Chapter 821 รอบชนะเลิศ ปรากฏการณ์ธรรมชาติ
กรรมการทั้งสิบที่พ่นไฟกันออกมาทีเดียว พวกเขาที่หาน้ำดื่มกันจ้าระหวั่น ทำให้ผู้ชมดวงตาเบิกกว้างกลมโต.
เต้าหู้ผัดซอสเสฉวนเผ็ดจริงรึ?
เผ็ด!
โคตรเผ็ด!
ไม่เพียงแค่ร้อนในปาก ทว่ามันเผาไปจนถึงหัวใจ!
ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า เต้าหูนั้นนุ่มลื่นประณีต ยืดหยุ่น แต่กับเผ็ดจนน่าตื่นตะลึง!
หลังจากเข้าปากแล้วความร้อนที่แผ่ออกไปรอบ ๆ สิบกรรมการแทบไม่ตระหนี่คะแนนเลย!
หวงจินเตือนประกาศออกมา“เต้าหู้ผัดซอสเสฉวนของหลิวหว่านซี ได้รับคะแนนเต็ม!”
“ได้คะแนนเต็ม!”
ทุกคนที่เผยท่าทางประหลาดใจออกมา.
งานประลองเทพอาหารที่เข้มงวด การจะมีคนทำคะแนนเต็มนั้นเป็นไปได้น้อย หากแต่รอบแรกกับมีคนได้คะแนนเต็มสองคน น่าเหลือเชื่อจริง ๆ!
“สาวน้อย.”
ไม่เผ็ดไม่มีความสุขชายชราที่ได้เอ่ยก่อนหน้านี้ ตอนนี้ถึงกับปาดน้ำตา “อาหารของเจ้า เหล่าฟู่ชื่นชอบนัก ชื่นชอบเป็นพิเศษเลย!”
“สามารถยกระดับเต้าหู้ได้ถึงระดับนี้ ช่างน่าตื่นตะลึงอย่างแท้จริง”ชายชราที่เหมือนปราชญ์อีกคนกล่าวชื่นชม.
ได้ยินการชื่นชมจากเหล่ากรรมการ ผู้คนมากมายก็ตระหนักได้ว่าอาหารของหลิวหว่านซีนั้นโดดเด่นมาก เพราะว่าวัตถุดิบของนางก็คือเต้าหู ซึ่งแตกต่างจากศิษย์เทพอาหารที่ใช้เนื้อวัว!
การใช้เนื้อวัวเป็นวัตถุดิบหลักย่อมได้รสชาติที่เข้มข้นกว่า ทำให้เหล่าผู้เข้าแข่งขันนั้นต่างก็ใช้เนื้อกันอยู่เป็นประจำ.
ส่วนการเตรียมเต้าหู้ ทำให้โดดเด่นจนได้คะแนนเต็มนั้น นี่ไม่ใช่เรื่องที่จะสามารถทำได้ง่าย ๆ.
“ขอบคุณ.”
หลิวหว่านซีที่เผยยิ้มพราย.
การแข่งขันในครั้งนี้ นางค่อนข้างตื่นเต้นอยู่ไม่น้อย กังวลว่าจะไม่สามารถประสบความสำเร็จ การที่ผ่านรอบแรกด้วยคะแนนเต็มได้ ทำให้นางผ่อนคลายลง.
สำหรับศิษย์เทพอาหารแล้ว ดูเหมือนว่าจะไม่ได้น่ากลัวอะไร.
......
“รอบแรกจบแล้ว พวกเราจะทำการพักราว ๆ หนึ่งก้านธูป...เพราะว่าจำนวนผู้เข้ารอบ จึงได้มีการปรับเปลี่ยนกฎ ให้เข้าสู่รอบชนะเลิศกันเลย คนที่มีคะแนนสูงที่สุดจะถูกจัดอันดับหนึ่งถึงสาม.”หวงจินต้วนกล่าวเสียงดัง.
“เป็นความจริง.”
จุนซ่างเซียวแทบทรุดไปในทันที“ถึงรอบชิงชนะเลิศแล้ว!”
ผู้เข้าร่วมการแข่งขัน 100 คน รอบสองกลายเป็นรอบชนะเลิศไปเลย มันเร็วเกินไปแล้ว!
