ตอนที่ 47 การฝึกทั้ง 108 ขั้น หลอมรวมจักรวาล และ ขับเคลื่อนจักรวาล (อ่านฟรี 10/05/2567)

“โปรดตั้งใจมองและลองทำตาม” มีเสียงดังขึ้นจากรอบทิศทาง แต่ก็ไม่อาจระบุได้ว่าเสียงนั้นมาจากที่ไหน หรือเป็นเพศอะไร

ก่อนที่ด้านหน้าของชายหนุ่มจะมีร่างโปร่งแสงของตัวเขาปรากฏขึ้น ร่างดังกล่าวมีเส้นทางการไหลเวียนของลมปราณ เส้นเลือด จุดลับต่าง ๆ ที่สำคัญสำหรับเคล็ดวิชานี้ ชายหนุ่มเพ่งมองก็พบว่าร่างโปร่งแสงด้านหน้ากำลังแสดงวิธีการโคจรลมปราณของเคล็ดวิชาบำเพ็ญเซียนนี้อยู่

ในความจริงเขาก็ไม่รู้หรอกว่า มันคือเคล็ดวิชาบำเพ็ญเซียนไหม แต่ในเมื่อตอนนี้เขามีแค่เคล็ดวิชาเดียว แถมมาโผล่ที่นี่หลังซื้อเคล็ดวิชาดังกล่าวไป ก็คงไม่ผิดหรอก

“ระบบ! แล้วมันทำยังไง ???” หลังจากนั่งขัดสมาธิอยู่เกือบสองก้านธูป ก็ยังไม่รู้สึกอะไรสักที เขาลองพยายามเคลื่อนลมปราณไปมาตามร่างโปร่งแสงด้านหน้าแล้ว แต่มันไม่รู้สึกอะไรเลย

“ขอให้ท่านเคลื่อนลมปราณไปตามจุดชีพจรสำคัญต่าง ๆ ตามลำดับขั้นที่แสดงให้ได้รับชม” มีเสียงดังขึ้นแนะนำอีกครั้ง ชายหนุ่มเลยลองทำตามดู

คราวนี้เขาลองมองดี ๆ ก็พบว่าร่างโปร่งแสงนั้นไม่ได้ขับเคลื่อนลมปราณไปยังที่ต่าง ๆ อย่างเรียบง่าย บางจังหวะมันก็ใช้ลมปราณน้อย บางจุดก็ใช้ลมปราณมาก ชายหนุ่มพยายามทำตามก็พบว่าเขาเริ่มจะรู้สึกอะไรบางอย่างแล้ว แต่ด้วยการมองเพียงอย่างเดียวเขา มันไม่สามารถคำนวณปริมาณลมปราณที่ต้องใช้ในแต่ละจังหวะการขับเคลื่อนได้

“แล้วปริมาณลมปราณที่ต้องใช้ในแต่ละจุดข้าจะทำได้เยี่ยงไร ? แต่ละคนคงไม่ได้ใช้ปริมาณลมปราณเท่ากันหรอกมั้ง” ชายหนุ่มที่เหมือนจะรู้สึกบางอย่างแต่ก็ยังไม่ถูกต้องเสียทีเดียวเลยถามออกมา

“ท่านลองพยายามดูก่อน ความพยายามเป็นบ่อเกิดแห่งความสำเร็จ” เสียงที่ระบุที่มาไม่ได้ดังขึ้นอีกครั้ง

“อืม ที่เจ้าพูดมันก็จริง ว่าแต่ ข้ามัวแต่ฝึกแบบนี้จะไปทันวันประมูลไหม ? ที่นี่มีอะไรบอกเวลาหรือไม่ ?” ชายหนุ่มรับคำก่อนจะถามกลับไป

“ภายในมิตินี้ไร้ซึ่งกาลเวลา ต่อให้ท่านจะใช้เวลานานขนาดไหน ยามท่านต้องการกลับออกไปก็สามารถเลือกได้ว่าจะให้เวลาผ่านไปนานแค่ไหน มีเวลาให้เลือกคือหนึ่งถึงเจ็ดวัน” เสียงระบบตอบกลับมา

