บทที่ 4
"แดนชำระวิญญาณ ขั้นที่ 10 !"
"การก้าวขั้นสำเร็จ แดนกลั่นเทพ ขั้นที่หนึ่ง!"
"สมกับโชคชะตาระดับสูง เสี่ยวหยูหยานรอข้าอยู่!" เฉินฮั่นฮึ่มเบาๆ
"ฮื้ม?" เด็กชายมองไปรอบๆ อย่างแปลกใจ รู้สึกแปลกไปเล็กน้อย
"องค์ชายน้อย เป็นอะไรหรือ?" ผู้ทรงพลัง แดนกลั่นเทพ ข้างๆ เขา
ขมวดคิ้วถาม
เด็กชายส่ายหัว "ไม่รู้สิ ข้ารู้สึกแปลกๆเฉยๆ "
เด็กชายโยนขนมในมือทิ้งไปด้วยความไม่พอใจ พ่อค้าแผงลอยมอง
ด้วยความสับสน
เฉินฮั่น ที่ก้าวเข้าสู่ แดนกลั่นเทพ มีความเร็วเพิ่มขึ้นมากกว่าเดิม ไม่
นานก็มาถึงบ้านตระกูลหลิน
ภายในบริเวณบ้านตระกูลหลิน มีหลายร่างถูกผูกไว้ คนเหล่านี้ล้วนเป็น
ลูกหลานของตระกูลเสี่ยว และมีรอยแผลเป็นเต็มไปหมด
"เฝ้ามันอย่างใกล้ชิด ห้ามให้หนีไปได้!" จอมยุทธ์ตระกูลหลิน
ในแดนชำนะวิญญาณ ตะโกนบอกลูกน้อง
"พี่อิง นายท่านยังไม่กำจัดผู้หญิงคนนั้นอีกเหรอ?" จอมยุทธ์ตระกูลหลินบ่น
"ใครจะรู้ ข้าไม่กล้าเดาความคิดของนายท่าน"
"แม้ว่าตระกูลเสี่ยวจะเป็นตระกูลเล็กๆ แต่ผู้หญิงภายในตระกูลกับสวย
ราวกับเทพธิดา จอมยุทธ์ตระกูลหลินมองผู้หญิงตระกูลเสี่ยวที่ถูกจับตัว
แล้วหัวเราะกันทีละคน
"จริงอยู่ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ดีเท่าผู้หญิงที่ชื่อเสี่ยวหยูหยาน แต่พวกเขา
ก็เป็นสาวงามทั้งหมด......" หลินอิงไอ ดวงตาของเขาลอบมองผู้
หญิงจากตระกูลเสี่ยวเป็นพักๆ
เมื่อถูกจับ เสื้อผ้าของพวกเธอก็ขาดวิ่นไปแล้ว เพราะการต่อสู้ เลยเผย
ให้เห็นผิวอั้นขาวเนียน สายตาอันหื่นกระหายของจอมยุทธ์ตระกูลหลิน
จ้องมองพวกเธอ ราวกับมองสัตว์เลี้ยง
หญิงสาวคนหนึ่งกัดฟันกรอด ดวงตาเต็มไปด้วยความโกรธแค้น นาง
พยายามดิ้นรนเพื่อปลดปล่อยตัวเอง แต่ก็ไร้ผล
อย่าพยายามต่อต้านเลย พวกเจ้าไม่มีทางหนีจากข้าได้" จอมยุทธ์ตระกูลหลินเอ่ยด้วยน้ำเสียงเยาะหยัน
"ข้าจะฆ่าพวกเจ้าให้หมด!" หญิงสาวตะโกน ร่างกายสั่นเทาด้วยความโกรธ
จอมยุทธ์ตระกูลหลินหัวเราะเสียงดัง ราวกับกำลังฟังเรื่องตลก "เจ้าคิดว่าเจ้ามีสิทธิ์ที่จะต่อต้านข้าหรือ? ชะตากรรมของพวกเจ้า อยู่ในกำมือของข้า"
"พี่อิง เนื่องจากตระกูลเสี่ยวกำลังจะถูกทำร้าย พวกเราลองเล่นกับผู้
หญิงเหล่านี้สิ ท่านชายไม่น่าจะโกรธเรา ใช่มั้ย?" จอมยุทธ์ตระกูลหลิน
มองไปที่หลินอิงทีละคน
ผู้หญิงที่หน้าตาดีขนาดนี้ พวกเขาอาจจะไม่ได้พบเจออีกตลอดชีวิต
ตอนนี้ได้โอกาสนี้สักที หลินอิงพูดด้วยอารมณ์บางอย่าง เมื่อคิดถึง
เรือนร่างของเหล่าหญิงสาว ร่างกายของเขาก็รุ่มร้อน