“ไม่รู้ว่า เป็นอาหารใดที่ผู้เข้าแข่งขันทั้งสิบต้องทำ!”
“เฮ้ ไม่ว่าจะทำอะไร ต้องอร่อยอย่างแน่นอน!”
เหล่าผู้ชมไม่เพียงแค่น้ำลายไหลพลางพูดไปและจ้องหน้าจอค่ายกลสะท้อนไม่วางตา.
“แม่นางหลิว.”
เฉียนซ่งเป้าที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง ”รอบถัดไปตัดสินผู้ชนะเลิศ ข้าจะต้องพยายามอย่างหนักอย่างแน่นอน.
อาหารที่มีเต้าหู้เป็นวัตถุดิบหลัก กับสามารถทำคะแนนเต็มไปได้ ความสามารถของนางนั้นไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน ทว่าก็ทำให้เขาต้องการพยายามอย่างเต็มที่เช่นกัน.
นี่ไม่ใช่เพราะจะต้องการสืบทอดตระกูล ไม่ใช่เพราะว่าการป้องกันชื่อเสียงของอาจารย์แต่อย่างใด แต่เพื่อตัวเขาเอง!
หากแต่หลิวหว่านซีหาได้สนใจเขาแม้แต่น้อย นั่งหลับตาด้วยความสงบ.
จุนซ่างเซียวอยู่ข้างเวทีที่เวลานี้เต็มไปด้วยความจริงจัง.
รอบชัยชนะเลิศแล้ว หากศิษย์ของเขาไม่ติดหนึ่งในสาม ภารกิจมหากาพย์จะต้องล้มเหลวอย่างแน่นอน.
“สาวน้อย.”
จุนซ่างเซียวที่ส่งเสียงผ่านวิญญาณ “จงตั้งใจอย่างเต็มที่ เพื่อชื่อเสียงต่อบรรพชนอี้หยิน อย่าทำให้วิญญาณของเขาบนสวรรค์ผิดหวัง!”
เพื่อที่จะรับประกันผลเพื่อความปลอดภัย มีแต่ต้องกระตุ้นศิษย์ของเขาเท่านั้น.
ผลลัพธ์ที่ได้ถือว่าไม่เลว.
หลิวหว่านซีที่ลืมตาขึ้น แววตาที่มุ่งมั่นจริงจัง “ศิษย์จะไม่ทำให้บรรพชนขายหน้า จะไม่ทำให้เจ้านิกายผิดหวัง!”
......
ผ่านไปหนึ่งก้านธูป การประลองรอบชิงชนะเลิศก็เริ่มขึ้น.
สนามการแข่งขันที่เปลี่ยนไปอีกครั้ง.
หลิวหว่านซีที่เวลานี้อยู่ที่มุม แม้นว่าจะค่อนข้างถ่อมตน ทว่าขณะที่นางก้าวเดินออกไป เลนส์แสงจับภาพที่จับมายังนางโดยอัตโนมัติ.
เขาพบกับนางครั้งแรกที่เมืองชิงหยาง โลลิน้อยมีอายุเพียง 12 ปีเท่านั้น ตอนนี้ผ่านมาสามปีกว่าแล้ว ไม่เพียงแค่สูงขึ้น ทว่ากับดูเปล่งปลั่งมีรัศมีมากยิ่งขึ้นกว่าเดิมมาก.
“เป็นเด็กสาวที่น่ารักนัก!”
“ในอนาคตนางจะต้องงดงามอย่างแน่นอน หากว่าได้แต่งกับนาง จะต้องเป็นโชควาสนาแล้ว!”
ผู้คนที่กระซิบกระซาบเสียงเบา.
จุนซ่างเซียวที่นั่งพิงเก้าอี้ ลอบคิดในใจ“หากทำให้นางเป็นดารา ดูเหมือนว่าเด็กสาวผู้นี้จะได้รับความนิยมไม่น้อย.”
เขาปลุกปั้นเย่ซิงเฉินในวิถียุทธ์ให้เขาได้รับความนิยมมาแล้ว หากว่าจะสร้างดาราอีกสักคน ก็ไม่มีปัญหา.
“การแข่งขันรอบชิงชนะเลิศ เป็นการทำอาหารได้อย่างอิสระ คนที่ได้คะแนนสูงสุดก็จะได้ชัยชนะเลิศ คนที่ได้คะแนนถัดมาก็จะได้ลำดับสองและสามตามลำดับ.”หวงจินต้วนเอ่ย.