“สุดยอดไปเลยแหะ ฝึกสิบปี พอกลับออกไปก็เลือกให้ผ่านไปสามวัน จะได้พอดีกับเวลาไปประมูล ข้าขี้เกียจไปรอเวลาเฉย ๆ เสียด้วย” ชายหนุ่มกล่าวออกมา เขารู้สึกทึ่งไม่น้อยกับความสามารถของระบบ นี่ถึงขนาดปรับเปลี่ยนเวลาได้เชียว

“เอาวะ อยู่ที่โลกเดิมข้ายังทนโดนทรมาณได้ตั้งนาน แถมพอหนีมาได้ยังต้องทนหลบ ๆ ซ่อนๆอีกตั้งหลายปี” ชายหนุ่มกล่าวออกมาก่อนจะเริ่มโคจรลมปราณไปตามเคล็ดวิชาที่ร่างดังกล่าวแสดงออกมา

เขาคิดว่าแค่ฝึกวิชาแค่นี้จะไปยากอะไร ไม่แน่ว่าอาจใช้เวลาแค่วันสองวันก็บรรลุได้แล้ว ตัวเขาน่าจะเป็นชายผู้เปี่ยมไปด้วยพรสวรรค์นี่นา

วันเวลาผ่านไปโดยไม่รู้ตัว ชายหนุ่มเพียรพยายามอย่างไม่ย่อท้อ เขาพยายามจะปรับปริมาณลมปรับให้ได้ครบถ้วนมากที่สุด ตั้งแต่น้อยนิดไปถึงสูงสุด แต่ด้วยจุดลับที่มีมากมาย แม้จะผ่านจุดแรกไปได้แล้ว ก็ยังไปติดจุดที่สองอีก ชายหนุ่มรู้สึกได้ว่าตัวเขาค่อย ๆ สัมผัสถึงธรณีประตูของเคล็ดวิชานี้ได้แล้ว

“ในที่สุด ข้าก็สามารถรู้สึกได้ถึงเคล็ดวิชาบำเพ็ญเซียนแล้ว! ข้านี่มันอัจฉริยะจริง ๆ” ชายหนุ่มกล่าวออกมาด้วยเสียงอันดัง ตอนนี้เขารู้สึกได้ว่าเขาสามารถฝึกฝนเคล็ดบำเพ็ญเซียนต่อได้แล้ว! ร่างกายเริ่มรวบรวมลมปราณได้ แต่มันช่างน้อยนิดเสียเหลือเกิน

“ขอแสดงความยินดีด้วย ท่านผ่านการฝึกฝนเบื้องต้นแล้ว ใช้เวลาไปทั้งหมด ห้า ปี” เสียงกล่าวแสดงความยินดีดังขึ้น มันทำให้ชายหนุ่มนิ่งอึ้งไปเลย

นี่เขาใช้เวลาไปถึง ห้า ปี! มันจะนานเกินไปแล้ว!

แล้วทำไมตัวเขาถึงไม่รู้สึกเลยว่าเวลามันผ่านไปนานขนาดนั้นกัน?!

ครึ่งหลัง

“เนื่องจากท่านได้เข้าสู้ภวังค์แห่งการรู้แจ้ง จึงฝึกฝนอย่างลืมเลือนทุกสิ่ง” ระบบตอบกลับมา

“เอาเถอะ ว่าแต่เคล็ดวิชานี้มีกี่ขั้นกัน ข้าผ่านขั้นพื้นฐานแล้ว คงเหลือขั้นกลาง ขั้นสูง อะไรแบบนั้นใช่ไหม ?” ชายหนุ่มทำใจให้สงบลง ก่อนจะกล่าวถามต่อ