" งั้นเราจะจับสองคนที่ดูดีที่สุดไปกัน" หลินอิงพูดกับลูกน้องอย่างจริงจัง
"พี่อิงฉลาด!" จอมยุทธ์ตระกูลหลินคนหนึ่งพูดด้วยความสะใจ
กลุ่มจอมยุทธตระกูลหลิน เหมือนสุนัขป่าที่อดอยากมาหลายวัน พุ่งเข้า
ใส่เหล่าหญิงสาวตระกูลเสี่ยวอย่างบ้าคลั่ง
"พวกแกกำลังทำอะไร!" หญิงสาวตระกูลเสี่ยวที่ถูกจับตัวไว้ ไม่มีพละ
กำลังที่จะต่อสู้ ดวงตาของพวกเขามีแต่ความสิ้นหวัง
จู่ๆ เฉินฮั่นก็ปรากฏตัวขึ้นเบื้องหน้าหลินอิงและคนอื่นๆ ดาบในมือของ
เขาลากไปกับพื้น ยังมีร่องรอยเลือดติดอยู่
"เฉินฮั่น!"
เหล่าหญิงสาวตระกูลเสี่ยวที่ถูกจับตัว เห็นเฉินฮั่นปรากฏตัว ใบหน้า
เต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
พวกเขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่า คนสุดท้ายที่จะมาช่วยพวกเขาคือ
ลูกเขยของตระกูลเสี่ยว
"เฉินฮั่น ไปซะ! เจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขา!" เสี่ยวมู่หยิงรีบตะโกน
พวกเขารู้ดีถึงความแข็งแกร่งของเฉินฮั่นดี เขาจะเป็นคู่ต่อสู้ของคน
เหล่านี้อย่างไร
"เหอะ เจ้าส่งตัวมาเอง เช่นนั้นข้าหลินอิง ก็จะรับความดีความชอบนี้
เอง!" หลินอิงยิ้ม โบกแขน กลุ่มลูกน้องของเขา ก็พุ่งเข้าหาเฉินฮั่นทันที
เฉินฮั่นยกมีดขึ้นช้าๆ แววตาของเขาวับวาวด้วยความเย็นชา
เมื่อเห็นมีดในมือของเฉินฮั่น หลินอิงตะลึงไปครู่หนึ่ง แล้วตะโกนเสียง
ดัง "นั่นมันมีดของหลินเฟิง! แก่ทำอะไรกับหลินเฟิง!"
"เจ้า...เจ้าฆ่าหลินเฟิง?" หลินอิงถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เขารู้ดีว่าเฉิน
ฮั่นมีพรสวรรค์ที่น่าทึ่ง แต่เขาไม่เชื่อว่าเฉินฮั่นจะฆ่าหลินเฟิงได้
"ตายแล้ว" เฉินฮั่นตอบสั้นๆ น้ำเสียงของเขาไร้ความรู้สึก
"เป็นไปไม่ได้! ข้าไม่เชื่อ!" หลินอิงตะโกน เขากัดฟันแน่น ดวงตาของ
เขาแดงก่ำ
"ไม่เชื่อก็ตามใจ" เฉินฮั่นพูด "แต่เจ้าก็จะต้องตายเหมือนกัน"
เขาพูดจบก็เหวี่ยงมีดออกไป มีดพุ่งผ่านอากาศ ตรงไปที่หลินอิง
หลินอิงตกตะลึง เขารีบหลบหลีก แต่ก็สายเกินไป ลอยมีดฝังลึกเข้าที่
หน้าอกของเขา
หลินอิงทรุดลงกับพื้น ดวงตาของเขาเบิกกว้าง
เขามองไปที่เฉินฮั่น รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา รอยยิ้มนั้น
เต็มไปด้วยความเยาะเย้ย
"เจ้า...เจ้าคิดว่า...เจ้าจะ...ชนะ..." หลินอิงพูดตะกุกตะกัก
เฉินฮั่นไม่พูดอะไร เขาแค่จ้องมองหลินอิง ดวงตาของเขาเย็นชา
เฉินฮั่นมองไปที่จอมยุทธตระกูลหลินที่เหลืออยู่
หลินอินกัดฟันเเล้วพยายามตะโกน