เพราะว่าถึงรอบชิงแล้ว เหล่าผู้แข่งขันที่ดูจริงจังเป็นอย่างมาก เวลานี้ดูเหมือนจะต้องทุ่มฝีมือทั้งหมดออกมาแล้ว!
“การแข่งขันเทพอาหารครั้งที่ 50 รอบชิงชนะเลิศ ขอเริ่มการแข่งขัน ณ บัดนี้!”หวงจินต้วนที่ประกาศเสียงดัง.
“ฟู่ ฟู่!”
สิ้นสุดเสียงประกาศ ผู้เข้าร่วมการแข่งขันที่ปลดปล่อยเพลิงออกมา แววตาของทุกคนที่ดูจริงจังเป็นอย่างมาก เห็นชัดเจนว่าต่างก็เผยไพ่ตายของตัวเองออกมาอย่างชัดเจน.
ในเวลานั้นเฉียนซ่งเป่าที่ครุ่นคิดเล็กน้อย ก่อนที่จะค่อยนำวัตถุดิบที่เป็นไก่และปลาออกมา.
ใครบางคนที่อุทานออกมาทันที“เจ้าเด็กนั่นดูเหมือนว่าจะทำหงส์ร่อนมังกรเหิน!”
“พวกเราไม่มีโชคที่จะได้กิน ทว่าการได้เห็นปรากฏการณ์ฟ้าดินก็ถือเป็นวาสนาเช่นกัน!”ใครบางคนที่เผยยิ้มออกมา.
เหล่าผู้เข้าแข่งขันที่กำลังเตรียมอาหาร เห็นวัตถุดิบของเฉียนซ่งเป้า ใบหน้าแทบทรุดไปในทันที.
ในการแข่งขันทำอาหารประจำจังหวัดนั้น ศิษย์เทพอาหารคนนี้ได้ทำหงส์ร่อนมังกรเหิน จนก่อให้เกิดปรากฏการณ์ฟ้าดินขึ้น เป็นที่กล่าวขวัญถึงเป็นอย่างมาก ในเวลานี้ได้เตรียมอีกครั้ง แน่นอนว่าย่อมต้องสร้างความกฎดันให้กับพวกเขา!
“ไม่”
เฉียนซ่งเป้าที่เงยหน้าส่ายไปมา กล่าวด้วยรอยยิ้ม“อาหารจานที่ข้าเคยทำนั้นคือหงส์ร่อนมังกรเหิน แม้นว่าวัตถุดิบจะใช้ไก่และปลา ทว่ารสชาติครั้งนี้จะดีกว่าหงส์ร่อนมังกรเหินมาก.”
“กำลังทำอาหารที่เหนือว่าหงส์ร่อนมังกรเหินอย่างงั้นรึ?”
กรรมการทั้งสิบที่คาดหวังเป็นอย่างมากเช่นกัน.
ส่วนหลิวหว่านซีนั้นดูเหมือนว่าจะตัดสินใจแล้วเช่นกัน นางเลือกใช้เนื้อเป็นวัตถุดิบหลัก ก่อนที่จะหั่นออกเป็นชิ้น ๆ เหมือนกับลูกเต๋าด้วยมีดที่ชำนาญ.
“หมูสามชั้นน้ำแดง?”จุนซ่างเซียวเอ่ย.
นี่คือหนึ่งในสิบสุดยอดอาหารจีน หมูสามชั้นน้ำแดงถือว่าเป็นอาหารทั่วไปที่ได้รับความนิยมที่สุด.
อย่างไรก็ตาม หลิวหว่านซีได้พัฒนาอาหารดังกล่าวให้เข้ากับโลกนี้ ด้วยการใช้เนื้อสัตว์อสูรที่เปี่ยมล้นด้วยพลังวิญญาณ.
“ฟู่!”
เพลิงเทพแม่ครัวที่ลุกโชน เพราะว่านางไม่ต้องการข่มเหงคนอื่น จึงไม่ได้ปล่อยแรงกดดันสะกดข่มเพลิงของผู้เข้าร่วมแข่งขันคนอื่น ๆ.
......