“108ขั้น!” คำตอบจากระบบคราวนี้ทำให้เขาไม่อาจสงบใจลงได้อีก

“แค่การฝึกเบื้องต้นก็ใช้เวลาไป ห้า ปี! แล้วอีก 108 ขั้น ข้าจะใช้เวลาเท่าไหร่กัน !” ชายหนุ่มตะโกนออกมาด้วยความสิ้นหวัง

“เคล็ดวิชาบำเพ็ญเซียน จักรวาลก่อเกิด คือเคล็ดการบำเพียรที่เหนือล้ำที่สุดตลอดกาลเวลา มันสามารถบ่มเพาะจักรวาลภายในตัวได้! ขอแค่ท่านพยายาม จะต้องสำเร็จอย่างแน่นอน กาลเวลาแค่นี้ล้วนเป็นเพียงฝุ่นผงแห่งการบำเพ็ญเท่านั้น!!” เสียงของระบบดังขึ้นอีกครั้ง แต่คราวนี้มันใช้โทนเสียงที่ต่างออกไป เหมือนพยายามชักชวนให้มีใจสู้

แต่จิตใจของชายหนุ่มยามนี้ช่างห่อเหี่ยวยิ่งนัก !

ภาพโปร่งแสงปรากฏขึ้นใหม่อีกครั้ง ในคราวนี้มันได้สับเปลี่ยนวิธีการโคจรร่างกายต่างไปจากเดิม แต่ยังคงสอดคล้องกับที่ได้ฝึกไปก่อนหน้า ชายหนุ่มรู้สึกได้ว่าร่างกายของเขามีความเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยจากการผ่านด่านฝึกฝนเบื้องต้นมาได้

[ท่านได้ผ่านขั้นที่สิบแล้ว! ขอแสดงความยินดีด้วย] เสียงของระบบดังขึ้นทำให้ชายหนุ่มได้สติขึ้นมาจากการบำเพ็ญ

“ในที่สุดก็ผ่านขั้นที่สิบได้แล้ว”

กาลเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ชายหนุ่มสามารถทะลวงด่านที่สิบได้แล้ว ความเร็วในการรวบรวมลมปราณของเขาเพิ่มมากขึ้นเกือบสิบเท่า ความเข้าใจในด้านลมปราณก็เพิ่มมากขึ้นจากแต่ก่อนด้วย ตลอดเวลาตัวชายหนุ่มจะดันลมปราณออกมาอย่างคร่าว ๆ ได้เท่านั้น ตอนนี้เขาสามารถควบคุมและสัมผัสลมปราณในร่างกายได้มากยิ่งขึ้น

“ข้าใช้เวลาไปนานแค่ไหน ?” ชายหนุ่มกล่าวถามด้วยความอยากรู้

“สิบปี” เสียงระบบตอบกลับมา ก็นับว่าไม่ได้นานเกิดไปนัก

“เอาล่ะ งั้นลุยต่อเลยดีกว่า!” ชายหนุ่มกล่าวจบก็ลุยฝึกวิชาต่อ

ร่างโปรงแสงจะเปลี่ยนแปลงไปทุก ๆ ขั้นที่เขาผ่านไปได้ แต่ละท่าล่วนมีวิธีการขับเคลื่อนลมปราณที่แตกต่าง แต่สอดคล้องกัน และต้องขับเคลื่อนตั้งแต่ขั้นที่หนึ่งไปจนถึงขั้นสุดท้าย ถึงจะแสดงผลลัพธ์ที่ยอดเยี่ยมออกมา มันเลยทำให้การฝึกเสียเวลามาก แต่ยิ่งฝึกมากเท่าไหร่ ความชำนาญในด้านลมปราณของเขาก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น

“ในที่สุด ข้าก็ก้าวมาถึงขั้นที่ห้าสิบแปด! อีกแค่ห้าสิบขั้นเท่านั้น” ชายหนุ่มลืมตาขึ้นก่อนจะกล่าวออกมา

