บทที่ 6

"ช่างเป็นร่างกายที่ยอดเยี่ยมจริงๆ" ฉิงเทียนกล่าวด้วยรอยยิ้ม ทอดสายตาไปยังร่างกายของลูกชายด้วยความพึงพอใจ

"ทว่า วิชามารยึดร่างนี้ไม่ได้รับการเสริมจากยาหยินสุดขั้ว มันสามารถอยู่ได้เพียง สาม... วันเท่านั้น" สายตาของฉิงเทียนจับไปที่ร่างกายของเสี่ยวหยูหยานถัดจากเขานางผู้นี้คือยาชั้นยอด!

ขณะมองไปที่เสี่ยวหยูหยาน แววตาของฉิงเทียนเต็มไปด้วยความพึงพอใจ "ช่างเป็นร่างกายที่งดงามเสียจริง ลูกชายเอ๋ย! พ่อผู้นี้จะเสวยสุขแทนเจ้าเอง!" กล่าวจบ ฉิงเทียนก็คว้าตัวเสี่ยวหยูหยาน แต่ก่อนที่เขาจะสัมผัสถึงนาง หมัดหนึ่งก็พุ่งโจมตีเข้าใส่อย่างรุนแรง!

"ใคร!" ฉิงเทียนสะดุ้ง ร่างกายรีบถอยหลัง หลบหมัดนั้นอย่างรวดเร็ว

มองไปทางต้นเสียง เขาเห็นเฉินฮั่นยืนอยู่ข้าง ๆ เสี่ยวหยูหยาน ดวงตาของเฉินฮั่นดุจสัตว์ป่าโบราณ!

"เฉินฮั่น!" ฉิงเทียนตะโกนเสียงดัง

"เเก่คือลูกเขยอั้นเเสนไรประโยชน์จากตลุกุลเสี่ยว!" ฉิงเทียนสะบัดฝุ่นออกจากเสื้อผ้า มองไปที่เฉินฮั่นด้วยสายตาเย้ยหยัน

แม้ว่าขณะนี้เขาจะยังไม่ฟื้นฟูพลังวิญญาณอย่างเต็มที่ แต่ด้วยพลัง

วิญญาณขั้นที่ 3 ของ "ขั้นกลั่นเทพ" ฉิงเทียนไม่กลัวเฉินฮั่นเลยแม้แต่น้อย!

สายตาของเฉินฮั่นมองไปที่เสี่ยวหยูหยานที่หมดสติอยู่ข้างกาย แววตาเต็มไปด้วยความอ่อนโยนเเละห่วงใย

หันกลับมามองฉิงเทียน แววตาอ่อนโยนนั้น กลับกลายเป็นประกายสังหารอันรุนแรง

"ผู้หญิงของข้า เจ้ากล้าแตะต้องหรือ!" เสียงของเฉินฮั่นดังก้อง เต็มไปด้วยความโกรธแค้น

ฉิงเทียนชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาดังลั่น

"ช่างเป็นเรื่องไร้สาระ! เด็กน้อยของตระกูลเสี่ยวอย่างเจ้า ยังกล้ามาพูดจาโอหังกับข้าอีก เชื่อหรือไม่ ข้าจะส่งเจ้าไปลงนรกตรงนี้เลย!"

เฉินฮั่นไม่สนใจคำขู่ เขาคำรามออกมาเบา ๆ ยกดาบในมือขึ้นสูง พุ่งทะยานเข้าหาฉิงเทียนอย่างรวดเร็ว

ฉิงเทียนมองไปที่เฉินฮั่นด้วยความประหลาดใจ "อยากตายรึ เจ้าหนุ่มน้อย ตาเฒ่าคนนี้จะทำให้เจ้าสมความปรารถนา!"

"ปัง!"

ในฐานะนักฆ่าอันดับหนึ่งของจีน มีดของเฉินฮั่นพุ่งเป้าไปยังจุดตายของฉิงเทียน

เผชิญหน้ากับเฉินฮั่นที่โจมตีอย่างรุนแรง สีหน้าของฉิงเทียนขมวดคิ้ว ทักษะการใช้มีดนี้ แม้แต่เขายังอดอายไม่ได้!