รอบชิงชนะเลิศแล้วได้กระตุ้นพลังแห่งการต่อให้กับทุกคน.
ผู้เข้าแข่งขันทุกคนที่ทำอาหารอย่างเต็มความสามารถ แม้แต่เฉียนซ่งเป้ายังไม่กล้าที่จะประมาทแม้แต่นิดเดียว.
ในเวลานี้.
เขากำลังปดปลดปล่อยเพลิงอ่อน ๆ แต่มั่นคงมือขวาตุ่นเนื้อไก่ มือซ้ายตุ่นเนื้อปลา เพลิงจื่อหยินของเขานั้นดูเหมือนว่าจะสามารถปรับความร้อนแยกส่วนได้ตามใจนึก.
ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!
ริ้วแสงของมีดทำครัวเป็นประกาย วัตถุดิบที่ถูกหั่นพร้อมกับลอยร่อนลงไปในกระทะ.
“ฝีมือดาบของเจ้าเด็กนั่นไม่เลวเลย.”จุนซ่างเซียวที่ครุ่นคิดในใจ.
ผู้เข้าแข่งขันคนอื่น ๆ ที่ไม่มีเวลามาสนใจเฉียนซ่งเป้าเหมือนกัน พวกเขาต่างก็ทุ่มฝีมือในการทำอาหารของตัวเอง.
เวลาที่ผ่านไปช้า ๆ.....
กลิ่นอาหารที่ลอยฟุ้งไปทั่วสนาม ในเวลานี้บนฝั่งเวที เหล่าผู้ชมที่ต้องกลืนน้ำลายลงเป็นระยะ ๆ.
“ฟิ้ว!”
ในเวลานั้นเฉียนซ่งเป้าที่สะบัดมือ หม้อด้านขวาของเขาที่ลอยอออกไป เพลิงจื่อหยินที่ปะทุขึ้นอย่างรุนแรง รวมตัวกันเป็นเหมือนกับมังกรเทวะกำลังพ่นลมหายใจออกมา.
“ฟิ้ว!”
ในเวลานั้นหม้อด้านซ้ายที่ตุ่นเนื้อปลาก็ลอยออกไปเช่นกัน หม้อด้านซ้ายที่มีเปลวเพลิงปะทุขึ้นมา เพลิงด้านซ้ายที่ลุกโชนเป็นเหมือนกับหงส์เพลิงร่ายรำ.
จุนซ่างเซียวที่นำซิก้าขึ้นมาสูบ “ดูอลังการฟุ่มเฟือยจริง ๆ.”
“ฟิ้ว!ฟิ้ว!”
ผ่านไปสองสามนาที หม้อทั้งสองที่ร่อนลงไปบนโต๊ะ แม้นว่าจะมีฝาปิดอยู่ ทว่าเห็นชัดเจนว่ามีกลิ่นอายบางอย่างกำลังแผ่ออกมาเป็นดังกลุ่มแสง
“ดูที่อากาศนั่นเร็วเข้า!”บางคนที่อุทานออกมาด้วยความตกใจ.
จุนซ่างเซียวที่เงยหน้าขึ้นมองบนท้องฟ้าเห็นแสงสีทองและสีแดง อาบไล้ไปทั่วอากาศ จากนั้นก็จับตัวสร้างกลุ่มก้อนแสงรวมตัวเป็นเมฆ รูปร่างเหมือนกับหงร่อนมังกรเหิน.
เย็ดเข้!
การทำอาหารทำให้เกิดปรากฏการณ์ขึ้นจริง ๆ ด้วย!
การเกิดปรากฏารณ์เช่นนี้ขึ้น ทำให้จุนซ่างเซียวอ้าปากค้าง จนซิก้าหล่นลงบนพื้นไม่รู้ตัว.
กรรมการทั้งสิบถึงกับยืนขึ้นเผยความตื่นเต้นดีใจ.
การเกิดปรากฏการณ์ฟ้าดินไม่ว่าจะได้เห็นสักกี่ครั้ง ก็ทำให้พวกเขารู้สึกเคารพอย่างที่สุดเหมือนครั้งก่อน ๆ!
เห็นท่าทางของเหล่ากรรมการแล้ว จุนซ่างเซียวที่เผยความกังวลเล็กน้อย “สาวน้อยหากต้องการชนะเลิศล่ะก็ บางทีคงจะเป็นปัญหาแล้ว!”