ในตอนนี้เขารู้สึกได้ว่าร่างกายของเขาทุกกิริยาล้วนเต็มไปด้วยพลัง แม้ระดับลมปราณจะเลื่อนระดับขึ้นมาแค่สองขั้นเล็กแต่ลมปราณที่มีอยู่ในตอนนี้กลับบริสุทธิ์มากขึ้นกว่าแต่ก่อนมากนัก พลังที่ใช้ออกก็มากกว่าเดิมถึงสองเท่า

“ท่านใช้เวลาไปทั้งหมด สามสิบปี” เสียงระบบบอกเวลาที่ใช้ไป

“ยิ่งข้าฝึกฝน ก็ยิ่งชำนาญมากขึ้น ยังดีที่พอเป็นผู้ฝึกตนแล้วความจำเป็นในการกินอาหารและขับถ่ายล้วนหายไป ไม่อย่างนั้นคงลำบากไม่น้อย” ชายหนุ่มกล่าวออกมา

ผู้ฝึกตนเมื่อระดับปราณมาถึงระดับหัวหน้าซึ่งเป็นระดับสามแล้ว ร่างกายจะลดการกินดื่ม ขับถ่ายลงไปจนแทบไม่เหลือ เพราะร่างกายจะดูดซึมพลังปราณจากฟ้าดินแทน ยิ่งเมื่อไปถึงระดับราชาปราณ สิ่งเหล่านี้จะไม่จำเป็นอีกต่อไป เพราะร่างกายจะดูดซึ่มพลังปราณแบบสมบูรณ์ แต่แน่นอนว่ายังมีผู้ฝึกปราณที่รับกินอาหารเพราะความชอบอยู่บ้าง หรือกินพวกสัตว์อสูรปราณเพื่อเพิ่มระดับลมปราณก็ไม่แปลก

.....

“ในที่สุด! ข้าก็ฝึกจนครบ 108 ขั้นเสียที!!” ชายหนุ่มกล่าวออกมาด้วยเสียงดังลั่น เขาดีใจมาก ในที่สุด! วันคืนแห่งการฝึกเคล็ดวิชานี้ก็จบสิ้นเสียที

“สมกับเป็นเคล็ดวิชาระดับเซียนจริง ๆ ทั้งร่างกายและพลังของข้าพัฒนาขึ้นมามากนัก” เขารู้สึกได้ว่าทุกการเคลื่อนไหวของร่างกายจะทำการดูดซับพลังปราณด้วยตัวมันเอง เคล็ดวิชาทั้ง108ขั้นในตอนนี้ไหลเวียนด้วยความคล่องแคล่งไม่มีติดขัด

[“ขอแสดงความยินดีที่ผ่านการฝึกขั้นต้นทั้ง 108 ขั้น ท่านใช้เวลาไปทั้งสิ้น 108 ปี”]

[“ได้รับทักษะ หลอมรวมจักรวาล”]

[“ได้รับทักษะ ขับเคลื่อนเอกภพ”]

“ฟังดูยิ่งใหญ่เหลือเกิน ตรวจสอบ!” ชายหนุ่มตรวจสอบทักษะใหม่ของเขาทันที

ทักษะ หลอมรวมจักรวาล (ขั้นต้น)

ระดับ : ???

ความสามารถ : เป็นหนึ่งในทักษะของเคล็ดบำเพ็ญเซียน ก่อเกิดจักรวาล

(ขั้นต้น) ปรับเปลี่ยนลมปราณในร่างกายให้กายเป็นจักรวาลภายใน ลมปราณจากฟ้าดินจะถูกรวบรวมเข้าสู่ร่างกายตลอดเวลา แม้ยามหลับก็บำเพ็ญเพียรได้

ทักษะ ขับเคลื่อนเอกภพ (ขั้นต้น)

ระดับ : ???

ความสามารถ : เป็นหนึ่งในทักษะของเคล็ดบำเพ็ญเซียน ก่อเกิดจักรวาล

(ขั้นต้น) ทุกการใช้ออกของพลังปราณจะแฝงไปด้วยกฎแห่งจักรวาล อยู่เหนือทุกวิถี ประสิทธิภาพของการใช้ลมปราณจะเพิ่มจากปกติถึงสิบเท่า