บทที่ 137 – ฤดูใบไม้ร่วงที่อุดมสมบูรณ์(5)

บทที่ 137 – ฤดูใบไม้ร่วงที่อุดมสมบูรณ์(5)

บทที่ 137 – ฤดูใบไม้ร่วงที่อุดมสมบูรณ์(5) * * * สุดท้ายแล้วพวกเราก็เก็บเกี่ยวข้าวเสร็จในหนึ่งวัน ผมเลยมีเวลาสบายๆเดินเที่ยวหมู่บ้านในวันต่อมา บรรยากาศเปี่ยมสุขไหลเวียนไปทุกที่ต้องขอบคุณผลผลิตที่ล้นหลามจริงๆ ลอร่าก็มองและมอบรอยยิ้มที่ดูจะพอใจให้กับผม “ผู้คนมีความสุข นั่นก็ทำให้หญิงสาวผู้นี้มีความสุขเ...