วยความโกรธ.

“แก๊ก!”

คันโยกที่กดลง ส่งร่างของนางที่ค่อย ๆ หย่อนลงบ่อและชักแผ่นศิลาปิดปากบ่อทันที.

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด