Chapter 829 เหล่าเหว่ยและเจียงเซี่ยถูกขังไว้ในวังเก้าพิษ
จุนซ่างเซียวที่เดินทางไปยังจังหวัดตงเห่าด้วยความเร็ว ก่อนที่จะร่อนลงป่าแห่งหนึ่ง.
ในพื้นที่แห่งนี้กว่าสิบลี้ ต้นไม้ใบหญ้าที่แห้งเหี่ยวตายไปหมด ไม่รู้สึกถึงพลังชีวิต แม้แต่สายลมที่โบกพันรอบ ๆ ยังเต็มไปด้วยพลังงานความมืด.
จุนซ่างเซียวที่ขมวดคิ้วแน่น.
ระบบเอ่ย“จากสถานการณ์ที่เห็น ดูผิดปรกติ เหมือนกับเผ่าวิญญาณที่ราชันย์ค่ายกลเอ่ย ดูเหมือนว่าพวกมันจะแฝงอยู่ในร่างมนุษย์แล้วอย่างงั้นรึ?”
“ดูเป็นปัญหาเล็กน้อยแล้ว.”จุนซ่างเซียวกล่าวด้วยความจริงจัง.
แม้นแต่สามารถต่อสู้กับราชันย์ยุทธ์ได้อย่างสูสี เผ่าวิญญาณไม่สามารถดูแคลนได้.
หากไม่รีบหาให้เร็วที่สุด หากปล่อยให้อีกฝายแข็งแกร่งขึ้น แน่นอนว่าผลที่จะเกิดขึ้นนั้นคงเกินจะจินตนาการ.
ระบบเอ่ย “โฮสน์ไม่สนใจไม่ใช่รึ?”
“ภายใต้รังเดียวกันที่พลิกคว่ำ ไม่มีไข่ใบใหนที่สมบูรณ์.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “หากว่าเผ่าวิญญาณสร้างปัญหาให้กับทวีปชิงหยุน นิกายนิรันดรของข้าย่อมต้องได้รับผลกระทบไปด้วย.”
“โฮสน์คิดว่า จะช่วยโลกแล้วสินะ.”ระบบเอ่ย.
จุนซ่างเซียวที่นั่งลง จ้องมองต้นไม้ใบหญ้าที่เหี่ยวแห้ง คิดในใจ“ราชันย์ค่ายกลบอกว่าเผ่าวิญญาณสามารถดูดซับพลังจากชาวยุทธ์มาให้ตัวเอง ทำไมถึงได้มาดูดพลังจากต้นไม้ใบหญ้าเช่นนี้?”
“ง่าย ๆ.”
ระบบเอ่ย “อ่อนแอ.”
จุนซ่างเซียวที่ยืนขึ้น ก่อนที่จะกวาดตามองรอบ ๆ “ดังนั้นจะต้องหากาฝากนั่นให้เจอเร็วที่สุด ก่อนที่จะกำจัดเผ่าวิญญาณนั้นไป.”
อย่างไรก็ตาม.
จะหาอย่างไรนี่สิปัญหา.
ขณะที่จุนซ่างเซียวกำลังครุ่นคิด “ในเมื่ออ่อนแอ ก็ยิ่งต้องการพลังมาก ขอเพียงสำรวจพื้นที่รอบ ๆ ที่มีพลังงานให้ดูด ก็น่าจะพบเบาะแส!”
“เจ้านิกาย!”
ห่างออกไปไม่กี่ร้อยลี้ สายข่าวหอฝนพรำส่งข่าวมา “ศิษย์พบพื้นที่เหี่ยวเฉาอีกแล้ว!”
“ฟิ้ว!”
จุนซ่างเซียวที่ขยับ เพียงไม่กี่นาที ก็ไปถึงพื้นที่ดังกล่าว พบว่าทุกอย่างแห้งเหี่ยวไปหมด แม้แต่สัตว์ร้ายก็เช่นกัน.
“สัตว์ร้ายตนนี้ ดูเหมือนว่าจะมีขนาดหลายพันจินเลย.”ระบบเอ่ย.
จุนซ่างเซียวเอ่ย “สามารถดูดซับพลังจากสัตว์ร้ายระดับนี้ ดูเหมือนว่าเผ่าวิญญาณตอนนี้จะไม่ได้อ่อนแอ.”
สายข่าวยังพบพืชที่แห้งเหี่ยวตายอย่างต่อเนื่อง เวลานี้สรุปได้ว่าเป้าหมายกำลังเดินทางไปยังจังหวัดหนานซือ.
จุนซ่างเซียวที่บินไม่หยุดไปยังจังหวัดหนานซือ ท้ายที่สุดอีกหนึ่งวัน ก็ไม่พบพืชที่แห้งเหี่ยว “หรือว่าไม่ได้มาที่นี่กัน?”
หลังจากที่เขากลับไปยังนิกาย ก็สั่งการลี่ลั่วฉิวให้จับตาพื้นที่หนานซือให้รอบ ๆ.
“อืม.”
ถางจู่ลี่ที่กล่าวรับคำทันที.
สมาชิกหอฝนพรำที่ขี่สัตว์ร้ายธาตุวายุมุ่งสู่จังหวัดหนานซือทันที.
กล่าวให้ถูก สายข่าวของนิกายนิรันดรนั้นยังไม่สามารถทำให้ครอบคลุมได้ ทว่าสามารถที่จะเปลี่ยนที่ขยับไปมาตามความเหมาะสมได้.
เพราะว่าอยู่ในช่วงพัฒนา เจ้านิกายจุนเองก็ไม่ได้เร่งรีบ.
ความสงสัยเกี่ยวกับเผ่าวิญญาณได้ปรากฏแล้ว ตอนนี้เขาต้องการควบคุมสายข่าวให้ครอบคลุมทั่วแผ่นดินให้ได้ อย่างน้อยก็ต้องให้มีจังหวัดละห้าจุด หรือสิบจุดไปเลย”
ที่จริงเกี่ยวกับเรื่องความปลอดภัยของโลกนี้ ไม่จำเป็นต้องให้เขาลงมือด้วยตัวเอง เขาสามารถแจ้งข่าวที่ได้รับมาให้กลุ่มอิทธิพลใหญ่เพื่อไปจัดการได้.
“คนอื่นไม่น่าไว้วางใจ ดังนั้นข้าจึงจำเป็นต้องตรวจสอบช้า ๆ.
เช้าวันถัดมา จุนซ่างเซียวก็ได้ออกมานำศิษย์ทำกายบริหารตอนเช้า.
เกิดเรื่องใหญ่เพียงนี้.
นี่ยังมาเต้นสบายใจอีกรึ?
“เจ้านิกาย.”
หลังจากเต้นเสร็จ ลี่ลั่วฉิยที่ก้าวเข้ามาในห้องโถงอย่างเร่งรีบ กล่าวอย่างกระวนกระวาย “เหล่าเหว่ยและอาวุโสเจียงถูกขังไว้ในตำหนักเก้าพิษ!”
“อะไรนะ?”
จุนซ่างเซียวที่ลุกขึ้นยืนในทันที.
นิกายปิศาจระดับห้า คาดไม่ถึงเลยว่าจะกักขังสองจักรพรรดิยุทธ์?
ลี่ลั่วฉิวเอ่ย “เกี่ยวกับข่าวที่เหล่าเจียงส่งมา ทั้งสองนั้นถูกผิด ยาแก้พิษไม่ได้ผล แม้นว่าจะยังคงมีพลังป้องกันตัวเอง แต่กับไม่สามารถที่จะช่วยเจ้าวังซีและคนอื่น....”
“ฟิ้ว---”
กล่าวยังไม่จบ จุนซ่างเซียวก็หายไปจากห้องโถงทันที.
เป็นความจริง ดั่งที่ลี่ลั่วฉิวเอ่ย หากว่ามีใครในนิกายพบปัญหา เขาจะเร่งรีบพุ่งไปก่อนใคร.
......
จังหวัดหนานหวง.
บนป่าเขาแห่งหนึ่ง ด้านในมีสัตว์มีพิษมากมาย ยกตัวอย่างแมงป่อง ตะขาบ แมงมุม ดังนั้นที่แห่งนี้จึงถูกเรียกว่าป่าหมื่นพิษ.
800 ปีที่แล้ว.
ชาวยุทธ์ที่มีทักษะด้านพิษเข้าไป และก่อตั้งวังเก้าพิษขึ้นมา มีชื่อเสียงด้านการใช้พิษที่แข็งแกร่งเป็นอย่างมากในยุทธภพ.
นิกายนี้มีศิษย์ไม่มากนัก ทว่าหลายร้อยปีมานี้กับยกระดับไปถึงนิกายระดับห้า อีกทั้งการใช้พิษของเขาแม้แต่นิกายใหญ่ยังต้องหวั่นเกรง.
กล่าวได้ว่าเป็นนิกายปิศาจที่เหล่าชาวยุทธ์ปวดหัวที่สุด.
โดยเฉพาะพื้นที่ตั้งนิกายของพวกเขานั้น มีพิษมากมายที่ยากจะต้านทาน.
จุนซ่างเซียวมียาแก้พิษ จึงไม่ได้สนใจนิกายเก้าพิษ ดังนั้นจึงส่งเหล่าเหว่ยและเจียงเหว่ยไป ท้ายที่สุด....ทั้งสองก็ถูกขังเอาไว้ด้านใน.
“ประมาท ประมาทไปแล้ว!”
จุนซ่างเซียวที่เร่งรีบตามมา ลอบคิดในใจ.
ระบบเอ่ย“ยาแก้พิษทำได้แค่เพียงล้างพิษ ในทวีปชิงหยุนมีพิษมากมายหลายหมื่นชนิด ดังนั้นควรจะรีเฟรชซื้อสูตรยาแก้พิษมาจะดีกว่า.”
ด้วยคุณสมบัตินักขายที่เปี่ยมล้น ระบบย่อมไม่ลืมแนะนำให้โฮสน์ใช้งาน.
“ฟิ้ว!”
จุนซ่างเซียวที่ไม่สนใจ เร่งรีบเดินทางอย่างเดียว.
หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วยาม จากจังหวัดซีเหนียนหยางก็มาก็มาถึงป่าหมื่นพิษจังหวัดหนานหวง.
“ฟู่ ฟู่!”
กระแสลมเย็นที่พัดพามาจากด้านใน แผ่กลิ่นอายที่อันตรายออกมา.
ในเวลานี้ เหล่าชาวยุทธ์ที่รอดชีวิตออกมาได้ ย่อมตระหนักได้ว่าภายในป่านั้นเต็มไปด้วยพิษ หากไม่สามารถแก้ไขได้ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย.
“กึก.”
จุนซ่างเซียวที่ก้าวเข้าไป เท้าของเขาที่เหยียบลงบนใบไม้ ตะขาบแมงมุมและสัตว์มีพิษอื่น ๆ ที่วิ่งหนีกันออกไปอย่างรวดเร็ว.
แน่นอนว่าย่อมมีสัตว์บางตัวที่โจมตี ทว่าพริบตาเดียวพวกมันก็กลายเป็นเถ้าถ่านทันที.
หลังจากผ่านเข้าไปราว ๆ 2-3 ลี้.
“วูซซซ-”
ในเวลานั้น งูหลามสีเงินที่พุ่งทะยานาเข้าหาจุนซ่างเซียว ปากที่อ้ากว้างเตรียมที่จะกลืนเขาไปทั้งศีรษะ.
ทว่า ในเวลาวิกฤติมันที่สังหรณ์ใจ ปล่อยมนุษย์คนนั้นเตรียมหนีทันที หากแต่สายไปแล้ว ร่างของมันถูกเผาไหม้ด้วยความร้อนสูง.
“ฟู่ ฟู่!”
ร่างกายของจุนซ่างเซียวมีเปลวเพลิงที่ลุกโชน หลังจากนั้นเขาก็ก้าวเดินต่อไป จนถึงพื้นที่หมอกหนาเต็มไปหมด.
“นี่คือหมอกพิษ”ระบบเอ่ย.
“ข้าจะลองดู.”
จุนซ่างเซียวที่ก้าวเข้าไป ก่อนที่จะอ้าปากสูดลมหายใจ หมอกพิษที่ไหลเข้ามาในร่างกาย.
ในเวลานี้หากมีผู้ฝึกยุทธ์สักคนมาเห็นจะต้องดวงตาเบิกกว้างกลมโตอย่างแน่นอน.
ที่ด้านหน้าคือหมอกพิษ เป็นใครก็ต้องหลบเลี่ยงอย่างเดียว คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีคนดูดมันเข้ามา นี่ไม่กลัวว่าตัวเองจะติดพิษจนตายอย่างงั้นรึ?!
ราว ๆ หนึ่งนาที.
จุนซ่างเซียวที่ดูดซับพิษมามากมายเข้ามา ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซีดขาว เห็นชัดเจนว่าเขาติดพิษ.
“ซูมมมมม ---”
ในเวลาต่อมา ร่างกายของเขาที่ระเบิดเปลวเพลิงหลากสีออกมา ร่างกายที่เป็นเหมือนกับมนุษย์เพลิง พิษในร่างกายของเขา ก็กลายเป็นเถ้าระเหยหายไปทันที.
“ฟี่!”
จุนซ่างเซียวที่ก้าวต่อไป พ่นลมหายใจออกมา ส่ายหน้าไปมา “ด้วยกายาเพลิงศักดิ์สิทธิ์ ยังต้องกลัวพิษเล็กน้อยนี้ด้วยรึ?”
“ฟี่! ฟี่! ฟี่!”
เขายังคงเดินผ่านหมอกพิษ ก้าวไปยังตำหนักที่ดูซับซ้อน ที่มีทั้งงูพิษและแมงมุมอยู่เต็มไปหมด และมีป้ายนิกายว่า“นิกายเก้าพิษ”
“กล้าขังคนนิกายนิรันดร์เอาไว้ นิกายแห่งนี้ไม่ต้องการอยู่แล้วสินะ.”
“ฟี่!”
ระบบอดไม่ได้ จำต้องเอ่ยออกมา“ดูเหมือนว่าคงจะถูกพิษไปแล้วสินะ ถึงได้พ่นอะไรไร้สาระออกมา!”