“ฟู่ ฟู่!”
ในเวลานั้น ทางทิศตะวันออกบนท้องฟ้าที่เกิดเสียงหวีดดัง พร้อมกับหมอกที่แผ่กลิ่นอายบางอย่างที่ลึกล้ำได้มารวมตัวกัน ก่อรูปเป็นมังกรและหงส์ขึ้น!
“นี่มัน......”
จุนซ่างเซียวที่ดวงตาเบิกกว้างกลมโต จ้องมองหมอกที่ลึกล้ำ จ้องมองหลิวหว่านซีที่ปลดปล่อยเพลิงเทพอาหารออกมา ริ้วแสงจากหม้อที่ส่องสว่างมากขึ้นและก็มากขึ้น.
“โอ้วสวรรค์!”
“อาหารของเด็กสาวคนนั้นก็เกิดปรากฏการณ์ด้วย!”
“เปลี่ยน เปลี่ยนแล้ว!”
จุนซ่างเซียวที่เงยหน้าจดจ้องมอง หม้อดังกล่าวที่ค่อย ๆเปลี่ยนรูปลักษณ์ กลายเป็นตัวอักษรขึ้นโดยมีเนื้อความ.
เป็นอักขระที่ป้ายที่ห้อยอยู่ด้านหน้านิกาย“นิกายที่แข็งแกร่งที่สุดนิรันดรกาล”
ศิษย์ทุกคนของนิกายนิรันดรที่เห็นปรากฏการณ์ดังกล่าวได้ส่งเสียงเชียร์หลิวหว่านซีเสียงดังกึกก้องขึ้นมาในทันที.
“ย๊ากกก!”
“ย๊ากกก!”-”
ลี่เฟยและเถียนซีต่างก็ตะโกนเชียรออกมาเสียงดังลั่น จนใบหน้าดำแดง.
ซูเซียวโม่ที่ลอบแฝงตัวอยู่ในนิกายไท่เสวียนเซิ่งอยู่หลังเขา เห็นภาพหน้าจอที่ปรากฏการณ์เป็นชื่อนิกาย เผลอที่จะยืดใบหน้าด้วยความภาคภูมิใจออกมาอย่างช่วยไม่ได้.
จุนซ่างเซียวที่หยิบซิก้าที่หล่นลงพื้นขึ้นมาสูบต่อ ก่อนที่จะพ่นควันเป็นรูปวงแหวนออกมา พร้อมกับเผยยิ้ม“สาวน้อย ร้ายกาจ ๆ.”
ปรากฏการณ์ฟ้าดินที่สร้างอักษรชื่อนิกายที่แข็งแกร่งที่สุดนิรันดรการณ์ออกมา เป็นเหมือนกับการโฆษณาตัวเองด้วย เหล่าชาวยุทธ์ทั่วแผ่นดินถึงกับจ้องมองตาค้างไปเหมือนกัน.
เจ้าเมืองหานที่เอ่ยกล่าวในใจ“ยอมนิกายนี้เลยจริง ๆ!”
ศิษย์ของเจ้าคนนี้ที่สร้างปรากฏการณ์ฟ้าดินขึ้น ยังไม่ลืมแม้แต่โฆษณานิกายตัวเองในการสร้างปรากฏการณ์ดังกล่าวขึ้นมา ทำให้เขารู้สึกหมดคำจะพูดกับคนนิกายนี้จริง ๆ.
หมูสามชั้นน้ำแดง
红烧肉 hóng shāo ròu หมูสามชั้นน้ำแดง
红 hóng แปลว่า สีแดง
烧 shāo แปลว่า เผา，ไหม้ หรือจะแปลว่าตุ๋นก็ได้
肉 ròu แปลว่า เนื้อ
"红烧肉" เป็นการนำเนื้อหมูสามชั้นไปตุ๋นกับซอสจนเนื้อเป็นสีแดง รสชาติจะเหมือนกับข้าวขาหมูบ้านเรา แต่กลิ่นจะไม่แรงเท่า มีความหวานเล็กน้อย เนื้อหมูสามชั้นเหนียวนุ่มละลายในปาก
https://web.facebook.com/296652700450196/photos/a.296660887116044/940508809397912