"ฝ่ามือไม้ตาย!" ฉิงเทียนคำรามเบา ๆ ตบฝ่ามือออกไปอย่างรวดเร็ว ตรงไปยังมีดของเฉินฮั่น

แรงปะทะอันรุนแรงเกิดขึ้น พลังวิญญาณมหาศาลแผ่กระจายไปทั่วบริเวณ เสียงดังสนั่นไปทั่วดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ราวกับฟ้าผ่ากลางอากาศ

หลังจากการปะทะกัน เฉินฮั่นถูกแรงปะทะจากฉิงเทียนกระเด็นไปไกล ดาบในมือหักเป็นหลายท่อน เลือดไหลซึมออกมาจากมุมปาก

"ตาเฒ่าเเก่ก็มีฝีมืออยู่บ้าง" เฉินฮั่นปาดเลือดออกจากมุมปาก เช็ดเลือดด้วยแขนเสื้อ

"ไม่เสียชื่อเป็นพ่อของหลินเหยี่ยน หากเขาฟื้นฟูพลังเต็มที่ เฉินฮั่นคงไม่มีทางสู้" แม้เขาจะเสียเปรียบ แต่สายตาของเขายังคงมุ่งมั่น

"เด็กน้อย แม้ว่าตาเฒ่าจะไม่รู้ว่าเจ้าต้องการยุ่งเกี่ยวกับเศษสวะของตระกูลเสี่ยวทำไม แต่ถ้าเจ้าต้องการพาผู้หญิงคนนี้ไป เจ้าต้องเอาชีวิตมาทิ้งไว้ที่นี่!" ฉิงเทียนยิ้มอย่างเย็นชา เดินเข้าหาเฉินฮั่นทีละก้าว

เสี่ยวหยูหยานเป็นกุญแจสำคัญที่ทำให้ฉิงเทียนสามารถควบคุม

ร่างกายของหลินเหยี่ยนได้อย่างสมบูรณ์ เขาจึงปล่อยให้เฉินฮั่นพาตัวนางไปไม่ได้

สายตาของเฉินหันจ้องเขม็งไปที่ฉิงเทียน มองไปที่พรสวรรค์สีฟ้าเหนือศีรษะของเขา เขาเผยรอยยิ้มที่มุมปาก "ผู้หญิงของข้า ไม่มีใครแตะต้องได้!"

ฉิงเทียนขมวดคิ้ว "ช่างดื้อรั้นนัก งั้นข้าจะฆ่าเจ้าก่อน!"

"หมัดสะท้านฟ้า!"

พร้อมกับเสียงตะโกนของฉิงเทียน กำปั้นลมพัดออกไปทุกทิศทาง พุ่งเข้าหาเฉินฮั่น

เฉินฮั่นสูดลมหายใจเข้าลึก ลืมตาขึ้นอย่างฉับพลัน เสียงของระบบดังขึ้นในใจของเขาโดยตรง

"การคัดลอกสำเร็จ ได้รับพรสวรรค์ด้านการต่อสู้ขั้นฟ้า "หมัดสะท้านฟ้า"

"หมัดสะท้านฟ้า!"

เสียงตะโกนของเฉินฮั่นดังก้องกังวาล พลังอันมหาศาลพุ่งออกมาจากร่างกาย กำปั้นลมขนาดใหญ่พุ่งทะยานตรงไปยังฉิงเทียน

"วิวัฒนาการสำเร็จ ได้รับพรสวรรค์ด้านการต่อสู้ขั้นม่วง "ซูเปอร์หมัดสะท้านฟ้า!""

"วิชานี้!"

สัมผัสได้ถึงพลังคุ้นเคยภายในร่างกายของเฉินฮั่น สีหน้าของฉิงเทียนเปลี่ยนไปด้วยความตกตะลึง

นี่ไม่ใช่ "หมัดสะท้านฟ้า" ของเขารึ?

"เด็กน้อย เจ้าเรียนวิชามวยโบราณประจำตระกูลหลินของข้าตั้งแต่เมื่อไหร่!" ฉิงเทียนคำรามด้วยความโกรธ แม้แต่หลินเหยี่ยนยังไม่รู้จัก "หมัดสะท้านฟ้า" เฉินฮั่นเรียนวิชานี้ได้อย่างไร?

เห็นพลังภายในร่างกายของเฉินฮั่นพุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว ฉิงเทียนคำรามด้วยความโกรธ "เจ้าคิดว่าการขโมยวิชาหมัดของตระกูลหลินไป จะทำให้เจ้าเอาชนะข้าได้หรือ!"